Φήλιξ των Βουρβόνων-Πάρμας
Φήλιξ των Βουρβόνων-Πάρμας | |
---|---|
Πρίγκιπας της Πάρμας | |
Γέννηση | 28 Σεπτεμβρίου 1893 Σβάρτσαου αμ Στάινφελντ, Αυστρία |
Θάνατος | 8 Απριλίου 1970 (76 ετών) Ανάκτορο Φίσερμπαχ, Λουξεμβούργο |
Σύζυγος | Καρλόττα του Λουξεμβούργου |
Επίγονοι | Ιωάννης Ελισάβετ Μαρία Αδελαΐδα Μαρία Γαβριέλλα Κάρολος Αλίκη |
Οίκος | Βουρβόνων-Πάρμας |
Πατέρας | Ροβέρτος της Πάρμα |
Μητέρα | Αντωνία της Μπραγκάνσα |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Φήλιξ της Πάρμας (γερμ. Felix von Bourbon-Parma, 28 Σεπτεμβρίου 1893 - 8 Απριλίου 1970) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Πάρμας, ήταν πρίγκιπας της Πάρμα και σύζυγος της Καρλόττας του Λουξεμβούργου (1919 - 1964).[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φήλιξ Μαρία Βικέντιος ήταν ο έκτος γιος (3ος από τον 2ο γάμο) του Ροβέρτου της Πάρμα και της 2ης συζύγου του Μαρίας Αντωνίας των Μπραγκάνσα, κόρης του Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας. Η ετεροθαλής αδελφή του, Μαρία Λουίζα, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Α΄ της Βουλγαρίας και η αμφιθαλής αδελφή του, Ζίτα, τον Κάρολο της Αυστρίας.[2]
Παρά την απώλεια του δουκάτου του το 1859, όταν ενσωματώθηκε στην Ιταλία, ο πατέρας του είχε αρκετή περιουσία: το Κάστρο Σβάρτσαου αμ Στάιμφελτ κοντά στη Βιέννη, τη Βίλλα Πιανόρε στα βορειο-δυτικά της Ιταλίας και το μεγαλειώδες Κάστρο του Σαμπόρ. Είχε 21 παιδιά και για τη μετακίνησή του χρειαζόταν τουλάχιστον δώδεκα αυτοκίνητα. Οι δύο πρώτοι γιοί είχαν νοητική υστέρηση και έτσι ο τρίτος,Ηλίας, κληρονόμησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας. Ο Σίξτος και ο Ιαβέρης, ο 4ος και ο 5ος γιος, διεκδίκησαν από τα γαλλικά δικαστήρια μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας, αλλά χωρίς να δικαιωθούν.
Το 1919 νυμφεύτηκε την Καρλόττα των Νάσσαου, κόρη του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, που ήταν εξαδέλφη του, διότι η μητέρα της, Μαρία Άννα των Μπραγκάνσα, ήταν κόρη του Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του πρίγκιπα του Λουξεμβούργου. Ο Φήλιξ κράτησε και τον τίτλο του, αυτόν του πρίγκιπα των Βουρβόνων-Πάρμας, έτσι όλοι οι απόγονοί του προσφωνούνται και αυτοί ως βασιλικές υψηλότητες, ενώ ως τότε επροσφωνείτο μόνο ο μέγας δούκας και ο διάδοχος. Υπηρέτησε ως λοχαγός των δραγώνων της Αυστρίας. Στο Λουξεμβούργο ήταν πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού, συνταγματάρχης της Εταιρείας Εθελοντών και Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού. Το 1934 η οικογένεια επώλησε το κάστρο του Μπεργκ και το μεγαλύτερο μέρος του δάσους Γκρύνεβαλντ στο κράτος.[3]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τη σύζυγό του Καρλόττα του Λουξεμβούργου, κόρη του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, είχε τέκνα:
- Ιωάννης (1921 - 2019), Μέγας Δούκας του Λουξεμβούργου (1964 - 2000). Παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, Ερρίκου.
- Ελισάβετ (1922 - 2011), παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο του Χόενμπεργκ.
- Μαρία Αδελαΐδα (1924 - 2007), παντρεύτηκε τον Καρλ Γιόζεφ, Κόμη Χένκελ του Ντόννερσμαρκ.
- Μαρία Γαβριέλλα (1925 - 2023), παντρεύτηκε τον Κνουτ, 7ο Κόμη του Χόλσταϊν-Λέντρεμποργκ.
- Κάρολος (1927 - 1977).
- Αλίκη (1929 - 2019), παντρεύτηκε τον Αντώνιο, 13ο Πρίγκιπα του Λιν. [4]
Του έχουν απονεμηθεί: το παράσημο του Χρυσού Λέοντος του Οίκου του Νάσσαου και του Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου για την προσφορά του.[5] Το Βέλγιο του απένειμε το Μεγαλόσταυρο του Λεοπόλδου και η Πορτογαλία το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Αβίς. [6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Arrêté grand-ducal du 17 juillet 1945 – "Legilux" Legal information website of the Luxembourg government
- ↑ birth record in church book of parish Schwarzau am Steinfeld, p. 02-Taufe_0031
- ↑ Juncker, Jean-Claude (15 February 2007). "Réponse à la question parlementaire no.1220 du 4 août 2006 de Messieurs les Députés Gast Gibéryen et Roby Mehlen" (PDF) (in French). Investigateur. Archived from the original (PDF) on 27 September 2007. Retrieved 28 June 2007.
- ↑ Princess Alix of Luxemborg Passed Away
- ↑ http://www.angelfire.com/vt/luxenthronement/part1.html
- ↑ "Grand Duchess Charlotte of Luxemburg". forum.alexanderpalace.org. Retrieved 21 December 2015.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Prince Felix of Bourbon-Parma της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |