Τάκης Μπαρλάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάκης Μπαρλάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Τάκης Μπαρλάς (Ελληνικά)
Γέννηση1893
Λευκάδα
Θάνατος1974
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
ποιητής
συγγραφέας
Οικογένεια
ΤέκναΦαίδρος Μπαρλάς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΝομάρχης Πρέβεζας (1932–1933)

Ο Τάκης Μπαρλάς (1893 - 1974) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και λογοτέχνης.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1893 στη Λευκάδα. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα ξεκίνησε να δημοσιεύει στίχους και μεταφράσεις σε λογοτεχνικά έντυπα της εποχής. Κατά τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε τόσο σε οργανικές θέσεις του Κράτους (υπάλληλος Υπουργείου Οικονομικών, Νομάρχης, Επιτροπή Λογοκρισίας, Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Τύπου) όσο κι από διάφορα πόστα σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής (Πολιτεία, Καθημερινή, Ελεύθερος Λόγος, Βραδυνή, Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Ελληνικά Γράμματα, κ.α.).

Δεξιών πεποιθήσεων, ο Μπαρλάς υποστήριξε τη φιλοβασιλική πλευρά κατά την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της διαμάχης μεταξύ Φιλοβασιλικών και Φιλοβενιζελικών, ερχόμενος χαρακτηριστικά σε ρήξη με τον φίλο του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.[1] Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Μικρασιατική Εκστρατεία συμμετείχε στα μέτωπα των συγκρούσεων.[2] Την περίοδο της Δικτατορίας Μεταξά εργάστηκε ως μέλος της επιτροπής λογοκρισίας[3] ενώ στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής φυλακίστηκε από τα γερμανικά στρατεύματα, κατηγορούμενος για αντιβουλγαρική προπαγάνδα[4], και απελευθερώθηκε μετά από μεσολάβηση της Ένωσης Συντακτών.

Πέθανε το 1974. Γιος του υπήρξε ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Φαίδρος Μπαρλάς (1925 – 1975).

Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη λογοτεχνία, ασχολήθηκε κυρίως με την ποίηση. Η πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο «Κραυγή», κυκλοφόρησε το 1915, ενώ αργότερα άλλες 4 ποιητικές συλλογές του κυκλοφόρησαν μέχρι το 1967.[5] Από αυτές, η «Θυσία αλαλαγμού» (1944) τιμήθηκε με βραβείο από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών[2], ενώ η ποιητική συλλογή του «Ποιήματα» έλαβε το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1968[6]. Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε διάφορες ανθολογίες.

Ασχολήθηκε, ακόμα, με μεταφράσεις αρχαίων τραγικών και ξένων λογοτεχνών ενώ έχουν δημοσιευθεί αρκετά κριτικά του κείμενα.

Ποιητικές συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Κραυγή» (1915)
  • «Η χαλκή σάλπιγγα» (1915)
  • «Παντάνασσα» (1921)
  • «Θυσία αλαλαγμού» (1944)
  • «Τα ποιήματα» (1967).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]