Attica (αυτοκινητοβιομηχανία)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 | |
| Νομική μορφή | Ανώνυμη Εταιρία |
|---|---|
| Κλάδος | Βιομηχανία |
| Ίδρυση | 1958 |
| Ιδρυτής | Γιώργος Δημητριάδης |
| Διάλυση | 1977 |
| Έδρα | Αθήνα |
| Προϊόντα | Αυτοκίνητα / Τρίκυκλα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το όνομα "Attica" ήταν το εμπορικό σήμα των οχημάτων που παράγονταν από την Bioplastic S.A., μια εταιρία η οποία αρχικά κατασκεύαζε σκάφη αναψυχής από φάιμπεργκλας. Η Bioplastic είχε ιδρυθεί στο Μοσχάτο, της Αθήνας από τον Γεώργιο Δημητριάδη, σημαντική μορφή στην ελληνική βιομηχανική ιστορία.
Ο Γ. Δημητριάδης είχε σχεδιάσει και κατασκευάσει ένα ελαφρύ τετράτροχο επιβατηγό αυτοκίνητο (μοντέλο 505) το 1958, με την πρόθεση της παραγωγής. Ένας φόρος όμως που επιβλήθηκε ακριβώς τότε στα τετράτροχα αυτοκίνητα, περιόρισε την προοπτική επιτυχίας του αυτοκινήτου στην αγορά. Έτσι, προσανατολίστηκε στην παραγωγή τρίτροχων (φορολογούμενων ως "μοτοσικλετών" στην Ελλάδα) και το 1962 άρχισε την παραγωγή ενός μοντέλου κάτω από άδεια της Fuldamobil της Γερμανίας, με το όνομα ATTICA 200 (καθώς ήταν πολύ πιο εύκολο για αυτοκίνητα, πιστοποιημένα στο εξωτερικό, να λάβουν πιστοποίηση για να παραχθούν στην Ελλάδα). Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε με μερικές αλλαγές από το αρχικό γερμανικό σχέδιο, αλλά αργότερα δύο διαφορετικές εκδόσεις cabriolet αναπτύχθηκαν από την ίδια την Attica. Κινητήρες 200 cm³ (από την Sachs, Heinkel , καθώς και κινητήρες που κατασκευάστηκαν από την ίδια την Attica) χρησιμοποιήθηκαν για τις διαφορετικές εκδόσεις του αυτοκινήτου.
Το μοντέλο είχε αρκετή επιτυχία στην Ελλάδα και παραμένει αγαπητό μέχρι και τις μέρες μας. Άλλη μια ελληνική εταιρεία, η Alta, σύντομα διεκδίκησε μερίδιο αγοράς στην ίδια κατηγορία, παρουσιάζοντας ένα παρόμοιο όχημα το 1968, το Alta A200, που ήταν επίσης βασισμένο στη τεχνολογία της Fuldamobil, αλλά με σημαντικές τροποποιήσεις στο σχέδιο του αμαξώματος. Το Attica 200, πάντως, συνέχισε να παράγεται μέχρι το 1971. Το 1968 η Bioplastic χρησιμοποίησε το σχέδιο του Attica 200 για την δημιουργία ενός ελαφρού τρίκυκλου φορτηγού με το εμπορικό σήμα Delta (όπου το πίσω μέρος του 200 είχε γίνει το εμπρός του Delta !) με μέτρια επιτυχία.
Το 1965 το Attica είχε ήδη κάνει μια προσπάθεια να εισέλθει στην αγορά των τετράτροχων αυτοκινήτων, παρουσιάζοντας το Carmel 12. Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε με άδεια της ισραηλινής Autocars Co. Ltd. (η οποία, με τη σειρά της, είχε χρησιμοποιήσει την τεχνολογία της βρετανικής Reliant), με μικρή ελληνική προστιθέμενη αξία. Παρά τη διαφημιστική εκστρατεία, το αυτοκίνητο δεν πέτυχε και μόνο περίπου 100 Attica Carmel 12 κατασκευάστηκαν. Το 1977 ο Δημητριάδης μετονόμασε την Bioplastic σε DIM Motor για να παραγάγει το DIM, ένα εντελώς καινούργιο επιβατικό αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από την εταιρία. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στην Έκθεση Αυτοκινήτων της Γενεύης τον Μάρτιο του 1977, αλλά η παραγωγή περιορίστηκε σε ελάχιστα αντίτυπα.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- L.S. Skartsis· G.A. Avramidis (2003). Made in Greece. Patras, Greece: Typorama.
- L.S. Skartsis (2012). Greek Vehicle & Machine Manufacturers 1800 to present: A Pictorial History. Marathon. ISBN 978-960-93-4452-4.
- G.N. Georgano, επιμ. (1982). The New Encyclopedia of Motorcars, 1885 to Present. New York: E.P. Dutton.