Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάζι Φθιώτιδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Texniths (συζήτηση | συνεισφορές) στις 08:11, 27 Απριλίου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 38°33′48″N 23°16′58″E / 38.56333°N 23.28278°E / 38.56333; 23.28278

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Μάζι.
Μάζι Φθιώτιδας
Μάζι Φθιώτιδας is located in Greece
Μάζι Φθιώτιδας
Μάζι Φθιώτιδας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
ΔήμοςΛοκρών
Γεωγραφία
ΝομόςΦθιώτιδας
Υψόμετρο220

Το Μάζι είναι ημιορεινός οικισμός του νομού Φθιώτιδας και ανήκει στον Δήμο Λοκρών. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, στο εσωτερικό του κόλπου της Αταλάντης (Οπούντιος κόλπος), 93 χλμ. ΝΑ της Λαμίας, στην πρώην επαρχία Λοκρίδος.

Ιστορία

Το Μάζι ιδρύθηκε μεταξύ 1521 και 1540. Το όνομά του οφείλεται πιθανότατα στον αρχηγό του αρχικού οικισμού (Μάζης). Το 1540 υπήρχαν στο Μάζι 23 νοικοκυριά, το 1570 30, το 1616 32, το 1642 35, το 1688 33 και το 1810 μόλις 10.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1836 το χωριό ανήκε στην Επαρχία Λοκρίδας, με έδρα την Αταλάντη, και αποτελούσε μέρος του τότε Δήμου Άνω Λάρυμνας.[1]

Ο οικισμός καταστράφηκε ολοσχερώς, περί τα 60 σπίτια, από τους σεισμούς του 1894 στην περιοχή, ενώ έχασαν τη ζωή τους 6 κάτοικοι και τραυματίστηκαν άλλοι 2. Με διάταγμα του 1894, χτίστηκε νέος οικισμός στη θέση «Παλιοχώρι» του Μαζίου.

Με νέο διάταγμα της 11-9-1928 ο οικισμός μετονομάστηκε σε «Πευκοχώρι», μια ονομασία όμως που έμελλε να μη μακροημερεύσει, με αποτέλεσμα να επανέλθει η αρχική του.

Το 1998, με το «Σχέδιο Καποδίστριας» το Μάζι εντάχθηκε στον Δήμο Μαλεσίνας και το 2011, με τον νέο νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (σχέδιο Καλλικράτης), εντάχθηκε στον διευρυμένο Δήμο Λοκρών.

Παραπομπές

  1. (ΦΕΚ 32/8-12-1845) παρέμεινε στο Δήμο Λάρυμνας.

Πηγές

  • Αβραάμ Δημήτριος Π. 2001. «Λοκρικά – Περιβοάγρια-Επικνυμίδια ». Λαμία 2001.
  • Δακορώνια Φ., Κωτούλας Δ., Μπαλτά Ε. Συθιακάκη Β. Τόλιας Β. «Λοκρίδα – Ιστορία & Πολιτισμός». Εκδόσεις: Κτήμα Χατζημιχάλη.
  • Καραστάθης Κώστας Β. 1999. «Μαλεσίνα – Ιστορία – Μνημεία – Αρχαιολογικοί Χώροι». Αθήνα. Έκδοση του Ομίλου για τη διάσωση του Βυζαντινού ναού Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας.
  • Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1993. «Η Οπουντία Λοκρίδα και η Αταλάντη – Μνήμες και μαρτυρίες». Μέρος 2ο. Αθήνα: Εταιρεία Ιστορικών και Λαογραφικών Ερευνών Αταλάντης (Ε.Ι.Λ.Ε.Α.).
  • Μίχας Γεώργιος Κ.: «Συμβολή στην Έρευνα της Ιστορίας των Αρβανιτών, Το Μαρτίνο (Μουζάκ) και τα προερχόμενα απ΄ αυτό Λάρυμνα (Καστρί) - Λούτσι - Πύργος. Συνοπτική Ιστορία Οπουντίων Λοκρών και Μινύειου Ορχομενού», 1978, 1980, 2014.
  • Μίχας Γεώργιος Κ.: «Συμβολή στην Έρευνα της Ιστορίας των Αρβανιτών, Αρβανίτικα (Πελασγικά), Επώνυμα - Φάρες - Τοπωνύμια - Λαογραφικά του τέως Δήμου Λαρύμνης. Αρχαίοι και Σύγχρονοι Οικισμοί, Ερμηνεία Επωνύμων και Τοπωνυμίων. Μαλεσίνα - Μαρτίνο - Παύλο - Τραγάνα - Λάρυμνα - Λούτσι - Προσκυνάς - Μάζι - Πύργος (1460 - 2011)», 2014, 2019.
  • Μίχας Γεώργιος Κ.:«Συμβολή στην Έρευνα της Ιστορίας των Αρβανιτών, Ιδιωματικές Λέξεις και Φράσεις στ΄ Αρβανιτοχώρια Βοιωτίας και Λοκρίδας», 2014, 2019.
  • Μίχας Γεώργιος Κ.:«Συμβολή στην Έρευνα της Ιστορίας των Αρβανιτών, Το Λούτσι (Αντρέα Λούτσι) Βοιωτίας. Οι πρώτοι κάτοικοι - Ο Ιδρυτής του Οικισμού - Δημογραφικά Στοιχεία (1466 - 2011) - Αρβανιτοφωνία - Λαογραφία - Αρβανίτικες Φάρες - Γενεαλογίες», 2014.