Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αικατερίνη της Υόρκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αικατερίνη της Υόρκης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Catherine of York (Αγγλικά)
Γέννηση14  Αυγούστου 1479
Eltham Palace
Θάνατος15  Νοεμβρίου 1527
Tiverton
Τόπος ταφήςΝτέβον
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςWilliam Courtenay, 1st Earl of Devon (από 1495)[1]
ΤέκναMargaret Courtenay, Baroness Herbert[2]
Henry Courtenay, 1st Marquess of Exeter
Edward Courtenay[2]
ΓονείςΕδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας και Ελισάβετ Γούντβιλ
ΑδέλφιαΓέωργιος Πλανταγενέτης, 1ος Δούκας του Μπέντφορντ
Εδουάρδος Ε΄ της Αγγλίας
Ριχάρδος του Σρούσμπερυ, δούκας της Υόρκης
Θωμάς Γκρέι, 1ος Μαρκήσιος του Ντόρσετ
Ριχάρδος Γκρέι
Μαργαρίτα της Υόρκης
Ελισάβετ της Υόρκης
Σεσίλ της Υόρκης
Μαρία της Υόρκης
Άννα της Υόρκης
Μπρίτζετ της Υόρκης
Αρθούρος Πλανταγενέτης, 1ος Υποκόμης του Λίσλ
ΟικογένειαΟίκος της Υόρκης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αικατερίνη της Υόρκης (Παλάτι του Έλθαμ, 14 Αυγούστου 1479 - 15 Νοεμβρίου 1527) ήταν ένατο παιδί και έκτη κόρη του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και της Ελισάβετ Γούντβιλ.[3] Η Αικατερίνη ήταν αδελφή του Εδουάρδου Ε΄ της Αγγλίας, νύφη του Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας και θεία του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής της ένας υποψήφιος γαμπρός για την Αικατερίνη ήταν ο Ιωάννης, πρίγκιπας των Αστουριών, γιος των Καθολικών βασιλέων Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας και Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης.[4] Με άλλη μια γαμήλια συνθήκη (1487) η Αικατερίνη θα παντρευόταν τον Ιάκωβο Στιούαρτ, δούκα του Ρος δεύτερο γιο του Ιακώβου Γ΄ της Σκωτίας αλλά η συμφωνία ακυρώθηκε με τον θάνατο του Ιακώβου Γ΄ (1488).[5]

Η Αικατερίνη της Υόρκης παντρεύτηκε τον Οκτώβριο του 1495 τον Γουλιέλμο Κουρτεναί με τον οποίο απέκτησε :[3]

  • Ερρίκος Κουρτεναί, 1ος Μαρκήσιος του Έξετερ (1496 - 1539)
  • Εδουάρδος Κουρτεναί (1497 - 1502)
  • Μαργαρίτα Κουρτεναί (1499 - 1526), παντρεύτηκε τον Ερρίκο Σόμερσετ, 2ο κόμη του Γούστερ

Ο Γουίλιαμ και η Αικατερίνη πήγαν στην κατοικία στο Γουόρικ Λέιν (1500), από τότε οι εμφανίσεις τους στην αυλή είναι συχνότερες.[4] Η Αικατερίνη ήταν η πρώτη μοιρολογίστρα στην κηδεία της μεγαλύτερης αδελφής της Ελισάβετ της Υόρκης (1503).[4]

Ο σύζυγος της Γουλιέλμος Κουρτεναί κατηγορήθηκε για προδοσία ύστερα από συνομιλίες του με τον Εδμόνδο ντε Πολ, η Αικατερίνη παρέμεινε στην αυλή ενώ ο Γουλιέλμος συγχωρέθηκε από τον Ερρίκο Ζ΄ (1509) και επανήλθε στα αξιώματα του (1511).[3][6] Μετά τον θάνατο του Γουλιέλμου Κουρτεναί η Αικατερίνη ανέλαβε την κομητεία, ο τίτλος πέρασε στον μεγαλύτερο γιο της Ερρίκο.[3] Η Αικατερίνη πήρε όρκο αγαμίας στις 13 Ιουλίου 1511 παρουσία του Ριχάρδου ΦίτζΤζειμς επισκόπου του Λονδίνου.[7] Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της ζούσε υπό την εύνοια του ανιψιού της Ερρίκου Η΄, έγινε νονά στην κόρη του Μαρία Α΄ της Αγγλίας.[3] Η Αικατερίνη πέθανε το 1527 αφού έζησε περισσότερο από μια δεκαετία από όλα τα αδέλφια της.[6] Η ταφή της έγινε στο κάστρο του Τίβερτον στην διπλανή πόρτα της εκκλησίας του Αγίου Πέτρου μετά από περίτεχνη κηδεία.[8]

Το οικόσημο της Αικατερίνης της Υόρκης παρουσιάζει σε ένα Εραλδικό σύνολο τον θυρεό τού συζύγου της στο πρώτο μισό και τον πατρικό της θυρεό στο δεύτερο μισό. Ο θυρεός του Πέτρου Κουρτεναί είναι μοιρασμένος σε τέσσερα τεταρτημόρια: στο πρώτο και στο τέταρτο παρατηρούνται τρεις μικροί κόκκινοι κύκλοι τοποθετημένοι σε τριγωνική μορφή, στο δεύτερο και στο τρίτο ένα όρθιο λιοντάρι, όλα σε κίτρινο φόντο. Ο πατρικός της θυρεός χωρίζεται επίσης σε τέσσερα τεταρτημόρια: στο πρώτο υπάρχει ο θυρεός του Αγγλικού και του Γαλλικού βασιλείου, στο δεύτερο και το τρίτο ο κόκκινος σταυρός των Μπουργκ σε κίτρινο φόντο και στο τέταρτο ο θυρεός του Οίκου των Μόρτιμερ.[9] Τα σύμβολα της Αικατερίνης της Υόρκης βρίσκονται σε γλυπτή μορφή στην νότια πύλη της εκκλησίας του Αγίου Πέτρου στο Τίβερτον, Ντέβον.

  1. p10165.htm#i101650. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Levin, Carole; Bertolet, Anna Riehl; Carney, Jo Eldridge (3 November 2016). A Biographical Encyclopedia of Early Modern Englishwomen: Exemplary Lives and Memorable Acts, 1500–1650
  4. 4,0 4,1 4,2 Weir, Alison (3 December 2013). Elizabeth of York: A Tudor Queen and Her World
  5. Stevenson, Katie (30 May 2014). Power and Propaganda: Scotland 1306–1488
  6. 6,0 6,1 Panton, James (24 February 2011). Historical Dictionary of the British Monarchy
  7. England), Cambridge Antiquarian Society (Cambridge (1859). Antiquarian Communications
  8. Edited by Todd Gray, Margery Rowe and Audrey Erskine (1992). Tudor and Stuart Devon: The Common Estate and Government. Published by University of Exeter Press. p. 13.
  9. https://web.archive.org/web/20160304054034/http://www.richard111.com/house_of_york.htm
  • Levin, Carole; Bertolet, Anna Riehl; Carney, Jo Eldridge (3 November 2016).
  • Panton, James (24 February 2011). Historical Dictionary of the British Monarchy
  • Stevenson, Katie (30 May 2014). Power and Propaganda: Scotland 1306–1488
  • Weir, Alison (3 December 2013). Elizabeth of York: A Tudor Queen and Her World

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]