Φίλιππος του Αλανσόν
| Φίλιππος του Αλανσόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Philippe d'Alençon (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1338 Brie |
| Θάνατος | 16 Αυγούστου 1397 Ρώμη |
| Τόπος ταφής | Tomb of Cardinal Philippe d'Alençon και Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος[3] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κάρολος Β΄ του Αλανσόν και Μαρία δε λα Θέρδα |
| Αδέλφια | Κάρολος Γ΄ του Αλανσόν Πέτρος Β΄ του Αλανσόν Ισαβέλλα του Αλανσόν Λουδοβίκος του Ετάμπ Ροβέρτος του Αλανσόν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κοσμήτωρας του Κολλεγίου των Καρδιναλίων (1394–1397) Καρδινάλιος (1388–1397, list of bishops of Ostia) Latin Patriarch of Jerusalem καρδινάλιος (από 1378)[4] επιχώριος επίσκοπος (από 1356)[5][6] Archbishop of Rouen (από 1359)[7] αποστολικός διαχειριστής (Πατριαρχείο της Ακυληίας) πατριάρχης (1381–1387)[8] Πατριάρχης της Ακυληίας (από 1381)[8] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Φίλιππος Β΄ του Αλανσόν, (Γαλλική γλώσσα : Philip, 1339 - 16 Νοεμβρίου 1397) από τον Οίκο των Βαλουά-Αλανσόν ήταν Γάλλος καρδινάλιος, επίσκοπος του Μπωβαί, αρχιεπίσκοπος του Ρουέν, Λατίνος πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, Αποστολικός διοικητής της επισκοπής του Ως, γενικός αντιπρόσωπος του Παπικού Κράτους, καρδινάλιος-επίσκοπος της Σαμπίνα, της Όστια, πατριάρχης της Ακουιλέια και πρύτανης του Συλλόγου των Καρδιναλίων. Ήταν ο δεύτερος γιος του Καρόλου Β΄, κόμη του Αλανσόν και της Μαρίας των Ιβρέα-Καστίλης, κόρης του Φερδινάνδου δε λα Σέρδα κυρίου της Λάρα. Ο πατέρας του ήταν μικρότερος αδελφός του βασιλιά Φιλίππου ΣΤ΄ της Γαλλίας και έπεσε στη "μάχη του Κρεσύ", η μητέρα του ήταν δισέγγονη του βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσου του Σοφού. Αδελφός του ήταν ο Κάρολος Α΄ κόμης του Αλανσόν, μετέπειτα αρχιεπίσκοπος του Λυόν. Γεννήθηκε στο Μπρι (μεταξύ του Σηκουάνα και του Μάρνη) που βρίσκεται στον Γαλλικό νομό Σεν-ε-Μαρν, από νωρίς εισήλθε στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ίσως έγινε αρχιδιάκονος του Μπρι, της επισκοπής του Μω, όταν ήταν έφηβος.[9] Σε ηλικία 17 ετών, το 1356, έγινε επίσκοπος του Μπωβαί και ανέλαβε την επισκοπή στις 24 Μαρτίου 1356 αν και όχι ακόμη χειροτονημένος, οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές. Επειδή πέρασαν αρκετά έτη χωρίς να έχει έλθει ακόμη η επικύρωση από τον Σύλλογο των Καρδιναλίων, άφησε την επισκοπή το 1360 για να γίνει αρχιεπίσκοπος του Ρουέν (14 Ιουνίου 1360).
Μερικά έτη μετά ήλθε σε διαμάχη με τον Κάρολο Ε΄ επειδή δεν χορηγούσε το επίδομα (benefice) στον ιερέα που είχε προτείνει ο βασιλιάς.[10] Την ίδια εποχή μετέβη στη Ρώμη όπου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄ τον όρισε Λατίνο πατριάρχη της Ιερουσαλήμ. Το 1374 παραιτήθηκε από την αρχιεπισκοπή της Ρουέν για να διοριστεί την ίδια χρονιά (27 Σεπτεμβρίου 1374) Αποστολικός Διοικητής της επισκοπής του Ως, την υπηρετούσε από το 1379.[10] Ο Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ που εξελέγη στις 8 Απριλίου 1378 πρότεινε τον Φίλιππο για Καρδινάλιο (18 Σεπτεμβρίου 1378) με έδρα την Βασιλική Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε.[9] Ο πάπας του πρότεινε επίσης τον διορισμό του σαν Γενικό Βικάριο στα Παπικά Κράτη.[10] Ο Φίλιππος Β΄ ενώθηκε σε δύο χρόνια (1380) με τους Γάλλους καρδιναλίους που απέρριψαν τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ και πρότειναν να εκλέξουν τον αντίπαπα Κλήμη Ζ΄ που ήταν υπεύθυνος για την σφαγή 4.000 κατοίκων στην Τσεζένα. Ο Κλήμης Ζ΄ μετέφερε την παπική έδρα στην Αβινιόν στη Γαλλία, με τον τρόπο αυτό θα ξεκινήσει το Δυτικό Σχίσμα που θα διατηρηθεί μέχρι το 1415. Ο Ουρβανός ΣΤ΄ τον τιμώρησε για την αποστασία, έκανε κατάσχεση σε όλους τους τίτλους του.[9] Ο Φίλιππος Β΄ άλλαξε πάλι την ίδια χρονιά την πίστη του, αποκαταστάθηκε από τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ που του έδωσε προαγωγή στον τίτλο του επισκόπου της Σαμπίνα. Την επόμενη χρονιά (1381) διορίστηκε στη θέση του πατριάρχη της Ακυληία, μία από τις ισχυρότερες εκκλησιαστικές θέσεις σε ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο. Ο διορισμός αυτός έφερε μεγάλες αναταραχές στον τοπικό πληθυσμό με αποτέλεσμα ο πάπας να αναγκαστεί να τον απομακρύνει (1388). Διορίστηκε παπικός λεγάτος στη Γερμανία (1389) με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να συμμετέχει στην ορκωμοσία του νέου πάπα Βονιφάτιου Θ΄, τον διόρισε επίσκοπο της Όστια (1392). Ο Φίλιππος Β΄ εξελέγη τον Φεβρουάριο του 1394 Κοσμήτορας του Κολλεγίου των Καρδιναλίων, πέθανε στη Ρώμη (1397) και τάφηκε στη Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε που είχε οικοδομήσει ο ίδιος για τον εαυτό του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dalencof. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 133408132. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dalencof. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ dalencof.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dalencof. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ beav.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dalencof. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 WIAG-Pers-EPISCGatz-21572-001.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Consistory of September 18, 1378 (I). Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012
- ↑ 10,0 10,1 10,2 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k76027w/f295.chemindefer
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Consistory of September 18, 1378 (I)". Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012. |chapter= ignored (help)
- de Guibord, Anselm of the Blessed Mary, O.A.D., Father (1674). Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France, et des grands officiers de la couronne (in French). Vol. 2 (3rd ed.). Paris: Compagnie de Libraires. p. 272. Retrieved 31 December 2012.