Ούγος Γ΄ της Βουργουνδίας
Ούγος Γ' της Βουργουνδίας | |
---|---|
Δούκας της Βουργουνδίας | |
Περίοδος | 1162 - 1192 |
Προκάτοχος | Εύδης Β΄ της Βουργουνδίας |
Διάδοχος | Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας |
Γέννηση | 1148 |
Θάνατος | 25 Αυγούστου 1192 Τύρος |
Σύζυγος | Αλίκη της Λωρραίνης Βεατρίκη του Αλμπόν |
Επίγονοι | Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας Αλέξανδρος Ντους Αλίκη Γκιγκ ΣΤ΄ Μαω Μαργαρίτα |
Οίκος | Οίκος της Βουργουνδίας |
Πατέρας | Εύδης Β΄ της Βουργουνδίας |
Μητέρα | Μαρία της Καμπανίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Ούγος Γ΄ της Βουργουνδίας (γαλλικά: Hugues III de Bourgogne, 1148 - 25 Αυγούστου 1192) μέλος του Οίκου της Βουργουνδίας ήταν Δούκας της Βουργουνδίας (1162 - 1192). Ο Ούγος Γ΄ ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Εύδη Β΄ της Βουργουνδίας και της Μαρίας της Καμπανίας, κόρης του κόμη της Καμπανίας Θεοβάλδου του Μέγα.[1]
Συγκρούσεις με τον Γάλλο βασιλιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την άνοδο του φιλόδοξου Ούγου έληξε μια περίοδος σχετικής ειρήνης που υπήρχε στο δουκάτο με τους προκατόχους του, ξεκίνησε τις εχθροπραξίες με τον Λουδοβίκο Ζ΄ της Γαλλίας. Όταν πέθανε ο Λουδοβίκος (1180) εκμεταλλεύτηκε τη μικρή ηλικία του διαδόχου Φιλίππου Αυγούστου για να εξαναγκάσει τους περισσότερους Γάλλους ευγενείς να δηλώσουν υποταγή στον ίδιον. Ο Φίλιππος Αύγουστος έντονα δυσαρεστημένος από την εξέλιξη αυτή πολιόρκησε τη Σατιγιόν, την πόλη υπερασπιζόταν φρουρά με επικεφαλής τον Εύδη γιο και διάδοχο του Ούγου Γ΄. Η πόλη κυριεύθηκε, ο Εύδης συνελήφθη αιχμάλωτος και ο πατέρας του αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη με τον Γάλλο βασιλιά και να πληρώσει μεγάλο ποσό για την απελευθέρωση του.
Συμμετοχή στην Γ΄ Σταυροφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ούγος μετέφερε την πρωτεύουσα του δουκάτο στην Ντιζόν βοηθώντας την πόλη να γίνει σημαντικό εμπορικό κέντρο. Τα τελευταία χρόνια ο Ούγος έστρεψε το ενδιαφέρον του στις Σταυροφορίες, συμμετείχε στην Γ΄ Σταυροφορία στο πλευρό του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Αυγούστου.[2] Όταν ο Φίλιππος επέστρεψε στη Γαλλία άφησε τον Ούγο διοικητή των Γαλλικών στρατευμάτων.[3] Ο Ούγος είχε σημαντικό ρόλο στη νικηφόρα για τους Σταυρογόρους μάχη του Αρσούφ (7 Σεπτεμβρίου 1191) και στην πολιορκία της Άκρας τον Αύγουστο 1192 όπου βρήκε τον θάνατο.[2]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την πρώτη σύζυγο του Αλίκη της Λωρραίνης (1145 - 1200), κόρη του Ματθαίου Α΄ δούκα της Λωρραίνης, απέκτησε τέκνα:[1]
- Εύδης Γ΄ 1166-1218, δούκας της Βουργουνδίας.
- Αλέξανδρος 1170-1206, κύριος του Μονταιγκύ. Έγινε ο γενάρχης τού κλάδου των Μονταιγκύ.
- Ντούσε 1175-π. 1219. παντρεύτηκε τον Σίμωνα τού Σεμύρ κύριο τού Λυζύ.
- Αλίκη γενν. 1177, παντρεύτηκε τον Μπερώντ Ζ΄ κύριο τού Μερκέρ.
Με τη δεύτερη σύζυγο του Βεατρίκη του Αλμπόν 1161-1228, κόρη τού Γκιγκ Ε΄ κόμη τού Βιενουά, απέκτησε τέκνα:[1]
- Γκιγκ ΣΤ΄, κόμης τού Βιενουά.
- Μαώ 1190-1242, παντρεύτηκε τον Ιωάννη των Ιβρέα κόμη τού Σαλόν.
- Μαργαρίτα1192-1243, παντρεύτηκε τον Αμεδαίο Δ΄ κόμη της Σαβοΐας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Ούγου Γ΄ της Βουργουνδίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980–1198, (Cornell University Press, 1987), 256.
- ↑ 2,0 2,1 The Third Crusade: Richard the Lionhearted and Philip Augustus, Sidney Painter, The Later Crusades, 1189-1311, ed. Kenneth M. Setton, Robert Lee Wolff and Harry W. Hazard, (University of Wisconsin Press, 1969), 85.
- ↑ John Gillingham, Richard I, (Yale University Press, 1999), 164.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980–1198, (Cornell University Press, 1987)
- The Third Crusade: Richard the Lionhearted and Philip Augustus, Sidney Painter, The Later Crusades, 1189-1311, ed. Kenneth M. Setton, Robert Lee Wolff and Harry W. Hazard, (University of Wisconsin Press, 1969)
- John Gillingham, Richard I, (Yale University Press, 1999)