Καϊλάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 31°4′1″N 81°18′46″E / 31.06694°N 81.31278°E / 31.06694; 81.31278

Καϊλάς
Χάρτης
Ύψος6.638 μέτρα
ΟροσειράGangdise Shan
ΉπειροςΑσία[1]
ΧώρεςΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
wikidata (π • σ • ε )

Το Όρος Καϊλάς (θιβετιανά: གངས་རིན་པོ་ཆེ, απλοποιημένα κινέζικα: 冈仁波齐峰, παραδοσιακά κινέζικα: 岡仁波齊峰, πινγίν: Gāngrénbōqí Fēng, σανσκριτικά: कैलास) είναι βουνό στην Περιφέρεια Νγκαρί, στην Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ της Κίνας. Έχει υψόμετρο 6.714 μέτρα.[2][3] Βρίσκεται στην οροσειρά Καϊλάς (Όρη Γκανγκντισέ) των Υπεριμαλαΐων, στο δυτικό τμήμα του Οροπεδίου του Θιβέτ. Το όρος Καϊλάς βρίσκεται λιγότερο από 100 χλμ. βόρεια του δυτικού τριεθνούς σημείου των συνόρων της Κίνας, της Ινδίας και του Νεπάλ.[4]

Το όρος Καϊλάς βρίσκεται κοντά στη λίμνη Μανασαρόβαρ και τη λίμνη Ρακσαστάλ. Οι πηγές τεσσάρων μεγάλων ασιατικών ποταμών βρίσκονται κοντά σε αυτό το βουνό και τις δύο λίμνες. Αυτοί οι ποταμοί είναι ο Ινδός, ο Ζάραδρος, ο Βραχμαπούτρας και ο Γκαγκάρα (παραπόταμος του Γάγγη, που τροφοδοτείται από τον Μάμπτζα Ζάνγκμπο). Το όρος Καϊλάς θεωρείται ιερό σε τέσσερις θρησκείες:[5] Ινδουισμός, Βουδισμός, Τζαϊνισμός[6] και Μπον[7]

Μια συνεχής εισροή προσκυνητών από την Ινδία, το Θιβέτ, το Νεπάλ και διάφορα άλλα έθνη ξεκινά ένα ταξίδι για να προσκυνήσει το βουνό.[5]

Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βόρεια όψη του όρους Καϊλάς

Η περιοχή γύρω από το όρος Καϊλάς και την περιοχή των κεφαλών του Ινδού χαρακτηρίζεται από ρήγματα ευρείας κλίμακας μεταμορφωσιγενών ιζηματογενών πετρωμάτων του ύστερου Κρητιδικού έως του μέσου Καινοζωικού, τα οποία έχουν εισχωρήσει από πυριγενή καινοζωικά γρανιτοειδή πετρώματα. Τα καινοζωικά πετρώματα αντιπροσωπεύουν υπεράκτιους θαλάσσιους ασβεστόλιθους που έχουν αποτεθεί πριν από την καταβύθιση του ωκεάνιου φλοιού της Τηθύος. Αυτά τα ιζήματα εναποτέθηκαν στο νότιο περιθώριο του μπλοκ της Ασίας κατά τη διάρκεια της καταβύθισης του ωκεάνιου φλοιού της Τηθύος πριν από τη σύγκρουση μεταξύ της ινδικής και της ασιατικής ηπείρου.[8][9]

Θρησκευτική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια εικονογράφηση που απεικονίζει την ινδουιστική ιερή οικογένεια Σίβα.

Στον Ινδουισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Ινδουισμό, αναγνωρίζεται παραδοσιακά ως η κατοικία του Σίβα, ο οποίος διέμενε εκεί μαζί με τη σύζυγό του, θεά Παρβατί και τα παιδιά τους, Γκανέσα και Καρτικέγια.[10]

Στο τμήμα Uttara Kanda του επικού Ραμαγιάνα, λέγεται ότι ο Ραβάνα προσπάθησε να ξεριζώσει το όρος Καϊλάς ως αντίποινα στον άρχοντα Σίβα, ο οποίος με τη σειρά του πίεσε το δεξί του μεγάλο δάχτυλο στο βουνό, παγιδεύοντας τον Ραβάνα μεταξύ τους.[11] Αυτή η εκδοχή του λόρδου Σίβα αναφέρεται επίσης ως Ραβανανουγκράχα, ή εύνοια στον Ραβάνα ενώ κάθεται στο όρος Καϊλάς.[12]

Σύμφωνα με το έπος Μαχαμπαράτα, λέγεται ότι οι αδελφοί Παντάβα, μαζί με τη σύζυγό τους Ντραουπαντί, πεζοπορούσαν στην κορυφή του όρους Καϊλάς στο δρόμο τους προς την απελευθέρωση, καθώς θεωρείται πύλη προς τον Παράδεισο, γνωστή και ως Σβαργκά.

Μια περιγραφή στο Βίσνου Πουράνα του βουνού αναφέρει ότι οι τέσσερις όψεις του είναι φτιαγμένες από κρύσταλλο, ρουμπίνι, χρυσό και λάπις λάζουλι.[13] Είναι ένας πυλώνας του κόσμου και βρίσκεται στην καρδιά έξι οροσειρών που συμβολίζουν έναν ινδικό λωτό. Ο Βίσνου Πουράνα μιλάει για τον Λόρδο Σίβα που κάθεται σε στάση λωτού, ασχολείται με βαθύ διαλογισμό μέσα στα όρια ενός βουνού και πλήρως βυθισμένος σε μια κατάσταση αέναης ευδαιμονίας.[14]

Στον Τζαϊνισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Στο Βουδισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Προσκύνημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το ταξίδι προσκυνήματος, που ονομάζεται γιάτρα, είναι διαφορετικό επειδή δεν υπάρχουν καλοχτισμένοι ναοί, ιερά ή εγκαταστάσεις άνεσης κατά μήκος του μονοπατιού που οδηγεί στο βουνό.[5]

Κλιματική αλλαγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κλιματική αλλαγή λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη συμβαίνει τρεις φορές πιο γρήγορα στο Οροπέδιο του Θιβέτ από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.[15] Το όρος Καϊλάς βρίσκεται σε μια οροσειρά στο Οροπέδιο του Θιβέτ, κοντά στα δυτικά άκρα του οροπεδίου. Σύμφωνα με τοπικούς παρατηρητές, η γη γύρω από το όρος Καϊλάς έχει γίνει πιο ζεστή τα τελευταία χρόνια. Η περίοδος του προσκυνήματος δεν είναι τόσο κρύα όσο ήταν παλιά.[16] Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα από την περιοχή, οι παγετώνες υποχωρούν, οι λίμνες συρρικνώνονται, η ποσότητα της άγονης γης αυξάνεται και η τελική απόψυξη του μόνιμου παγετού σε αυτήν την περιοχή μπορεί να οδηγήσει σε αβέβαιες επιπτώσεις στους υδάτινους πόρους και στους κύκλους του άνθρακα.[17] Ο διακυβερνητικός οργανισμός ICIMOD (Διεθνές Κέντρο για Ολοκληρωμένη Ορεινή Ανάπτυξη) συμμετέχει σε συνεχείς προσπάθειες για τη δημιουργία γνώσεων σχετικά με τις οικολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και βιώσιμους τρόπους αντιμετώπισής τους, στην κινεζική περιοχή γύρω από το όρος Καϊλάς και τις παραμεθόριες περιοχές του Ουταράχαντ (Ινδία) και δυτικού Νεπάλ, σε ένα διασυνοριακό έργο που ονομάζεται Πρωτοβουλία Διατήρησης και Ανάπτυξης Ιερού Τοπίου Καϊλάς.[18][19]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Why hasn't Mount Kailash been climbed yet? Is the reason it hasn’t been climbed yet due to spiritual or political reasons, or simply because it’s a physically impossible task?». Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2018.
  2. ↑ Swenson, Karen (16 March 2003). «A Sacred Circuit in Tibet». The New York Times. https://www.nytimes.com/2003/03/16/travel/a-sacred-circuit-in-tibet.html. Ανακτήθηκε στις 6 September 2023. «Kailas, also known as Kailash, is a 22,028-foot mountain in the Himalayas.» 
  3. ↑ Swami Pranavananda (25 Ιουνίου 1949). «1. MOUNT KAILAS AND LAKE MANASAROVAR». Kailas-Mansarovar (PDF). Αλμόρα: S.P. League Ltd., Calcutta. σελ. 4. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023. Kailas (22,028), and a host of others, besides some hundreds of peaks which are above 20,000 feet high. 
  4. ↑ Nanda (10 Μαΐου 2020). «Kailash Mansarovar Yatra 2022 Guide - Kailash Mansaroavar via Uttarakahnd KMVN». www.euttaranchal.com. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Izu, Kenro (2013). «Passage to Kailash». World Literature Today 87 (2): 68. doi:10.7588/worllitetoda.87.2.0068. 
  6. ↑ «Kailash Manasarovar Yatra». Ministry of External Affairs, Government of India. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ Karen Swenson (16 March 2003). «A Sacred Circuit in Tibet». The New York Times. https://www.nytimes.com/2003/03/16/travel/a-sacred-circuit-in-tibet.html. Ανακτήθηκε στις 30 July 2022. 
  8. ↑ Geology and Geography of the Mt. Kailash area and Indus River headwaters in southwestern Tibet Αρχειοθετήθηκε 2014-12-28 στο Wayback Machine. Pete Winn, Science Director, Earth Science Expeditions.
  9. ↑ Plate Tectonic & northern Pacific Accessed January 2014.
  10. ↑ Chandra, Suresh (1998). Encyclopaedia of Hindu Gods and Goddesses (στα Αγγλικά). Sarup & Sons. σελ. 93. ISBN 978-81-7625-039-9. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023. 
  11. ↑ «National Museum, New Delhi». www.nationalmuseumindia.gov.in. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2013. 
  12. ↑ Dallapiccola, Anna L. (2003). «Ravananugrahamurti». Dictionary of Hindu Lore and Legend. Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-51088-9.  (απαιτείται συνδρομή)
  13. ↑ Allen, Charles.
  14. ↑ Mohan, T.S. (Jan-Mar 2012). «Kailash Yatra». Hinduism Today 34 (1): 18-33. 70696022. ISSN 0896-0801. https://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=a9h&AN=70696022&site=eds-live&scope=site. 
  15. ↑ Qiu, Jane (2008-07-01). «China: The third pole» (στα αγγλικά). Nature 454 (7203): 393–396. doi:10.1038/454393a. ISSN 1476-4687. PMID 18650887. 
  16. ↑ «Ignoring climate change in the Himalayas». The Third Pole (στα Αγγλικά). 9 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2022. 
  17. ↑ Zomer, Robert· Oli, Krishna Prasad (2011). Kailash Sacred Landscape Conservation Initiative: Feasibility Assessment Report. Kathmandu: ICIMOD. σελίδες 39–40. 
  18. ↑ «About KSL». ICIMOD (στα Αγγλικά). 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ «KSL Components». ICIMOD (στα Αγγλικά). 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2022. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Albinia, Alice. (2008) Empires of the Indus: The Story of a River. First American Edition (2010) W. W. Norton & Company, Νέα Υόρκη. (ISBN 978-0-393-33860-7)
  • Bubriski, Kevin and Abhimanyu Pandey. Kailash Yatra: a Long Walk to Mt Kailash through Humla. New Delhi: Penguin Random House, 2018
  • Nomachi, Kazuyoshi. Tibet. Βοστώνη: Shambhala, 1997.
  • Robert Thurman and Tad Wise, Circling the Sacred Mountain: A Spiritual Adventure Through the Himalayas. Νέα Υόρκη: Bantam, 1999. (ISBN 0-553-37850-3) — Tells the story of a Western Buddhist making the trek around Mount Kailash.
  • Snelling, John. (1990). The Sacred Mountain: The Complete Guide to Tibet's Mount Kailas. 1st edition 1983. Revised and enlarged edition, including: Kailas-Manasarovar Travellers' Guide. Forwards by H.H. the Dalai Lama of Tibet and Christmas Humphreys. East-West Publications, Λονδίνο και Χάγη. (ISBN 0-85692-173-4).
  • (Elevation) Chinese Snow Map "Kangrinboqe", published by the Lanzhou Institute of Glaciology, Κινεζική Ακαδημία Επιστημών.
  • Charles Allen (1982) A Mountain in Tibet: The Search for Mount Kailas and the Sources of the Great Rivers of Asia. (Λονδίνο, André Deutsch).
  • Charles Allen. (1999). The Search for Shangri-La: A Journey into Tibetan History. Little, Brown and Company. Reprint: Abacus, Λονδίνο. 2000. (ISBN 0-349-11142-1).
  • "A Tibetan Guide for Pilgrimage to Ti-se (Mount Kailas) and mTsho Ma-pham (Lake Manasarovar)." Toni Huber and Tsepak Rigzin. In: Sacred Spaces and Powerful Places in Tibetan Culture: A Collection of Essays. (1999) Edited by Toni Huber, pp. 125–153. The Library of Tibetan Works and Archives, Dharamsala, H.P., India. (ISBN 81-86470-22-0).
  • Stein, R. A. (1961). Les tribus anciennes des marches Sino-Tibétaines: légendes, classifications et histoire. Presses Universitaires de France, Παρίσι. (γαλλικά)
  • Johnson, Russell, and Moran, Kerry. (1989). The Sacred Mountain of Tibet: On Pilgrimage to Kailas. Park Street Press, Rochester, Βέρμοντ. (ISBN 0-89281-325-3).
  • Govinda, Lama Anagarika. (1966). The Way of the White Clouds: A Buddhist Pilgrim in Tibet. Shambhala Publications, Inc. Boulder, Colorado. Reprint with foreword by Peter Matthiessen: Shambhala Publications, Inc. Βοστώνη. 1988. (ISBN 0-87773-007-5)
  • Thubron, Colin. (2011). "To a Mountain in Tibet." Chatto & Windus, Λονδίνο. (ISBN 978-0-7011-8380-6)
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καϊλάς&oldid=10272599"