Λαοδίκη της Τροίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λαοδίκη της Τροίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λαοδίκη (Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελικάονας[1] Τήλεφος |
| Σύντροφος | Ακάμας |
| Τέκνα | Μούνιτος |
| Γονείς | Πρίαμος[2][1] και Εκάβη[2][1] |
| Αδέλφια | Πολυξένη |
Η Λαοδίκη της Τροίας ήταν κόρη του Πριάμου και της Εκάβης[3] και σύζυγος του Ελικάονα ή του Τήλεφου. Παντρεύτηκε τον Ελικάονα. Ήταν γνωστή για την ομορφιά της. Οι συγγραφείς ύστερα από τον Όμηρο διηγούνται πως η Λαοδίκη, νέα ακόμη, ερωτεύτηκε τον Ακάμαντα, έναν από τους γιους του αττικού ήρωα Θησέα, όταν αυτός ήρθε στην Τροία ως απεσταλμένος των Αχαιών, πολύ πριν αρχίσει ο Τρωικός, για να ζητήσει για πρώτη φορά την Ελένη πίσω. Μέχρι ένα ορισμένο σημείο συγκρατούσε τον εαυτό της από ντροπή, ύστερα όμως, νικημένη από το πάθος της, ανακοίνωσε το μυστικό της στη γυναίκα του Περσέα.[4] Η Φιλοβίη, όπως ήταν το όνομά της, νιώθοντας οίκτο και συμπόνοια για την κοπέλα, ζήτησε από τον Περσέα να τη βοηθήσει και τον προέτρεπε να ετοιμαστεί για να φιλοξενήσει τον Ακάμαντα ως φίλο. Έπεισε τον άνδρα της να καλέσει τους δύο νέους σε συμπόσιο και να τους βάλει να καθίσουν δίπλα δίπλα, χωρίς όμως να αποκαλύψουν την πραγματική ταυτότητα της Λαοδίκης. Ο Περσέας, θέλοντας να ευχαριστήσει τη γυναίκα του χρησιμοποίησε κάθε μέσο προκειμένου να πείσει τον Ακάμαντα να έρθει στη Δάρδανο, όπου ήταν ο κυβερνήτης της περιοχής. [5] Ετοίμασε ένα πλούσιο τραπέζι και έβαλε τη Λαοδίκη να ξαπλώσει πλάι στον Ακάμαντα, λέγοντας ότι ήταν μια από τις βασιλικές παλλακίδες. Μ’ αυτό τον τρόπο η Λαοδίκη κατάφερε να πλησιάσει τον Ακάμαντα και να εκπληρώσει την επιθυμία της. Ο Ακάμαντας απέκτησε από αυτήν έναν γιο, τον Μούνιτο, τον οποίο η μητέρα του εμπιστεύτηκε στην Αίθρα, μητέρα του Θησέα και προγιαγιά του παιδιού της, αιχμάλωτη της Ελένης στην Τροία.[6] Τον ανέθρεψε η Αίθρα και μετά την άλωση της Τροίας, στην οποία λέγεται ότι συμμετείχε ο Ακάμας τον έφερε στο σπίτι του. Στο ταξίδι του γυρισμού, ο Μούνιτος, κυνηγώντας στην Όλυνθο, πέθανε από τσίμπημα φιδιού. Την ιστορία της Λαοδίκης κατέγραψε ο Παρθένιος στο Περί ερωτικών παθημάτων, ο Απολλόδωρος Βιβλ. 3.9.1 , ο Παυσανίας 8,5,3,8,53,7 , ο Πλούταρχος Θησ. 34 και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς.[7]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άλωση της Τροίας (Πολύγνωτος), αναπαράσταση πανοραμικής τοιχογραφίας μεγαλογραφίας του φημισμένου αρχαίου έλληνα ζωγράφου Πολύγνωτου.
- Ο αστεροειδής 507 Λαοδίκη πήρε το όνομά του από τη Λαοδίκη.
Βιβλιογραφικές Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Grimal P. Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Μυθολογίας, Θεσσαλονίκη 1991
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Laodice» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Лаодика» (Ρωσικά)
- ↑ «Πρίαμος». www.hellenicaworld.com. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «Η ιστορία της Λαοδίκης (Παρθένιος 16)». Η ιστορία της Λαοδίκης (Παρθένιος 16). Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Grimal, σελ.395
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |