Electric Fields

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Electric Fields
Βιογραφικό
ΚαταγωγήΑυστραλία
ΕίδηΗλεκτρονική, pop, soul
Παρουσία2015–σήμερα
ΔισκογραφικέςWarner Music Australia
ΙστοσελίδαΠρότυπο:Website
Μέλη
Ζαακαριάχα Φίλντινγκ
Μάικλ Ρος

Οι Electric Fields είναι ένα αυστραλιανό ντουέτο ηλεκτρονικής μουσικής που αποτελείται από τον τραγουδιστή Ζαακαριάχα Φίλντινγκ (Zaachariaha Fielding) και τον κιμπορτίστα και παραγωγό Μάικλ Ρος (Michael Ross). Οι Electric Fields συνδυάζουν τη σύγχρονη ηλεκτρική μουσική με την κουλτούρα των Αβορίγινων και τραγουδούν στα Pitjantjatjara, Yankunytjatjara και αγγλικά . Το δίδυμο έχει κυκλοφορήσει ένα EP και πολλά σινγκλ. Πρόκειται να εκπροσωπήσουν την Αυστραλία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024 με το τραγούδι "One Milkali (One Blood)".

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2011–2020: Ίδρυση and Inma[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Electric Fields perform in their hometown of Adelaide during their "2000 and Whatever" tour
Στο Lion Arts Factory στην Αδελαΐδα κατά τη διάρκεια της περιοδείας "2000 and Whatever", Ιούλιος 2019
Zaachariaha Fielding sings "Nina" at an Electric Fields concert in Adelaide, South Australia
Ο Φίλντινγκ τραγουδάει το "Nina" σε μια συναυλία των Electric Fields στην Αδελαΐδα

Το 2011, ο Ζαακαριάχα Φίλντινγκ πέρασε από οντισιόν για την τρίτη σεζόν του The X Factor Australia, ερμηνεύοντας το "Talkin Bout a Revolution" της Τρέισι Τσάπμαν. Το 2013, ο Μάικλ Ρος πέρασε από οντισιόν για την πέμπτη σεζόν ερμηνεύοντας το "You Can't Hurry Love" του Φιλ Κόλινς.[1]

Το ζευγάρι παίζει ως Electric Fields από το 2015. Το ρεπερτόριό τους κινείται σε ποπ, σόουλ και electronica, ενώ περιγράφεται ως "Οι Daft Punk συναντάνε τη Νίνα Σιμόν στο Deep Forest".[1]

Τον Ιούνιο του 2016, το ντουέτο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους EP Inma (το οποίο πήρε το όνομά του από την πολιτιστική τελετή των γυναικών Aṉangu, γνωστή ως inma[2]). Ο Ντάνιελ Μπράουνινγκ, παρουσιαστής και παραγωγός του ABC Radio National είπε: "Η συνδημιουργία μουσικής που είναι τόσο συναρπαστική όσο και συναισθηματικά συγκινητική – η ομορφιά και η απόλυτη δύναμη της μουσικότητάς τους κόβουν την ανάσα. Συχνά με τις παραδοσιακές γλώσσες του Ζαακαριάχα των ανθρώπων Anangu Pitjantjatjara Yankunytjatjara, Η μουσική των Electric Fields κυμαίνεται από ποπ έως ηλεκτρονικά έργα επικής κλίμακας, μέχρι έντονα οικεία τραγούδια ιστορίας".[3] Η μουσική τους παίχτηκε στο Spirit Festival 2016 και στο Adelaide Fashion Festival 2016 και στο Triple J.[4] Το 2016, το ντουέτο κέρδισε το βραβείο Emily Burrows, ένα βραβείο που δόθηκε για να αναγνωριστεί και να προωθηθεί η επαγγελματική ανάπτυξη αυθεντικών μουσικών καλλιτεχνών ή συγκροτημάτων από τη Νότια Αυστραλία.[5]

Το ντουέτο κέρδισε το καλύτερο νέο ταλέντο της χρονιάς στα Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών 2017.[6] Το δίδυμο ήταν υποψήφιο για Καλλιτέχνης της Χρονιάς στα Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών 2018.[7]

Τον Δεκέμβριο του 2018, το ντουέτο ανακοινώθηκε ως ένας από τους συμμετέχοντες στη Eurovision – Australia Decides σε μια προσπάθεια να εκπροσωπήσει την Αυστραλία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2019.[6] Οι Electric Fields εμφανίστηκαν στον διαγωνισμό με το τραγούδι τους "2000 and Whatever" στις 9 Φεβρουαρίου 2019 και ήρθαν δεύτεροι τόσο στην κριτική επιτροπή όσο και στην ψηφοφορία κοινού και δεύτεροι συνολικά.[8] Τον Μάιο του 2019, το δίδυμο ανακοίνωσε τις ψήφους της αυστραλιανής κριτικής επιτροπής στον τελικό του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision.[9] Αργότερα την ίδια χρονιά, οι Electric Fields έκαναν περιοδεία με το "2000 and Whatever" σε όλη την Αυστραλία.[10]

Τον Ιούλιο του 2019, οι Electric Fields έλαβαν δύο υποψηφιότητες στα Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών.[11] [12]

Στις 3 Απριλίου 2020, κυκλοφόρησε η συνεργασία των Electric Fields με το νορβηγικό συγκρότημα Keiino, το τραγούδι "Would I Lie".[13]

Το δίδυμο ενώθηκε εικονικά από τους Τζέσικα Μάουμποϊ, Μίσι Χίγκινς και Τζον Μπάτλερ για μια παράσταση του τραγουδιού του Πολ Κέλι και του Κεβ Κάρμοντι για την απεργία των Gurindji, "From Little Things Big Things Grow". Η παράσταση ηχογραφήθηκε στο ωδείο του Βοτανικού Κήπου της Αδελαΐδας και μεταδόθηκε για το φινάλε της σεζόν της πανδημικής σειράς 6 μερών της ABC Television, The Sound, στις 23 Αυγούστου 2020.[14]

Τον Αύγουστο του 2020, πραγματοποίησαν τρία ακουστικά σετ στο Πολιτιστικό Κέντρο Ukaria στο Mount Barker στους λόφους της Αδελαΐδας, σε συνεργασία με την διαδικτυακή πλατφόρμα ροής Sunny Side Uploads.[15]

Τον Οκτώβριο του 2020, το ντουέτο ερμήνευσε το "From Little Things Big Things Grow" στον Μεγάλο Τελικό AFL 2020.[16]

Τον Δεκέμβριο του 2020, οι Electric Fields ήταν πρωτοσέλιδο σε ένα από τα σόου της queer σειράς αναζήτησης ταλέντων "Express Yourself – Queer Discovery", την οποία διευθύνουν οι APRA AMCOS και Sydney Gay και Lesbian Mardi Gras.[17] [18]

2021–σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2021, οι Electric Fields παρουσίασαν τα "Don't You Worry" και "Gold Energy" στο γήπεδο κρίκετ του Σίδνεϊ για το Mardi Gras.[19] [20]

Τον Νοέμβριο του 2021, οι Electric Fields παρουσίασαν το "From Little Things, Big Things Grow" στα Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών. Τον ίδιο μήνα, υπέγραψαν παγκόσμια συμφωνία με τη Warner Music Australia και κυκλοφόρησαν το "Gold Energy".[21] Στις 18 Μαρτίου 2022, το ντουέτο κυκλοφόρησε το "Catastrophe".[22]

Τον Φεβρουάριο του 2023, οι Electric Fields κυκλοφόρησαν το "We the People" ως το επίσημο τραγούδι με θέμα το WorldPride. Ερμήνευσαν το τραγούδι τους σε ένα πλήθος 20.000 ατόμων στην εναρκτήρια συναυλία του φεστιβάλ στο Sydney's Domain στις 24 Φεβρουαρίου 2023, λέγοντας "Περηφάνια δεν είναι μόνο η αποδοχή, αλλά το να νιώθεις σαν στο σπίτι σου στην ατομικότητά σου".[23]

Στις 5 Μαρτίου 2024, το ντουέτο ανακοινώθηκε ως οι Αυστραλιανοί συμμετέχοντες για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024 με το τραγούδι "One Milkali (One Blood)".[24]

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταυτότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μότο της μπάντας των Electric Fields είναι "παράκαμψη των φραγμών" και οι Φίλντινγκ και Ρος περιγράφουν τους εαυτούς τους ως "δύο θηλυκά αδέρφια", αγκαλιάζοντας την queer ταυτότητά τους και αναφερόμενοι στοργικά ο ένας στον άλλο ως Mala (Φίλντινγκ, το "μικρότερο αδερφάκι") και Tjutja (Ρος, ο "μεγαλύτερος αδερφός"). Είναι πολύ στενοί φίλοι αλλά δεν έχουν ρομαντική σχέση. Αγκαλιάζουν τη γυναικεία τους ταυτότητα, λέγοντας ότι τους κάνει πιο δυνατούς. Έχουν διαφορά ηλικίας 10 ετών και μία ημέρα.[25]

Ζαακαριάχα Φίλντινγκ (Zaachariaha Fielding)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζαακαριάχα Φίλντινγκ είναι το μεγαλύτερο από τα εννέα παιδιά μιας οικογένειας που ζει στο Mimili, στα εδάφη APY της βορειοδυτικής Νότιας Αυστραλίας.[26] Σπούδασε ιθαγενή αυστραλιανή μουσική και άρχισε να παράγει τη δική του δουλειά στο Κέντρο Σπουδών Αβορίγινων στη Μουσική στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας.[27]

Είναι επίσης γνωστός ως καλλιτέχνης,[26] του οποίου το έργο έχει εκτεθεί σε πολλές εκθέσεις[26][28][29][30] καθώς και κέρδισε το Βραβείο Wynne[31][32] και το Βραβείο Τέχνης Ramsay A$15,000 Βραβείο A$15,000 People's Choice το 2023.[33][34]

Μάικλ Ρος (Michael Ross)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάικλ Ρος είναι τραγουδιστής, τραγουδοποιός, πιανίστας και παραγωγός από την Αδελαΐδα.[35] Οι μουσικές του επιρροές μεγαλώνοντας ήταν κυρίως η Μαράια Κάρεϊ, μαζί με τους The Cranberries, την Τρέισι Τσάπμαν και τη Λόριν Χιλ.[36]

Πριν ενταχθεί στους Electric Fields, ο Ρος ήταν διαγωνιζόμενος στο X Factor Australia το 2013.[37] [36]

Σε ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Electric Fields είναι το θέμα ενός ντοκιμαντέρ των SBS/NITV, το "Voice From The Desert", που προβάλλεται σε εθνικό επίπεδο από τις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η ταινία ήταν μέρος της σειράς Our Stories, με ανερχόμενους ιθαγενείς Αυστραλούς δημιουργικούς, και σκηνοθετήθηκε από τους Daniel Clarke και Amy Pysden. Το doco δείχνει το ντουέτο να παίζει στα Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών 2017 στο Ντάργουιν, καθώς και να καλύπτει τον Φίλντινγκ που επισκέπτεται το Mimili και να εξετάζει τις πρώιμες εμπειρίες της ζωής του μεγαλώνοντας στην απομακρυσμένη Νότια Αυστραλία και την καλλιτεχνική και προσωπική του ανάπτυξη. Υπάρχουν επίσης συνεντεύξεις με τους γονείς του Kaye Lowah και Robert Fielding. [38]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

EP[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλος Λεπτομέρειες
Inma
  • Κυκλοφορία: 20 Ιουνίου 2016[39]
  • Δισκογραφική: Electric Fields
  • Μορφή: Ψηφιακή λήψη, streaming

Singles[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως βασικός καλλιτέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλος Χρονιά Θέση στα chart Άλμπουμ
AUS
Digital
[40]
"2000 and Whatever"[41] 2019 38 Όχι σε άλμπουμ
"Vision"[42][43] — Deadly Hearts 2
"Gold Energy"[21] 2021 — TBA
"Catastrophe"[22] 2022 —
"We the People"[23] 2023 —
"Anpuru Maau Kutjpa"[44] — Faraway Downs (Soundtrack)
Το "—" υποδηλώνει μια ηχογράφηση που δεν μπήκε στο chart ή δεν κυκλοφόρησε σε αυτήν την περιοχή.

Ως συνεμφανιζόμενος καλλιτέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλος Χρονιά Άλμπουμ
"No Other High"
(Touch Sensitive featuring Electric Fields)[45] 		2017 Visions
"Would I Lie"
(Keiino featuring Electric Fields)[13] 		2020 Okta
"Must Be Love"
(Tseba featuring Electric Fields)[46] 		2021 Όχι σε άλμπουμ
"Fight for Me"
(Barkaa featuring Electric Fields)[47] 		2022 TBA
"Must Be Love"
(Tseba featuring Electric Fields)[48] 		2023 TBA
"Red Future"
(Snotty Nose Rez Kids featuring Electric Fields)[49] 		2024 Red Future

Άλλες εμφανίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

List of other non-single song appearances
Τίτλος Χρονιά Άλμπουμ
"Shade Away" 2017 NIMA Presents: The Sound of Indigenous Australia - Now and Before[50]
"Glorious"
(Hermitude featuring Electric Fields) 		2019 Pollyanarchy[51]
"From Little Things Big Things Grow" 2020 Cannot Buy My Soul: The Songs of Kev Carmody[52]
"Tjitji Lullaby" 2022 ABC Kids
"Tjarpala" 2023 Faraway Downs (Soundtrack)
"Antara Maau Kutjpa"
"Tjukurpa Spirit"
"Tjukurpa"
"Ngula"

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μουσικά Βραβεία ARIA[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Μουσικά Βραβεία ARIA είναι μια ετήσια τελετή απονομής που γιορτάζει την αυστραλιανή μουσική βιομηχανία. Οι Electric Fields έχουν προταθεί για ένα βραβείο.[53]

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα
2019 2000 and Whatever Tour Best Australian Live Act Υποψηφιότητα

Εθνικά Βραβεία Dreamtime[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα National Dreamtime Awards είναι ένας ετήσιος εορτασμός των επιτευγμάτων των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Torres Strait στον αθλητισμό, τις τέχνες, την ακαδημαϊκή κοινότητα και την κοινότητα και ξεκίνησε το 2017. Η Electric Fields έχει κερδίσει ένα βραβείο.[54] [55]

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα
2019 Οι ίδιοι Male Music Artist Νίκη

Εθνικά Βραβεία Μουσικής Ιθαγενών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα National Indigenous Music Awards είναι μια ετήσια τελετή απονομής βραβείων που αναγνωρίζει τα επιτεύγματα των Ιθαγενών Αυστραλών στη μουσική. Η τελετή απονομής ξεκίνησε το 2004. Οι Electric Fields έχουν κερδίσει ένα βραβείο από τέσσερις υποψηφιότητες.

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα Ref.
2017 Οι ίδιοι Best New Talent Νίκη
2018 Artist of the Year Υποψηφιότητα
2019 Υποψηφιότητα
"2000 and Whatever" Song of the Year Υποψηφιότητα
2020 Οι ίδιοι Artist of the Year Υποψηφιότητα [56][57]
Electric Fields και Keiino - "Would I Lie" Song of the Year Υποψηφιότητα
2022 Οι ίδιοι Artist of the Year Υποψηφιότητα [58][59]

Εθνικά Βραβεία Ζωντανής Μουσικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα National Live Music Awards (NLMAs) ξεκίνησαν το 2016 για να αναγνωρίσουν τις συνεισφορές τους στη βιομηχανία ζωντανής μουσικής στην Αυστραλία. Σταμάτησαν μεταξύ 2021 και 2022 λόγω του Covid-19.

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα Ref.
2017 Οι ίδιοι South Australian Live Act of the Year Νίκη [60][61]
Ζαακαριάχα Φίλντινγκ (Electric Fields) South Australian Live Voice of the Year Νίκη
2018 Οι ίδιοι Live Electronic Act (or DJ) of the Year Νίκη [62][63]
2019 Live Act of the Year Νίκη [64][65]
Live Electronic Act (or DJ) of the Year Νίκη
Ζαακαριάχα Φίλντινγκ (Electric Fields) Live Voice of the Year Νίκη
2020 Νίκη [66]
2023 Οι ίδιοι Best Live Act Υποψηφιότητα [67][68]
Best Live Act in SA Υποψηφιότητα
Best Pop Act Υποψηφιότητα
Ζαακαριάχα Φίλντινγκ Live Voice in SA Υποψηφιότητα
Ζαακαριάχα Φίλντινγκ (Electric Fields) Best Live Voice Νίκη

Μουσικά Βραβεία Νότιας Αυστραλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα South Australian Music Awards (παλαιότερα γνωστά ως Fowler's Live Music Awards) είναι ετήσια βραβεία που υπάρχουν για την αναγνώριση, την προώθηση και τον εορτασμό της αριστείας στη βιομηχανία σύγχρονης μουσικής της Νότιας Αυστραλίας. Ξεκίνησαν το 2012.[69]

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα (wins only)
2019 Οι ίδιοι Best Aboriginal or Torres Strait Island Artist Νίκη
People's Choice Electronic Award Νίκη

One Milkali (One Blood)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"One Milkali (One Blood)"
Single από Electric Fields
Κυκλοφορία5 Μαρτίου 2024 (2024-03-05)
Διάρκεια2:57
ΔισκογραφικήSony
Τραγουδοποιός
  • Μάικλ Ρος
  • Ζαακαριάχα Φίλντινγκ
Χρονολογία των single
"Anpuru Maau Kutjpa"
(2023) 		"One Milkali (One Blood)"
(2024)
Μουσικό βίντεο
"One Milkali (One Blood)" στο YouTube
Συμμετοχή της Eurovision 2024
Χώρα
Αυστραλία
Καλλιτέχνης
Electric Fields
Γλώσσες
Χρονολογία εμφάνισης
◄ "Promise" (2023)   

Το "One Milkali (One Blood)" είναι ένα τραγούδι του αυστραλιανού ντουέτου ηλεκτρικής μουσικής Electric Fields. Αυτοχαρακτηρισμένο ως ένα τραγούδι που υμνεί την κουλτούρα των Αβορίγινων της Αυστραλίας και ως τραγούδι που τιμά την κοινότητα του μέλους του συγκροτήματος Ζαακαριάχα Φίλντινγκ, το τραγούδι γράφτηκε και από τα δύο μέλη του ντουέτου. Κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 2024 από τη Sony Music Australia. Πρόκειται να εκπροσωπήσει την Αυστραλία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024, που θα διεξαχθεί στο Μάλμε της Σουηδίας.

Ιστορικό και σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "One Milkali (One Blood)" γράφτηκε από τα μέλη των Electric Fields, Μάικλ Ρος και Ζαακαριάχα Φίλντινγκ.[70] Σε ένα δελτίο τύπου που δόθηκε από το SBS, το ντουέτο δήλωσε ότι ο τίτλος του τραγουδιού αναφερόταν στο μήνυμα του τραγουδιού για υπέρμαχος της ενότητας. Επαίνεσαν την κουλτούρα των Αβορίγινων της Αυστραλίας, δηλώνοντας, "Η κουλτούρα των Αβορίγινων έχει έναν τρόπο να αντιμετωπίζει καταστάσεις... Δεν χρειάζεται να επικρίνειςκανέναν για να πάρεις αυτό που θέλεις. Μπορείς πραγματικά να το κάνεις με διάλογο."[71] Το τραγούδι είναι γραμμένο στα αγγλικά, αλλά έχει γραμμές στη διάλεκτο Γιανκουνιτιατιάρα.[72] Σύμφωνα με τον Φίλντινγκ, τα Γιανκουνιτιατιάρα προστέθηκαν ως ένας τρόπος για να τιμήσει την κοινότητά του στο Mimili στα εδάφη Aṉangu Pitjantjatjara Yankunytjatjara.[73][72]

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εσωτερική επιλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Αυστραλίας για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, η Special Broadcasting Service (SBS), επιβεβαίωσε επίσημα τη συμμετοχή του στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024 στις 5 Δεκεμβρίου 2023.[74] Στις 15 Φεβρουαρίου 2024, η SBS ανακοίνωσε ότι είχε επιλέξει εσωτερικά το τραγούδι και τον συμμετέχοντα για να επιλέξει τον εκπρόσωπό τους για τον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς.[75] Ένα απόσπασμα του τραγουδιού κυκλοφόρησε δύο ημέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του, προκειμένου να προωθηθεί η συμμετοχή της χώρας.[76] Στις 5 Μαρτίου, το "One Milkali (One Blood)" ανακοινώθηκε επίσημα ως το τραγούδι της Αυστραλίας για τον διαγωνισμό.[72]

Στη Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2024 θα πραγματοποιηθεί στη Malmö Arena στο Μάλμε της Σουηδίας και αποτελείται από δύο ημιτελικούς που θα πραγματοποιηθούν στις αντίστοιχες ημερομηνίες 7 και 9 Μαΐου και τον τελικό στις 11 Μαΐου 2024. Κατά τη διάρκεια της κλήρωσης στις 30 Ιανουαρίου 2024, η Αυστραλία κληρώθηκε για να αγωνιστεί στον πρώτο ημιτελικό, ερμηνεύοντας στο δεύτερο μισό της παράστασης.[77]

Ιστορικό κυκλοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρα Ημερομηνία Μορφή Δισκογραφική Ref.
Πολλές 5 Μαρτίου 2024
Sony Music Australia [78]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Electric Fields: Don't try putting us in a box». Sydney Morning Herald. 5 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  2. ↑ «IY2019: Saving language through Dreaming story». Department of Infrastructure, Transport, Regional Development and Communications. 8 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2020. 
  3. ↑ «Inma by Electric Fields». CD Baby. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. ↑ «Electric Fields». Select Music. 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  5. ↑ «Emily Burrows Award recipients hit WOMADelaide». APRA Amcos. 9 Μαρτίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Electric Fields to compete for Eurovision place». SBS. 4 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  7. ↑ «Baker Boy, Kardajala Kirridarra, Jessica Mauboy amongst National Indigenous Music Award nominees». The AU Review. 9 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  8. ↑ «Kate Miller-Heidke reigns supreme at Australia Decides». Aussievision. 10 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2019. 
  9. ↑ «SBS Australia». Facebook. 30 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2019. 
  10. ↑ «Q&A with Electric Fields». Off The Leash. 29 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  11. ↑ «National Indigenous Music Awards unveils 2019 Nominations». National Indigenous Music Awards. Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2019. 
  12. ↑ «Record Breaking Crowd for the 2019 National Indigenous Music Awards!». National Indigenous Music Awards. 13 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «KEiiNO & Electric Fields release "Would I Lie"». ESC Xtra. 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  14. ↑ Triscari, Caleb (24 Αυγούστου 2020). «Electric Fields, Missy Higgins and more cover Paul Kelly for 'The Sound'». NME. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ Skujins, Angela (25 Αυγούστου 2020). «Watch Electric Fields perform at the Ukaria Cultural Centre». CityMag. Photos by Jack Fenby. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2020. 
  16. ↑ «All-Aussie music lineup announced for AFL's grand final at the Gabba». SMH. 12 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  17. ↑ Tsinivits, Kyriakos (17 Φεβρουαρίου 2021). «Montaigne and Electric Fields join the entertainment line up for Mardi Gras 2021». Aussievision. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2024. 
  18. ↑ Rose, Anna (11 Δεκεμβρίου 2020). «Gordi and Electric Fields to headline final Express Yourself showcase». NME. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2024. 
  19. ↑ Langford, Jackson (17 Φεβρουαρίου 2021). «Rita Ora, G Flip, Montaigne & More To Play Sydney 2021 Mardi Gras Parade». Music Feeds. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  20. ↑ Electric Fields - Mardi Gras Live Performance 2021 from the Sydney Cricket Ground στο YouTube
  21. ↑ 21,0 21,1 Langford, Jackson (18 Νοεμβρίου 2021). «Electric Fields sign global deal with Warner Music Australia». The Music Network. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2021. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Listen to Electric Fields' brooding new song "Catastrophe"». NME. 18 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2022. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Ellie Robinson (24 Φεβρουαρίου 2023). «Electric Fields share official WorldPride theme song 'We The People'». NME. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2023. 
  24. ↑ «AUSTRALIA: Electric Fields will fly to Malmö with 'One Milkali (One Blood)'!» (στα Αγγλικά). OGAE Greece. 5 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2023. 
  25. ↑ Cousins, Lucy (28 Δεκεμβρίου 2021). «Tomorrow's Heroes: Zaachariaha Fielding». T Australia. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 Skujins, Angela (2 Δεκεμβρίου 2020). «Zaachariaha Fielding is turning canvases into confessionals». CityMag. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  27. ↑ Skujins, Angela (3 Απριλίου 2023). «Fifty years of CASM». CityMag. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  28. ↑ «Zaachariaha Fielding: Gold and Silver Linings: November 2020». APY Gallery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  29. ↑ Baylis, Troy-Anthony (3 Νοεμβρίου 2023). «This is ultra-contemporary Aboriginal art». InReview. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  30. ↑ Llewellyn, Jane (23 Δεκεμβρίου 2023). «Z MUNU A TITUTJARA». Hugo Michell Gallery. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  31. ↑ «Archibald Prize Wynne 2023 work: Inma by Zaachariaha Fielding». Art Gallery of NSW. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2023. 
  32. ↑ Jefferson, Dee (5 Μαΐου 2023). «Julia Gutman wins Archibald Prize for portrait of Montaigne». ABC News (Australia). Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2023. 
  33. ↑ «Ramsay Art Prize 2023». Art Gallery of South Australia. 27 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2023. 
  34. ↑ «Electric Fields' Zaachariaha Fielding wins Ramsay Art fan prize for 'gremlins' painting». ABC News (Australia). 12 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023. 
  35. ↑ «The Kind-Hearted and Talented Michael Ross». Gigs 'n Interviews. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2023. 
  36. ↑ 36,0 36,1 Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified Ανακτήθηκε στις 2 January 2024.Fielding, Zaachariaha; Ross, Michael (9 July 2021). "NAIDOC Week: Electric Fields". DNA (Interview). Interviewed by Andrews, Marc. Retrieved 2 January 2024.
  37. ↑ «Electric Fields singers on X Factor, The Voice». TV Tonight. 12 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2023. 
  38. ↑ Marsh, Walter (11 Δεκεμβρίου 2018). «South Australian duo Electric Fields star in new SBS documentary». The Adelaide Review. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  39. ↑ «Inma EP». iTunes Australia. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  40. ↑ «ARIA Australian Top 40 Digital Tracks» (PDF). Australian Recording Industry Association. 18 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  41. ↑ «2000 and Whatever». iTunes Australia. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  42. ↑ «Vision». YouTube. 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  43. ↑ «Electric Fields "vision"». AIRIT. 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  44. ↑ «Electric Fields Release New Single "Anpuru Maau Kutjpa" For New Baz Luhrmann Film». DNA Magazine. 17 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  45. ↑ «No Other High - single». Apple Music. 11 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  46. ↑ «Must Be Love (single)». Apple Music. 7 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021. 
  47. ↑ «New Aus Music Playlist ADDITIONS – 01/04/22». Music Feeds. 1 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  48. ↑ «Tseba and Electric Fields team up for a bright and beautiful banger». Australian Broadcasting Corporation. 1 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2023. 
  49. ↑ «Snotty Nose Rez Kids Unveil their Vision of the Future with Red Future video and single». Sony Music Canada. 1 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2024. 
  50. ↑ «NIMA Presents the Sound of Indigenous Australia Now and Before». Apple Music. Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  51. ↑ «Pollyanarchy». Apple Music. Σεπτεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  52. ↑ «Cannot Buy My Soul: Songs Of Kev Carmody (2020 REISSUE) LP». JB HiFi. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  53. ↑ «ARIA Awards: 2019 ARIA Awards Nominated Artists Revealed». Australian Recording Industry Association (ARIA). 10 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  54. ↑ «The finalists at this years' Dreamtime Awards». NITV (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. 
  55. ↑ «'We are brilliant people': Nova Peris receives Lifetime Achievement at Dreamtime Awards 2019». NITV (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. 
  56. ↑ «Announcement: National Indigenous Music Awards Finalists Unveiled». noise11. 13 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2020. 
  57. ↑ «2020 Finalists». NIMA. Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2020. 
  58. ↑ «Nominees and Performers Announced For National Indigenous Music Awards 2022». Music Feeds. 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  59. ↑ «2022 NIMAs: Baker Boy Wins Two Awards, Archie Roach and Gurrumul Honoured». The Music Network. 6 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2022. 
  60. ↑ «NLMA reveal 2017 Nominees». NLMA. 9 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  61. ↑ «Winners 2017». NLMA. Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  62. ↑ «NLMA announce 2018 nominees and Live legend». NLMA. 2 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  63. ↑ «Winners of the 2018 NLMA». NLMA. Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  64. ↑ «Here Are Your 2019 National Live Music Awards Nominees!». NLMA. 22 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  65. ↑ «And the Winners of the 2019 National Live Music Awards Are...». NLMA. 5 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. 
  66. ↑ «Nominees announced for 2020 National Live Music Awards». NLMAs. 7 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2020. 
  67. ↑ «Nominees Announced For The 2023 National Live Music Awards». The Music. 5 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2023. 
  68. ↑ «Genesis Owusu And Amyl & The Sniffers Win Big At The 2023 National Live Music Awards». The Music. 11 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2023. 
  69. ↑ «Past Winners». South Australian Music Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  70. ↑ Santos, Pedro (5 Μαρτίου 2024). «Australia: Electric Fields to Eurovision 2024 with "One Milkali (One Blood)"». Eurovision World (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  71. ↑ Waite, Angelica (6 Μαρτίου 2024). «Who are Electric Fields, the duo representing Australia at Eurovision this year?». SBS World News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  72. ↑ 72,0 72,1 72,2 Diaz, Sebastian (5 Μαρτίου 2024). «Australia: Electric Fields heading to Eurovision with "One Milkali (One Blood)"». Wiwibloggs (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  73. ↑ Howarth, Madison (6 Μαρτίου 2024). «Mimili to Malmö: Electric Fields 'buzzed' to share their music with the world at Eurovision». National Indigenous Television (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  74. ↑ Falk, Simon (5 Δεκεμβρίου 2024). «Eurovision 2024: 37 participating countries confirmed for Malmö». Wiwibloggs (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  75. ↑ Diaz, Sebastian (15 Φεβρουαρίου 2024). «Strewth! Australia to announce their 2024 Eurovision entrant on March 6». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  76. ↑ Van Waarden, Franciska (4 Μαρτίου 2024). «Australia: SBS Publishes Preview of Eurovision 2024 Entry». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2024. 
  77. ↑ «Eurovision 2024: Semi-Final Draw results». Eurovision Song Contest (στα Αγγλικά). European Broadcasting Union. 30 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2024. 
  78. ↑ Roberts, Dale (6 Μαρτίου 2024). «Five things we discovered about 'One Milkali (One Blood)' from Electric Fields». Aussievision (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2024. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκάτοχος
Voyager
με το "Promise" 		Συμμετοχή της Αυστραλίας στη Eurovision
2024 		Διάδοχος
TBA
π • σ • ε Συμμετοχή της Αυστραλίας στη Eurovision
π • σ • ε Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2024
Χώρες
Τελικός
Ημιτελικός 1
Ημιτελικός 2
Καλλιτέχνες
Τελικός
Ημιτελικός 1
Ημιτελικός 2
Τραγούδια
Τελικός
Ημιτελικός 1
Ημιτελικός 2
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Electric_Fields&oldid=10527501"