Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φήλιξ των Βουρβόνων-Πάρμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φήλιξ των Βουρβόνων-Πάρμας
Πρίγκιπας της Πάρμας
Γέννηση28 Σεπτεμβρίου 1893
Σβάρτσαου αμ Στάινφελντ, Αυστρία
Θάνατος8 Απριλίου 1970 (76 ετών)
Ανάκτορο Φίσερμπαχ, Λουξεμβούργο
ΣύζυγοςΚαρλόττα του Λουξεμβούργου
ΕπίγονοιΙωάννης
Ελισάβετ
Μαρία Αδελαΐδα
Μαρία Γαβριέλλα
Κάρολος
Αλίκη
ΟίκοςΒουρβόνων-Πάρμας
ΠατέραςΡοβέρτος της Πάρμα
ΜητέραΑντωνία της Μπραγκάνσα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Φήλιξ της Πάρμας (γερμ. Felix von Bourbon-Parma, 28 Σεπτεμβρίου 1893 - 8 Απριλίου 1970) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Πάρμας, ήταν πρίγκιπας της Πάρμα και σύζυγος της Καρλόττας του Λουξεμβούργου (1919 - 1964).[1]

Ο Φήλιξ Μαρία Βικέντιος ήταν ο έκτος γιος (3ος από τον 2ο γάμο) του Ροβέρτου της Πάρμα και της 2ης συζύγου του Μαρίας Αντωνίας των Μπραγκάνσα, κόρης του Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας. Η ετεροθαλής αδελφή του, Μαρία Λουίζα, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Α΄ της Βουλγαρίας και η αμφιθαλής αδελφή του, Ζίτα, τον Κάρολο της Αυστρίας.[2]

Παρά την απώλεια του δουκάτου του το 1859, όταν ενσωματώθηκε στην Ιταλία, ο πατέρας του είχε αρκετή περιουσία: το Κάστρο Σβάρτσαου αμ Στάιμφελτ κοντά στη Βιέννη, τη Βίλλα Πιανόρε στα βορειο-δυτικά της Ιταλίας και το μεγαλειώδες Κάστρο του Σαμπόρ. Είχε 21 παιδιά και για τη μετακίνησή του χρειαζόταν τουλάχιστον δώδεκα αυτοκίνητα. Οι δύο πρώτοι γιοί είχαν νοητική υστέρηση και έτσι ο τρίτος,Ηλίας, κληρονόμησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας. Ο Σίξτος και ο Ιαβέρης, ο 4ος και ο 5ος γιος, διεκδίκησαν από τα γαλλικά δικαστήρια μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας, αλλά χωρίς να δικαιωθούν.

Το 1919 νυμφεύτηκε την Καρλόττα των Νάσσαου, κόρη του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, που ήταν εξαδέλφη του, διότι η μητέρα της, Μαρία Άννα των Μπραγκάνσα, ήταν κόρη του Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του πρίγκιπα του Λουξεμβούργου. Ο Φήλιξ κράτησε και τον τίτλο του, αυτόν του πρίγκιπα των Βουρβόνων-Πάρμας, έτσι όλοι οι απόγονοί του προσφωνούνται και αυτοί ως βασιλικές υψηλότητες, ενώ ως τότε επροσφωνείτο μόνο ο μέγας δούκας και ο διάδοχος. Υπηρέτησε ως λοχαγός των δραγώνων της Αυστρίας. Στο Λουξεμβούργο ήταν πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού, συνταγματάρχης της Εταιρείας Εθελοντών και Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού. Το 1934 η οικογένεια επώλησε το κάστρο του Μπεργκ και το μεγαλύτερο μέρος του δάσους Γκρύνεβαλντ στο κράτος.[3]

Με τη σύζυγό του Καρλόττα του Λουξεμβούργου, κόρη του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, είχε τέκνα:

Του έχουν απονεμηθεί: το παράσημο του Χρυσού Λέοντος του Οίκου του Νάσσαου και του Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου για την προσφορά του.[5] Το Βέλγιο του απένειμε το Μεγαλόσταυρο του Λεοπόλδου και η Πορτογαλία το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Αβίς. [6]

  1. Arrêté grand-ducal du 17 juillet 1945 – "Legilux" Legal information website of the Luxembourg government
  2. birth record in church book of parish Schwarzau am Steinfeld, p. 02-Taufe_0031
  3. Juncker, Jean-Claude (15 February 2007). "Réponse à la question parlementaire no.1220 du 4 août 2006 de Messieurs les Députés Gast Gibéryen et Roby Mehlen" (PDF) (in French). Investigateur. Archived from the original (PDF) on 27 September 2007. Retrieved 28 June 2007.
  4. Princess Alix of Luxemborg Passed Away
  5. http://www.angelfire.com/vt/luxenthronement/part1.html
  6. "Grand Duchess Charlotte of Luxemburg". forum.alexanderpalace.org. Retrieved 21 December 2015.