Πολυξένη (μυθολογία)
| Πολυξένη | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Πρίαμος[1][2][3] και Εκάβη[4][3] |
| Αδέλφια | Πάρις Κασσάνδρα Έκτορας Πολύδωρος Λαοδίκη της Τροίας Έλενος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία η Πολυξένη ήταν η μικρότερη από τις κόρες του βασιλιά Πρίαμου και της Εκάβης, βασιλέων της Τροίας.[5] Τα αδέλφια της ήταν ο Έκτορας, ο Πάρις, η Κασσάνδρα και ο Τρωίλος. Ο Όμηρος δεν την παρουσιάζει, την αναφέρουν ωστόσο πολλοί σύγχρονοι κλασσικοί συγγραφείς. Μετά την πτώση της Τροίας θανατώθηκε στον τάφο του Αχιλλέα με τον οποίο σύμφωνα με πολλές εκδόσεις του μύθου είχε αρραβωνιαστεί.[6] Ο χρονικογράφος Ιωάννης Μαλάλας την περιγράφει ως "ψηλή, λεπτή, με λευκό δέρμα, μακριά μαλλιά, ωραία μύτη και μάγουλα, κοντά πόδια, ήταν 18 ετών όταν την δολοφόνησαν".[7] Ο Δάρης ο Φρύγιος την περιγράφει αντίστοιχα ως "ψηλή, λεπτή, με λεπτό λαιμό, μακριά ξανθιά μαλλιά, το σώμα της και τα άκρα της βρίσκονταν σε υπέροχες αναλογίες ξεπερνώντας σε ομορφιά όλες τις υπόλοιπες".[8]
Μύθος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πολυξένη θεωρείται η Τρωική έκδοση της Ιφιγένειας, της κόρης του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Δεν την αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα αλλά την συναντάμε σε όλους τους μετέπειτα συγγραφείς. Ο θρύλος είχε προφητεύσει ότι η Τροία δεν θα έπεφτε οριστικά στους Αχαιούς αν έφτανε ο μικρότερος αδελφός της Τρωίλος σε ηλικία 20 ετών. Την ώρα που η ίδια και ο Τρωίλος ίππευαν ένα άλογο και σταμάτησαν σε ένα πηγάδι κοντά στον ναό του Απόλλωνα να πιούν νερό ο Αχιλλέας τους έριξε στην παγίδα και τελικά έσφαξε τον Τρωίλο. Μετά τον φόνο σύντομα ο Αχιλλέας έπεσε σε σφοδρή αγάπη απέναντι στην Πολυξένη και της ζήτησε να συναντηθούν στον ναό του Απόλλωνα για να της αφιερώσει την πίστη του.[9] Ο Αχιλλέας έφτασε σε τέτοιο βαθμό λατρείας απέναντι της που της αποκάλυψε ακόμα και το τρωτό του σημείο την φτέρνα, πληροφορία που μετέφερε στα αδέλφια της. Ο Πάρις και ο Δηίφοβος έριξαν στην παγίδα και δολοφόνησαν τον Αχιλλέα με ένα δηλητηριώδες βέλος στην φτέρνα, δώρο του Απόλλωνα, αγαπημένου θεού του Τρωίλου που ήθελε να εκδικηθεί τον θάνατο του.
Λατρεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολλοί συγγραφείς αναφέρουν ότι η Πολυξένη ήθελε να αυτοκτονήσει η ίδια από τύψεις μετά την δολοφονία του Αχιλλέα.[10] Ο Ευριπίδης στις τραγωδίες του Τρωάδες και Εκάβη περιγράφει τον τραγικό θάνατο της Πολυξένης όταν έληξε ο Τρωικός πόλεμος. To φάντασμα του Αχιλλέα εμφανίστηκε στους Αχαιούς και τους ζήτησε την Ανθρωποθυσία της Πολυξένης, σε αντίθετη περίπτωση ο άνεμος δεν θα επέτρεπε στα πλοία τους να επιστρέψουν. Η Πολυξένη επιθυμούσε να πεθάνει στον τάφο του Αχιλλέα, ενώ η Εκάβη ήταν συντετριμμένη για τον θάνατο και του τελευταίου της παιδιού. Η Πολυξένη προσπαθούσε να πεθάνει ωστόσο παρά να ζήσει δούλη και πήγε στην μητέρα της και την καθησύχασε ότι δεν θα επιτρέψει οποιαδήποτε συμπεριφορά στον Οδυσσέα εκτός από πριγκίπισσα. Η παρθενία της ήταν ιερός στόχος για την ίδια και πέθανε ηρωικά, την αποκεφάλισε ο Νεοπτόλεμος στον τάφο του πατέρα του Αχιλλέα και την κάλυψε ομοιόμορφα με τα ρούχα της.[5]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άλωση της Τροίας (Πολύγνωτος), αναπαράσταση πανοραμικής τοιχογραφίας μεγαλογραφίας του φημισμένου αρχαίου έλληνα ζωγράφου Πολύγνωτου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Приам» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 «Поликсена» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Polyxena» (Αγγλικά)
- ↑ 4,0 4,1 «Гекуба» (Ρωσικά)
- ↑ 5,0 5,1 Duckworth, George E (1976). "Polyxena". In William D. Halsey (ed.). Collier's Encyclopedia. Τομ. 19. Macmillan Educational Corporation. σ. 231
- ↑ Hall, 254
- ↑ Ιωάννης Μαλάλας, Chronography 5.106
- ↑ Dares Phrygius, History of the Fall of Troy 12
- ↑ Hall, 249; Aghion et al, 242
- ↑ Philostratus,Heroica
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Aghion I., Barbillon C., Lissarrague, F., Gods and Heroes of Classical Antiquity, Flammarion Iconographic Guides, 1996.
- "EB": Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Polyxena" . Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
- Hall, James, Hall's Dictionary of Subjects and Symbols in Art, 1996 (2nd edn.), John Murray.
- Mylonopoulos, J, "Gory Details? The Iconography of Human Sacrifice in Greek Art", Human Sacrifice in Cross-cultural perspectives and representations, eds. P Bonnechere & R. Gagne, Presses Universitaires de Lieges, 2013].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Polyxena στο Wikimedia Commons