Κλούμπε Νάουτικο Καπιμπαρίμπε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλούμπε Νάουτικο Καπιμπαρίμπε
Ίδρυση1901
ΈδραΡεσίφε, Βραζιλία
ΣτάδιοEstádio dos Aflitos[1], Ρεσίφε
ΠροπονητήςPaulo Silas[2], Zé Teodoro[3] και Lisca[4]
ΠρωτάθλημαΚαμπεονάτο Μπραζιλέιρο Σέριε Α
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
Στάδιο Ντος Αφλίτος στο Ρεσίφε της Βραζιλίας (πρώην στάδιο Νάουτικο)
Έμβλημα ομάδας από το 1995 μέχρι το 2008

Κλούμπε Νάουτικο Καπιμπαρίμπε (πορτογαλικά: Clube Náutico Capibaribe), επίσης γνωστή ως Νάουτικο, είναι Βαρζιλιάνικος αθλητικός σύλλογος, ο οποίος προέρχεται από την πόλη του Ρεσίφε. Ο σύλλογος από το 2013 συμμετέχει στην Σέριε Α του Βραζιλιάνικου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.

Η Νάουτικο είναι ο μόνος ποδοσφαιρικός σύλλογος από την πόλη του Περναμπούκο που έχει κερδίσει το κρατικό πρωτάθλημα 6 φορές στη σειρά (από το 1963 μέχρι το 1968). Ο σύλλογος έχει ιστορικό αντίπαλο τον έτερο σύλλογο από τη Ρεσίφε την ομάδα της Σπορτ κλαμπ ντο Ρεσίφε. Οι αγώνες μεταξύ των δύο ομάδων ονομάζονται Clássico dos Clássicos.[5]

Η Νάουτικο έχει ένα σημαντικό χώρο κολύμβησης, συμπεριλαμβανομένων μια ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα που πληροί όλες τις παγκόσμιες προδιαγραφές. Έχει επίσης δραστηριότητες σε άλλα αθλήματα, όπως Χόκεϊ, Μπάσκετ, Βόλεϊ, Χάντμπολ, γυναικείο ποδόσφαιρο, Ποδόσφαιρο σάλας, Τένις, Βραζιλιάνικο Ζίου Ζίτσου, Επιτραπέζια αντισφαίριση, Τζούντο, Καράτε και το ιδρυτικό άθλημα του συλλόγου, την Κωπηλασία. Η επίσημη μασκότ του συλλόγου είναι είναι η Opossum, γνωστή στους ντόπιους και ως "Timbu".

Στάδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γήπεδο της Νάουτικο γνωστό ως στάδιο Ντος Αφλίτος, εγκαινιάστηκε στις 25 Ιουνίου του 1939. Ήταν το πρώτο στάδιο στο Περναμπούκο, με μέγιστη χωρητικότητα τις 19,800 άτομα.[6][7] Το στάδιο πήρε το όνομα του μετά τον Ελάδιο Ντε Μπάρρος Καρβάλιο, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Νάουτικο για δεκατέσσερα χρόνια. Αφλίτος ήταν το παρατσούκλι του γιατί διέμενε στη γειτονιά Νόσα Σενιόρα ντος Αφλίτος.

  • Πρώτος Αγώνας (25/06/1939): Νάουτικο 5-2 Σπορτ κλαμπ ντο Ρεσίφε[8][9]
  • Πρώτο γκολ (25/06/1939): Γουίλσον (Νάουτικο)[8][9]
  • Περισσότεροι θεατές (21/07/1968): Νάουτικο 1-0 Σπορτ κλαμπ ντο Ρεσίφε (31,061 Θεατές)[9]
  • Μεγαλύτερο σκορ (01/07/1945): Νάουτικο 21-3 Σπορτ κλαμπ Φλαμέγκο[9]
  • Χωρητικότητα: 19,800 θεατές[6][7]

Μετά τον Ιούλιο του 2013, η Νάουτικο παίζει τους εντός έδρας αγώνες της στην Αρένα Σιδάδε ντα κόπα (Αρένα Περναμπούκο).[10] Η αρένα Περναμπούκο είναι το νέο υπό κατασκευή στάδιο είναι ένα νέο γήπεδο υπό κατασκευή στα δυτικά προάστια της Ρεσίφε και αρχικά κατασκευάζονταν για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2014. Έχοντας ξεπεράσει τις τρέχουσες δυνατότητες στο στάδιο Ντος Αφλίτος χωρίς τη δυνατότητα για περαιτέρω επέκταση του γήπεδο, η Νάουτικο ήρθε σε συμφωνία για την αγορά του νέου γηπέδου Περναμπούκο. πέντε αγώνες του Παγκόσμιου Κύπελλο του 2014 θα διεξαχθούν στο νέο γήπεδο μαζί με τους εντός έδρας αγώνες Νάουτικο.[11]

Προϊστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης του συλλόγου είναι η 7η Απριλίου του 1901, εντούτοις υπήρχε δημιουργηθεί η λέσχη Νάουτικο Καπιμπαρίμπε από τον προηγούμενο αιώνα, όταν δύο αντίπαλες ομάδες κωπηλατών από τη Ρεσίφε ενώθηκαν.

Από το 1897 όταν η κωπηλασία κέρδισε αναγνώριση στη Ρεσίφε, με διάφορους διαγωνισμούς κατά μήκος του ποταμού Καπιμπαρίμπε, υπήρξε μια κίνηση για να δημιουργήσει μια λέσχη με σκάφη. Η Νάουτικο άλλαξε το όνομά της σε Ρεκρέιρο Φλουβιάλ, αυτή η αλλαγή δεν άρεσε στον κόσμο και είχε ως αποτέλεσμα την επαναφορά του ονόματος σε λέσχη Νάουτικο Καπιμπαρίμπε.

Στην αρχή, το 1897, μια ομάδα ενθουσιωδών κωπηλατών, με επικεφαλής τον Ζοάο Βίκτορ Κρούζ Αλαφάρρα, ενοικίαζε σκάφη απο την Κάζα ντε Μπάνιος της Πίνα και έκανε κοντινές εκδρομές στα δημόσια λουτρά της Πίνα. Αυτά τα ταξίδια έφταναν μέχρι τη γειτονιά του Απικούλος.

Όταν, μετά την ολοκλήρωση της Εξέγερσης Ντός Κανούντος, οι άνθρωποι από τη Ρεσίφε ήταν διευθετημένοι για γενική επιστράτευση της πόλης από στρατιώτες όπως είχε προτείνει η διοίκηση του Περναμπούκο με επικεφαλής τον κύριο Άρτουρ Κόστα, ένα τεράστιο πρόγραμμα σχεδιάστηκε για την υποδοχή των στρατιωτών. ο Χουάν Αλφάρρακαι μερικοί από τους συνεργάτες του από την Καπιμπαρίμπε, χρεώθηκαν την προετοιμασία του ναυτικού μέρος της υποδοχής, ένας μεγάλος αγώνας κωπηλασίας είχε προγραμματιστεί για τις 21 Νοεμβρίου 1897.

Αυτός ο αγώνας προκάλεσε το ενδιαφέρον ολόκληρης της Ρεσίφε, όπου αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει άλλες προσφορές σε είδος. Άρχισε η κωπηλασία για να κερδίσει νέους οπαδούς και κατά το επόμενο έτος, οι εργαζόμενοι στα καταστήματα της οδού Ντούκε ντε Κασίας και της οδού Ρανζέλ ίδρυσαν μια ένωση, την οποία ονόμασαν κλαμπ Πιμπόες. Με τα μέλη της άλλης ομάδας, η οποία είχε λάμψει στον αγώνα υποδοχείς των στρατευμάτων υπήρχε μια σειρά συγκρούσεων, το 1898 στην Κάζα ντε Μπάνιος.

Στο τέλος του 1898 συμφωνήθηκε η ίδρυση μιας άλλης εταιρίας που θα έφερνε πιο κοντά τις δύο αυτές ομάδες, ήταν μια πρόταση του Ζοάο Αλφάρα για τη δημιουργία ενός συλλόγου με ονομασία Κλούμπε Νάουτικο Καπιμπαρίμπε.

Το ποδόσφαιρο έχει εμφανιστεί στο σύλλογο μετά το 1909. Οι δραστηριότητές της, ωστόσο, ήταν περιορισμένες τις έως και Κυριακές, στον τομέα της Σάντα και την πεδιάδα του Ντέρπι. Πριν, δεν υπήρχε ενδιαφέρον για το παιχνίδι από το προσωπικό της Νάουτικο.

Το 1914, δημιουργήθηκε στη Ρεσίφε η Φούντμπολ Λιγκ, αλλά Náutico δεν ήταν μέλος της. Οι Παίκτες της προσπάθησαν να βρουν άλλους συλλόγους, οι οποίοι είχαν μπει στη Φούντμπολ Λιγκ. η Χουάν Ντε Μπάρρος, η σημερινή Αμέρικα, ήταν ο σύλλογος όπου εκμεταλλεύτηκε τους περισσότερους παίχτες της Νάουτικο. Το 1915, όμως, υπήρχε η ανάγκη να δημιουργηθεί μια νέα οντότητα για να καθοδηγήσει στην πόλη το ποδόσφαιρο. Ιδρύθηκε με τον τρόπο αυτό η Σπορτ Λιγκ του Περναμπούκο όπου η Νάουτικο ήταν ιδρυτικό μέλος. Με την ένταξη της ομάδας στο πρωτάθλημα, οι παίκτες της επέστρεψαν. Αλλά κατάφεραν να κερδίσουν το πρωταθλητής μετά από πολύ καιρό, και συγκεκριμένα το 1934, ήδη από το στάδιο του επαγγελματισμού.[12]

Τμήμα ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα ποδοσφαίρου εμφανιστεί το 1905. Μόνο την επόμενη χρονιά, αποτελείτο από μία ομάδα Εγγλέζων, που σχημάτιζε την πρώτη ομάδα. Οι δραστηριότητές τους, ωστόσο, ήταν περιορισμένες έως και την Κυριακή, στον τομέα της Σάντα και την πεδιάδα του Ντέρπι.

Εκείνη την εποχή, το Νάουτικο έγινε γνωστή ως "Λευκός σύλλογος", μη επιτρέποντας στους μαύρους και τους μιγάδες να φορούν τις εμφανίσεις τους, το γεγονός αυτό όπως και σε άλλους Βραζιλιάνικους συλλόγους με αριστοκρατική καταγωγή, καταργήθηκε κάποια χρόνια αργότερα.

Μια μικρή Εφημερίδα στις 12 Μαΐου 1909 είναι η πρώτη που κάνει αναφορά για το ποδόσφαιρο τμήμα της Νάουτικο:[13]

Consta-nos que os rapazes do Náutico tratam de formar um eleven para bater-se com os do Sport Club

(el: Μας φαίνεται ότι τα αγόρια αντιμετωπίζουν τη Νάουτικο, προσπαθούν να παρατάξουν μια εντεκάδα για να χτυπήσουν τη Σπορτ Κλαμπ)

Στίς 21 Ιουνίου του 1909, η ίδια εφημερίδα δημοσίευσε το ακόλουθο κείμενο:

Houve ontem no magnífico ground do Derby ο primeiro match-training dos estimados rapazes do Club Náutico. Às 5 horas da manhã lá estavam já todos os moços que deviam tomar parte no jogo, alegres e prontos para entrar em combate. Foram logo designados os lugares dos jogadores que tomaram lugar no match-training e dado início ao jogo. Pertencem a este team os arrojados foot-ballers: R. Maunsell, Hermann Ledebour, João Drayer e Artur Ludgren. Os ensaios terminaram pouco depois das 8 horas da manhã, deixando a melhor impressão ao sr. R. Maunsell instructor dos moços. Serviu referee ο senhor Hermann Ledebour. Damos parabéns aos rapazes do Náutico pelo bonito começo no foot-ball.

(el:Χθες υπήρχε μαγευτικό έδαφος στο Ντέρπι πρώτο αγώνα-προπόνηση των αγοριών μας εναντίον του συλλόγου της Νάουτικο. Στις 5 το πρωί έφθασαν ήδη όλοι οι νέοι άνδρες που επρόκειτο να λάβουν μέρος στο παιχνίδι, χαρούμενοι και έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη. Σύντομα πήραν της θέσεις τους οι παίχτες που θα λάμβαναν μέρος στο ματς και ξεκίνησε το παιχνίδι. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν τολμηροί ποδοσφαιριστές όπως τους:Ρ. Μάουσελ, Χέρμαν Λεντεμπούρ, Τζόν Ντράιερ και Άρθουρ Λούντγκριν ». ο Αγώνας έληξε λίγο μετά τις 8 το πρωί, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στον κ. Ρ. Μάουσελ τον προπονητή της ομάδας. διαιτητής του αγώνα ήταν ο κ. Χέρμαν Λέντιμπορ. Συγχαίρουμε τα αγόρια της Νάουτικο για το όμορφο ξεκίνημα στο ποδόσφαιρο).

Στον αγώνα αυτό η Νάουτικο αγωνίστηκε με τους Κινγκ κάτω από τα δοκάρια, στην άμυνα αγωνίστηκε με τους, Αβίλα στη θέση του δεξιού αμυντικού τους Σμίθ και Ίβατ ως κεντρικούς αμυντικούς και τον Κουκ στη θέση του αριστερού αμυντικού, στη μεσαία γραμμή χρησιμοποίησε τον Ραμαζε ως ελεύθερο μέσο, τον Γκραντ ως δεξιό μέσο και τον Τόμας ως αριστερό μέσο, για την επίθεση χρησιμοποίησε τους Αμέρσιο Σίλβα στα δεξιά, τον Ζοάο Μάγια στα αριστερά και τον Μάουνσελ στην κορυφή της επίθεσης.

Το 1914, δημιουργήθηκε το τοπικό πρωτάθλημα της Ρεσίφε, στο οποίο η ομάδα της Νάουτικο δεν έλαβε μέρος. Οι παίκτες της ομάδας προσπάθησαν να βρουν συλλόγους για να αγωνιστούν στο πρωτάθλημα, με τους περισσότερους να αγωνίζονται στη Ζοάο ντε Μπάρος, τη σημερινή Αμέρικα.

Το 1915, όμως, υπήρχε η ανάγκη να δημιουργηθεί μια νέα οντότητα για να καθοδηγήσει στην πόλη το ποδόσφαιρο. Ιδρύθηκε με τον τρόπο αυτό η Σπορτ Λιγκ του Περναμπούκο όπου η Νάουτικο ήταν ιδρυτικό μέλος. Σε αυτή τη σεζόν ο Φερνάντο Καρβαλιέιρα έλαμψε, αναδείχτηκε ο δεύτερο υψηλότερο σκόρερ στην ιστορία της ομάδας μέχρι σήμερα, με 185 γκολ, εκτός του ότι είναι ο πρώτος σκόρερ στα ντέρμπι εναντίον της Σπορ είναι και ο τρίτος μεγαλύτερος σκόρερ στα ντέρμπι εναντίον της Σάντα Κρουζ.[14]

Έναρξη μιας χρυσής εποχής (1940-1960)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1945, η Νάουτικο έφτασε στη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της, με τη νίκη επί της Φλαμένγκο ντε Ρεσίφε με 21-3,[9] φτάνοντας συνάμα και στην κατάκτηση του τίτλου σε αυτή τη σεζόν.[15] Κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1940 αγωνίστηκε στη Νάουτικο, ο Ορλάντο Πίγκο, χρυσό είδωλο των οπαδών της ομάδας και μετέπειτα ποδοσφαιριστής της Φλουμινένσε.

To τελευταίο έτος της δεκαετίας του 1940 σηματοδοτούσε την αναγνώριση της Νάουτικο ως ενός από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές του ποδοσφαίρου του Περναμπούκο, όταν στέφθηκε Tricampeão (3 τίτλοι στη σειρά) μεταξύ του 1950 και 1952 κερδίζοντας άλλους δύο τίτλους το 1954 και το 1960, κερδίζοντας πέντε τίτλους σε έντεκα συμμετοχές.

Εθνική Αναγνώριση (1960-1969)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο χρόνος και η ιστορία θα αναλαμβάνουν την υποχρέωση να αποδείξει ότι η απόφαση να αφιερώσει περισσότερο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο ήταν μια σοφή απόφαση: Nautico, ένας βραβευμένος σύλλογος σε αγώνες από την αρχαιότητα, θα ήταν, κατά τη διάρκεια των ετών, νικήτρια στο ποδόσφαιρο - πρωτοπόρος στην πόλη του Περναμπούκο σε παιχνίδια εκτός των πρώτων 4-5 χρόνων, καθώς επίσης και η πρώτη και μοναδική ομάδα που κατάφερε να κάνει το Hexacampeão Pernambuco (πέντε τίτλοι στη σειρά) μεταξύ του 1963 και 1968. Κατέλαβε τη δεύτερη θέση το πρωτάθλημα Βραζιλίας του 1967, κερδίζοντας συμμετοχή στο Κόπα Λιμπερταδόρες.

Στην ιστορία του κυπέλλου της Βραζιλίας, η Νάουτικο κατέλαβε μια από τις τέσσερις πρώτες θέσεις πέντε φορές, έχει επίσης καταλάβει μία φορά τη δεύτερη θέση στη Σέριε Α τη σεζόν 1967 και δύο φορές της δεύτερη θέση στην Σέριε Β το 1988 και το 2011.[15]

Λαμβάνοντας υπόψη την τρίτη θέση που κατέλαβε στο Κύπελλο Βραζιλίας του 1990 και της έξι φορές που Νάουτικο κατατάχτηκε ανάμεσα στις τέσσερις πρώτες θέσεις σε τουρνουά που παίζονται σε εθνικό σχήμα, είναι η καλύτερη απόδοση για ένα σύλλογο από τα βορειοανατολικά, λαμβάνοντας υπόψη αυτή την παράμετρο.[16]

Η Νάουτικο είχε αποκλειστεί από της κυρίως διοργανώσεις της Νότιας Αμερικής από ένα λάθος της CONMEBOL, η Αμερικανική ομοσπονδία δεν επέτρεπε δύο αλλαγές στη διοργάνωση του Κόπα Λιμπερταδόρες όπως προβλέπονταν από τη ΦΙΦΑ, αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο προπονητής της Νάουτικο, να αντικαταστήσει έναν επιπλέον ποδοσφαιριστή, όταν η ομάδα είχε μια εγγυημένη νίκη εναντίον Ντεπορτίβο Πορτουγάλ της Βενεζουέλας, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της νίκης από την ομάδα της Νάουτικο και την πρόκριση της ομάδας της Βενεζουέλας στα χαρτιά.[17]

Η δεκαετία του 1960, ήταν καλύτερη στην ιστορία συλλόγου καθώς κατέκτησε για το Tricampeão Κυπέλλου το 1965, το 1966 και το 1967, και το βόρειο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1966. Ένας από τα κύριους υπεύθυνους για τις μεγάλες αυτές επιτυχίες ήταν ο επιθετικός Σίλβιο Λασαλβία ("Μπίτα"), ήταν πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 221 γκολ σε 319 παιχνίδια μεταξύ 1962 και 1971. Ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια του ήταν εναντίον Σάντος του Πελέ, στο Στάδιο Παλαμπέου, σε αγώνα για το Κύπελλο Βραζιλίας του 1966, όταν η Νάουτικο κέρδισε με 5-3[18] με τον Μπίτα να σκοράρει τέσσερα γκολ. με την ομάδα να παραμείνει αήττητη στο γήπεδο της για 85 συνεχόμενα παιχνίδια, με 70 νίκες και 15 ισοπαλίες μεταξύ της 29 Νοεμβρίου 1963 και 30 Μαρτίου 1969.[19]

Οι διακυμάνσεις στην απόδοση (1970-2000)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Εμφανίσεις της Ναυτικό το 1985, με την ευκαιρία της κατάκτησης του πρωταθλήματος Περναμπούκο.

Τη δεκαετία του 1970, η Νάουτικο κερδίσει το πρωτάθλημα περναμπούκο μόνο το 1974, κερδίζοντας στον τελικό τη Σάντα Κρουζ. η Νάουτικο θα ζήσει μια μεγάλη στιγμή για το ποδόσφαιρο παραμένοντας αήττητη για 42 παιχνίδια, μεταξύ Αυγούστου τους 1974 και Μαΐου του 1975, με τον τερματοφύλακα Νενέκα να μην έχει δεχτεί γκολ μεταξύ Αυγούστου και Νοεμβρίου 1974, για ακριβώς 1.636 με το ρεκόρ αυτό του Νενέκα να εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι το παγκόσμιο ρεκόρ.[20]

Τη δεκαετία του 1980, η Νάουτικο αναδείχτηκε τρεις φορές πρωταθλήτρια 1984 το 1985 και το 1989. Εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στην ομάδα ο Μπαιάνο, ο τρίτος υψηλότερος σκόρερ της ομάδας με 181 γκολ σε 305 παιχνίδια. Ο Μπαιάνο κέρδισε επίσης το Χρυσό Παπούτσι ως ο κορυφαίος σκόρερ της Βραζιλίας το 1982 και το 1983.[21]

Η δημιουργία του κυπέλλου ένωσης το 1987 κάτω από ένα σύννεφο μεγάλη διοικητική αποδιοργάνωσης, θα αφαιρέσει υποχρεωτικά και άδικα τη συμμετοχή της Νάουτικο στη Σέριε Α, ενόψει της αυθαίρετης και χωρίς σαφή κριτήρια βάσει ότι ο σύλλογος " επέλεξε" την εν λόγο διοργάνωση αντί του πρωταθλήματος Βραζιλίας. Αγνοώντας όλα αυτά, μετά από μια μικρή συμμετοχή στη Σέριε Β το 1987 η Ναυτικό διόρθωσε το λάθος που είχε κάνει καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη Σέριε Β για τη σεζόν 1988, παίρνοντας συνάμα και την άνοδο στη Σέριε Α. Από ο σύλλογος είχε καλές και κακές περιόδους αλλά κατάφερε να παραμείνει στη Σέριε Α μέχρι το 1994, όταν υποβιβάστηκε στη Σέριε Β. Το 1996 και το 1997, παίζοντας Σέριε Β, η ομάδα τερμάτισε στην 3η θέση και της δύο χρονιές, παλεύοντας για ένα από τα δύο εισιτήρια που οδηγούσαν στη Σέριε Α. Συμπτωματικά αυτές οι αποτυχίες ξεκίνησε από μια διαδικασία αποσύνθεσης της Νάουτικο, όπου αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα σε αυτά τα χρόνια, κλείνοντας τον κύκλο μιας κακή δεκαετία για τον σύλλογο χωρίς τίτλους, η ομάδα στα τέλη του 1998 έπεσε στη Σέριε Γ. Στη Σέριε Γ το 1999 κατέλαβε την 3η θέση, η οποία τον οδήγησε πίσω στη Σέριε, όπου εξακολουθούν να παραμένουν για μερικά χρόνια, μέχρι να επιστρέψει στη Σέριε Α το 2007.

Αντιπαλότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Νάουτικο είναι η ομάδα της Σπορτ (Σπορτ κλαμπ ντο Ρεσίφε), και τα ντέρμπι μεταξύ τους ονομάζονται Clássico dos Clássicos ("Τα ντέρμπι των ντέρμπι". Είναι ένα από τα αρχαιότερα ντέρμπι στο Βραζιλιάνικο ποδόφαιρο. Η Σπορτ δημιουργήθηκε απο μια ομάδα που διαφωνούσε με τη Νάουτικο. Εξαιτίας αυτού, το ντέρμπι έχει πολύπλοκες κοινωνικές επιπτώσεις που συνεχίζονται ακόμη και σήμερα.

Οι άλλοι αντίπαλοι της Νάουτικο είναι η ομάδα της Σάντα Κρούζ. Τα ντέρμπι μεταξύ αυτών των δύο ομάδων είναι γνωστά σαν Clássico das Emoções ("Τα ντέρμπι των Συναισθημάτων").

Σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύρια ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ποδοσφαιρική ομάδα της Νάουτικo.[22] Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1 Τερ Ρικάρδο Μπέρνα
2 Αμυ Αουρεμίρ
3 Αμυ Ζαν Ρόλτ
4 Αμυ Γουίλιαμ Άλβες
5 Μεσ Ελικάρλος
6 Αμυ Ελτίνιο (δανικός από Κοριτίμπα)
7 Μεσ Μαρτίνεζ
8 Μεσ Νέρλι (δανικός από Αθλέτικο Παρανένσε)
9 Επι Ροζέριο
10 Μεσ Τιάγκο Ρεάλ (δανικός από Παλμέιρας)
11 Επι Μάικον Λέιτε (δανικός από Παλμέιρας)
12 Τερ Ζιντεάο
13 Μεσ Νταντά
14 Μεσ Ροντρίγκο Σούτο
15 Μεσ Άνχελο Πένια
No. Έθνος Θέση Παίκτης
16 Μεσ Μάρκος Βινίσιους
17 Μεσ Μαγκράο
18 Επι Τζόουνς Καριόκα (δανικός από Μαλδονάδο)
19 Επι Χουάν Μάνουελ Ολιβέιρα
20 Επι Ζόνατας Μπελούσο
21 Επι Ούγκο
22 Αμυ Οζιέλ
23 Αμυ Λεάντρο Αμάρο (δανικός από Παλμέιρας)
24 Τερ Φελίπε
25 Αμυ Άλισον
26 Αμυ Λουίζ Εντουάρτο (δανικός από Σάο Πάολο)
27 Επι Ζοάο Πάουλο
28 Αμυ Μπρούνο Κολάσο (δανικός από Γκρέμιο)
29 Μεσ Ντιέγο Μοράλες
30 Αμυ Ζοάο Φιλίπε (δανικός από Σάο Πάολο)

Προσωπικό του συλλόγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Όνομα
Προπονητής Ζορζίνιο
Βοηθός προπονητή Κούκι
Προπονητής τερματοφυλάκων Παραΐμπα
Γυμναστές Ρικάρδο Σεγκούνις, Έλιος Άλβες, Μαουρίσιο Κοπερτίνο
Ιατροί Μούσιο Βαζ, Πάουλο Ρεγκέιρα, Ζόρζε Σίλβα
Φυσιοθεραπευτές Κλέμπερ Κεϊρόγκα, Σιλμάριο, Αντρέ
Μασέρ Αλεξάντρε, Ιραπουάν
Βοηθοί Αραπόνγκα, Πάουλο Λέμε, Ζοσελίτο, Πέδρο Γκάμα, Πιράτα
Συμβούλιο Τονίνιο Μοντέιρο, Πάουλο Πόντες, Ζέκα Καβαλκάντε, Αρμάντο Ριμπέιρο

Διάσημοι Ποδοσφαιριστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χόρχε Μπενίτες (1945-49)
  • Άλαν Κόουλ (1972)
  • Μιραντίνια (1983-84)
  • Μαζαρόπι (1984)
  • Κλάουδιο Μίλαρ (1999)
  • Νίλσον (2004-05)
  • Λεάντρο Εουζέμπιο (2006)
  • Ζούλιο Σέζαρ (2007)
  • Ρικάρδο Λαμπόρδε (2008)
  • Μαρτίνεζ (2012-)
  • Αραούζο (2012)

Διακρίσεις συλλόγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλοι και διακρίσεις του συλλόγου σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις.[15]

  • Πρωτάθλημα Περναμπουκάνο (κρατικό πρωτάθλημα): 21 Τίτλοι
1934, 1939, 1945, 1950, 1951, 1952, 1954, 1960, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1974, 1984, 1985, 1989, 2001, 2002, 2004
  • Κύπελλο Περναμπουκάνο (κρατικό κύπελλο): 1 Τίλος
2011
Δεύτερη θέση (1): 1967
Δεύτερη θέση (2): 1988, 2011
Τάσα Μπραζίλ: 7 συμμετοχές

- καλύτερη θέση: 2η το (1967), 2 φορές 3η (1965/1966) και 2 φορές 4η (1964/1968)

Τορνέιο Ρομπέρτο Γκόμες Περντόσα: 1 συμμετοχή

- καλύτερη θέση: 17η (1968)

Σέριε Α: 27 συμμετοχές

- καλύτερη θέση: 6η (1984), 12η το (2012) και 5 φορές in 13η (1975/1983/1987/1989/1990)

Σέριε Β: 16 συμμετοχές

- καλύτερη θέση: 2 φορές 2η (1988/2011) και 4 φορές 3η (1996/1997/2005/2006)

Σέριε Γ: 1 συμμετοχή

- καλύτερη θέση: 3η (1999)

καλύτερη θέση: 3η το (1990) και 5η το (2007)

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών Βραζιλίας Σέριε Α
Year 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979
Pos. 19η 34η 14η 13η 16η 51η 33η 47η
Year 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989
Pos. 27η 15η 26η 13η 20η 31η 13η * 13η
Year 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Pos. 13η 14η 19η 18η 24η
Year 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Pos. 15η 16η 19η
Year 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Pos. 12η

<>*Yellow Mode of Copa União.

Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών Βραζιλίας Σέριε Β
Year 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979
Pos. 18η
Year 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989
Pos.
Year 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Pos. 19η 21η
Year 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Pos. 20η
Year 2010 2011 2012 2013
Pos. 13η
Τάσα Μπραζίλ and Τορνέιο Ρομπέρτο Γκόμες Πεντρόσα (1968)
Year 1961 1964 1965 1966 1967 1968 1968
Pos. 4η(Τάσα Μπραζίλ) 17η

2η το 1967 καλύτερο αποτέλεσμα σε όλες της Βραζιλιάνικες διοργανώσεις. Έδωσε δικαίωμα στη Νάουτικο να παίξει στο Κόπα Λιμπερταδόρες.

Κύπελλο Βραζιλίας
Year 1989
Pos. 14η
Year 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Pos. 18η 28η
Year 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Pos. 29η 44η 28η 14η 18η 13η 10η 15η
Year 2010 2011 2012 2013
Pos. 29η 13η 22η

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Transfermarkt. 2646. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2023.
  2. (Αγγλικά) Transfermarkt. 6532. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2023.
  3. (Αγγλικά) Transfermarkt. 10217. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2023.
  4. (Αγγλικά) Transfermarkt. 37824. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2023.
  5. Clássico dos Clássicos, Παραπομπή στην αγγλική έκδοση της Βικιπαίδειας
  6. 6,0 6,1 «Χωρητικότητα σταδίου Ντος Αφλίτος» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  7. 7,0 7,1 Χωρητικότητα σταδίου Ντός Αφλίτος, templosdofutebol.com, δημοσιεύτηκε στις 01 Δεκεμβρίου του 2008
  8. 8,0 8,1 Στοιχεία σταδίου 1, gazetaesportiva.net
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Στοιχεία σταδίου 2 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-15 στο Wayback Machine., gfdb.com
  10. Στοιχεία Αρένας Περναμπούκο, stadiumguide.com
  11. Τα γήπεδα που θα φιλοξενήσουν αγώνες του Παγκοσμίου κυπέλλου τους 2014 στη Βραζιλία, stadiumguide.com
  12. η Προϊστορία του συλλόγου, penalty.com
  13. αναφορά της εφημερίδας[νεκρός σύνδεσμος], nopedaconversa.com.br
  14. Η Ιστορία της Ναουτίκο, nacaoalvirrubra-cnc.blogspot.com (Πορτογαλικά)
  15. 15,0 15,1 15,2 Τίτλοι συλλόγου Αρχειοθετήθηκε 2013-12-12 στο Wayback Machine., Επίσημη ιστοσελίδα Νάουτικο]
  16. Η καλύτερη απόδοση για ένα σύλλογο από τα βορειοανατολικά[νεκρός σύνδεσμος], paginas.terra.com.br
  17. αποκλεισμός της Νάουτικο από το Κόπα Λιμπερταδόρες Αρχειοθετήθηκε 2013-08-17 στο Wayback Machine., wildstat.com
  18. Ανασκόπηση του αγώνα της Σάντος με τη Νάουτικο Αρχειοθετήθηκε 2014-08-26 στο Wayback Machine., futpedia.globo.com
  19. Αήττητη για 85 σερί παιχνίδια η Νάουτικο, lancelivreesportivo.blogspot.com
  20. Το ρεκόρ του Νενέκα, wordaz.com
  21. Το προφίλ του Μπαιάνο, terceirotempo.bol.uol.com.br
  22. Ποδοσφαιριστές της Νάουτικο Αρχειοθετήθηκε 2013-10-05 στο Wayback Machine., Επίσημη ιστοσελίδα Νάουτικο