Ρόι Σάιντερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρόι Σάιντερ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Roy Scheider (Αγγλικά)
Γέννηση10  Νοεμβρίου 1932[1][2][3]
Orange[4]
Θάνατος10  Φεβρουαρίου 2008[5][1][3]
Λιτλ Ροκ[6]
Αιτία θανάτουπολλαπλούν μυέλωμα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ρούτγκερς, Franklin & Marshall College και Columbia High School
Ιδιότηταηθοποιός[7] και πυγμάχος
ΣύζυγοςCynthia Scheider (1962–1989)[8] και Brenda Siemer Scheider (1989–2008)[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ρόι Ρίτσαρντ Σάιντερ (αγγλικά: Roy Richard Scheider, 10 Νοεμβρίου 1932 – 10 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και ερασιτέχνης πυγμάχος. Έχει περιγραφεί από τον ιστότοπο AllMovie ως "ένας από τους πιο μοναδικούς και διακεκριμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ"[9] και έγινε γνωστός για τους πρωταγωνιστικούς και δεύτερους ρόλους του σε γνωστές ταινίες από τη δεκαετία του 1970 έως τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ήταν υποψήφιος για δύο Όσκαρ, μια Χρυσή Σφαίρα και ένα Βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.[10]

Οι πιο γνωστοί του ρόλοι περιλαμβάνουν τον Μάρτιν Μπρόντι στα Σαγόνια του καρχαρία (1975) και τη συνέχειά του Τα σαγόνια του καρχαρία Νο 2 (1978), τον ντετέκτιβ Ρούσο της αστυνομικής υπηρεσίας της πόλης της Νέας Υόρκης στο Ο άνθρωπος από τη Γαλλία (1971), τον ντετέκτιβ Μπάνι στο Η μυστική υπηρεσία των 7 (1973), τον Ντοκ Λίβαϊ στο Ανθρωποκυνηγητό (1976), τον χορογράφο και σκηνοθέτη Τζο Γκίντεον στο Η παράσταση αρχίζει (1979), τον αξιωματικό Φρανκ Μέρφι στο Ο γαλάζιος κεραυνός (1983) και στον δρα Φλόιντ στην ταινία του 1984 2010, η συνέχεια του 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάιντερ γεννήθηκε στο Όραντζ του Νιου Τζέρσεϊ.[11] ήταν γιος της Άννας (το γένος Κρόσον) και του μηχανικού αυτοκινήτων Ρόι Μπέρναρντ Σάιντερ. Η μητέρα του Σάιντερ ήταν ιρλανδικής καταγωγής , ενώ ο πατέρας του ήταν προτεστάντης Γερμανοαμερικανός.[12][13] Ως παιδί, ο Σάιντερ ήταν αθλητής και συμμετείχε σε οργανωμένους αγώνες μπέιζμπολ και πυγμαχίας. Αποφοίτησε από το λύκειο Columbia στο Maplewood του Νιου Τζέρσεϊ το 1950 και μπήκε στο Hall of Fame του σχολείου το 1985. Σπούδασε θέατρο τόσο στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς όσο και στο Κολέγιο Franklin and Marshall, όπου ήταν μέλος της αδελφότητας Φι Κάπα Ψι.

Ερασιτεχνική πυγμαχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ 1946 και 1949, ο Σάιντερ πυγμαχούσε ερασιτεχνικά στο Νιου Τζέρσεϊ.[14] Ο Σάιντερ είπε σε μια τηλεοπτική συνέντευξη τη δεκαετία του 1980 ότι ασχολήθηκε με την πυγμαχία για να χάσει βάρος. Είπε ότι δεν είχε καμία επιθυμία να αγωνιστεί, αλλά ότι ο προπονητής του, Τζόρτζι Γουόρντ, τον ενθάρρυνε.[15]

Στρατιωτική θητεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάιντερ υπηρέτησε τρία χρόνια στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1955 έως το 1958.[16]

Υποκριτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος του Σάιντερ ήταν στην ταινία τρόμου The Curse of the Living Corpse (1964).

Στην τηλεόραση, έπαιξε ρόλους σε δύο σαπουνόπερες του CBS, Love of Life και The Secret Storm.

Το 1968, ο Σάιντερ εμφανίστηκε με το Φεστιβάλ Σαίξπηρ της Νέας Υόρκης και κέρδισε ένα βραβείο Obie για διακεκριμένη ερμηνεία[17] στο έργο του Τζέιμς Τζόις Stephen D, εμφανιζόμενος σε αυτό 68 φορές.[18]

Εμφανίστηκε στις ταινίες Στιλέτο (1969), Loving (1970) και Η κρυφή ζωή ενός μανεκέν (1970) και στην τηλεόραση στα Where the Heart Is και Cannon.

Άνοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971, εμφανίστηκε σε δύο πολύ δημοφιλείς ταινίες, τα Η εξαφάνιση (1971) σε σκηνοθεσία του Άλαν Τζέι Πάκουλα και Ο άνθρωπος από τη Γαλλία (1971), σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Φρίντκιν. Το τελευταίο, στο οποίο έπαιξε μια φανταστική εκδοχή του ντετέκτιβ της Νέας Υόρκης Σόνι Γκρόσο, του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου.[11] Ο Σάιντερ έγινε πολύ περιζήτητος. Πήγε στην Ευρώπη για να παίξει δεύτερου ρόλους στις ταινίες Η απόπειρα (1972) και Ο άνθρωπος απ' το Παρίσι (1972).

Επιτυχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Σάιντερ ήρθε με την ταινία Η μυστική υπηρεσία των 7 (1973), μια συνέχεια σχεδόν του Ανθρώπου από τη Γαλλία, στο οποίο ο χαρακτήρας του Σάιντερ βασίζεται και πάλι στον Γκρόσο. Έπαιξε επίσης στην ταινία Sheila Levine Is Dead and Living in New York (1975).

Ο Σάιντερ υποδύθηκε τον Μάρτιν Μπρόντι στη χολιγουντιανή επιτυχία Τα σαγόνια του καρχαρία (1975), όπου πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Ρόμπερτ Σο και Ρίτσαρντ Ντρέιφους.[11] Η αυτοσχεδιαστική ατάκα του[19] "Θα χρειαστείς μεγαλύτερο σκάφος", ψηφίστηκε 35η στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τα καλύτερα αποσπάσματα ταινιών. Εμφανίστηκε ως μυστικός πράκτορας Ντοκ Λίβαϊ στο Ανθρωποκυνηγητό (1976), με τους Ντάστιν Χόφμαν και Λόρενς Ολίβιε.[20]

Ο Σάιντερ αρχικά επρόκειτο να εμφανιστεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ρομαντικό θρίλερ του Μάικλ Τσιμίνο Perfect Strangers που δεν γυρίστηκε ποτέ, αλλά η ταινία ακυρώθηκε λόγω "πολιτικών" στην Paramount.[15] Κατά ειρωνικό τρόπο, στον Σάιντερ προσφέρθηκε αργότερα ο ρόλος που υποδύθηκε ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στον Ελαφοκυνηγό (1978) του Τσιμίνο, που ήταν η δεύτερη ταινία από τις τρεις που γύρισε με την εταιρεία Universal Studios.[11]

Ο Σάιντερ επανενώθηκε με τον σκηνοθέτη του Ανθρώπου από τη Γαλλία Γουίλιαμ Φρίντκιν στο Sorcerer (1977), ένα ριμέικ της γαλλικής ταινίας του 1953 Le Salaire de la peur (Το μεροκάματο του τρόμου).[11] (Αν και δεν τα πήγε καλά εμπορικά, έχει γίνει καλτ).

Δύο εβδομάδες πριν ξεκινήσει τα γυρίσματα του Ελαφοκυνηγού, η Universal του πρόσφερε την επιλογή να επαναλάβει τον ρόλο του ως Μάρτιν Μπρόντι στο σίκουελ της ταινίας Τα σαγόνια του καρχαρία και θα θεωρούσε ότι έχουν εκπληρωθεί οι συμβατικές του υποχρεώσεις εάν δεχόταν. Ο Σάιντερ δέχτηκε και η ταινία κυκλοφόρησε το 1978. Έκανε τεράστια επιτυχία.[11]

Ο Σάιντερ πρωταγωνίστησε στην ταινία Κύκλος αγωνίας (1979), ένα θρίλερ σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Ντέμι. Το 1979, έλαβε τη δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ, αυτήν τη φορά Α΄ Ανδρικού Ρόλου στην ταινία Η παράσταση αρχίζει, στην οποία έπαιξε μια φανταστική εκδοχή του σκηνοθέτη και σεναριογράφου (εν μέρει) της ταινίας, Μπομπ Φόσι.[11]

Γύρισε ένα θρίλερ με τη Μέριλ Στριπ για τον Ρόμπερτ Μπέντον, με τίτλο Η ύποπτη (1982), το οποίο ήταν απογοήτευση από εμπορικής πλευράς. Την επόμενη χρονιά, ωστόσο, η επιδοσή του στο box office βελτιώθηκε με την ταινία Ο γαλάζιος κεραυνός (1983)[11] του Τζον Μπάνταμ.

Έκανε δύο τηλεοπτικές ταινίες, τα Αργεντινή '77: Υπόθεση Τίμερμαν (1983) και Η μάχη των τίγρεων (1984). Ακολούθησε ο ρόλος του δρος Φλόιντ στο 2010 (1984), μιας συνέχειας του κλασικού έργου επιστημονικής φαντασίας 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Στάνλεϊ Κούμπρικ του 1968.[21]

Ο Σάιντερ έπαιξε στα Λέσχη μόνο για άντρες (1986), 52 τολμηρές στάσεις (1986), Αμείλικτοι δολοφόνοι (1988), Listen to Me (1989), Το παιχνίδι της νύχτας (1989), Ο τέταρτος πόλεμος (1990), Αθώος ή ένοχος (1990) και Ρώσικη εστία (1990).

Τα επόμενα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας από τους μεταγενέστερους ρόλους του ήταν αυτός του δορ Μπένγουεϊ το 1991 στην κινηματογραφική μεταφορά του του μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Μπάροουζ Γυμνό γεύμα.[11] Ο Σάιντερ έπαιξε στην ταινία του Γκάρι Όλντμαν Ο Ρωμαίος αιμορραγεί (1994)[11] και στο Ο βροχοποιός του Τζον Γκρίσαμ σε σκηνοθεσία Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Μεταξύ των μεταγενέστερων ταινιών του, εμφανίστηκε ως σκληροτράχηλος πατέρας στην ταινία Ο τιμωρός (2004) και το 2007 πρωταγωνίστησε στις ταινίες Ο ποιητής και Θα σκότωνα για σένα. Όταν ο Σάιντερ πέθανε τον Φεβρουάριο του 2008, δύο ταινίες του ήταν έτοιμες να κυκλοφορήσουν, οι Dark Honeymoon, που είχε ολοκληρωθεί, και το θρίλερ Iron Cross. Στο Iron Cross, ο Σάιντερ παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τζόζεφ, ενός επιζώντα του ολοκαυτώματος. Το Iron Cross κυκλοφόρησε τελικά το 2011.

Ο Σάιντερ ήταν πρωταγωνιστής στην τηλεοπτική σειρά SeaQuest DSV παραγωγής Στίβεν Σπίλμπεργκ. Στη διάρκεια του δεύτερου κύκλου, ο Σάιντερ εξέφρασε περιφρόνηση για την κατεύθυνση προς την οποία κατευθυνόταν η σειρά. Τα σχόλιά του πήραν μεγάλη δημοσιότητα και τα μέσα ενημέρωσης τον επέκριναν. Το NBC έκανε πρόσθετες αλλαγές στο κάστινγκ και το σενάριο στον τρίτο κύκλο και ο Σάιντερ αποφάσισε να αποχωρήσει από την εκπομπή. Το συμβόλαιό του, ωστόσο, απαιτούσε να κάνει αρκετές γκεστ εμφανίσεις ακόμη.

Ο Σάιντερ παρουσίασε ένα επεισόδιο του Saturday Night Live στη 10η σεζόν (1984–1985) και εμφανίστηκε στο επεισόδιο του Family Guy με τίτλο "Bill & Peter's Bogus Journey".

Ο Σάιντερ χάρισε τη φωνή του στο επεισόδιο του Family Guy "Three Kings" (το οποίο γυρίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2007 αλλά προβλήθηκε τον Μάιο του 2009, έναν χρόνο και τρεις μήνες μετά τον θάνατό του τον Φεβρουάριο του 2008), στο οποίο συμμετείχε και ο συμπρωταγωνιστής του στα Σαγόνια του καρχαρία Ρίτσαρντ Ντρέιφους. Ο Σάιντερ πρωταγωνίστησε ως γκεστ στο επεισόδιο του Law & Order: Criminal Intent "Endgame" ως κατά συρροή δολοφόνος.

Ο Σάιντερ αφηγήθηκε και ήταν συνεργάτης παραγωγός του ντοκιμαντέρ για τα Σαγόνια του καρχαρία The Shark is Still Working (2006).

Το 2007, ο Σάιντερ έλαβε ένα από τα δύο ετήσια βραβεία Lifetime Achievement στο SunDeis Film Festival στο Γουόλταμ της Μασαχουσέτης.

Μετά τον θάνατο του Σάιντερ, κυκλοφόρησε ως φόρο τιμής μια βιογραφία με τίτλο Roy Scheider: A Life, η οποία συγκεντρώνει κριτικές, δοκίμια και αφήγηση για τη ζωή και την καριέρα του.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάιντερ παντρεύτηκε τη Σίνθια Μπεμπού στις 8 Νοεμβρίου 1962.[22] Το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, τη Μαξιμίλια (1963 – 2006), πριν χωρίσει το 1986.[23] Στις 11 Φεβρουαρίου 1989, παντρεύτηκε την ηθοποιό Μπρέντα Σίμερ, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Κρίστιαν Σάιντερ και υιοθέτησε μια κόρη, τη Μόλι.[24] Έμειναν παντρεμένοι μέχρι τον θάνατό του.[11]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004, ο Σάιντερ διαγνώστηκε με πολλαπλούν μυέλωμα. Τον Ιούνιο του 2005, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση μυελού των οστών για τη θεραπεία του καρκίνου.[25] Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 2008, στο Λιτλ Ροκ του Άρκανσο.[26]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1964 The Curse of the Living Corpse Φίλιπ Σενκλέρ
1969 Stiletto Στιλέτο Μπένετ
1970 Loving Σκιπ
Puzzle of a Downfall Child Η κρυφή ζωή ενός μανεκέν Μαρκ
1971 Klute Η εξαφάνιση[27] Φρανκ Λίγκουριν
The French Connection Ο άνθρωπος από τη Γαλλία[27] ντετέκτιβ Μπτάνι Ρούσο
1972 L'attentat Η απόπειρα Μάικλ Χάουαρντ
Un homme est mort Ο άνθρωπος απ' το Παρίσι Λένι
1973 The Seven-Ups Η μυστική υπηρεσία των 7 Μπάνι
1975 Sheila Levine Is Dead and Living in New York Σαμ Στόουνμαν
Jaws Τα σαγόνια του καρχαρία[27] Μάρτιν Μπρόντι
1976 Marathon Man Ανθρωποκυνηγητό[27] πράκτορας Χένρι Λίβαϊ (Ντοκ)
1977 Sorcerer Σκάνλον / Ντομίνγκες
1978 Jaws 2 Τα σαγόνια του καρχαρία Νο 2 Μάρτιν Μπρόντι
1979 Last Embrace Κύκλος αγωνίας Χάρι Χάναν
All That Jazz Η παράσταση αρχίζει[27] Τζο Γκίντεον
1982 Still of the Night Η ύποπτη[27] Σαμ Ράις
1983 Blue Thunder Ο γαλάζιος κεραυνός[27] Φρανκ Μέρφι
1984 2010[27] δρ Χέιγουντ Φλόιντ
1985 Mishima αφηγητής (φωνή)
1986 The Men's Club Λέσχη μόνο για άντρες[27] Κάβανο
52 Pick-Up 52 τολμηρές στάσεις[27] Χάρι Μίτσελ
1989 Cohen and Tate Μάρτυρας δολοφονίας[27] Κοέν
Listen to Me Τσάρλι Νίκολς
Night Game Το παιχνίδι της νύχτας Μάικ Σίβερ
1990 The Fourth War Ο τέταρτος πόλεμος[27] συνταγματάρχης Τζακ Νάουλς
The Russia House Ρώσικη εστία[27] Ράσελ
1991 Naked Lunch Γυμνό γεύμα[27] δρ Μπένγουεϊ
1993 Romeo Is Bleeding Ο Ρωμαίος αιμορραγεί[27] Ντον Φαλκόνε
1997 The Myth of Fingerprints Ο μύθος των αποτυπωμάτων Χαλ
Plato's Run Βετεράνος σε παγίδα Σενάρκιαν
Executive Target Η απαγωγή του προέδρου πρόεδρος Κάρλσον
The Rage Τζον Τάγκαρτ
The Peacekeeper πρόεδρος Μπομπ Μπέικερ
The Rainmaker Ο βροχοποιός[27] Γουίλφρεντ Κίλεϊ
The Definite Maybe Έντι Τζέικομπσεν
1998 Evasive Action Ξέφρενη πορεία Έντσο Μαρτσέλι
Better Living Τομ
The White Raven Το άσπρο γεράκι Τομ Χιθ
2000 Chain of Command πρόεδρος Τζακ Καχίλ
Falling Through Ερλ
The Doorway καθηγητής Λαμόντ
Daybreak Σταν Μάρσαλ
2001 Time Lapse Μυστικός πράκτορας πράκτορας Λα Νόβα
2002 The Good War Αιχμάλωτοι πολέμου συνταγματάρχης Γκάρτνερ
Angels Don't Sleep Here δήμαρχος Χάρι Πόρτερ
2003 Citizen Verdict κυβερνήτης Μπουλ Τάιλερ
Dracula II: Ascension Δράκουλας 2: Η επιστροφή καρδινάλιος Σικέρος
Red Serpent Το κόκκινο φίδι Χασάν
2004 The Punisher Ο τιμωρός Φρανκ Κασλ ο πρεσβύτερος
2005 Dracula III: Legacy Δράκουλας 3: Κληρονομιά αίματος καρδινάλιος Σικέρος
Love Thy Neighbor Φρεντ
2006 Last Chance Κάμπερλαντ
2007 Chicago 10 Οι δέκα του Σικάγο δικαστής Τζούλιους Χόφμαν (φωνή)
The Poet Ο ποιητής ραβίνος
If I Didn't Care Θα σκότωνα για σένα Λάινους Μπουαγιέ
2008 Dark Honeymoon Σαμ
2009 Iron Cross Τζόζεφ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138994661. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6bg2w25. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ «Roy Scheider, Actor in ‘Jaws,’ Dies at 75».
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Roy Scheider Biography».
  9. ↑ «Roy Scheider». AllMovie. 
  10. ↑ «Roy Scheider». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2013. 
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 Kehr, David (February 10, 2008). «Roy Scheider, Actor in "Jaws", Dies at 75». New York Times: σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 7, 2017. https://web.archive.org/web/20170807233158/http://www.nytimes.com/2008/02/11/movies/11scheider.html?hp. Ανακτήθηκε στις February 10, 2008. 
  12. ↑ «Obituaries: Roy Scheider». The Telegraph (Telegraph Media Group Limited). February 11, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 12, 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1578240/Roy-Scheider.html. Ανακτήθηκε στις July 9, 2012. 
  13. ↑ Kachmar 2002, σελ. 5.
  14. ↑ «Roy Scheider». Boxing-scoop.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Kachmar 2002, σελ. 118.
  16. ↑ «Scheider, Roy, Jr., Capt». www.airforce.togetherweserved.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2018. 
  17. ↑ «1968 Obie Awards Winners». obieawards.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2023. 
  18. ↑ Kachmar, Diane C. (2015). Roy Scheider: A Film Biography. McFarland. σελ. 20. ISBN 9781476609034. 
  19. ↑ «Obituary: Roy Scheider». BBC. February 11, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 14, 2008. https://web.archive.org/web/20080214180643/http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/7238427.stm. Ανακτήθηκε στις February 11, 2008. 
  20. ↑ Canby, Vincent (October 7, 1976). «Marathon Man (1976) 'Marathon Man' Thriller of a Film». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 29, 2013. https://web.archive.org/web/20130929001127/http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9F00E3D8143EE334BC4F53DFB667838D669EDE. Ανακτήθηκε στις February 12, 2017. 
  21. ↑ Canby, Vincent (7 Δεκεμβρίου 1984). «2010 (1984) '2010', PURSUES THE MYSTERY OF '2001'». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2017. 
  22. ↑ Scott, Vernon (October 20, 1986). «Scheider: at his wife's mercy;NEWLN:UPI Arts & Entertainment -- Scott's World». United Press International (Hollywood). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 12, 2018. https://web.archive.org/web/20180512181852/https://www.upi.com/Archives/1986/10/20/Scheider-at-his-wifes-mercyNEWLNUPI-Arts-Entertainment-Scotts-World/1993530164800/. Ανακτήθηκε στις May 12, 2018. 
  23. ↑ «Roy Scheider : le héros des 'Dents de la mer' emporté par un cancer». Pure People. Webedia. 11 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2018. 
  24. ↑ Bergan, Ronald (February 12, 2008). «Roy Scheider». The Guardian (Guardian News and Media Limited). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 13, 2018. https://web.archive.org/web/20180513011240/https://www.theguardian.com/film/2008/feb/12/obituaries.usa. Ανακτήθηκε στις May 12, 2018. 
  25. ↑ Derakhshani, Tirdad (June 21, 2005). «Roy Scheider battling multiple myeloma». The Philadelphia Inquirer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160304074502/http://articles.philly.com/2005-06-21/news/25438142_1_bone-marrow-transplant-bottled-rage-cells. Ανακτήθηκε στις September 24, 2013. 
  26. ↑ Landsberg, Mitchell (February 11, 2008). «Roy Scheider; star of 'Jaws' and 'All That Jazz'». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 28, 2013. https://web.archive.org/web/20130928175916/http://www.latimes.com/news/obituaries/la-me-scheider11feb11,0,2880332.story. Ανακτήθηκε στις September 24, 2013. 
  27. ↑ 27,00 27,01 27,02 27,03 27,04 27,05 27,06 27,07 27,08 27,09 27,10 27,11 27,12 27,13 27,14 27,15 «Ρόι Σάιντερ ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2023. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρόι_Σάιντερ&oldid=10398234"