Αλικούντι
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 38°32′45″N 14°21′00″E / 38.54583°N 14.35000°E
Γεωγραφία | |
---|---|
Αρχιπέλαγος | Αρχιπέλαγος των Αιολίδων (νότια Τυρρηνική Θάλασσα) |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Αιολίδες Νήσοι |
Έκταση | 5,2 km² |
Υψόμετρο | 675 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Φίλο ντελ Άρπα |
Χώρα | |
Δήμος | Λίπαρι |
Επαρχία | Μεσσήνης |
Περιφέρεια | Αυτόνομη Περιφέρεια Σικελίας |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 105 (απογραφής 2001) |
Σχετικά πολυμέσα |
Το Αλικούντι (Alicudi) είναι μικρό ηφαιστειογενές νησί της νότιας Ιταλίας, ευρισκόμενο στο βορειοδυτικό άκρο του Αρχιπελάγους των Αιολίδων. Το όνομά του προέρχεται από παραφθορά του αρχαίου ελληνικού Ἐρικοῦσσα - οι Έλληνες εποικιστές το είχαν ονομάσει έτσι επειδή ήταν γεμάτο από ρείκια.
Οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι δημιουργήθηκε χάρη σε μια ηφαιστειακή έκρηξη γύρω στα 150.000 χρόνια πριν τις μέρες μας. Το ηφαίστειο του νησιού αποκαλείται από τους ντόπιους Filo dell'Arpa (χορδή της άρπας) και θεωρείται σβησμένο - η τελευταία έκρηξή του χρονολογείται βαθιά στην προϊστορία, πριν από περίπου 50.000 χρόνια, ή κατ' άλλους λίγο πιο πρόσφατα, πριν από 28.000.
Μεταξύ των Αιολίδων Νήσων, το Αλικούντι θεωρείται το πιο απομονωμένο από τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής και το πλέον ανέπαφο από τον τουρισμό. Υπάρχει μόλις μία ταβέρνα και καθόλου δρόμοι ή τράπεζες. Οι λιγοστοί κάτοικοι (105 - απογραφή 2001 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-27 στο Wayback Machine.) ζουν κατά βάσιν από την αλιεία. Το νησί παράγει επίσης ροδάκινα και λάδι, καθώς και κηπευτικά για οικιακή χρήση.
Διοικητικά υπάγεται στο Λίπαρι, απ' το οποίο απέχει 34 ναυτικά μίλια.