Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2013
2013 FIFA Confederations Cup (Αγγλικά) Copa das Confederações de 2013 (Πορτογαλικά) | |
---|---|
Πληροφορίες | |
Χώρα | Βραζιλία |
Διοργανωτής | FIFA |
Ημερομηνίες | 15 Ιουνίου 2013 |
Τερματισμός | 30 Ιουνίου 2013 |
Στάδια | 1 |
Κατάταξη | |
Πρώτη θέση | Εθνική Βραζιλίας |
Δεύτερη θέση | Εθνική Ισπανίας |
Τρίτη θέση | Εθνική Ιταλίας |
Τέταρτη θέση | Εθνική Ουρουγουάης |
Στατιστικά | |
Πρώτος σκόρερ | Φερνάντο Τόρες (5), Φρεντερίκο Σάβες Γκέντες (5) |
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση |
Το Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2013 είναι το ένατο Κύπελλο Συνομοσπονδιών στην ιστορία του θεσμού. Διεξήχθη στη Βραζιλία από τις 15 έως τις 30 Ιουνίου 2013, σαν προετοιμασία των καλύτερων εθνικών ομάδων από την κάθε ήπειρο για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2014.[1] Η Εθνική Βραζιλίας υπερασπίστηκε τον τίτλο της.
Οι οικοδεσπότες κέρδισαν στον τελικό την Ισπανία με 3-0 και κατέκτησαν έτσι το τέταρτο τρόπαιο στο θεσμό και τρίτο συνεχόμενο, μετά από αυτά του 1997, του 2005 και του 2009. Την τρίτη θέση πήρε η Ιταλία που κέρδισε την Ουρουγουάη (3-2 στα πέναλτι) στον μικρό τελικό. Πολυτιμότερος παίκτης αναδείχθηκε ο βραζιλιάνος Νεϊμάρ.
Ήταν η πρώτη διοργάνωση μεταξύ εθνικών ομάδων όπου χρησιμοποιήθηκε η τεχνολογία γραμμής. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της FIFA, Σεπ Μπλάτερ, ήταν η καλύτερη διοργάνωση Κυπέλλου Συνομοσπονδιών που έχει γίνει ποτέ.
Προκριθείσες ομάδες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ομάδα | Συνομοσπονδία | Μέθοδος πρόκρισης | Ημερομηνία πρόκρισης | Αρ. Συμμετοχών |
---|---|---|---|---|
Βραζιλία | CONMEBOL | Διοργανώτρια Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 | 30 Οκτωβρίου 2007 | 7η |
Ισπανία | UEFA | Νικήτρια Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 | 11 Ιουλίου 2010 | 2η |
Ιαπωνία | AFC | Νικήτρια Ασιατικού Κυπέλλου 2011 | 29 Ιανουαρίου 2011 | 6η |
Μεξικό | CONCACAF | Νικητής Χρυσού Κυπέλλου CONCACAF 2011 | 25 Ιουνίου 2011 | 2η |
Ουρουγουάη | CONMEBOL | Νικήτρια Κόπα Αμέρικα 2011 | 24 Ιουλίου 2011 | 5η |
Ταϊτή | OFC | Νικήτρια Κυπέλλου Εθνών Ωκεανίας 2012 | 10 Ιουνίου 2012 | 1η |
Ιταλία | UEFA | Φιναλίστ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 20121 | 28 Ιουνίου 2012 | 2η |
Νιγηρία | CAF | Νικήτρια Κυπέλλου Εθνών Αφρικής 2013 | 10 Φεβρουαρίου 2013 | 2η |
1Επειδή η Ισπανία έχει κερδίσει και το Παγκόσμιο Κύπελλο 2010 και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2012, η δεύτερη αύτης της διοργάνωσης (Ιταλία) πήρε τη θέση της στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2013.
Στάδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα έξι στάδια, κάθε ένα σε διαφορετική πόλη, στα οποία θα φιλοξενηθούν οι αγώνες:
Μπέλο Οριζόντε, ΜΖ | Ρεσίφε, ΠΕ | |
---|---|---|
Εστάντιο Μινεϊράο Χωρητικότητα: 62.547[2] |
Αρένα Περναμπούκο Χωρητικότητα: 44.248[3] | |
Μπραζίλια, ΝΦ | Ρίο ντε Τζανέιρο, ΡΤ | |
Εστάντιο Νασιονάλ Χωρητικότητα: 68.009[4] |
Στάδιο Μαρακανά Χωρητικότητα: 76.804[5] | |
Φορταλέζα, ΣΕ | Σαλβαντόρ, ΜΑ | |
Εστάντιο Καστέλαο Χωρητικότητα: 64.846[6] |
Αρένα Φόντε Νόβα Χωρητικότητα: 52.048[7] |
Προετοιμασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κλήρωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κλήρωση των ομίλων της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, την 1η Δεκεμβρίου του 2012.
Ομάδες από την ίδια συνομοσπονδία δεν μπορούν να κληρωθούν στον ίδιο όμιλο. Ως εκ τούτου μία ομάδα από την UEFA και μία ομάδα από την CONMEBOL τοποθετήθηκαν σε διαφορετικό όμιλο. Η Βραζιλία και η Ισπανία είχαν αυτόματα χαρακτηριστεί ως Α1 και Β1 αντίστοιχα, οπότε Ιταλία και Ουρουγουάη τοποθετήθηκαν στον 1ο και 2ο όμιλο αντίστοιχα.
Επίσημη μπάλα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επίσημη μπάλα των αγώνων της διοργάνωσης παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της κλήρωσης των ομίλων. Ονομάζεται "Cafusa" (προφέρεται: ka'fu'za), μία παραλλαγή των λέξεων "Carnaval" (Καρναβάλι), "Futebol" (Ποδόσφαιρο) και "Samba". Για την παρουσίαση της νέας μπάλας προσκλήθηκε ο Καφού, πρώην αρχηγός της Εθνικής Βραζιλίας.
Τεχνολογία γραμμής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 2 Απριλίου 2013, η FIFA ανακοίνωσε ότι η εταιρία GoalControl GmbH επιλέχθηκε ως ο επίσημος πάροχος της τεχνολογίας γραμμής για το τουρνουά.
Ρόστερ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι ομοσπονδίες είχαν περιθώριο να δηλώσουν 23 παίκτες (οι τρεις εκ των οποίων τερματοφύλακες) ως τη λήξη της προθεσμίας της FIFA, στις 3 Ιουνίου του 2013. Τα ρόστερ ανακοινώθηκαν από τη FIFA στις 7 Ιουνίου 2013.
Διαιτητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα 10 τρίο διαιτητών ανακοινώθηκαν από τη FIFA στις 13 Μαΐου 2013.
Συνομοσπονδία | Διαιτητής | Βοηθοί |
---|---|---|
AFC | Γιουίτσι Νισιμούρα (Ιαπωνία) | Τόρου Σαγκάρα (Ιαπωνία) Τοσιγιούκι Νάγκι (Ιαπωνία) |
Ραβσάν Ιρμάτοφ (Ουζμπεκιστάν) | Αμπντουκαμιντούλο Ρασούλοφ (Ουζμπεκιστάν) Μπαχαντίρ Κοτσκάροφ (Κιργιζία) | |
CAF | Τζαμέλ Χαϊμουντί (Αλγερία) | Αμπτελάκ Ετσιαλί (Αλγερία) Ρεντουανέ Ατσίκ (Μαρόκο) |
CONCACAF | Χοέλ Αγκιλάρ (Ελ Σαλβαδόρ) | Ουίλιαμ Τόρρες (Ελ Σαλβαδόρ) Χουάν Σούμπα (Ελ Σαλβαδόρ) |
CONMEBOL | Ντιέγο Αμπάλ (Αργεντινή) | Ερνάν Μαϊδάνα (Αργεντινή) Χουάν Πάμπλο Μπελάτι (Αργεντινή) |
Ενρίκε Όσες (Χιλή) | Σέρχιο Ρομάν (Χιλή) Κάρλος Αστρόσα (Χιλή) | |
UEFA | Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία) | Μάικ Μαλέρκι (Αγγλία) Ντάρεν Καν (Αγγλία) |
Φέλιξ Μπριχ (Γερμανία) | Στέφαν Λουπ (Γερμανία) Μαρκ Μπορς (Γερμανία) | |
Μπιόρν Κάιπερς (Ολλανδία) | Σάντερ φαν Ρέκελ (Ολλανδία) Έρβιν Ζέινστρα (Ολλανδία) | |
Πέδρο Προένσα (Πορτογαλία) | Μπερτίνο Μιράντα (Πορτογαλία) Τιάγκο Τρίγκο (Πορτογαλία) |
Φάση ομίλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το επίσημο πρόγραμμα παρουσιάστηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο στις 30 Μαΐου του 2012.
Οι δύο πρώτοι κάθε ομίλου προκρίνονται στα ημιτελικά. Η κατάταξη της κάθε ομάδας προσδιορίζεται ως εξής:
- Μεγαλύτερος αριθμός των βαθμών που έλαβαν σε όλους τους αγώνες της φάσης των ομίλων.
- Διαφορά τερμάτων σε όλους τους αγώνες της φάσης των ομίλων.
- Μεγαλύτερος αριθμός των γκολ σε όλους τους αγώνες της φάσης των ομίλων.
Εάν δύο ή περισσότερες ομάδες είναι ίσες, με βάση τα παραπάνω τρία κριτήρια, η κατάταξη καθορίζεται ως εξής:
- Μεγαλύτερος αριθμός των βαθμών που προέκυψαν από τους αγώνες μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων
- Διαφορά των γκολ που προέκυψαν από τους αγώνες μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων
- Μεγαλύτερος αριθμός των γκολ που προέκυψαν από τους αγώνες μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων
- Κλήρωση από την Οργανωτική Επιτροπή της FIFA.
Όλες οι ώρες που αναφέρονται είναι με βάση την επίσημη ώρα της Μπραζίλια (UTC−03:00).[8]
Υπόμνημα χρωμάτων στους πίνακες | |
---|---|
Οι νικητές των ομίλων και οι δεύτεροι προκρίνονται στα ημιτελικά. |
Όμιλος Α΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ομάδα | Παιχ. | Ν | Ι | Η | ΓΥ | ΓΚ | ΔΓ | Πόντ. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Βραζιλία | 3 | 3 | 0 | 0 | 9 | 2 | +7 | 9 |
Ιταλία | 3 | 2 | 0 | 1 | 8 | 8 | 0 | 6 |
Μεξικό | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 5 | -2 | 3 |
Ιαπωνία | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 | 9 | -5 | 0 |
15 Ιουνίου 2013 16:00 |
Βραζιλία | 3–0 | Ιαπωνία | Εστάντιο Νασιονάλ, Μπραζίλια Θεατές: 67.423 Διαιτητής: Πέδρο Προένσα (Πορτογαλία) |
---|---|---|---|---|
Νεϊμάρ 3' Παουλίνιο 48' Ζο 90+3' |
Αναφορά |
16 Ιουνίου 2013 16:00 |
Μεξικό | 1–2 | Ιταλία | Στάδιο Μαρακανά, Ρίο ντε Τζανέιρο Θεατές: 73.123 Διαιτητής: Ενρίκε Όσες (Χιλή) |
---|---|---|---|---|
Ερνάντες (πέν.) 34' | Αναφορά | Πίρλο 27' Μπαλοτέλι 78' |
19 Ιουνίου 2013 16:00 |
Βραζιλία | 2–0 | Μεξικό | Εστάντιο Καστέλαο, Φορταλέζα Θεατές: 50.791 Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία) |
---|---|---|---|---|
Νεϊμάρ 9' Ζο 90+3' |
Αναφορά |
19 Ιουνίου 2013 19:00 |
Ιταλία | 4–3 | Ιαπωνία | Αρένα Περναμπούκο, Ρεσίφε Θεατές: 40.489 Διαιτητής: Ντιέγο Αμπάλ (Αργεντινή) |
---|---|---|---|---|
Ντε Ρόσι 41' Ουτσίντα (αυτ.) 50' Μπαλοτέλι (πέν.) 52' Τζιοβίνκο 86' |
Αναφορά | Χόντα (πέν.) 21' Καγκάβα 33' Οκαζάκι 69' |
22 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ιταλία | 2–4 | Βραζιλία | Αρένα Φόντε Νόβα, Σαλβαντόρ Θεατές: 48.874 Διαιτητής: Ραβσάν Ιρμάτοφ (Ουζμπεκιστάν) |
---|---|---|---|---|
Τζακερίνι 51' Κιελίνι 71' |
Αναφορά | Ντάντε 45+1' Νεϊμάρ 55' Φρεντ 66', 89' |
22 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ιαπωνία | 1–2 | Μεξικό | Εστάντιο Μινεϊράο, Μπέλο Οριζόντε Θεατές: 52.690 Διαιτητής: Φέλιξ Μπριχ (Γερμανία) |
---|---|---|---|---|
Οκαζάκι 86' | Αναφορά | Ερνάντες 54', 66' |
Όμιλος Β΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ομάδα | Παιχ. | Ν | Ι | Η | ΓΥ | ΓΚ | ΔΓ | Πόντ. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ισπανία | 3 | 3 | 0 | 0 | 15 | 1 | +14 | 9 |
Ουρουγουάη | 3 | 2 | 0 | 1 | 11 | 3 | +8 | 6 |
Νιγηρία | 3 | 1 | 0 | 2 | 7 | 6 | +1 | 3 |
Ταϊτή | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 24 | -23 | 0 |
16 Ιουνίου 2013 19:00 |
Ισπανία | 2–1 | Ουρουγουάη | Αρένα Περναμπούκο, Ρεσίφε Θεατές: 41.705 Διαιτητής: Γιουίτσι Νισιμούρα (Ιαπωνία) |
---|---|---|---|---|
Πέδρο 20' Σολδάδο 32' |
Αναφορά | Σουάρες 88' |
17 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ταϊτή | 1–6 | Νιγηρία | Εστάντιο Μινεϊράο, Μπέλο Οριζόντε Θεατές: 20.187 Διαιτητής: Χοέλ Αγκιλάρ (Ελ Σαλβαδόρ) |
---|---|---|---|---|
Τζ. Τεχάου 54' | Αναφορά | Βαλάρ (αυτ.) 5' Οντουαμαντί 10', 26', 76' Τζ. Τεχάου (αυτ.) 69' Ετσιεζιλέ 80' |
20 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ισπανία | 10–0 | Ταϊτή | Στάδιο Μαρακανά, Ρίο ντε Τζανέιρο Θεατές: 71.806 Διαιτητής: Τζαμέλ Χαϊμουντί (Αλγερία) |
---|---|---|---|---|
Τόρρες 5', 33', 57', 78' Σίλβα 31', 89' Βίγια 39', 49', 64' Μάτα 66' |
Αναφορά |
20 Ιουνίου 2013 19:00 |
Νιγηρία | 1–2 | Ουρουγουάη | Αρένα Φόντε Νόβα, Σαλβαντόρ Θεατές: 26.769 Διαιτητής: Μπιόρν Κάιπερς (Ολλανδία) |
---|---|---|---|---|
Μίκελ 37' | Αναφορά | Λουγάνο 19' Φορλάν 51' |
23 Ιουνίου 2013 16:00 |
Νιγηρία | 0–3 | Ισπανία | Εστάντιο Καστέλαο, Φορταλέζα Θεατές: 51.263 Διαιτητής: Χοέλ Αγκιλάρ (Ελ Σαλβαδόρ) |
---|---|---|---|---|
Αναφορά | Άλμπα 3', 88' Τόρρες 62' |
23 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ουρουγουάη | 8–0 | Ταϊτή | Αρένα Περναμπούκο, Ρεσίφε Θεατές: 22.047 Διαιτητής: Πέδρο Προένσα (Πορτογαλία) |
---|---|---|---|---|
Ερνάντες 2', 24', 45+1', 67' (πέν.) Πέρες 27' Λοδέιρο 61' Σουάρες 82', 90' |
Αναφορά |
Φάση νοκ-άουτ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη φάση των νοκ-άουτ αγώνων, εάν στο τέλος της κανονικής διάρκειας ενός αγώνα δεν έχει αναδειχθεί νικητής, τότε ακολουθεί ημίωρη παράταση. Αν και μετά την παράταση δεν αναδειχθεί νικητής, ακολουθεί η διαδικασία των πέναλτι.
Ημιτελικοί | Τελικός | ||||||
26 Ιουνίου – Μπέλο Οριζόντε | |||||||
Βραζιλία | 2 | ||||||
Ουρουγουάη | 1 | ||||||
30 Ιουνίου – Ρίο ντε Τζανέιρο | |||||||
Βραζιλία | 3 | ||||||
Ισπανία | 0 | ||||||
27 Ιουνίου - Φορταλέζα | |||||||
Ισπανία (πεν.) | 0 (7) | ||||||
Ιταλία | 0 (6) |
Ημιτελικοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]26 Ιουνίου 2013 16:00 |
Βραζιλία | 2–1 | Ουρουγουάη | Εστάντιο Μινεϊράο, Μπέλο Οριζόντε Θεατές: 57.483 Διαιτητής: Ενρίκε Όσες (Χιλή) |
---|---|---|---|---|
Φρεντ 41' Παουλίνιο 86' |
Αναφορά | Καβάνι 48' |
27 Ιουνίου 2013 16:00 |
Ισπανία | 0–0 | Ιταλία | Εστάντιο Καστέλαο, Φορταλέζα Θεατές: 56.083 Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία) |
---|---|---|---|---|
Αναφορά | ||||
Πέναλτι | ||||
Τσάβι Ινιέστα Πικέ Ράμος Μάτα Μπουσκέτς Νάβας |
7–6 | Καντρέβα Ακουιλάνι Ντε Ρόσι Τζιοβίνκο Πίρλο Μοντολίβο Μπονούτσι |
Μικρός τελικός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]30 Ιουνίου 2013 13:00 |
Ουρουγουάη | 2–2 | Ιταλία | Αρένα Φόντε Νόβα, Σαλβαδόρ Θεατές: 43.382 Διαιτητής: Τζαμέλ Χαϊμουντί (Αλγερία) |
---|---|---|---|---|
Καβάνι 58', 78' | Αναφορά | Αστόρι 24' Ντιαμάντι 73' | ||
Πέναλτι | ||||
Φορλάν Καβάνι Σουάρες Κάσερες Γκάργκανο |
2–3 | Ακουιλάνι Ελ Σαράουι Ντε Σίλιο Τζακερίνι |
Τελικός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]30 Ιουνίου 2013 19:00 |
Βραζιλία | 3–0 | Ισπανία | Στάδιο Μαρακανά, Ρίο ντε Τζανέιρο Θεατές: 73.531 Διαιτητής: Μπιόρν Κάιπερς (Ολλανδία) |
---|---|---|---|---|
Φρεντ 2', 47' Νεϊμάρ 44' |
Αναφορά |
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα παρακάτω βραβεία απονεμήθηκαν στους αθλητές που ξεχώρισαν στη διοργάνωση.[9] Για το βραβείο του πρώτου σκόρερ ισοβάθμησαν οι Φρεντ και Φερνάντο Τόρρες. Έχοντας και οι δύο από πέντε γκολ και μία ασίστ, το βραβείο απονεμήθηκε τελικά στον Τόρρες, ο οποίος είχε μικρότερο χρόνο συμμετοχής στη διοργάνωση.
Βραβείο ΦΙΦΑ ευ αγωνίζεσθαι | Πρώτος καλύτερος παίκτης | Πρώτος σκόρερ | Καλύτερος τερματοφύλακας |
---|---|---|---|
Ισπανία | Νεϊμάρ | Φερνάντο Τόρρες | Ζούλιο Σέζαρ |
Δεύτερος καλύτερος παίκτης | Δεύτερος σκόρερ |
---|---|
Αντρές Ινιέστα | Φρεντ |
Τρίτος καλύτερος παίκτης | Τρίτος σκόρερ |
Παουλίνιο | Νεϊμάρ |
Στατιστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σκόρερ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Confederations Cup 2013». hellasfootballdata.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-15. https://web.archive.org/web/20120315194625/http://www.hellasfootballdata.gr/Home/leagues?cmsid=10441. Ανακτήθηκε στις 1/4/2012.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination». FIFA.com. 5 Δεκεμβρίου 1965. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination – Arena Pernambuco – Recife». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination – Estadio Nacional de Brasilia – Brasilia». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination – Estadio Do Maracana – Rio de Janeiro». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination – Estadio Castelao – Fortaleza». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Destination». FIFA.com. 28 Ιανουαρίου 1951. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2013.
- ↑ «Match Schedule – FIFA Confederations Cup Brazil 2013» (PDF). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2013.
- ↑ «Neymar breaks through for top award». FIFA.com. 1 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA 2013 Αρχειοθετήθηκε 2010-06-15 στο Wayback Machine. (FIFA.com)