Το Heinkel He 111 ήταν γερμανικό μέσο βομβαρδιστικό σχεδίασης των αδελφών Ζίγκφριντ και Βάλτερ Γκύντερ (Siegfried και Walter Günter) του 1934. Λόγω των περιορισμών που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, βάσει των οποίων απαγορευόταν μεταξύ άλλων η ανάπτυξη πολεμικών αεροσκαφών, το He 111 αναπτύχθηκε ως επιβατηγό παρόλο που εξαρχής στόχος ήταν η ανάπτυξη ενός ταχέως βομβαρδιστικού για τη Luftwaffe.[3] Τα He 111 αποτελούσαν τον κορμό της δύναμης βομβαρδισμού της γερμανικής αεροπορίας στα αρχικά στάδια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δράση τους ήταν αρκετά επιτυχημένη μέχρι και τη Μάχη της Αγγλίας, κατά την οποία κατέστη σαφής η ανεπάρκεια του αμυντικού τους οπλισμού.[3]
Τα Heinkel έδρασαν σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων όπου πολέμησαν οι γερμανικές δυνάμεις. Αξιοποιήθηκαν και σε άλλους ρόλους πέραν του βομβαρδιστικού, παραδείγματος χάριν ως τορπιλοπλάνα στον Ατλαντικό και την Αρκτική και ως μεταγωγικά στο Δυτικό και το Ανατολικό μέτωπο καθώς επίσης και στη Μεσόγειο. Παρόλο που η αναβάθμιση των He 111 ήταν διαρκής, στα καταληκτικά στάδια του πολέμου είχαν καταστεί παρωχημένα. Η παραγωγή τους διεκόπη τον Σεπτέμβριο του 1944, σε μια χρονική καμπή κατά την οποία έμφαση είχε δοθεί πλέον στην παραγωγή μαχητικών. Με τη δύναμη βομβαρδισμού να έχει εκλείψει ουσιαστικά, τα He 111 στα τέλη της σύρραξης αξιοποιούνταν ως αεροσκάφη μεταφοράς/επιμελητείας.[3]
Η παραγωγή των Heinkel συνεχίστηκε μεταπολεμικά στην Ισπανία με την ονομασία CASA 2.111. Ήδη από το 1943 η χώρα είχε παραλάβει από τη Γερμανία αριθμό αεροσκαφών καθώς και την άδεια εγχώριας παραγωγής τους. Η μόνη αξιόλογη διαφοροποίηση των ισπανικών αεροσκαφών σε σύγκριση με τα γερμανικά ήταν η χρήση βρετανικών κινητήρων Rolls-Royce Merlin.
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Heinkel He 111 στο Wikimedia Commons
