ΤΕΜΑΞ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κλάδος | Αυτοκινητοβιομηχανία |
---|---|
Ίδρυση | 1934 (ως Ταγκαλάκης) 1965 (ως ΤΕΜΑΞ) |
Έδρα | Αθήνα, Ελλάδα |
Ιστότοπος | ΤΕΜΑΞ Τανγκαλάκης |
Πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η TEMAΞ Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρεία Αμαξωμάτων. είναι ελληνική επιχείρηση παραγωγής πυροσβεστικών οχημάτων, ενώ με την παλαιότερη της επωνυμία, Ταγκαλάκης, αποτελεί μία από τις ιστορικότερες στον τομέα της.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά το παρελθόν υπήρξαν περισσότερες από 100 εταιρείες παραγωγής λεωφορείων στην Ελλάδα, οι περισσότερες εκ των οποίων δραστηριοποιούνταν στη παραγωγή αμαξωμάτων. Η εταιρεία Ταγκαλάκης υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες εκείνης της εποχής και ήταν γνωστή για την ποιότητα των οχημάτων που έφεραν την επωνυμία της επιχείρησης.
Η ιστορία των επιχειρήσεων Ταγκαλάκη, ξεκινά το 1925, όταν ο Πέτρος Ταγκαλάκης, γίνεται συνέταιρος της καινοφανούς παραγωγικής μονάδας κατασκευής αμαξωμάτων Γ. Τουρνικιώτης , με έδρα την Αθήνα και έτος ίδρυσης το 1922. Η συνεταιριστική αυτή εταιρεία, γνώρισε σημαντική ανάπτυξη και έγινε η μεγαλύτερη στον τομέα της παραγωγής οχημάτων, χρησιμοποιώντας εισαγόμενα σασί για τα αμαξώματα της. Το 1934, ο Πέτρος Ταγκαλάκης αποχώρησε από την εταιρεία, για να ιδρύσει τη δική του επιχείρηση. Η νέα εταιρεία αποτέλεσε κορυφαία στο είδος της για σχεδόν τρεις δεκαετίες, ενώ κατά καιρούς είχε και δική της σειρά επιβατικών αυτοκινήτων. Κατά τη Κατοχή, το εργοστάσιο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς, αλλά η παραγωγή οχημάτων συνεχίστηκε και μετά το 1945.
Η ύστερη περίοδος χαρακτηρίστηκε ως η "Χρυσή Εποχή της Ταγκαλάκης". Η εταιρεία, που λειτουργούσε δύο εργοστάσια στην Αθήνα, επικεντρώθηκε στη κατασκευή λεωφορείων με σασί από εταιρείες, όπως οι Studebaker, Daimler, Volvo και άλλες, που παρήγαγαν διάφορα μοντέλα εκείνη την εποχή. Από κάποιες άλλες, εισήγαγε ενισχυμένα σασί για την μεταφορά μεγαλύτερων φορτίων ή οχήματα μεγαλύτερων διαστάσεων. Η τεχνογνωσία της εταιρείας εμπλουτίστηκε μετά από την συνεργασία με την Γουέιν, στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές του 1950.
Το 1963, αντιμετώπισε ισχυρό ανταγωνισμό από αντίστοιχες εταιρείες κατασκευής λεωφορείων στην Ελλάδα, ενώ στράφηκε στην κατασκευή πυροσβεστικών οχημάτων, βασιζόμενα κυρίως στα σασί της International Harvester (σασί που συναρμολογήθηκε από την Ταγκαλάκης και με SKD εξαρτήσεις).
Το 1965, το επενδυτικό σχήμα με τη συμμετοχή της οικογενείας Ταγκαλάκη, του Αλέξανδρου Γκίνη, του Φανουρίου (Μένιου) Γυρτάτου και του Αντώνη Καλογερόπουλου, δημιούργησαν την TEMAΞ ΑΕ, μια νέα εταιρεία που επικεντρώθηκε στην παραγωγή πυροσβεστικών οχημάτων και άλλων βαρέων οχημάτων. Η επιχείρηση λειτουργεί με επιτυχία μέχρι σήμερα στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της στο Βοτανικό. Άλλο τμήμα της αρχικής εταιρείας, συνέχισε τις δραστηριότητές της με την επωνυμία Ταγκαλάκης, με ειδίκευση στην εισαγωγή και στη διανομή εξοπλισμού πυρόσβεσης και διάσωσης, αντίστοιχων οχημάτων και άλλων.
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επιβατικά αυτοκίνητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Το αυτοκίνητο υπό τη μάρκα "Ταγκαλάκης-Austin" (1936).
-
Εσωτερική άποψη του Ταγκαλάκης-Austin
Λεωφορεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Το λεωφορείο πόλης της Ταγκαλάκης του 1935 (με σασί της Ford)
-
Η διεθνής έκδοση του λεωφορείου (1935)
-
Το εσωτερικό του λεωφορείου (1936)
-
Το λεωφορείο του 1953 της Ταγκαλάκης (με σασί της Daimler)
Πυροσβεστικά οχήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Παλιό πυροσβεστικό όχημα της ΤΕΜΑΞ
-
Σύγχρονο πυροσβεστικό όχημα της ΤΕΜΑΞ
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- L. S. Skartsis, "ελληνική Οχημάτων και τους Κατασκευαστές Μηχανών 1800 για να Παρουσιάσει: A Pictorial History", Μαραθώνιος (2012) (eBook)
- "Π. Tangalakis", άρθρο στην "Βολάν" (ελληνική αυτόματο περιοδικό), ιουλίου 18, 1957
- Α. Χρόνης, "Π. Tangalakis", άρθρο στο "Πούλμαν&Leoforeio" (ελληνικό εμπορικό όχημα περιοδικό), το σεπτέμβριο του 1992
- L. S. Skartsis και Γ. Αβραμίδης, "Made in Greece", Typorama, Πάτρα, Ελλάδα (2003) ISBN 960-7620-30-5 (αναδημοσίευση από το Επιστημονικό Πάρκο Πατρών, 2007)
- Π. Ρούπα και Ε. Hekimoglou, "ιστορία του aftokinitou στην Ελλάδα (Ιστορία του αυτοκινήτου στην Ελλάδα)", Κέρκυρα - Economia publishing, Αθήνα (2009) ISBN 978-960-8386-95-2