Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη

Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη ; Såsom i en spegel
Σκηνοθεσία	Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Παραγωγή	Άλαν Έκελουντ
Σενάριο	Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Πρωταγωνιστές	Χάριετ Άντερσον; Γκούναρ Μπιόρνστραντ; Μαξ φον Σίντοφ; Λαρς Πόσαγκορντ
Μουσική	Έρικ Νόρντγκρεν; Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ
Φωτογραφία	Σβεν Νίκβιστ
Πρώτη προβολή	16 Οκτωβρίου - 1961
Διάρκεια	89 λεπτά
Προέλευση	Σουηδία
Γλώσσα	Σουηδικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (μπροστά) και ο Σβεν Νίκβιστ στα γυρίσματα της ταινίας

Μέσα από τον Σπασμένο καθρέφτη (Såsom i en spegel, 1961) είναι ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Σουηδού σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Είναι πρώτη ταινία του Μπέργκμαν που γυρίστηκε στο νησί του Φόρε.

Ο σουηδικός τίτλος της ταινίας προέρχεται από τη Βίβλο (Προς Κορινθίους Α' 13:12), όπου λέει "Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι" ("Βλέπομεν σαν διά κατόπτρου και θολά"). Αυτή η φράση αφορά τη κατανόηση του Θεού που έχουμε όταν είμαστε ζωντανοί, εννοώντας ότι θα ξεκαθαρίσει μόνο μετά το θάνατο.

Ο ίδιος ο Μπέργκμαν περιέγραψε την ταινία ως "ταινία δωματίου" - όρος που ύστερα θα χρησιμοποιείται συχνά αναφορικά με τις ταινίες του. Λέγοντας έτσι ο σκηνοθέτης παρέπεμπε και στα θεατρικά "έργα δωματίου" του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και στη "μουσική δωματίου". Η ταινία, λοιπόν, ακολουθώντας τους κανόνες των έργων "δωματίου" εξελίσσεται μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 24 ωρών, με τέσσερεις πρωταγωνιστές και αποκλειστικά στο νησί του Φόρε.

Είναι η πρώτη ταινία της "τριλογίας της πίστης" (θα ακολουθήσουν το Χειμωνιάτικο φως και Η σιωπή). Το 1962 η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Ο Μπέργκμαν αφιέρωσε τη ταινία στη τότε γυναίκα του Κέμπι Λαρετέι.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιτριγυρισμένη από τον σύζυγο, τον πατέρα και τον αδελφό της, η Κάριν περνά τις καλοκαιρινές της διακοπές προσπαθώντας να ξορκίσει τα φαντάσματά της, ενώ εισέρχεται όλο και πιο βαθιά στο σύμπαν της σχιζοφρένειας. Ο κάθε ήρωας στη ταινία υποφέρει με τον τρόπο του, ο καθένας νιώθει μέσα του μια απέραντη μοναξιά: η Κάριν ταλαιπωρείται λόγω της ανίατης αρρώστιας της, που καταστρέφει την προσωπικότητά της, ο σύζυγός της - λόγω της απελπισμένης αγάπης του προς αυτή και της αδυναμίας του να την βοηθήσει. Ο μικρός της αδερφός - γιατί νιώθει την ανάγκη και ταυτόχρονα δυσκολία να βρει τρόπο να επικοινωνήσει με το πατέρα τους, και, τέλος ο πατέρας - επειδή συνειδητοποιεί την αδιαφορία και απόσταση που τον χωρίζουν από τους αγαπημένους ανθρώπους. Σ' αυτή τη περίπτωση το μοναδικό στήριγμα, μοναδική λύση μπορεί να αποτελέσει μόνο η αγάπη.