Ποιμενικό Καστοριάς
Συντεταγμένες: 40°36′37″N 21°20′54″E / 40.61028°N 21.34833°E
| Ποιμενικό Καστοριάς | |
|---|---|
 Το ποιμενικό (Μπαψόρι) Καστοριάς σε φωτογραφία έτους 1932 | |
  Ποιμενικό Καστοριάς | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Γεωγραφική υπαγωγή | Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς |
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Ποιμενικόν Καστοριάς (Βαψώρι η Μπαπτσόρ[1], όπως ήταν γνωστό προπολεμικά) μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου (1949) έμεινε ακατοίκητο.[2] Βρίσκεται βορειο-δυτικά της κορυφής Βιτσίου σε απόσταση μικρότερη των 5 χλμ. Απέχει από την πόλη της Καστοριάς 22χλμ. ανατολικά από τον επαρχιακό οδικό άξονα Βυσσινιάς-Αγίου Αντωνίου και σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από την είσοδο του χωριού Αγίου Αντωνίου.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρεται ως Μπάμπουρ με 720 χριστιανούς ορθόδοξους από το Γάλλο χαρτογράφο Annet Synvet, καθηγητή γεωγραφίας στο Oθωμανικό Λύκειο της Κωνσταντινούπολης.[3] Αποτέλεσε ομώνυμη κοινότητα το 1918 μαζί με τον οικισμό Καλύβια Βιτσίου, όπου τους θερινούς μήνες μετέφεραν θεσσαλοί κτηνοτρόφοι τα πρόβατά τους.[4] Στα οθωμανικά κατάστιχα στα τέλη του 15ου αι. αναφέρονται 87 οικογένειες.[5] Εγκαταλείφθηκε λόγω του Εμφύλιου Πολέμου (1946-1949), όταν οι κάτοικοι αποχώρησαν ως πολιτικοί πρόσφυγες.
Πληθυσμιακά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1886 | 1900 | 1905 | 1913 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 1.000[6] | 1.080[7] | 1.360[8] | 1.216 [9] | 959[10] | 839[11][12] | 854[13][14] | 0[15] |
Από τη σύγκριση των στοιχείων των ετών 1920 και 1928, αν ληφθεί υπόψη η διαφορά μεταξύ γεννήσεων και θανάτων και η μη εγκατάσταση προσφύγων μετά το 1922, συνάγεται να μεταναστεύσανε στη Βουλγαρία οικειοθελώς λιγότεροι από 100 κάτοικοι βάσει του υπογραφέντος Πρωτόκολλου Πολίτη -Καλφώφ στις 29.9.1924, αντιστοίχων τότε υπουργών των εξωτερικών Ελλάδος και Βουλγαρίας.[16]
Παραπομπές-Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Βαψώρι Καστορίας, αποτέλεσε ομώνυμη κοινότητα μαζί με τον οικισμό Καλύβια Βιτσίου [ΦΕΚ 259 / 21.12.1918].
- ↑ Βαψώριον Καστορίας: Έρημο. Διά διατάγματος της 20.9.55 μετωνομάσθη "Ποιμενικόν" (ΦΕΚ 278, τ. Α΄ 1955) [Απογραφή 1951].
- ↑ A. Synvet, Les Grecs de l'Empire ottoman: Etude statistique et ethnographique, Κωνσταντινούπολη, 1878, σελ. 56. (pdf) (Γαλλικά)
- ↑ ΦΕΚ 259/21.12.1918
- ↑ «Δημήτρης Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Καστοριάς». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Παψόρι Καστορίας: «Χωρίου έχοντος 1.000 χριστιανούς, εκκλησίαν, σχολείον αρρένων, 2 χάνια και κρήνας» [Σχινάς 1886]
- ↑ Бабчоръ / Костурска каза, 1.080 χριστιανοί Βούλγαροι [Кънчов 1900].
- ↑ D.M.Brankoff, Γραμματέας του βουλγαρικού εξαρχάτου (ως συνάγεται τα στοιχεία είναι διογκωμένα σε σχέση με το 1900). «Εξαρχικό χωριό», αν και το 1902 [πριν από την ένοπλη φάση του Μακεδονικού αγώνα 1904-1908] οι 70 από τις 177 οικογένειες ήταν πατριαρχικές [Γούναρης]
- ↑ Απαρίθμηση
- ↑ Ελληνική απογραφή 1920, σελ. ξ' Πίνακας 2*
- ↑ Ελληνική απογραφή 1928, σελ. 287
- ↑ Ομοδημότες 839, ετεροδημότες 5, δημότες που απογράφτηκαν αλλού 54, ήτοι σύνολο 898. Κανένας πρόσφυγας του έτους 1922
- ↑ Ελληνική απογραφή 1940, σελ. 51
- ↑ Νόμιμος πληθυσμός 918 κάτοικοι έναντι των 854 απογραφέντων
- ↑ Ελληνική απογραφή 1951, σελ. 271
- ↑ Εθνικό Αρχείο διδακτορικών διατριβών
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
