Nakajima E8N
| Nakajima E8N | |
|---|---|
 Το Nakajima E8N. | |
| Τύπος | αναγνωριστικό υδροπλάνο |
| Κατασκευαστής | Nakajima |
| Χώρα προέλευσης | Ιαπωνία |
| Πρώτη παρουσίαση | 1935 |
| Κύριος χειριστής | Αεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 755 |
Το Nakajima E8N ήταν ιαπωνικό αναγνωριστικό υδροπλάνο το οποίο σχεδιάστηκε ώστε να απονηώνεται με καταπέλτη από τα πλοία Αυτοκρατορικού Ναυτικού. Επρόκειτο για ένα μονοκινητήριο διθέσιο διπλάνο με ένα κεντρικό πλωτήρα και δύο βοηθητικούς στις άκρες των πτερύγων. Τα E8N έδρασαν την περίοδο του Β΄ Σινοϊαπωνικού Πολέμου, ενώ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν γνωστά στους Συμμάχους με την ονομασία αναφοράς «Dave».
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το E8N αναπτύχθηκε για να αντικαταστήσει το ομόσταυλο E4N και ήταν σχεδιαστικά εξέλιξή του. Είχε μικρότερη πτερυγική επιφάνεια και υψηλότερο ουραίο σε σύγκριση με το E4N. Κατασκευάστηκαν επτά πρωτότυπα, υπό την εσωτερική ονομασία MS, το πρώτο εκ των οποίων πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση το Μάρτιο του 1934.[1] Αυτά αξιολογήθηκαν σε συγκριτικές δοκιμές έναντι των ανταγωνιστικών σχεδίων που παρουσίασαν οι Aichi και Kawanishi.
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Οκτώβριο του 1935 η πρόταση της Nakajima, που πήρε την ονομασία «Αναγνωριστικό Υδροπλάνο Τύπου 95» , επελέγη στον διαγωνισμό και εντάχθηκε σε παραγωγή.[2] Συνολικά κατασκευάστηκαν 755 αεροσκάφη από τη Nakajima και την Kawanishi, με τη παραγωγή να συνεχίζεται μέχρι το 1940.[3] Με αεροσκάφη αυτού του τύπου ήταν εξοπλισμένες όλες οι κύριες μονάδες του ιαπωνικού στόλου, δεκαέξι καταδρομικά καθώς και πέντε υδροπλανοφόρα.
Κατά τον Β΄ Σινοϊαπωνικό Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε επίσης ως βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης και ως αεροσκάφος κατάδειξης στόχων.[3]
Στις αρχές του 1941 ο Γερμανός Ναυτικός Ακόλουθος στην Ιαπωνία, Πάουλ Βένεκερ (Paul Wenneker) αγόρασε ένα E8N για να χρησιμοποιηθεί από το επιδρομικό Orion, γεγονός που το καθιστά το μοναδικό γερμανικό πλοίο που εξοπλίστηκε με ιαπωνικό αεροσκάφος.
Όταν ξέσπασε ο Πόλεμος του Ειρηνικού, τα περισσότερα E8N είχαν αποσυρθεί σε δευτερεύοντες ρόλους ενώ στις κύριες μονάδες του στόλου αντικαταστάθηκαν από τα πιο σύγχρονα Aichi E13A και Mitsubishi F1M.[3] Παρόλα αυτά ορισμένα παρέμειναν σε υπηρεσία με τον στόλο, για παράδειγμα στη ναυμαχία του Μίντγουεϊ ένα E8N του θωρηκτού Haruna πραγματοποίησε αναγνωριστικές αποστολές.[3]
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- E8N1
- Αρχική έκδοση παραγωγής, με αστεροειδή κινητήρα Nakajima Kotobuki 2 Kai 1 των 580 hp.
- E8N2
- Βελτιωμένη έκδοση με ισχυρότερο κινητήρα Nakajima Kotobuki Kai 2 των 630 hp.
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ένα αεροσκάφος για το επιδρομικό Orion.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Francillon 1970, p.408.
- ↑ Francillon 1970, p.409.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Francillon 1970, p.410.
- ↑ World Air Forces – Historical Listings Thailand (THL), http://www.worldairforces.com/countries/thailand/thl.html, ανακτήθηκε στις 30 August 2012
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Francillon, R.J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London:Putnam, 1970. (ISBN 0-370-00033-1).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nakajima E8N στο Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||
