Kampfgeschwader 2 Holzhammer
| Kampfgeschwader 2 Holzhammer | |
|---|---|
 | |
| Ενεργό | 1939–1944 |
| Χώρα | Γερμανία |
| Τύπος | Πτέρυγα Μάχης (βομβαρδισμού) της Luftwaffe |
| Εξοπλισμός | Dornier Do 17 Dornier Do 217 Junkers Ju 188 Messerschmitt Me 410 |
| Συμπλοκές | Γερμανική εισβολή στην Πολωνία Μάχη της Γαλλίας Μάχη της Αγγλίας Εισβολή στη Γιουγκοσλαβία Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα και Μάχη της Κρήτης Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα Επιδρομή της Διέππης Μάχη του Ατλαντικού Μάχη της Νορμανδίας Επιχείρηση Στάινμποκ (Steinbock) |
Η Kampfgeschwader 2 Holzhammer (συντομογραφία KG 2) ήταν μία από τις Πτέρυγες Μάχης (Βομβαρδισμού) της γερμανικής Luftwaffe στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχηματίστηκε τον Μάιο του 1939 και αρχικά ήταν εξοπλισμένη με ελαφρά βομβαρδιστικά Dornier Do 17, τα οποία με την πάροδο των ετών αντικαταστάθηκαν από μέσα/βαριά βομβαρδιστικά Dornier Do 217 και Junkers Ju 188, ενώ μία από τις Σμηναρχίες της παρέλαβε τα βαριά μαχητικά Messerschmitt Me 410. Κατά τη διάρκεια της σύρραξης η KG 2 έχασε 767 αεροσκάφη, ενώ 158 ακόμη υπέστησαν ζημιές.[1] Σύμφωνα με τον H.L. de Zeng et al 1908 μέλη της έχασαν τη ζωή τους ή παρέμειναν αγνοούμενοι σε πολεμικές επιχειρήσεις και 214 έγιναν αιχμάλωτοι πολέμου.[1] Ο συνολικός αριθμός αγνουμένων, νεκρών, αιχμαλώτων και τραυματιών ανέρχεται σε 2786 άτομα.[2]
Συγκρότηση της Πτέρυγας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σμηναρχία Διοικήσεως (Stab/.KG 2) καθώς και η Ι. Σμηναρχία (I./KG 2) συγκροτήθηκαν την 1η Μαΐου 1939 στο Κότμπους,[3] ενώ ακολούθησε η ΙΙ. Σμηναρχία (II./KG 2) στο Λίγκντιτς (γερμ. Liegnitz, η σημερινή Λεγκνίτσα) στη Σιλεσία. Αρχική αποστολή των πληρωμάτων και του προσωπικού ήταν η μετάπτωση στα βομβαρδιστικά Junkers Ju 86,[4] με τη μονάδα να επικεντρώνεται στο καλοκαίρι της χρονιάς εκείνης στην εκπαίδευση και στην ένταξη προσωπικού προερχομένου από τις αεροπορικές σχολές.[4]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εισβολή στην Πολωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 25 Αυγούστου ο σχηματισμός μεταφέρθηκε στο Γιεσαου (Jesau) ώστε να λάβει μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Πολωνίας. Η Σμηναρχία Διοικήσεως ανακλήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου και τέθηκε υπό τον 3ο Αεροπορικό Στόλο (Luftflotte 3) προκειμένου να πραγματοποιήσει αναγνωριστικές αποστολές πάνω από τη Γαλλία. Την 1η και ξανά στις 2 Σεπτεμβρίου η I./KG 2 έπληξε τα αεροδρόμια των πολωνικών πόλεων Βίλνα (το σημερινό Βίλνιους), Λίντα και Πουότσκ. Στις 2 και 3 υποστήριξε την 3η και την 4η Γερμανική Στρατιά στα βόρεια της Βαρσοβίας. Από τις 4 ως τις 11 Σεπτεμβρίου η προσπάθεια επικεντρώθηκε σε πλήγματα ενάντια σε σιδηροδρομικές υποδομές, ενώ από την 12η μέχρι και το τέλος της επιχείρησης κύριος στόχος ήταν οι συγκεντρώσεις πολωνικών στρατευμάτων. Η Σμηναρχία Διοικήσεως και η II./KG 2 επίσης έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις. Συνολικά η KG 2 μετείχε με 84 αεροσκάφη Dornier Do 17Z στην εκστρατεία ενάντια στην Πολωνία.[5]
Μάχη της Γαλλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η I./KG 2 υποστήριξε τη Γερμανική Ομάδα Στρατιών A κατά την υπερκέραση του ποταμού Μεύση όπως και το σώμα τεθωρακισμένων του Γκουντέριαν στην περιοχή του Σεντάν κατά τη μάχη που έλαβε χώρα από τις 12 ως τις 14 Μαΐου 1940. Διέθετε 36 Do 17, τα 22 εκ των οποίων ήταν επιχειρησιακά. Επλήγησαν επίσης τα αεροδρόμια της Γαλλικής Αεροπορίας σε Αμιένη, Ρενς, Καμπανία και Αράς. Από την 21η έως και την 31η Μαΐου 1940 υποστηρίχθηκαν οι γερμανικές χερσαίες δυνάμεις κατά τη μάχη της Δουνκέρκης[1] και στις 3 Ιουλίου έλαβε μέρος στη μεγάλη αεροπορική επιχείρηση ενάντια στη Γαλλική Αεροπορία (Επιχείρηση Πάουλα (Paula)).
Στην αρχή της επιχείρησης η II./KG 2 διέθετε 36 αεροσκάφη, 28 εκ των οποίων ήταν επιχειρησιακά και ήταν ενταγμένη στο 2ο Αεροπορικό Σώμα (Fliegerkorps II). Έλαβε μέρος σε όλες τις σημαντικές επιχειρήσεις της εκστρατείας.[4] Η III./KG 2 υποστήριξε τις άλλες δύο Σμηναρχίες με 36 Dornier (30 επιχειρησιακά).[6] Η χειρότερη ημέρα για την KG 2 ήταν η 27η Μαΐου όταν η ΙΙΙ./KG 2 έχασε έντεκα από τα 27 αεροσκάφη της που επιχειρούσαν πάνω από τη Δουνκέρκη εξαιτίας της δράσης των μαχητικών της RAF.[7]
Μάχη της Αγγλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα μέσα του 1940 η I./KG 2 είχε τη βάση της στο Επινουά (Épinoy) στη βορειοδυτική Γαλλία και συμμετείχε με 43 Do 17 (27 επιχειρησιακά) στις επιχειρήσεις ενάντια στη Βρετανία.[εκκρεμεί παραπομπή] Αεροσκάφη της Σμηναρχίας έλαβαν μέρος στη πρώτη μεγάλη αερομαχία πάνω από το Κανάλι της Μάγχης στις 10 Ιουνίου 1940 –ημέρα που συνήθως θεωρείται ως η αρχή της Μάχης της Αγγλίας. Κατά την επίθεση ενάντια στη νηοπομπή «Bread» η KG 2 βύθισε δύο πλοία καθώς και ένα σλοοπ εκτοπίσματος 700 t. Τα αεροσκάφη της προξένησαν επίσης ζημιές σε τέσσερα μαχητικά της RAF. Εκείνη την ημέρα η Πτέρυγα έχασε τρία Dornier ενώ ακόμη τρία υπέστησαν ζημιές.[8] Επίσης καταρρίφθηκαν τρία βαριά μαχητικά Messerschmitt Bf 110 καθώς και ένα Bf 109 που κάλυπταν τα γερμανικά βομβαρδιστικά.[8]
Στις 10 Αυγούστου η KG 2 επιτέθηκε στη νηοπομπή «Booty», χάνοντας τρία αεροσκάφη με ακόμη έξι να έχουν υποστεί ζημιές.[9] Στις 13 Αυγούστου, που έμεινε γνωστή ως η «Ημέρα του Αετού», τα αεροσκάφη της KG 2 απογειώθηκαν στις 4:50 υπό την ηγεσία του Διοικητή της (γερμ. Geschwaderkommodore) Γιοχάνες Φινκ (Johannes Fink) για να πλήξουν στόχους στη νότια Αγγλία. Η συνοδεία και κάλυψή τους είχε ανατεθεί σε Bf 110 της ZG 26, όμως οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές και τα μαχητικά ανακλήθηκαν. Το μήνυμα δεν έφτασε στις II. και III./KG 2 που προχώρησαν κανονικά με την επίθεσή τους στο αεροδρόμιο της πόλης Ίσττσερτς (Eastchurch) στη νήσο Σέπεϊ (Sheppey). Ο Άλμπερτ Κέσελρινγκ (Albert Kesselring) είχε δώσει εντολή στα βομβαρδιστικά να εγκαταλείπουν τις αποστολές τους εάν δεν εμφανιζόταν τα μαχητικά συνοδείας τους, όμως ορισμένα Bf 109 που πετούσαν μαζί με τα Dornier επίσης δεν έλαβαν την εντολή ανάκλησης και έτσι ο γερμανικός σχηματισμός συνέχισε να πετά προς τον στόχο του. Κατά την επιστροφή τρία Σμήνη της RAF (Νο. 74, Νο. 111 και Νο. 151) αναχαίτισαν τη γερμανική δύναμη, καταρρίπτοντας πέντε Do 17.[10] Από την πλευρά της η KG 2 ισχυρίστηκε ότι κατέστρεψε δέκα Spitfire στο έδαφος καθώς και ότι ισοπέδωσε το αεροδρόμιο,[11] όμως φαίνεται ότι κανένα αεροσκάφος δεν καταστράφηκε στην πραγματικότητα.[12] Η KG 2 έλαβε επίσης μέρος στις ιδιαίτερα εντατικές αεροπορικές επιχειρήσεις της 18ης Αυγούστου.
Στις 7 Σεπτεμβρίου η I./KG 2 διέθετε μόλις 19 αεροσκάφη, εκ των οποίων μόνο τα 12 ήταν επιχειρησιακά.[1] Η II./KG 2 που ξεκίνησε τις επιχειρήσεις ενάντια στη Βρετανία με 35 αεροσκάφη (τα 31 επιχειρησιακά) στις 7 Σεπτεμβρίου διέθετε 30 και 20 αεροσκάφη αντίστοιχα.[6] Τέλος οι απώλειες της III./KG 2 αναπληρώθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό, δεδομένου ότι στις 7 Σεπτεμβρίου διέθετε όσα αεροσκάφη είχε και στις 13 Αυγούστου (34 εκ των οποίων τα 32 επιχειρησιακά).[13]
Η KG 2 συνέχισε να συμμετέχει σε επιχειρήσεις ενάντια στη Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης της 15ης Σεπτεμβρίου 1940. Εν τέλει αποσύρθηκε στην Αυστρία το Μάρτιο του 1941 στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία.[1]
Βαλκάνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η I. Σμηναρχία έλαβε μέρος στον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου, στις επιχειρήσεις ενάντια στην Ελλάδα και στη Μάχη της Κρήτης πλήττοντας χερσαίους και ναυτικούς στόχους. Στις 20 Μαΐου 1941 ο γερμανικός σχηματισμός ισχυρίστηκε ότι κατάφερε να βυθίσει πολλά συμμαχικά πλοία βορείως της Κρήτης. Επίσης ανέφερε την απώλεια έξι Dornier καθώς και ότι επτά ακόμα υπέστησαν ζημιές.[14] Η II. Σμηναρχία δεν έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις ενώ η ΙΙΙ. συμμετείχε με 29 επιχειρησιακά αεροσκάφη. Ανέφερε την απώλεια έξι εξ αυτών καθώς και ζημιές σε άλλα πέντε.[13] Τον Ιούνιο του 1941 η I./KG 2 αντικατέστησε εν μέρει τα αεροσκάφη της με Do 217.[14]
Ανατολικό Μέτωπο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι I. και III./KG 2 υποστήριξαν τις Ομάδες Στρατιών «Βοράς» και «Κέντρο». Η KG 2 υποστήριξε επίσης τις χερσαίες δυνάμεις στις μάχες του Μπιαουίστοκ-Μινσκ, του Σμολένσκ και της Μόσχας, καθώς και στην πολιορκία του Λένινγκραντ. Η III./KG 2 επέστρεψε στις 26 Σεπτεμβρίου στη Γερμανία για να παραλάβει τα νέα βομβαρδιστικά Do 217. Η I./KG 2 αναχώρησε για τη Γερμανία την 31η Οκτωβρίου 1941.[15] Οι συνολικές απώλειες της KG 2 στο Ανατολικό Μέτωπο το 1941 ανήλθαν σε 24 αεροσκάφη που καταρρίφθηκαν και ένα που καταστράφηκε στο έδαφος.[16]
Η πιο αξιοσημείωτη αποστολή των Dornier στην ΕΣΣΔ έλαβε χώρα στις 23-24 Ιουνίου στο Γκρόντνο. Ο διοικητής του σοβιετικού Δυτικού Μετώπου, στρατηγός Ντιμίτρι Παβλόφ επιχείρησε να αντεπιτεθεί και να ανακόψει την 3η Στρατιά Πάντσερ του Χέρμαν Χοτ (Hermann Hoth). Έχοντας εξασφαλίσει την αεροπορική υπεροχή και με την Σοβιετική Αεροπορία απούσα, η Luftwaffe κατάφερε να ανακόψει την προέλαση και να τρέψει σε φυγή δύο Μηχανοποιημένα Σώματα (το 6ο και το 11ο) καθώς και το 6ο Σώμα Ιππικού. Για την εξαίρετη δράση της μονάδας του ο σμηναγός (γερμ. Hauptmann) τότε και μετέπειτα διοικητής της KG 2 Βάλτερ Μπράντελ (Walter Bradel) έλαβε τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού.[17]
Δυτική Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ενώ οι I. και III./KG 2 δρούσαν στο Ανατολικό Μέτωπο, τα αεροσκάφη της II./KG 2 επιχειρούσαν από διάφορες βάσεις στην κατεχόμενη Ολλανδία και Γαλλία, πραγματοποιώντας αποστολές προσβολής ναυτικών στόχων καθώς και βομβαρδισμού του Ηνωμένου Βασιλείου. Η πρώτη αξιοσημείωτη επιχείρηση στην οποία έλαβε μέρος ήταν στο πλαίσιο της αεροπορικής κάλυψης που παρείχε η Luftwaffe κατά την Επιχείρηση Κέρβερος.
Τον Ιούλιο του 1941 η II./KG 2 προσκολλήθηκε στη Σμηναρχία Διοικήσεως της KG 30 υπό τον 3ο Αεροπορικό Στόλο (Luftflotte 3). Στις 2 Ιουλίου 1942 διέθετε 37 Do 217 και δύο Do 17 και τη νύχτα 4/5 Ιουλίου πραγματοποίησε την πρώτη της επίθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο με τα Do 217. Στο διάστημα από τις 4 Ιουλίου μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1941 έχασε 18 Do 217. Τον Αύγουστο του 1942 χάθηκαν ακόμα επτά αεροσκάφη κατά την Επιδρομή της Διέππης. Το Νοέμβριο του 1942 η Σμηναρχία υποστήριξε τις γερμανικές δυνάμεις που κατέλαβαν τα εδάφη της Γαλλίας του Βισύ (Επιχείρηση Άντον).[6]
Η I./KG 2 επέστρεψε στη δυτική Ευρώπη το Μάιο του 1942. Πραγματοποίησε νυχτερινές επιθέσεις στα βρετανικά νησιά και πόντισε νάρκες στο κανάλι της Μάγχης και την ανατολική ακτή της Βρετανίας.[14] Οι επιχειρήσεις αυτού του είδους συνεχίστηκαν μέχρι τον Μάιο του 1944. Μεταξύ άλλων επλήγησαν λιμένες της νότιας Αγγλίας όπου ήταν συγκεντρωμένα τα συμμαχικά πλοία χάρη στα οποία πραγματοποιήθηκε η απόβαση της Νορμανδίας στις 6 Ιουνίου 1944.[18] Από το Δεκέμβριο του 1942 μέχρι τον Σεπτέμβριο του επόμενου έτους η II./KG 2 υποστήριξε την I./KG 2 στις αποστολές της. Στη συνέχεια αποσύρθηκε στη Γερμανία εξαιτίας των «εξαιρετικά υψηλών απωλειών της».[6] Το διάστημα αυτό έχασε τη ζωή του ο προαναφερθείς Βάλτερ Μπραντελ, πλέον Διοικητής της Πτέρυγας, όταν το αεροσκάφος του καταρρίφθηκε κατά την επιστροφή του από επίθεση στο Νόργουιτς (Norwich).
H V./KG 2 συγκροτήθηκε στα μέσα του 1943 και ήταν η πρώτη μονάδα που αξιοποίησε το βαρύ μαχητικό Messerschmitt Me 410 ως νυχτερινό βομβαρδιστικό/επιθετικό αεροσκάφος πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η II./KG 2 παρέλαβε τα νέα Junkers Ju 188 το διάστημα Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 1943. Βομβάρδισε βρετανικές πόλεις και λιμάνια στα οποία ήταν συγκεντρωμένα πλοία για την απόβαση στη Νορμανδία.[6] Η II./KG 2 συνέχισε να πραγματοποιεί βομβαρδισμούς και επιθέσεις ενάντια σε ναυτικούς στόχους μέχρι τη διάλυσή της, εξαιτίας ελλείψεως πόρων, στις 3 Οκτωβρίου 1944.[6] Η III./KG 2 αποσύρθηκε στη Γερμανία τον Ιούλιο του 1944, έπειτα από τον αερορικό αγώνα πάνω από το συμμαχικό προγεφύρωμα στη Νορμανδία. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1944 διατάχθηκε η διάλυσή της, όμως η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε. Τον Οκτώβριο μετατράπηκε σε μονάδα νυχτερινής διώξης με τα Dornier Do 335 και μετονομάστηκε σε V./NJG 2 την 1η Δεκεμβρίου 1944. Η εκπαίδευση για τη μετάπτωση στο νέο ρόλο εγκαταλήφθηκε τον Μάρτιο του 1945.[19] Η I./KG 2 διαλύθηκε επισήμως στις 3 Οκτωβρίου 1944, έπειτα από τις επιχειρήσεις πάνω από τη Γαλλία.[14]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 24.
- ↑ Balke 1990, pp. 524–525.
- ↑ de Zeng et al Vol. 1 2007, pp. 23–24.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 29.
- ↑ de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 23, 24, 29, 31.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 31.
- ↑ Hough & Richards 2002, p. 93.
- ↑ 8,0 8,1 Bungay 2000, p. 150.
- ↑ Bungay 2000, p. 183.
- ↑ Bungay 2000, p. 207.
- ↑ Bungay 2000, p. 208.
- ↑ Hough and Richards 2007, p. 157.
- ↑ 13,0 13,1 de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 33.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 28.
- ↑ de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 28 & p. 33.
- ↑ Bergström 2007, p. 119.
- ↑ Bergström 2007, p. 23.
- ↑ de Zeng et al Vol. 1 2007, pp. 28–29.
- ↑ de Zeng et al Vol. 1 2007, p. 34.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Balke, Ulf. Der Luftkrieg in Europa: Die operativen Einsätz des Kampfgeschwaders 2 im Zweiten Weltkrieg. Koblenz: Bernard & Graefe. 1990. (ISBN 3-7637-5882-8)
- Bergstrom, Christer (2007). Barbarossa – The Air Battle: July–December 1941. London: Chevron/Ian Allan. (ISBN 978-1-85780-270-2).
- Bungay, Stephen. The Most Dangerous Enemy: A History of the Battle of Britain. London: Aurum Press, 2000. (ISBN 1-85410-721-6) (hardcover), 2002, (ISBN 1-85410-801-8) (paperback).
- de Zeng, H.L; Stankey, D.G; Creek, E.J. Bomber Units of the Luftwaffe 1933–1945; A Reference Source, Volume 1. Ian Allan Publishing, 2007. (ISBN 978-1-85780-279-5)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kampfgeschwader 2 Lexikon der Wehrmacht. (Γερμανικά)
