Γεροπλάτανος Ιωαννίνων
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 39°58′15″N 20°37′35″E / 39.97083°N 20.62639°E
| Γεροπλάτανος Ιωαννίνων | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Δήμος | Πωγωνίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 620 |
| Πληροφορίες | |
| http://www.pogoni.gr | |
Ο Γεροπλάτανος είναι χωριό που βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων.
Γενικά
Ο Γεροπλάτανος απέχει από τα Ιωάννινα 47χλμ και έχει σήμερα 100 περίπου μόνιμους κατοίκους. Βρίσκεται σε μια καταπράσινη περιοχή που αποτελεί κυνηγότοπο πολύ κοντά στον Εθνικό Δρυμό του Βίκου. Τα πλούσια εδάφη της διασχίζει ο ποταμός Βοϊδομάτης, ένα από τα καθαρότερα ποτάμια της Ελλάδας οπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το μοναδικό φυσικό τοπίο κάνοντας συγχρόνως διάφορα σπορ που προσφέρονται στην περιοχή αυτή όπως, κυνήγι, ψάρεμα, ορειβασία, και κανόε - καγιάκ.
Ιστορία
Το πότε χτίστηκε είναι δύσκολο να απαντηθεί αφού δεν υπάρχουν ακριβή ιστορικά στοιχεία. Η ίδρυσή του πιθανολογείται μεταξύ του 1690 μέχρι 1706. Το χωριό επί Τουρκοκρατίας ονομάζονταν Τσιοφλίκι και πιο παλιά λεγόταν Βιχάνι και ανήκε στα 45 χωριά του Ζαγορίου. Γεροπλάτανος ονομάστηκε μετά το 1927 και πήρε το όνομα αυτό ίσως από τον γερό-πλάτανο που δεσπόζει στην πλατεία του χωριού.[1]
Αξιοθέατα
Αξιοθέατα είναι το λαογραφικό μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο πολύ αξιόλογο από αρχιτεκτονικής άποψης και θέσης παλιό πέτρινο σχολείο, η καταπράσινη περιοχή του Μαρίνου (Δάσος Μαρίνου) με τα αιωνόβια δέντρα, όπου βρίσκεται η κεντρική εκκλησία του χωριού Άγιος Νικόλαος, καθώς επίσης και τα γραφικά ξωκλήσια του Αγίου Παντελεήμονα και της Παναγίας στον Βοϊδομάτη. Στη θέση Βίγλα που βρίσκεται έξω από τον οικισμό του Γεροπλατάνου, υπάρχει το μνημείο των πεσόντων αγωνιστών του 1940, αλλά αξιόλογη είναι και η θέα που προσφέρει όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει την Κόνιτσα, την άγρια ομορφιά της Αστράκα και κοντά της το περίφημο και ξακουστό Φαράγγι του Βίκου. Το χωριό πανηγυρίζει στις 27 και 28 Ιουλίου στην γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του χωριού είναι ένα έθιμο το οποίο οι κάτοικοι διατηρούν ακόμα και σήμερα. Την ημέρα των Θεοφανίων γίνεται το «ζιαφέτι». Το «ζιαφέτι» είναι ένα κοινό τραπέζι, όλων των κατοίκων που το οργάνωνε η εκκλησιαστική επιτροπή από τα χρήματα που πρόσφεραν οι κάτοικοι το πρωί υπέρ της εκκλησίας, έθιμο το οποίο έχει τις ρίζες του στην εποχή της Τουρκοκρατίας[1].
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
| |||||||||||||||||||||||