Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°53′21.98″N 12°28′10.99″E / 41.8894389°N 12.4697194°E
| Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε | |
|---|---|
| Basilica di Santa Maria in Trastevere | |
 | |
 | |
| Είδος | καθολική εκκλησία[1] και ελάσσονα βασιλική[2] |
| Αρχιτεκτονική | ρομανική αρχιτεκτονική |
| Διεύθυνση | Via della Paglia 14C και piazza di Santa Maria in Trastevere - Roma[2] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′22″N 12°28′11″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός[3] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Επισκοπή της Ρώμης |
| Διοικητική υπαγωγή | Roma Capitale |
| Τοποθεσία | Τραστέβερε |
| Χώρα | Ιταλία[1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | 12ος αιώνας |
| Γενικές διαστάσεις | 56 μέτρα × 30 μέτρα |
| Αρχιτέκτονας | Κάρλο Φοντάνα |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
H Βασιλική της Σάντα Μαρία στο Τραστέβερε[4] (ιταλικά: Basilica di Santa Maria in Trastevere) είναι μία από τις παλαιότερες της Ρώμης, δυτικά του Τίβερη, κοντά στον Άγιο Πέτρο ιν Μοντόριο. Το δάπεδο και οι τοίχοι χρονολογούνται στο 340 μ.Χ και το μεγαλύτερο μέρος της κατασκευής έγινε μεταξύ του 1140 μ.Χ και 1143 μ.Χ. Το πρώτο ιερό κτίστηκε μεταξύ 221 μ.Χ και 227 μ.Χ, αρχικά από τον πάπα Κάλλιστο Α΄ και συμπληρώθηκε από τον πάπα Ιούλιο Α΄. Η εκκλησία έχει μεγάλους χώρους με σημαντικά ψηφιδωτά από τα τέλη του 13ου αι., που θεωρούνται έργα του Πιέτρο Καβαλίνι.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το εσωτερικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κεντρικό κλίτος διατηρεί το αρχικό (πριν από τον 12ο αι.) σχέδιο της βασιλικής και είναι επάνω από παλαιότερα θεμέλια. Οι 22 γρανιτένιοι κίονες με ιωνικά και κορινθιακά κιονόκρανα, που χωρίζουν το κεντρικό κλίτος από πλάγια κλίτη, προέρχονται από τα ερείπια των Θερμών του Καρακάλλα, όπως και το υπέρθυρο της εισόδου.
Στο εσωτερικό υπάρχουν ψηφιδωτά του 12ου και του 13ου αι. Η μεσαία ζώνη έχει θέμα τη Ζωή της Παρθένου και είναι του Πιέτρο Καβαλίνι (1291). Επάνω στο ημιθόλιο του ιερού παρίσταται η Στέψη της Παρθένου (1130-1143) στο κέντρο· εκατέρωθεν υπάρχουν από τρία πρόσωπα, ένα από τα οποία είναι ο πάπας Ιννοκέντιος Β΄ που κρατά ομοίωμα του ναού. Η οροφή έχει γεωμετρικά φατνώματα· στο κέντρο, μέσα σε ένα οκτάγωνο, η Ανάληψη (Κοίμηση) της Παρθένου (1617) είναι του Ντομενικίνο.
Αριστερά, 5ο στη σειρά, είναι το παρεκκλήσιο της Άβιλα, σχεδιασμένο από τον Αντόνιο Γκεράρντι. Αυτό, μαζί με το παρεκκλήσιο της Αγ. Καικιλίας στο Σαν Κάρλο άι Κατινάρι είναι τα δύο πιο ευρηματικά αρχιτεκτονικά παρεκκλήσια του τέλους του 17ου αι. στη Ρώμη. Το κάτω μέρος του παρεκκλησίου είναι αρκετά σκοτεινό και υιοθετεί φόρμες στο στυλ του Φραντσέσκο Μπορρομίνι. Στον τρούλο υπάρχει άνοιγμα (oculus) και επάνω σε αυτό τύμπανο. Στο άνοιγμα προεξέχουν τέσσερις ερωτιδείς (putti), που συγκρατούν τη βάση ενός ναΐσκου, ο οποίος βρίσκεται στο εσωτερικό του τυμπάνου. Το τύμπανο έχει παράθυρα και το φως διαχέεται άπλετα προς τα κάτω, από τα κενά μεταξύ των ερωτιδέων.
Στην εκκλησία υπάρχει η κάρα της Αγ. Απολλωνίας και ο Ιερός Σπόγγος. Μεταξύ αυτών που τάφηκαν στον ναό είναι ο Πάπας Κάλλιστος Α΄, ο Πάπας Ιννοκέντιος Β΄, ο Αντίπαπας Ανάκλητος Β΄ και δύο καρδινάλιοι.
Το εξωτερικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ρωμανικό κωδωνοστάσιο είναι του 12ου αι. και στην κορυφή του έχει, μέσα σε μία εσοχή, ψηφιδωτό με τη Μαρία βρεφοκρατούσα. Στην κεκλιμένη επιφάνεια του γείσου, επάνω από τα παράθυρα, υπάρχει το ψηφιδωτό της Μαντόνας με το Παιδί. Η ζώνη αυτή με την παράσταση πιστεύεται ότι είναι του 12ου αι. Εμφανίζει τη Μαντόνα ένθρονη να θηλάζει το Παιδί και εκατέρωθεν υπάρχουν από 5 γυναίκες που κρατούν λάμπες. Η εικόνα που η Μαντόνα δίνει τον μαστό της στο Παιδί, είναι ένα πρώιμο παράδειγμα ενός υστερο-μεσαιωνικού και αναγεννησιακού εικονότυπου. Το σχέδιο μόνο του έχει παλαιότερη καταγωγή, με σημαντικά Κοπτικά παραδείγματα στο Βάντι Νάτρουν της Αιγύπτου του 7ου αι.
Στην πρόσοψη υπήρχε στοά (νάρθηκας), όπου 4 κίονες υποβάσταζαν μία κεκλιμένη, με κεραμίδια στέγη. Αυτή το 1702 αντικατέστησε ο Κάρλο Φοντάνα από μία κλασικίζουσα στοά. Ο ίδιος ανακαίνισε και το οκταγωνικό αναβρυτήριο στην πλατεία μπροστά από τον ναό.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Titulus" article, Catholic Encyclopedia (1908)
- "Roman Monographies: Fountains Part III" Fountain in Piazza Santa Maria in Trastevere
- "Church Location on the Map and more info" Church Location on the Map and more info
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10935. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 catalogo.beniculturali.it.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Watkin, David (2005). Ιστορία της Δθτικής Αρχιτεκτονικής. Αθήνα: Μορφωτικο Ιδρυμα Εθνικης Τραπέζης. σελ. 145. ISBN 9789602503676.