Νικόλαος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας

Νικόλαος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	8ιουλ. / 20 Σεπτεμβρίου 1843γρηγ. (απροσδιόριστο ημερολόγιο, θεωρείται Ιουλιανό) ή 8 Σεπτεμβρίου 1843; Τσάρσκογιε Σέλο ή Πούσκιν
Θάνατος	12ιουλ. / 24 Απριλίου 1865γρηγ. (απροσδιόριστο ημερολόγιο, θεωρείται Ιουλιανό); Νίκαια
Αιτία θανάτου	φυματίωση
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Αγίων Πέτρου και Παύλου
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης; αξιωματικός
Οικογένεια
Γονείς	Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας και Μαρία Αλεξάντροβνα (Μαρία της Έσσης)
Αδέλφια	Αικατερίνη Γιουριέβσκαγια; Μεγάλη Δούκισσα Αλεξάνδρα Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας; Όλγα Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας; Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας; Αλέξανδρος Γ' της Ρωσίας; Σεργκέι Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας; Γεώργιος Αλεξάνδροβιτς Γιουριέφσκι; Βλαδίμηρος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας; Αλέξιος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας; Παύλος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας; Yevgeni Ivanovich Alekseyev
Οικογένεια	Holstein-Gottorp-Romanov
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	υποστράτηγος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος; Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι; τάγμα του Αγίου Ανδρέα; Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη; Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία); Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι; Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής; Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Νικόλαος Αλεξάνδροβιτς (ρωσικά: Николай Александрович, 20 Σεπτεμβρίου 1843 – 2 Απριλίου 1865) από τον Οίκο των Ρομανώφ ήταν διάδοχος της Ρωσίας (1855-65).

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παλάτι του Αλεξάνδρου της Αγίας Πετρούπολης και ήταν το δεύτερο παιδί και ο πρωτότοκος γιος του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας και της Μαρίας της Έσσης (Μαρίας Αλεξάνδροβνας), κόρης του Λουδοβίκου Β΄ της Έσσης. Ήταν γνωστός στην οικογένειά του ως Νίξα.

Το 1855 ο πατέρας του έγινε αυτοκράτορας της Ρωσίας. Το 1864 αρραβωνιάστηκε τη Δάγμαρ, κόρη του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας. Εθεωρείτο ότι ο Νικόλαος είχε ισχυρή κράση, αλλά σε μία περιοδεία του στη Νότια Ευρώπη, ασθένησε. Οι ιατροί διέγνωσαν λανθασμένα ρευματισμούς: είχε πόνο στην πλάτη, άκαμπτο λαιμό και ευαισθησία στο θόρυβο και στο φως. Υποτίμησε την ασθένειά του και συνέχισε το ταξίδι του. Όταν η υγεία του επιδεινώθηκε, εστάλη στη Νότια Γαλλία, χωρίς να δει βελτίωση. Αποδείχθηκε ότι υποφέρει από μηνιγγίτιδα και εκτίμησαν ότι ασθένησε μετά από έναν αγώνα πάλης που είχε.^[11] Ο Νικόλαος συνέχισε να φθίνει και απεβίωσε το 1865 στη Βίλλα Μπερνόν της Νίκαιας στη Γαλλία.

Η τελευταία του πρόταση ήταν η αρραβωνιαστικιά του να παντρευτεί τον μικρότερο αδελφό του, Αλέξανδρο, πράγμα που έγινε το 1866^[12]. Η μητέρα του, που μεριμνούσε για κάθε λεπτομέρεια της ζωής του, καταρρακώθηκε ψυχικά. Το 1868 ολοκληρώθηκε η οικοδόμηση ενός παρεκκλησίου που φέρει το όνομά του στη Νίκαια, στο σημείο που απεβίωσε και στα εγκαίνια παραβρέθηκε η Δάγμαρ ( πλέον Μαρία Φιοντόροβνα) με τον σύζυγό της, Αλέξανδρο.