Ναχιτσεβάν επί του Ντον
Συντεταγμένες: 47°13′53″N 39°45′25″E / 47.231389°N 39.756944°E
| Ναχιτσεβάν επί του Ντον | ||
|---|---|---|
| 1779–1928 | ||
| ||
| Χώρα |  Ρωσία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Ροστόφ επί του Ντον | |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°13′53″N 39°45′25″E | |
| δεδομένα () | ||
_(1811).png)
Το Ναχιτσεβάν επί του Ντον (ρωσικά: Нахичевань-на-Дону), επίσης γνωστό ως Νέο Ναχιτσεβάν (αρμενικά: Նոր Նախիջևան, σε αντίθεση με το «παλαιό» Ναχιτσεβάν), ήταν μια πόλη κοντά στο Ροστόφ επί του Ντον στη νότια Ρωσία που ιδρύθηκε το 1779 από τους Αρμένιους της Κριμαίας. Διατήρησε το καθεστώς της πόλης μέχρι το 1928 που συγχωνεύθηκε με την Ροστόφ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το καλοκαίρι του 1778, όταν το Χανάτο της Κριμαίας έγινε κράτος υποτελές στη Ρωσία, περίπου 12.600 Αρμένιοι από τη χερσόνησο της Κριμαίας επανεγκαταστάθηκαν υπό τον Στρατηγό Αλεξάντερ Σουβόροφ στην περιοχή του Ντον. Η ρωσική Αυτοκρατορία προσπάθησε να ενισχύσει τη Νέα Ρωσία, που ήταν ζωτικής σημασίας για την πλήρη απορρόφηση της Κριμαίας.[2] Την 14η Νοεμβρίου 1779 με διάταγμα της αυτοκράτειρας Αικατερίνης της Μεγάλης παραχωρήθηκαν περίπου 86.000 εκτάρια γης στους Αρμένιους. Το ένα τρίτο των Αρμενίων χάθηκε στην πορεία και κατά τον πρώτο χειμώνα. Ο οικισμός του Νέου Ναχιτσεβάν ιδρύθηκε από τους επιζώντες. «Γρήγορα εξελίχθηκε σε μια σημαντική πόλη με τον δικό της καθεδρικό ναό και ιεροδιδασκαλείο.»[3]
Το 1894 η αρμενική κοινότητα ανέγειρε τη Στήλη του Αλεξάνδρου στο Ναχιτσεβάν επί του Ντον για τον εορτασμό του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β' της Ρωσίας.
Περί τη στροφή του 20ου αιώνα ήταν μέρος του Ομπλάστ Ντον Χοστ. Το 1896 είχε εκτιμώμενο πληθυσμό 32.174, εκ των οποίων οι 14.618 (45,4%) ήταν ιθαγενείς κάτοικοι και οι 17.556 (54,6%) δεν κατοικούσαν μόνιμα εκεί. Ο πληθυσμός της Αρμενικής Αποστολικής εκκλησίας εκτιμάται κατά προσέγγιση 18.895 (58,7%), οι Ορθόδοξοι ήταν 10.965 (34,1%) και οι υπόλοιποι (Εβραίοι, Παλαιοί Πιστοί, Μουσουλμάνοι, Καθολικοί, Προτεστάντες) ήταν 2.314 (7,1%).[4] Σύμφωνα με τη Ρωσική Αυτοκρατορική απογραφή του 1897 η πόλη είχε πληθυσμό 28.427. Οι ομιλούντες Ανατολικές σλαβικές γλώσσες (Ρώσοι, Ουκρανοί και Λευκορώσοι) αποτελούσαν τα ~2/3 του πληθυσμού (19.224), ενώ οι Αρμένιοι (8.277) αποτελούσαν τη σημαντική μειοψηφία (29,1%).[5]
Συγχώνευση με τη Ροστόφ και νεότερη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα είχε «κατακλυστεί από την ανάπτυξη του Ροστόφ».[3] Ήδη από το 1897 σε ένα άρθρο για την πόλη στο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Μπρόκχαους και Έφρον αναφέρθηκε: «Επί του παρόντος, το Ναχιτσεβάν επί του Ντον έχει συγχωνευθεί με το Ροστόφ τοιουτοτρόπως ώστε τα όρια των δύο πόλεων μπορούν να διακριθούν μόνο μέσω ενός σχεδίου που εγκρίθηκε την 11 Μαΐου του 1811.»[4] Την 28η Δεκεμβρίου 1928 το Νέο Ναχιτσεβάν έγινε και επίσημα μέρος του Ροστόφ.[6] Το 1929 η μεγαλύτερη περιοχή του Ροστόφ— το ραγιόν Προλετάρσκι (Пролетарский район) ορίστηκε στην τοποθεσία του.[7] Από το 2001, θεωρείται ως ένα «είδος αρμενικής συνοικίας μέσα στην πόλη.»[3]
Αξιοσημείωτοι άνθρωποι από το Ναχιτσεβάν επί του Ντον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ραφαϊέλ Πατκανιάν (1830-1892), Αρμένιος συγγραφέας
- Μίκαελ Ναλμπαντιάν (1839-1866), Αρμένιος συγγραφέας
- Γεώργιος ΣΤ' της Αρμενίας (1868-1954), Καθολικός (πατριάρχης) Όλων των Αρμενίων
- Μάρτιρος Σαριάν (1880-1972), Αρμένιος ζωγράφος
- Σίμων Βράτσιαν (1882-1969), Πρωθυπουργός της Πρώτης Δημοκρατίας της Αρμενίας
- Σάργκις Λουκάσιν (Σραπιόνιαν) (1883-1937), πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων (1922-1925)
- Σεργκέι Γκαλάντζεφ (1902-1954), Σοβιετικός στρατηγός
- Γκέβορκ Βαρτάνιαν (1924-2012), Σοβιετικός πράκτορας
- Αλεξάντερ Μιασνίκιαν, πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων (1921-1922) από την Αρμενική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Barkhudarian, V. (1982). "Նոր Նախիջևան [Ούτε Nakhijevan]". Αρμένιος Εγκυκλοπαίδεια Τόμος 8 (dram). pp. 363-4.
- ↑ Barkhudarian, V. (1982). "Նոր Նախիջևան [Ούτε Nakhijevan]". Αρμένιος Εγκυκλοπαίδεια Τόμος 8 (dram). pp. 363-4.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Hewsen, Robert H. (2001). Αρμενία: Ένα Ιστορικό Άτλαντα. Chicago: University of Chicago Press. σ. 280. ISBN 0-226-33228-4.
- ↑ 4,0 4,1 Weinberg, Leonid (1897). "Нахичевань-на-Дону (στην θάλασσα:)". Brockhaus και Efron Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Όγκος Χχα. pp. 705-706.
- ↑ «Первая всеобщая перепись населения Российской Империи 1897 г. Распределение населения по родному языку и уездам 50 губерний Европейской России» (στα Ρωσικά). ISSN 1726-2887.
- ↑ «Ростов в датах (1749 - 1994)». rostov-gorod.ru (στα Ρωσικά). Rostov-on-Don Administration. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2019.
- ↑ «Пролетарский район». rostov-gorod.ru (στα Ρωσικά). Rostov-on-Don Administration.
|