Ντέβαν Ράκιατ

Βουλή των Αντιπροσώπων
Βουλή των Αντιπροσώπων ; Dewan Rakyat
	14η Συνέλευση
Είδος
Τύπος	Κάτω βουλή
Διάρκεια θητείας	5 έτη
Ηγεσία
Πρόεδρος	Μοχάμαντ Αρίφ Γιουσόφ, Ανεξάρτητος ; Από 16 Ιουλίου 2018
Γραμματέας	Ριντουάν Ραχμάτ, Ανεξάρτητος ; Από 22 Φεβρουαρίου 2020
Δομή
Έδρες	222
Κοινοβουλευτικές; Ομάδες	Κυβέρνηση (111); Εθνική Συμμαχία (93) Μπαρισάν Νασιονάλ (42) Ενωμένη Μαλαϊκή Εθνική Οργάνωση (39); Μαλαισιανή Κινεζική Ένωση (2); Μαλαισιανό Ινδικό Κογκρέσο (1); ; Κόμμα Ενωμένων Μαλαισιανών Ιθαγενών (33); Ισλαμικό Κόμμα της Μαλαισίας (18); Συμμαχία Κομμάτων του Σαράουακ (18) Κόμμα Κληρονομιάς Ενωμένων Μπουμιπούτρα (13); Λαϊκό Κόμμα του Σαράουακ (2); Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα (2); Ενωμένο Λαϊκό Κόμμα του Σαράουακ (1); ; Προμήθεια και Δαπάνες (5); Ενωμένη Συμμαχία (3) Ενωμένο Κόμμα του Σαμπάχ (1); Ενωμένο Λαϊκό Κόμμα του Σαμπάχ (1); STAR (1); ; Ανεξάρτητοι (2); Αντιπολίτευση (106); Πακάταν Χάραπαν (92) Κόμμα Δημοκρατικής Δράσης (42); Λαϊκό Κόμμα Δικαιοσύνης (39); Κόμμα Εθνικής Εμπιστοσύνης (11); ; Κόμμα Κληρονομιάς του Σαμπάχ (9); Μπλοκ του Μαχαθίρ (3); Ενωμένη Προοδευτική Οργάνωση του Κιναμπάλου (1); Ενωμένο Κόμμα του Σαράουακ (1);
Εκλογές
Εκλογικό σύστημα	Απλό πλειοψηφικό σύστημα
Τελευταία εκλογή	9 Μαΐου 2018
Τόπος συνεδριάσεων
	Κτίρια του Κοινοβουλίου, Κουάλα Λουμπούρ, Μαλαισία
Ιστοσελίδα
	Επίσημος ιστότοπος

Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Μαλαισίας (Μαλαϊκά: Dewan Rakyat, προφέρεται Ντέβαν Ράκιατ) είναι η κάτω βουλή του διθάλαμου Κοινοβουλίου της Μαλαισίας. Τα μέλη της εκλέγονται με εκλογές από ομοσπονδιακές εκλογικές περιφέρειες που ορίζονται από την Εκλογική Επιτροπή.

Η Βουλή είναι νομοθετικό σώμα που προτείνει νομοσχέδια. Όλοι οι νόμοι πρέπει να περάσουν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία (Ντέβαν Νεγκάρα), προτού αποσταλούν στον Βασιλιά για συγκατάθεση. Ωστόσο, αν η Γερουσία απορρίψει ένα νομοσχέδιο, τότε απλά θα καθυστερήσει η μετάβαση του λογαριασμού στον βασιλιά κατά ένα χρόνο το μέγιστο. Η Βουλή και η Γερουσία συνεδριάζουν στο συγκρότημα Κτιρίων του Κοινοβουλίου στην Κουάλα Λουμπούρ.

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα μέλη αναφέρονται ως βουλευτές (Μαλαϊκά: Ahli, προφέρεται:άχλι). Οι βουλευτές πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και δεν μπορούν να είναι παράλληλα μέλη της Γερουσίας. Πρόεδρος της Βουλής είναι ο Ομιλητής, ο οποίος εκλέγεται στην αρχή κάθε κοινοβουλευτικής περιόδου, ή αν μείνει κενή η θέση. Εκλέγονται, επίσης, δύο αντιπρόεδροι.^[2]

Στις γενικές εκλογές του 2018, εκλέχτηκαν 222 μέλη, από ομοσπονδιακές εκλογικές περιφέρειες όπως ορίστηκαν από την εκλογική επιτροπή που ανέλαβε την οριοθέτηση. Η αναδιάρθρωση των εκλογικών περιφερειών γίνεται κάθε δέκα χρόνια και βασίζεται στα δεδομένα της πιο πρόσφατης απογραφής πληθυσμού.

Η θητεία στη Βουλή είναι πενταετής. Κανονικά, οι γενικές εκλογές διεξάγονται ανά πενταετία και οι ψηφοφόροι επιλέγουν έναν υποψήφιο για να εκπροσωπήσει την εκλογική τους περιφέρεια στη Βουλή. Το εκλογικό σύστημα είναι πλειοψηφικό, δηλαδή ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τις περισσότερους ψήφους κερδίζει την έδρα.

Προτού συγκληθούν νέες γενικές εκλογές, πρέπει πρώτα ο Βασιλιάς να διαλύσει το Κοινοβούλιο με τη συμβουλή του Πρωθυπουργού.^[2] Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο Γιάνγκ ντι-Περτουάν Αγκόνγκ διατηρεί το δικαίωμα να μην χορηγήσει τη συγκατάθεσή του για τη διάλυση αν το κρίνει ορθό.

Εξουσίες και οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βουλή είναι το απόλυτο νομοθετικό σώμα στη Μαλαισία, και είναι αρμόδια για τη θέσπιση, την τροποποίηση και την κατάργηση νόμων. Τα μέλη του Κοινοβουλίου επιτρέπεται να μιλήσουν για οποιοδήποτε θέμα χωρίς φόβο μομφής εκτός του Κοινοβουλίου, και το μόνο όργανο που μπορεί να λογοκρίνει έναν βουλευτή είναι η Επιτροπή Προνομίων της Βουλής. Η εν λόγω "βουλευτική ασυλία" τίθεται σε ισχύ από τη στιγμή που ο βουλευτής ορκίζεται, ισχύει μόνο για όσο βρίσκεται στο βήμα και όχι για δηλώσεις που έγιναν εξωβουλευτικά. Εξαίρεση αποτελεί ο νόμος που ψηφίστηκε μετά την εξέγερση της 13ης Μαΐου 1969. Σύμφωνα με τον νόμο, όλες οι δημόσιες συζητήσεις για την κατάργηση ορισμένων άρθρων του Συντάγματος που αφορούν τα προνόμια των Μπουμιπούτρα (ιθαγενείς της Μαλαισίας), όπως το άρθρο 153, απαγορεύονται σε όλα τα μέλη του Κοινοβουλίου. ^[3] Επίσης, στους βουλευτές απαγορεύεται να ασκήσουν κριτική στον Βασιλιά και τους δικαστές.^[4]

Φορέας της εκτελεστικής εξουσίας είναι η κυβέρνηση, που αποτελείται από τον Πρωθυπουργό και το υπουργικό του Συμβούλιο. Οποιοσδήποτε βουλευτής μπορεί να γίνει μέλος της κυβέρνησης. Ο Βασιλιάς διορίζει τον Πρωθυπουργό, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της κυβέρνησης αλλά συνταγματικά υποτελής στον Βασιλιά. Συνήθως, η θέση του Πρωθυπουργού δίνεται στον αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος στο Κοινοβούλιο. Ο πρωθυπουργός επιλέγει τους βουλευτές που θα γίνουν μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου του και σχηματίζει την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός πρέπει να έχει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής, και αν την χάσει ή δεν εγκριθεί ο προϋπολογισμός, τότε πρέπει ή να διαλύσει τη Βουλή ή να υποβάλλει την παραίτησή του. Ο βασιλιάς διατηρεί το δικαίωμα να συμφωνήσει ή να απορρίψει την αίτηση διάλυσης, και αν παραιτηθεί ο πρωθυπουργός τότε ο Βασιλιάς μπορεί να διορίσει έναν νέο Πρωθυπουργό.^[5]

Η κυβέρνηση ετοιμάζει τα νομοσχέδια και μετά υποβάλλονται στο Κοινοβούλιο. Το νομοσχέδιο μοιράζεται σε όλα τα μέλη και πρέπει να διαβαστεί τρεις φορές στη Βουλή. Η πρώτη ανάγνωση είναι όταν ο υπουργός, ή ο αναπληρωτής του, υποβάλλει τον νόμο στο κοινοβούλιο. Στη δεύτερη ανάγνωση, ο νόμος συζητείται και σχολιάζεται από τους βουλευτές. Στην τρίτη ανάγνωση, ο υπουργός ζητά να ψηφιστεί ο νόμος και για να εγκριθεί χρειάζεται μία απλή πλειοψηφία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως για να εγκριθούν συνταγματικές τροποποιήσεις, χρειάζεται η πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής. Αφού περάσει από τη Βουλή, ο νόμος αποστέλλεται στη Γερουσία για έγκριση. Αν η Γερουσία δεν εγκρίνει το νόμο, τότε απλά θα καθυστερήσει η εφαρμογή του για διάστημα ενός μήνα έως ενός χρόνου, και μετά θα θεωρείται ότι περάστηκε.^[6]

Ένας νόμος που έχει εγκριθεί, παρουσιάζεται στον Γιάνγκ ντι-Περτουάν Αγκόνγκ ο οποίος έχει 30 ημέρες για να τον εξετάσει. Αν δεν τον αποδεχτεί, θα τον επιστρέφει στο Κοινοβούλιο μαζί με τις προτάσεις του για δυνατές τροποποιήσεις. Το Κοινοβούλιο πρέπει, στη συνέχεια, να επανεξετάσει το νομοσχέδιο και τις προτεινόμενες τροποποιήσεις και να το επιστρέψει στο βασιλιά μέσα σε 30 ημέρες. Ο Βασιλιάς πρέπει να χορηγήσει τη συγκατάθεσή του εντός 30 ημερών για να περάσει ο νόμος, και τίθεται σε ισχύ μόνο αφού δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. ^[7]

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει την απόλυτη μυστικότητα όσον αφορά τα νομοσχέδια που συζητούνται. ^[8] Σε σπάνιες περιπτώσεις, η κυβέρνηση μπορεί να διαθέσει μία Λευκή Βίβλο προκειμένου να διευκολύνει την επίτευξη συναίνεσης (ως τώρα έχει γίνει για τη νομοθεσία των Πανεπιστημίων) ^[9]^[10]

Υπάρχει μια διαδικασία που επιτρέπει σε έναν βουλευτή να προτείνει ένα νόμο, αλλά στα νομοθετικά σώματα που ακολουθούν το σύστημα Γουεσμίνστερ αυτό σπάνια γίνεται.^[11]^[12] Και στους γερουσιαστές επιτρέπεται να προτείνουν νόμους, αλλά όχι για οικονομικά θέματα.^[13]^[14]

Μέλη ανά περιφέρεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτεία /ομοσπονδιακή περιφέρεια	Έδρες	Πληθυσμός (2010)	Πληθυσμός ανά βουλευτή
ΟΠ Κουάλα Λουμπούρ	11	1.627.172	147,925
ΟΠ Λαμπουάν	1	85,272	85,272
ΟΠ Πουτρατζάγια	1	67,964	67,964
Τζοχόρ	26	3,233,434	124,363
Κεντάχ	15	1,890,098	126,007
Κελάνταν	14	1.459.994	104,285
Μαλάκκα	6	788,706	131,451
Νέγκερι Σεμπιλάν	8	997,071	124,634
Παχάνγκ	14	1.443.365	103,098
Πενάνγκ	13	1.520.143	116,934
Πέρακ	24	2,258,428	94.101
Περλίς	3	227,025	75,675
Σαμπάχ	25	3,120,040	124,802
Σαράουακ	31	2,420,009	78,065
Σελάνγκορ	22	5,411,324	245,969
Τερενγκάνου	8	1.015.776	126,972

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Speaker Dewan Rakyat ke-9 berpengalaman luas dalam undang-undang | Astro Awani» (στα ms). Astro Awani. 15 July 2018. http://www.astroawani.com/berita-politik/speaker-dewan-rakyat-ke-9-berpengalaman-luas-dalam-undang-undang-180534. Ανακτήθηκε στις 18 July 2018.
↑ ^2,0 ^2,1 «Government: Parliment: Dewan Rakyat». web.archive.org. 14 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ Means, Gordon P. (1991). Malaysian Politics: The Second Generation, pp. 14, 15. Oxford University Press. (ISBN 0-19-588988-6).
↑ «The Immunities of Members of Parliament» (PDF). web.archive.org. 25 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ «Branches of Government In Malaysia - Virtual Malaysia Tourism Portal». web.archive.org. 7 Φεβρουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ Shuid, Mahdi & Yunus, Mohd. Fauzi (2001). Malaysian Studies, pp. 33, 34. Longman. (ISBN 983-74-2024-3).
↑ Shuid & Yunus, p. 34.
↑ Tan, Chee Koon & Vasil, Raj (ed., 1984). Without Fear or Favour, p. 7. Eastern Universities Press. (ISBN 967-908-051-X).
↑ Tan & Vasil, p. 11.
↑ «ΙΑΤΕ: Λευκή βίβλος».
↑ «Pro-people, passionate politician». web.archive.org. 27 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ Lim, Kit Siang (1997). "Consensus Against Corruption". Retrieved 11 February 2006.
↑ Henderson, John William, Vreeland, Nena, Dana, Glenn B., Hurwitz, Geoffrey B., Just, Peter, Moeller, Philip W. & Shinn, R.S. (1977). Area Handbook for Malaysia, p. 219. American University, Washington D.C., Foreign Area Studies. LCCN 771294.
↑ Department Of State. The Office of Electronic Information, Bureau of Public Affairs. «Malaysia». 2001-2009.state.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020.

[1] «Speaker Dewan Rakyat ke-9 berpengalaman luas dalam undang-undang | Astro Awani» (στα ms). Astro Awani. 15 July 2018. http://www.astroawani.com/berita-politik/speaker-dewan-rakyat-ke-9-berpengalaman-luas-dalam-undang-undang-180534. Ανακτήθηκε στις 18 July 2018.

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Government: Parliment: Dewan Rakyat». web.archive.org. 14 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)

[3] Means, Gordon P. (1991). Malaysian Politics: The Second Generation, pp. 14, 15. Oxford University Press. (ISBN 0-19-588988-6).

[4] «The Immunities of Members of Parliament» (PDF). web.archive.org. 25 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)

[5] «Branches of Government In Malaysia - Virtual Malaysia Tourism Portal». web.archive.org. 7 Φεβρουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)

[6] Shuid, Mahdi & Yunus, Mohd. Fauzi (2001). Malaysian Studies, pp. 33, 34. Longman. (ISBN 983-74-2024-3).

[7] Shuid & Yunus, p. 34.

[8] Tan, Chee Koon & Vasil, Raj (ed., 1984). Without Fear or Favour, p. 7. Eastern Universities Press. (ISBN 967-908-051-X).

[9] Tan & Vasil, p. 11.

[10] «ΙΑΤΕ: Λευκή βίβλος».

[11] «Pro-people, passionate politician». web.archive.org. 27 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)

[12] Lim, Kit Siang (1997). "Consensus Against Corruption". Retrieved 11 February 2006.

[13] Henderson, John William, Vreeland, Nena, Dana, Glenn B., Hurwitz, Geoffrey B., Just, Peter, Moeller, Philip W. & Shinn, R.S. (1977). Area Handbook for Malaysia, p. 219. American University, Washington D.C., Foreign Area Studies. LCCN 771294.

[14] Department Of State. The Office of Electronic Information, Bureau of Public Affairs. «Malaysia». 2001-2009.state.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]