Έτσο της Λοθαριγγίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.


Έτσο της Λοθαριγγίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση955[1][2]
Λωρραίνη
Θάνατος21  Μαρτίου 1034
Ζάαλφελντ
Τόπος ταφήςBrauweiler Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜατθίλδη της Σαξονίας[3]
ΤέκναΌθων Β΄ της Σουαβίας
Ρίχετσα της Λοθαριγγίας[4]
Χέρμαν Β΄ της Κολωνίας
Λιούντολφ της Λοθαριγγίας[5]
Θεοφανώ, ηγουμένη του Έσσεν
Ίντα της Έσσης
ΓονείςΧέρμαν Α΄ της Λοθαριγγίας[4] και Heylwig of Dillingen[4]
ΑδέλφιαΧέτσελιν Α΄
Αδόλφος Α΄ της Λοθαριγγίας
ΟικογένειαΟίκος των Ετσονιδών
δεδομένα

Ο Έτσο, γερμ. Ezzo (π. 955 - 21 Μαρτίου 1034) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν παλατινός κόμης (δούκας) της Λοθαριγγίας το (1015-34). Μερικές φορές αναφέρεται ως Έρενφρητ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Χέρμαν Α΄ παλατινού κόμη της Λοθαριγγίας και της Χάυλβιχ φον Ντίλινγκεν. Ως παιδί μορφώθηκε από τον Ούλριχ επίσκοπο του Άουγκσμπουργκ, συγγενή της μητέρας του.

Η σύζυγός του Ματίλντα των Οθωνιδών ήταν κόρη του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας και της Θεοφανούς των Σκληρών. Ο Έτσο απέκτησε εξέχουσα θέση, όταν ο αδελφός της Ματίλντας, ο Όθων Γ΄ έγινε βασιλιάς της Γερμανίας. Ο γάμος του έγινε με την παρότρυνση της Θεοφανούς, μάλλον για να προσεταιριστεί την άνοδο της ισχύος των Ετσονιδών. Η προίκα της Ματίλντας ήταν από τις εκτάσεις των Οθωνιδών στη Θουριγγία και τη Φραγκονία.

Το 996 διαδέχθηκε τον πατέρα του με τους τρεις αδελφούς του· έλαβε κομητείες -ελεύθερες φεουδαρχικά (in allodium)- και το αββαείο του Έσσεν. Όταν απεβίωσε ο Όθων Γ΄, ο Έτσο διεκδίκησε τον τίτλο του βασιλιά, αλλά τελικά έγινε ο Ερρίκος Β΄ (2ος εξάδελφος του Όθωνα Γ΄). Ο Ερρίκος Β΄ αμφισβήτησε την προίκα της Ματίλντας, αλλά όταν χρειάστηκε τη στρατιωτική του συνδρομή, συμφιλιώθηκε. Όταν ο Έτσο του έφερε νίκη, του αναγνώρισε την προίκα και του έδωσε και άλλες γαίες· μάλιστα πάντρεψε τη Ριχέτσα (κόρη του Έτσο) με τον Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ της Πολωνίας.

Με αυτές τις τεράστιες εκτάσεις έγινε από τους ισχυρότερους πρίγκιπες. Η αίγλη του φαίνεται από την ίδρυση του αββαείου Μπράουβαϊλερ, που άρχισε το ζεύγος μετά από το ταξίδι του στη Ρώμη το 1024. Η μονή έγινε ο τόπος ταφής του Οίκου. Το 1025 απεβίσε η Ματίλντα και το 1034 απεβίωσε ο Έτσο στο Ζάαλφελντ σε ηλικία 79 ετών· τάφηκε στο αββαείο του Μπράουβαϊλερ.

Ο συγγραφέας του έργου Fundatio monasterii Brunwilarensis τον περιγράφει ως επιβλητικό στο παράστημα. Ενδιαφέρθηκε για τις υποθέσεις του και την αύξηση των εδαφών του. Η επιδεξιότητα που επέδειξε με την Θεφοανώ, τον Όθωνα Γ΄ και τον Ερρίκο Β΄ μαρτυρούν την ικανότητά του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε τη Ματθίλδη των Οθωνιδών, κόρη του Όθωνα Β΄ της Γερμανίας και είχε τέκνα:

  • Λιούντολφ π. 1000-1031, κόμης του Ζύτφεν.
  • Όθων Β΄ π. 995-1047, δούκας της Σουαβίας.
  • Χέρμαν Β΄ π. 995-1056, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας.
  • Θεοφανώ απεβ. 1063, ηγουμένη του Έσσεν και Γκέρεσχαϊμ.
  • Ρίχετσα 995/1000-1063, αγία, παντρεύτηκε τον Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ των Πιαστ, βασιλιά της Πολωνίας.
  • Αδελαΐδα απεβ. π. 1063, ηγουμένη του αββαείου Νίβελες.
  • Χέυλβιχ, ηγουμένη του αββαείου του Νόις.
  • Ματίλντε, ηγουμένη των αββαείων Ντήτκιρχεν και Βίλιχ.
  • Σοφία, ηγουμένη των Αγ. Μαρία, Μάιντς.
  • Ίντα απεβ. 1060, ηγουμένη στην Κολωνία και στο αββαείο του Γκράνντερσχαϊμ.

Από μία ερωμένη του, είχε φυσικό τέκνο:

  • (νόθος) Ερρίκος 1055-1093, ηγούμενος του αββαείου του Γκόρτσε.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kimpen, E., ‘Ezzonen und Hezeliniden in der rheinischen Pfalzgrafschaft’, Mitteilungen des Österreichischen Instituts für Geschichtsforschung. XII. Erg.-Band. (Innsbruck 1933) S.1–91.
  • Lewald, Ursula, 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', Rheinische Vierteljahrsblätter 43 (1979) S.120–168.
  • Steinbach, F., ‘Die Ezzonen. Ein Versuch territorialpolitischen Zusammenschlusses der fränkischen Rheinlande’, Collectanea Franz Steinbach. Aufsätze und Abhandlungen zur Verfassungs-, Sozial- und Wirtschaftsgeschichte, geschichtlichen Landeskunde und Kulturraumforschung, ed. F. Petri en G. Droege (Bonn 1967) S.64–81.
  • Van Droogenbroeck, F.J., ‘Paltsgraaf Herman II (†1085) en de stichting van de abdij van Affligem (28 juni 1062)’, Jaarboek voor Middeleeuwse Geschiedenis 2 (Hilversum 1999) S.38–95.
  • Van Droogenbroeck, F.J., ‘De betekenis van paltsgraaf Herman II (1064–1085) voor het graafschap Brabant’, Eigen Schoon en De Brabander 87 (Brussels 2004) S.1–166.
  • Wolter, Heinz, Ezzo Pfalzgraf von Lothringen, http://www.rheinische-geschichte.lvr.de/persoenlichkeiten/E/Seiten/Ezzo.aspx Αρχειοθετήθηκε 2012-03-07 στο Wayback Machine..

Aναφορές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124283209. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p67263.htm#i672621. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ p67263.htm#i672621. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έτσο_της_Λοθαριγγίας&oldid=9985461"