Χέρμαν Β΄ της Κολωνίας
| Χέρμαν Β΄ της Κολωνίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 995[1] Λωρραίνη |
| Θάνατος | 11 Φεβρουαρίου 1056 Κολωνία |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Έτσο της Λοθαριγγίας και Ματθίλδη της Σαξονίας |
| Αδέλφια | Ρίχετσα της Λοθαριγγίας Θεοφανώ, ηγουμένη του Έσσεν Ίντα της Έσσης Όθων Β΄ της Σουαβίας Λιούντολφ της Λοθαριγγίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας (από 1036)[3][4] αρχιεπίσκοπος[5] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χέρμαν Β΄ (γερμ.: Hermann II, περίπου 995 - 11 Φεβρουαρίου 1056) ήταν αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας από το 1036 μέχρι το 1056. Προερχόταν από τον Οίκο των Ετσονιδών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο γιος του Έτσο παλατινού κόμη (δούκα) της Λοθαριγγίας και της Ματίλντας των Οθωνιδών, κόρης του Όθωνα Β΄ της Γερμανίας και της Θεοφανούς των Σκληρών[6].
Ήταν αδελφός του Όθωνα Β΄ δούκα της Σουαβίας, της Ριχέτσας συζύγου του Μιέσκο Β΄ της Πολωνίας και της Θεοφανούς ηγουμένης του αββαείου του Έσσεν.
Περί το 1036 ο πάπας Βενέδικτος Θ΄ τον έβαλε στο Σύλλογο των καρδιναλίων και ο Κορράδος Β΄ των Σαλίων της Γερμανίας τον περιέβαλε με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου της Κολωνίας, στην οποία απένειμε προνόμια. Ο Χέρμαν Β΄ ακολούθησε τον βασιλιά στην εκστρατεία του στην Ιταλία και έμενε πιστός στον γιο και διάδοχό του Ερρίκο Γ΄. Το 1049 ο Λέων Θ΄ επισκέφθηκε την Κολωνία· ο Χέρμαν Β΄ τον υποδέχθηκε και το 1051 χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος στον καθεδρικό του Γκόσλαρ.
Η λαμπρή του καταγωγή τού επέτρεψε να βαπτίσει και να στέψει τον γιο του βασιλιά, τον Ερρίκο Δ΄, ένα δικαίωμα που διεκδίκησε ο Λούιτπολτ Α΄ αρχιεπίσκοπος του Μάιντς. Ο Χέρμαν Β΄, ακόμη και όταν εξεγέρθηκε ο ανιψιός του Κορράδος Α΄ δούκας της Βαυαρίας εναντίον του Ερρίκου Δ΄, πήρε το μέρος του βασιλιά.
Υπηρέτησε ως αρχικαγκελάριος του βασιλείου της Λομβαρδίας ("Ιταλίας") και αναφέρεται ως προστάτης του αββαείου του Μπράουβαϊλερ (1053). Μαζί με την αδελφή του Ίντα έκτισαν από το 1040 και μετά στην Κολωνία το ναό Αγ. Μαρία στο Καπιτώλιο σε ρωμανικό ρυθμό, ακολουθώντας το πρότυπο της Σάντα Μαρία Ματζόρε. Σχεδίασε το ξανακτίσημο του καθεδρικού της Κολωνίας κατά το πρότυπο του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη.
Το 1056 απεβίωσε στην Κολωνία σε ηλικία 61 ετών και τάφηκε στον εκεί καθεδρικό. Η πόλη Σίμπιου στη Ρουμανία αποκαλείται από τους Γερμανούς Χέρμανστατ μάλλον προς τιμήν του.
Αναφορές σε Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. hrmnn. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ hrmnn.
- ↑ koln.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-04202-001.
- ↑ "The Konradiner", p. 100, Retrieved 21 Oct 2009.
Αναφορές στη Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lewald, Ursula, 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', in Rheinische Vierteljahrsblätter 43 (1979) pp. 120–168
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hermann, entry on The Cardinals of the Holy Roman Church, Florida International University
|