Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1166
Λυών
Θάνατος6  Ιουλίου 1218[1][2]
Λυών
Τόπος ταφήςΑββαείο του Σιτώ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘηρεσία της Πορτογαλίας, κόμισσα της Φλάνδρας (1194–1195)[3]
Αλίκη του Βερζί (1199–1218)[3]
ΤέκναΟύγος Δ΄ της Βουργουνδίας
Jeanne de Bourgogne
ΓονείςΟύγος Γ΄ της Βουργουνδίας και Αλίς της Λωρραίνης
ΑδέλφιαΓκιγκ ΣΤ΄ του Βιενουά (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Άννα της Βουργουνδίας (Κόμισσα της Σαβοΐας) (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
ΟικογένειαΟίκος της Βουργουνδίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας (Eudes III de Bourgogne, 1166 - 6 Ιουλίου 1218) [4] μέλος του Οίκου της Βουργουνδίας ήταν Δούκας της Βουργουνδίας (1192 - 1218). Ο Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Ούγου Γ΄ της Βουργουνδίας και της πρώτης συζύγου του Αλίκης της Λωρραίνης, κόρης του Ματθαίου Α΄ της Λωρραίνης. Ο Εύδης δεν ακολούθησε την επιθετική πολιτική του πατέρα του απέναντι στον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Αύγουστο, αντίθετα ήταν θερμός οπαδός του σε όλες τις μάχες που έδωσε εναντίον του Ιωάννη του Ακτήμονα και του Ρωμαίου αυτοκράτορα Όθωνα Δ'. Πολέμησε γενναία στη μάχη του Μπουβίν και ήταν σημαντική φυσιογνωμία στην Σταυροφορία εναντίον των Καθαρών.[5]

Ο βασιλιάς Φίλιππος Αύγουστος αρνήθηκε την προσωπική του συμμετοχή στην Σταυροφορία των Καθαρών αλλά επέτρεψε στους υποτελείς του να συμμετέχουν κατά βούληση. Ο Εύδης οργάνωσε την Σταυροφορία με την υποστήριξη των ευγενών και των επισκόπων, πριν αναχωρήσει παραχώρησε το κάστρο του Ίλ ντ Ους και το χωριό Κριμολουά στους Ναΐτες Ιππότες για να κατορθώσει να πετύχει την υποστήριξη τους. [6]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την πρώτη σύζυγό του Θηρεσία (του Οίκου των Καπετιδών-Πορτογαλίας), κόρη του Αλφόνσου Α΄ της Πορτογαλίας -την οποία χώρισε (1195)- δεν απέκτησε παιδιά. [4]

Με τη δεύτερη σύζυγό του Αλίκη, κόρη του Ούγου του Βερζί, απέκτησε: [7]

  • Ιωάννα 1200-1223, παντρεύτηκε τον Ραούλ Β΄ κύριο του Ισουντάν.
  • Αλίκη 1204-1266, παντρεύτηκε τον Ροβέρτο Α΄ κόμη του Κλερμόν και κόμη του Ωβέρν (Δελφινάτου).
  • Ούγος Δ΄ 1213-1272, δούκας της Βουργουνδίας.[8]
  • Βεατρίκη γενν. 1216, παντρεύτηκε τον Ουμβέρτο Γ΄ του Τουάρ.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10475.htm#i104741. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020174.
  3. 3,0 3,1 p10475.htm#i104741. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, (Cornell University Press, 1988), 459.
  5. Malcolm Barber, The Cathars: Dualist Heretics in Languedoc in the High Middle Ages, (Pearson Education Limited, 2000), 110.
  6. Jochen Schenk, Templar Families: Landowning Families and the Order of the Temple in France, c. 1120-1307, (Cambridge University Press, 2012), 201.
  7. Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, 261
  8. Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, 256.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, (Cornell University Press, 1988)
  • Malcolm Barber, The Cathars: Dualist Heretics in Languedoc in the High Middle Ages, (Pearson Education Limited, 2000)
  • Jochen Schenk, Templar Families: Landowning Families and the Order of the Temple in France, c. 1120-1307, (Cambridge University Press, 2012)


Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας
Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών
Γέννηση: 1166 Θάνατος: 6 Ιουλίου 1218
Προκάτοχος
Ούγος Γ΄
Δούκας της Βουργουνδίας

1192 - 1218
Διάδοχος
Ούγος Δ΄