Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πεύκα Έβρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Εὐθυμένης (συζήτηση | συνεισφορές) στις 09:02, 18 Νοεμβρίου 2020. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 40°54′0″N 26°2′29″E / 40.90000°N 26.04139°E / 40.90000; 26.04139

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Πεύκα (αποσαφήνιση).
Πεύκα
Πεύκα Έβρου
Πεύκα is located in Greece
Πεύκα
Πεύκα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολικής Μακεδονίας & Θράκης
ΔήμοςΑλεξανδρούπολης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
ΝομόςΈβρου
Υψόμετρο122
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΤσάμερεν
Ταχ. κώδικας68100
Τηλ. κωδικός25510
http://www.santasmotos.gr/

Τα Πεύκα, παλαιότερα γνωστό ως Τσάμερεν, είναι ημιορεινός οικισμός, σε υψόμετρο 122 μ., του νομού Έβρου. Ο οικισμός βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του πρώην Δήμου Τραϊανούπολης στο κέντρο μιας ομάδας ορεινών χωριών των οποίων ο πληθυσμός τους έχει καταγωγή κυρίως από τον Πόντο.

Συνδέεται οδικώς με ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα χωριά Νίψα βορειοδυτικά, Αετοχώρι νοτιοδυτικά, Λουτρός και Θερμά Λουτρά Τραϊανούπολης νοτιοα­νατολικά και από εκεί με τα χωριά Πυλαία, Μελία και Κοίλα στα βορειοανατολικά.

Βρίσκεται 18 χλμ. ΒΑ της Αλεξανδρούπολης, και έχει 68 κατοίκους (απογραφή 2001). Τα Πεύκα έχουν υψόμετρο 120 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,8976667842 και γεωγραφικό μήκος 26,0391436875.

Διοικητική υπαγωγή

Διοικητικά ανήκουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» το 2011.

Η επίσημη ονομασία του οικισμού είναι «Πεύκα». Έδρα του δήμου είναι η Αλεξανδρούπολη και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με τον Νόμο «Καποδίστρια» το 1999 και μέχρι το 2010, τα Πεύκα ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Λουτρού, του πρώην Δήμου Τραϊανούπολης του Νομού Έβρου. Από το 2010 ανήκουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης.

Ιστορία

Από στοιχεία του Αρχείου του Υπ. Εξωτερικών του 1890 εμφανίζεται το «Τσά­μερεν» (Πεύκα) με 60 οικογένειες και σχολείο.

Στην απογραφή του 1922 που έγινε με έδρα την Αδριανούπολη εμφανίζονται κάτοικοι 325 Βούλγαροι.

Η δε απογραφή του έτους 1923 εμφανίζει 98 άτομα πρόσφυγες από τον Πόντο, άτομα ή οικογένειες βουλγαρικές δεν υπήρχαν, είχαν αποχωρήσει μερικές ημέρες ή εβδομάδες νωρίτερα από το χωριό Πεύκα.

Δυτική πανοραμική άποψη των Πεύκων, από το ύψος του όρους Αέρτς, το 1985.

Σήμερα

Οι κάτοικοι του χωριού είναι πρόσφυγες Ποντιακής καταγωγής από την Επτάκωμη Σαντά του Πό­ντου της περιοχής Τραπεζούντας και συγκεκριμένα από την περιοχή της Παναγίας Σουμελά.

Προς το τέλος του έτους 1923 έφθασαν στην Αλεξανδρούπολη και εγκαταστάθηκαν προσωρινά στην πε­ριοχή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας (χώρος προσφύγων).

Τον Δεκέμβριο του 1923 εγκατα­στάθηκαν στο χωριό Τσάμερεν (Πεύκα), που κατοικούνταν από Βούλγαρους που το εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν στη Βουλγαρία.

Νοτιοανατολική άποψη των Πεύκων (από το λόφο "Τη Μουχαήλ τα Κουρία")
  • Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που κτίστηκε το 1861 και στο εσωτερικό της διατηρούνται ακόμη το τέμπλο και οι εικόνες από την εποχή της ανέγερσης της.
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (1861) - Καμπαναριό Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (1861) - Καμπαναριό
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (1861) - Καμπαναριό
  • Στον οικισμό υπάρχουν παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια όπως και το κτίριο του συλλόγου που κτίστηκε την τελευταία εικοσαετία με την ιδία πέτρα της περιοχής.
  • Οι πρώτοι Πόντιοι κάτοικοι δημιούργησαν ένα δίκτυο άρδευσης που αποτελούνταν από δεκαέξι (16) περίπου παραδοσιακά λαξευτά πηγάδια και από τα οποία σώζονται πέντε μέχρι σήμερα.
Παραδοσιακά λαξευτά πηγάδια (1). Τη Παρώτ’ το Κουίν, (2). Τη Φωκίωνος το Κουίν.
  • Το χωριό περιβάλλεται από το δάσος μαύρης Πεύκης μέσα στο οποίο υπάρχουν υπέροχες διαδρομές και μο­νοπάτια όπου μπορεί κάποιος να περπατήσει και να χαρεί την φύση.
  • Άλλα μέρη που μπορεί κάποιος να περπατήσει είναι το «σπέλ» (σπηλιά) απέναντι και αμέσως μετά από το χω­ριό στα βορειοδυτικά, το μεταλλείο, το χαλκό, και το πο­τάμι στην περιοχή του Προφήτη Ηλία.
"Σπέλ" (σπηλιά) βόρεια του χωριού, στο βουνό Κούκος 313μ. ("Υψηλόν το βουνόν" για τους κατοίκους)
  • Στην περιοχή των Πεύκων μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρή­σει τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού αρπακτικά να πετούν (γεράκια - αετοί από το δάσος της Δαδιάς).
  • Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να σταματήσει και να απολαύσει την φύση πίνοντας ένα καφέ ή αναψυ­κτικό στο αναψυκτήριο του συλλόγου και μπορεί να επισκεφθεί την βιβλιοθήκη του λόγιου Γεώργιου Κανδηλάπτη (Κάνις), μέρος της οποίας υπάρχει στον σύλλογο καθώς επίσης και μιας συλλογής από σπάνιες φωτογραφίες προσφυγικών οικογενειών από την Σάντα.
Κτήριο Πολιτιστικού Συλλόγου Πεύκων «ΟΙ ΡΙΖΕΣ»
  • Επίσης μπορεί να επισκεφθεί το πρόσφατα ανακαι­νισμένο μονοθέσιο σχολείο που υπάρχει με μερικά επι­σκευασμένα παλαιά θρανία και να ψυχαγωγηθεί στην αυλή του.
«ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ»
Δημοτικό Σχολείο Πεύκων - Μνημείο των Σα­νταίων Δημοτικό Σχολείο Πεύκων - Μνημείο των Σα­νταίων
Δημοτικό Σχολείο Πεύκων - Μνημείο των Σα­νταίων
  • Επίσης υπάρχει και το μνημείο των Ποντίων με τις επιγραφές:
Αριστερά: Ο όρος χαμένες πατρίδες που καθιερώθηκε είναι πολιτικά και ιστορικά άστοχος.
Δεξιά: Και οι πατρίδες είναι σαν τους ανθρώπους: Πεθαίνουν από τη στιγμή που αρχίζουμε να τις ξεχνάμε ...
Μνημείο Ποντίων στην πλατεία του χωριού

Πρόσωπα

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πεύκα Έβρου

Τσάμερεν (Πεύκα Έβρου)

Παραπομπές

  • Πολυχρόνης Νικολαΐδης, «ΠΕΥΚΩΝ ΡΙΖΕΣ» Από την αιώνια πατρίδα μου Σαντά στα Πεύκα Αλεξανδρούπολης, εκδόσεις Γόρδιος Α.Ε., Δεκέμβριος 2012