Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης καλαθοσφαίρισης ανδρών 1977-78

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης καλαθοσφαίρισης ανδρών της περιόδου 1977-78[1] ήταν η δωδέκατη κατά σειρά διασυλλογική διοργάνωση αυτού του θεσμού. Στον Τελικό της, που διεξήχθη στο Μιλάνο, συναντήθηκαν η Γκαμπέτι Καντού, με τη Σινούντινε Μπολόνια, 5η διαφορετική ομάδα απ΄ την Ιταλία που θα έπαιζε σε Τελικό.

Στα ημιτελικά είχαν φτάσει η γαλλική Καέν και η Μπαρτσελόνα.

Διαδικασία διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση πήραν μέρος 22 ομάδες, τρεις λιγότερες από ότι την προηγούμενη περίοδο. Παίχθηκε μια προκριματική φάση και στη συνέχεια μια φάση των 14 (7 ζεύγη), ακολούθως δε ο προημιτελικός γύρος (όπου προστέθηκε η κάτοχος του τίτλου Καντού) δύο ομίλων των τεσσάρων ομάδων έκαστος. Από τη φάση αυτή πέρασαν οι δυο πρώτες ομάδες κάθε γκρουπ και οδηγήθηκαν με το σύστημα "χιαστί", στα ημιτελικά (διπλών συναντήσεων, με πλεονέκτημα έδρας στη ρεβάνς). Οι νικήτριες των δυο ημιτελικών αποτέλεσαν το ζευγάρι του (απλού) Τελικού αγώνα.

1ος γύρος (Προκριματική φάση)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγιναν επτά διπλές αναμετρήσεις που οδήγησαν εκτός της συνέχειας τις εκπροσώπους του Βελγίου (Μονσό), του Ισραήλ (Χαποέλ Τελ Αβίβ), της Τουρκίας (Μπεσίκτας Ιστάνμπουλ), της Αγγλίας (Κινγκς Μπρόμλεϊ), της Αυστρίας (Βιένα Μίλντε Σόρτε), της Γερμανίας ( Γκίσεν MTV 1846) και του Λουξεμβούργου (Σπάρτα Μπερτράνζ).

2ος γύρος (Φάση των 14)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εδώ, το παιχνίδι έχασαν ακόμη επτά σύλλογοι: Η ελβετική Λουγκάνο Βακάλλο , η βουλγαρική Σπαρτάκ Λέφσκι Σόφιας , η ουγγρική MAFC , η αλβανική, Παρτιζάνι Τιράνων , ο Ολυμπιακός Πειραιώς, η πολωνική Βίσλα Κράκοβ και η Σλάβια Πράγας.

Προημιτελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την πόρτα της εξόδου από τη διοργάνωση "είδαν" η ολλανδική Ντεν Μπος EBBC, η σουηδική Σεντερτέλιε Κινγκς, η Στεάουα Βουκουρεστίου και η τότε Γιουγκοσλαβική Κβάρνερ Ριέκα/Ιστραβίνο.

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Καντού του κόουτς Αρνάλντo Ταουριζάνο επικράτησε, στον πρώτο ιταλικό "εμφύλιο" σε tελικό έπειτα από συναρπαστικό αγώνα, με ένα μόλις καλάθι της αντιπάλου της Μπολόνια (84-82).[2]

Για τους νικητές (που τότε έφθαναν στη δεύτερη σερί κατάκτηση του τρόπαιου) είχαν αγωνισθεί ως νέα πρόσωπα οι Αντονέλο Ρίβα, Τζεργκάτι, Ινοτσεντίν και Μπάρνια. Η ηττημένη (του Νταν Πίτερσον) χρησιμοποίησε, μεταξύ άλλων, τους αμερικανούς Ρόουτς και Ντρίσκολ και τους Βιλάλτα, Μποναμίκο, Μπερτολότι, Γκοβόνι κ.α.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]