Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κρανιώνας Καστοριάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον SuperKstar (συζήτηση | συνεισφορές) στις 15:22, 6 Αυγούστου 2020. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 40°37′9″N 21°12′48″E / 40.61917°N 21.21333°E / 40.61917; 21.21333

Κρανιώνας Καστοριάς
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κρανιώνας Καστοριάς
40°37′9″N 21°12′48″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Καστοριάς
Πληθυσμός2 (2021)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Η εκκλησία του χωριού

Ο Κρανιώνας ή η Κρανιώνα, παλαιά ονομασία Δρανοβαίνη, είναι ορεινός οικισμός (υψόμετρο 810 μέτρων)[1] του νομού Καστοριάς με πληθυσμό 5 κατοίκων το 2011, 8 κατοίκων το 2001 και 1.200 χριστιανών ορθοδόξων το 1878 [Synvet 1878].[2] Βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νομού, 24 χλμ. βορείως της πόλης της Καστοριάς μέσω της επαρχιακής οδού Βυσσινιάς- Γάβρου. Η μετάβαση γίνεται και μέσω του καθέτου άξονα της Εγνατίας οδού, μπάρα Σιάτιστας - Κρυσταλλοπηγής () στο κόμβο του Γάβρου. Το χωριό διαρρέει παραπόταμος του Λαδοπόταμου, ενώ ο Κάτω Κρανιώνας είναι κτισμένος στην Ανατολική όχθη του Λαδοπόταμου.

Πληθυσμιακά στοιχεία

Το 15ο αιώνα κατοικούσαν 42 οικογένειες. Μετά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870, οι κάτοικοι παρέμειναν πιστοί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και μόλις το 1903 μετά από πιέσεις των Βουλγάρων κομιτατζήδων, μεταστράφηκαν στην εξαρχία[3]. Στα τέλη του 19ου αιώνα λειτουργούσαν στο χωριό Ελληνικό και Εξαρχικό σχολείο. Αποτελούνταν από δύο συνοικισμούς που ονομάζονταν Άνω Δρανοβαίνη ή Όσσον και την Κάτω Δρανοβαίνη ή Κάμπος. Μετά τη Συνθήκη του Νεϊγύ το 1919 και την εθελούσια ανταλλαγή πληθυσμών με τη Βουλγαρία, μόνο 2 οικογένειες ρευστοποίησαν την περιουσία τους και προσέφυγαν στη Βουλγαρία. Η Δρανοβαίνη Φλωρίνης, αποτέλεσε ομώνυμη κοινότητα (1918).[4]«Η κοινότης Δρανοβαίνης, μετονομάζεται εις κοινότητα Κρανιώνα και ο ομώνυμος αυτής συνοικισμός Δρανοβαίνη εις Κρανιώνας».[5][6] Ακολουθεί πίνακας εξέλιξης του πληθυσμού Άνω και Κάτω Κρανιώνα, συνολικά:

Έτος απογραφής Κάτοικοι
1878 1.200
1905 904
1913 810
1920 723
1928 650
1940 702
1945 623
1951 317

Μετά τη λήξη του Εμφύλιου Πολέμου (1946-1949) 28 οικογένειες (152 άτομα) μετανάστευσαν στη Γιουγκοσλαβία, τη Βουλγαρία και άλλες σοσιαλιστικές χώρες και 27 οικογένειες εγκαταστάθηκαν στο γειτονικό χωριό Μικρολίμνη Πρεσπών,[7] ενώ τη δεκαετία του 1970 σχεδόν όλοι οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν στον Nέο Οικισμό των Κορεστίων.

Ιδιαίτερα γνωρίσματα

Το χωριό έγινε γνωστό για τα πλίθινα σπίτια του από την κινηματογραφική ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» που γυρίστηκε το 2009.

Παραπομπές

  1. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή των 30 τόμων, τόμ. 15, σ. 579 ISBN 960-8177-65-0
  2. ↑ Αλ. Συνβέ(Al.Synvet) Les Grecs de l'Empire ottoman: Etude statistique et ethnographique, Κωνσταντινούπολη, 1878, σελ. 46. (pdf) (Γαλλικά)
  3. ↑ [Εκκλησιαστική Αλήθεια 1909]
  4. ↑ [ΦΕΚ 259 / 21.12.1918]
  5. ↑ [ΦΕΚ 413 / 22.11.1926]
  6. ↑ Δημήτριος Λιθοξόου, Οικισμοί της Καστοριάς που αρχίζουν από Ν
  7. ↑ Simovski Todor. Οικισμοί st Egeјska Makedoniјa, Σκόπια, 1998.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κρανιώνας_Καστοριάς&oldid=8377262"