Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κατεύθυνση ξετυλίγματος ρολού χαρτιού υγείας

Αυτό είναι ένα καλό λήμμα. Πατήστε εδώ για περισσότερες πληροφορίες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κατεύθυνση ξετυλίγματος ρολού χαρτιού υγείας (ή τουαλέτας)
Το χαρτί υγιεινής μπορεί να κρέμεται από πάνω.
Το χαρτί υγείας μπορεί να κρέμεται από κάτω.

Στη χρήση ρολού χαρτιού υγείας που αναρτάται σε οριζόντιο άξονα, παράλληλο με το πάτωμα και ταυτόχρονα παράλληλο προς τον τοίχο, το ξετύλιγμά του έχει δύο πιθανές κατευθύνσεις: το χαρτί μπορεί να κρέμεται από πάνω (μπροστά από το ρολό) ή από κάτω (πίσω από το ρολό). Εάν ο άξονας ξετυλίγματος είναι κάθετος προς τον τοίχο, οι δύο κατευθύνσεις είναι δεξιά-αριστερά ή κοντά-μακριά. Η επιλογή είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα προσωπικής προτίμησης και υπαγορεύεται από τη συνήθεια. Σε έρευνες προς Αμερικανούς καταναλωτές και ειδικούς για λουτρά και κουζίνες, το 60-70% των ερωτηθέντων προτιμούν το πάνω.[1]

Ενώ πολλοί θεωρούν αυτό το θέμα ασήμαντο, κάποιοι έχουν ισχυρές απόψεις σχετικά με αυτό. Η Αν Λάντερς (Ann Landers), αρθρογράφος σε συμβουλευτικές στήλες, είπε πως ήταν το θέμα με τις περισσότερες απαντήσεις (15.000 επιστολές εντός του 1986) και το πιο αμφιλεγόμενο στην ιστορία των στηλών της. Οι υπερασπιστές της κάθε θέσης έχουν επιχειρηματολογήσει για πλεονεκτήματα που κυμαίνονται από την αισθητική, τη φιλοξενία και την καθαριότητα, ως την προστασία του χαρτιού, την ευκολία απόσπασης των φύλλων του ρολού και τη συμβατότητα με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα[Σημ. 1] ή μια γάτα. Μερικοί συγγραφείς έχουν προτείνει σύνδεση με την ηλικία, το φύλο ή την πολιτική φιλοσοφία, και η έρευνα με ερωτηματολόγια έχει δείξει συσχέτιση με το κοινωνικοοικονομικό καθεστώς.[2] Μια γενική απάντηση είναι ότι το χαρτί υγείας θα πρέπει να κρεμάται κατά τον τρόπο που προτιμά το άτομο το οποίο κάνει την αλλαγή των ρολών.

Οι λύσεις κυμαίνονται από τον συμβιβασμό ως τη χρήση ξεχωριστών διανομέων ή εξ ολοκλήρου ξεχωριστών λουτρών, ή απλά το να αγνοεί κανείς το ζήτημα. Κάποιος υποστηρίζει σχέδιο σύμφωνα με το οποίο η χώρα του θα υλοποιήσει ενιαίο υποχρεωτικό προσανατολισμό, και τουλάχιστον ένας εφευρέτης ελπίζει να διαδώσει έναν νέο μηχανισμό ανάρτησης ρολού τουαλέτας, με δυνατότητα περιστροφής από τη μία κατεύθυνση στην άλλη.[3]

Πλαίσιο και σημασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο άρθρο «Πολιτική Λουτρών: Εισάγοντας τους Φοιτητές στην Κοινωνιολογική Σκέψη από Κάτω προς τα Πάνω» («Bathroom Politics: Introducing Students to Sociological Thinking from the Bottom Up»),[4] ο Edgar Alan Burns, καθηγητής κοινωνιολογίας του «Eastern Institute of Technology», περιγράφει λόγους για τους οποίους η πολιτική για το χαρτί υγείας είναι άξια προς εξέταση. Την πρώτη ημέρα του εισαγωγικού του μαθήματος στην κοινωνιολογία, ο Μπερνς ρωτά τους μαθητές του «Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα πρέπει να κρέμεται ένα ρολό χαρτιού υγείας;»[5] Στα πενήντα λεπτά που ακολουθούν, οι μαθητές εξετάζουν γιατί επέλεξαν τις απαντήσεις τους, εξερευνώντας την κοινωνική κατασκευή (social construction)[Σημ. 2] «κανόνων και των πρακτικών που δεν έχουν ποτέ προηγουμένως σκεφτεί συνειδητά».[6]

Η ενέργεια του Μπερνς έχει υιοθετηθεί σε σειρά μαθημάτων κοινωνικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Notre Dame, όπου χρησιμοποιείται για να τονίσει τις αρχές των Peter L. Berger και Thomas Luckmann στο κλασικό έργο του 1966 «Η Κοινωνική Κατασκευή της Πραγματικότητας» («The Social Construction of Reality»).[7] Παρόμοια καθημερινά θέματα που έχουν χρησιμοποιηθεί προκειμένου να αφυπνίσουν την κοινωνιολογική φαντασία περιλαμβάνουν το παιχνίδι τρίλιζα (tic-tac-toe), την παραβίαση του προσωπικού χώρου, τους κανόνες βαδίσματος και την εθιμοτυπία κατά την οποία οι άνδρες επιλέγουν ουρητήρα στις δημόσιες τουαλέτες.[8]

Ο Christopher Peterson, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ταξινομεί την επιλογή για την κατεύθυνση ξετυλίγματος του χαρτού υγείας σύμφωνα με τα «γούστα, τις προτιμήσεις, και τα ενδιαφέροντα», σε αντιδιαστολή με αξίες ή στάσεις, χαρακτηριστικά, πρότυπα και ανάγκες. Άλλα προσωπικά ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την αγαπημένη cola ή την ομάδα μπέιζμπολ κάποιου. Τα ενδιαφέροντα είναι σημαντικό μέρος της ταυτότητας· αναμένεται και προτιμάται, διαφορετικοί άνθρωποι να έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα, κάτι που εξυπηρετεί την «αίσθηση μοναδικότητας». Οι διαφορές στα ενδιαφέροντα συνήθως οδηγούν, το πολύ, σε πειράγματα και καλόπιστα μαλώματα. Για τους περισσότερους ανθρώπους τα ενδιαφέροντα δεν προκαλούν σοβαρές διασπάσεις όπως αυτές που προκαλούνται από τις συγκρούσεις αξιών· μια πιθανή εξαίρεση είναι αυτή που ο Peterson αποκαλεί «τύπο ανθρώπων που ξεστομίζουν το “τράβα ζήσε”» («the 'get a life' folks among us») οι οποίοι ανυψώνουν τα ενδιαφέροντα σε ζητήματα ηθικής.[9]

Η Morton Ann Gernsbacher, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν–Μάντισον, συγκρίνει τον προσανατολισμό του χαρτιού υγείας με τον προσανατολισμό τοποθέτησης των μαχαιροπίρουνων στο πλυντήριο πιάτων, την επιλογή του συρταριού σε μια συρταριέρα για την τοποθέτηση των καλτσών και τη σειρά που επιλέγει κανείς να λούζει τα μαλλιά του πρώτα ή να σαπουνίζει το σώμα του, κατά το ντους. Επισημαίνει πως σε κάθε επιλογή υπάρχει μια πρωτότυπη λύση που επιλέγεται από την πλειοψηφία και πως είναι δελεαστικό να εξηγεί κανείς απλοϊκά το πώς η μειοψηφία πρέπει να είναι διαφορετική. Προειδοποιεί ότι στα πειράματα νευροαπεικόνισης[Σημ. 3]—τα οποία από το 2007 είχαν αρχίσει να εξετάζουν συμπεριφορές από τη νοητική περιστροφή και τις εκφράσεις του προσώπου, ως τα ψώνια μαναβικής και το γαργαλητό—πρέπει να γίνεται προσπάθεια να αποφεύγονται τέτοια πολιτισμική προκατάληψη και στερεότυπα.[10]

Στο βιβλίο του «Conversational Capital», ο Bertrand Cesvet αποδίδει την τοποθέτηση του χαρτιού υγείας ως παράδειγμα τελετουργικής συμπεριφοράς—έναν από τους τρόπους με τους οποίους σχεδιαστές και υπεύθυνοι μάρκετινγκ δημιουργούν μια «αξέχαστη» εμπειρία γύρω από ένα προϊόν, η οποία διαδίδεται ραγδαία από στόμα σε στόμα (word-of-mouth)[Σημ. 4]. Άλλα παραδείγματα του Cesvet περιλαμβάνουν το κούνημα ενός κουτιού με καραμέλες Tic Tac και το άνοιγμα στα δύο των μπισκότων Oreo.[11]

Ο ραδιοφωνικός εκφωνητής Jim Bohannon, ο οποίος κάποτε ξόδεψε μια ώρα εκπομπής στον τρόπο τοποθέτησης του χαρτιού υγείας, εξηγεί ότι τέτοια θέματα είναι καλά για συζήτηση στο ραδιόφωνο:[Σημ. 5] «Πρόκειται για ένα διαδραστικό μέσο· ένα είδος σύγκρουσης, όχι απαραίτητα μια βίαιη σύγκρουση αλλά τουλάχιστον μια διαφωνία, θα ήταν σίγουρα στην κορυφή της λίστας. Πρέπει να αφορά κάτι που είναι γενικού ενδιαφέροντος.»[12]

Επιχειρηματολογία για πάνω ή κάτω

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διπλωμένο και σφραγισμένο χαρτί υγιεινής με κάλυμμα (Ξενοδοχείο Monasterio 2009).
Χαρτί τοποθετημένο κάτω με ανεστραμμένες εικόνες και κείμενο.

Οι κύριοι λόγοι που δίνονται από τους ανθρώπους, ως επεξήγηση του γιατί κρεμούν το χαρτί υγείας με δεδομένο τρόπο, είναι η ευκολία με την οποία το αποκόπτουν, και η συνήθεια.[13] Μερικά ιδιαίτερα πλεονεκτήματα που αναφέρονται υποστηρίζοντας τον έναν ή τον άλλο προσανατολισμό περιλαμβάνουν:

  • Το πάνω μειώνει τον κίνδυνο του κατά λάθος τριψίματος του χαρτιού στον τοίχο ή τη θήκη, κατά τον χειρισμό από τα δάχτυλα, ενδεχομένως μεταφέροντας ρύπους και μικρόβια.[14]
  • Το πάνω το καθιστά ευκολότερο να εντοπιστεί οπτικά και να γίνει αντιληπτό το ελεύθερο άκρο.[15]
  • Το πάνω δίνει σε ξενοδοχεία, κρουαζιερόπλοια, κτίρια γραφείων, δημόσιους χώρους και ιδιοκτήτες ακινήτων με λουτρά επισκεπτών, την επιλογή να διπλώνεται το τελευταίο φύλλο, για να δείξει ότι το δωμάτιο έχει καθαριστεί.[16]
  • Το πάνω είναι γενικά η επιδιωκόμενη κατεύθυνση για να προβάλλεται το μαρκάρισμα του κατασκευαστή, έτσι ώστε το χαρτί υγείας με σχέδια να φαίνεται καλύτερα.[17]
  • Το κάτω παρέχει μια πιο τακτοποιημένη εμφάνιση, από το γεγονός ότι το ελεύθερο άκρο μπορεί να είναι λιγότερο εμφανές.[18][19]
  • Το κάτω μειώνει το ρίσκο, ένα μικρό παιδί ή ένα κατοικίδιο όπως ένας σκύλος ή μια γάτα, να μπορούν να ξεδιπλώνουν πλήρως το χαρτί τουαλέτας, χτυπώντας το ρολό.[20]
  • Το κάτω, σε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, μπορεί να μειώσει το ξετύλιγμα κατά τη διάρκεια της οδήγησης.[21]

Ένθερμοι οπαδοί ισχυρίζονται ότι η κάθε μέθοδος καθιστά ευκολότερο να σχιστεί το χαρτί υγείας στο όριο του διάτρητου φύλλου, ανάλογα με την κατεύθυνση τραβήγματος, και τη χρήση του δεύτερου χεριού για τη σταθεροποίηση του ρολού.[22] Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού από τις ΗΠΑ προς την Κίνα το 1991, παρατηρήθηκε διαφορετική διάταξη: μη διάτρητο χαρτί με μεταλλικό κοπίδι πάνω από το ρολό, το οποίο υποχρεώνει στην τοποθέτηση με κατεύθυνση πάνω.[23]

Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο ένας προσανατολισμός είναι πιο οικονομικός από τον άλλο. Η Centralian Advocate αποδίδει στον Planet Green τον ισχυρισμό ότι το πάνω βοηθά στην εξοικονόμηση του χαρτιού.[24] Ένας αναγνώστης του «The Orange County Register»[Σημ. 6] βρήκε μια «μελέτη έξι μηνών» από «πανεπιστήμιο των ΗΠΑ», που κατέληγε στο ίδιο συμπέρασμα.[25] Αλλά ένας αναγνώστης της Cape Argus[Σημ. 7] έγραψε ότι ένας "Βρετανός κατασκευαστής χαρτιού τουαλέτας" κατέληξε στο αντίθετο συμπέρασμα.[26] Στη συλλογή ανεκδότων του «Πώς οι Ποδόγυροι Προβλέπουν την Οικονομία» («How Hemlines Predict the Economy»), ο Peter FitzSimons γράφει, ότι η τοποθέτηση του πτερυγίου που κρέμεται, στον τοίχο, «είναι γενικά δύο φορές πιο οικονομική».[27]

Σε ακαδημαϊκό πεδίο αξιολόγησης, ο Michael Scriven γράφει πως το ερώτημα για τον ορθό τρόπο τοποθέτησης του χαρτιού τουαλέτας είναι μια «δοκιμασία ταλέντου βάσει ενός στοιχείου» για τη μέτρηση των δεξιοτήτων ενός ατόμου, στην αξιολόγηση. Αυτές οι δεξιότητες περιλαμβάνουν την αξιολογική στάση, την πρακτική λογική ανάλυση, την ενσυναίσθηση, τη διδασκαλία και την ικανότητα γρήγορης μελέτης. Για να αποδειχθεί η ικανότητα κάποιου, μπορεί κανείς είτε να βρει τη «μία σωστή απάντηση» ή να αποδείξει ότι η δοκιμή είναι ή δεν είναι πολιτιστικά προκατειλημμένη.[28]

Στο βιβλίο τους του 2006 «Γιατί Όχι;» (Why Not?), οι Barry Nalebuff και Ian Ayres γράφουν ότι η διαφωνία για το χαρτί τουαλέτας είναι μια διαμάχη περί συμμετρίας (γράφουν, ακόμη, ότι έχει σπαταληθεί πάρα πολύ χαρτί για το θέμα και ότι προτιμούν την τοποθέτηση πάνω): Λαμβάνοντας μια σχεδόν συμμετρική κατάσταση και αναποδογυρίζοντάς την, μπορεί κανείς να φτάσει, ορισμένες φορές, σε μια νέα λύση για ένα πρόβλημα, που έχει τα δικά της εκπληκτικά πλεονεκτήματα. Άλλα φυσικά παραδείγματα περιλαμβάνουν το ξεφλούδισμα μιας μπανάνας από την κορυφή αντί από το κοτσάνι ή την οδήγηση ενός αυτοκινήτου με την όπισθεν αντί προς τα εμπρός.[29]

Υπάρχει κατοπτρική συμμετρία[Σημ. 8] ανάμεσα στην αριστερή και τη δεξιά πλευρά του ρολού, οπότε η περιστροφή κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού ή αντίστροφα είναι αμφιλεγόμενη· εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.[30] Οι πάνω/κάτω και εμπρός/πίσω συμμετρίες χαλούν λόγω της δύναμης της βαρύτητας και των θέσεων του τοίχου και του χρήστη, με αποτέλεσμα να μπορεί κανείς να διακρίνει δύο κατευθύνσεις:

  • πάνω: το άκρο κρέμεται μακριά από τον τοίχο και παρέχεται από την κορυφή του ρολού καθώς τραβιέται.
  • κάτω: το άκρο κρέμεται δίπλα στον τοίχο και, τραβώντας το, παρέχεται από το κάτω μέρος του κυλίνδρου.

Υπάρχουν και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης που τροφοδοτούν υλικό φύλλο-φύλλο, από ένα ρολό: συσκευές τηλεομοιοτυπίας (φαξ), ταμειακές μηχανές, πλαστικό περιτύλιγμα, αλουμινόχαρτο, λαδόκολλα, ρολό σακούλες κλπ. Ένας αρθρογράφος, ο οποίος πιστεύει στη σημασία του προσανατολισμού του χαρτιού υγείας γράφει, «Όλα πρέπει να τροφοδοτούν προς τη σωστή κατεύθυνση, ειδάλλως χάνεται η λειτουργικότητα ή κόβεται κανείς, ή και τα δύο.»[31]

Πολλαπλής κατεύθυνσης υποδοχέας χαρτιού υγιεινής.
Εναλλακτική λύση: δυο όμοιοι υποδοχείς, με διαφορετικής κατεύθυνσης χαρτί υγείας.

Τα αποτελέσματα της έρευνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ερώτημα «Μήπως προτιμάτε το χαρτί υγείας σας να ξετυλίγεται πάνω ή κάτω από το καρούλι;» εμφανίζεται στο εξώφυλλο του βιβλίου του 1989 «Η Πρώτη Πραγματικά Σημαντική Έρευνα των Αμερικανικών Συνηθειών» («The First Really Important Survey of American Habits») των Barry Sinrod και  Mel Poretzτο. Το αποτέλεσμα επί συνόλου ήταν πως 68% επέλεξε πάνω.[32] Ο Sinrod εξήγησε, «Για μένα, η ουσία του βιβλίου είναι το ερώτημα για το χαρτί υγείας ... Είτε οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ή νοιάζονται τόσο πολύ, που φτάνουν να βλάψουν σωματικά ο ένας στον άλλο.»[33] Ο Poretz παρατήρησε, «Το ερώτημα του χαρτιού υγείας ηλεκτρίζει τους ανθρώπους, σχεδόν σαν τη διαφήμιση της μπύρας «Miller Lite» («σπουδαία γεύση / λιγότερο φούσκωμα!»)[Σημ. 9][34]

Στο βιβλίο του Bernice Kanner του 1995, «Είσαι φυσιολογικός;» («Are You Normal?»), το 53 τοις εκατό των συμμετεχόντων στην έρευνα προτιμούν πάνω, ενώ «ένα τέταρτο» προτιμά κάτω και 8% δεν γνωρίζει ή δεν ενδιαφέρεται.[35]

Στην «Καθήμενος χαριτωμένα: Η Ιστορία της Τουαλέτας» (Sitting Pretty: The History of the Toilet), μια περιοδεύουσα έκθεση που περιοδεύει τα Καναδικά μουσεία, ζητείται από τους επισκέπτες να καταχωρίσουν την προτιμώμενη κατεύθυνση του ρολού τους. Όταν η έκθεση έφθασε στο Huntsville, Οντάριο, τον Ιούνιο του 2001, 13.000 επισκέπτες έλαβαν μέρος στην καταμέτρηση, με το 67% να προτιμά το πάνω.[36] Στο Μουσείο Saint Boniface του Γουίνιπεγκ τον Φεβρουάριο του 2005, η μηχανή ψήφου κατέγραψε 5.831 πάνω έναντι 5.679 κάτω ή 51% πάνω. Ο διευθυντής του Saint Boniface σημείωσε, «Ωστόσο, νομίζω ότι έχει υπάρξει κάποια εξαπάτηση.»[37]

Το 1993, η «Georgia-Pacific» ανέθεσε μια έρευνα για τις συνήθειες των Αμερικανών στα λουτρά, για το λανσάρισμα της νέας της μάρκας «Quilted Northern», και ακολούθησαν περισσότερες έρευνες:[38]

  • 1993 - Πρακτικές και Προτιμήσεις των Χρηστών Χαρτιού Υγείας: 73% πάνω, από 1.200 ερωτηθέντες. Το δελτίο τύπου ισχυρίζεται, «Μια πρώτη-στο-είδος-της έρευνα έχει διευθετήσει τη μεγάλη διαμάχη για το χαρτί υγείας, μια για πάντα.»[39]
  • 1994 - Έκθεση Χαρτιού Υγείας: 59% πάνω,[40] από 1.000 ερωτηθέντες· διεξήχθη από την «KRC Research and Consulting»[41]
  • 1995 - Έκθεση Χαρτομάντιλων Λουτρού: 59% πάνω έναντι 29% κάτω,[42] από 1.000 ερωτηθέντες· διεξήχθη από την «KRC Research and Consulting»[40]
  • 2001 - Εμπιστευτικά Λουτρού: 63% πάνω, από 1.001 ερωτηθέντες· διεξήχθη από την Impulse Research[43]
  • 2004 Εμπιστευτικά Λουτρού: 72% πάνω[44]

Το 1993, η «American Standard Brands» διεξήγαγε μια δημοσκόπηση για «σχεδιαστές, αναδόχους, εμπόρους, διανομείς και άλλους αντιπροσώπους λουτρών και κουζινών»[45] στο Kitchen/Bath Industry Show & Conference στην Ατλάντα. Το ερώτημα: «Ποιος είναι ο σωστός και μοναδικός τρόπος για να κρεμιέται το χαρτί τουαλέτας - κάτω ή πάνω[46] Το πάνω κέρδισε 59% των ψήφων, 1.826 προς 1.256.[45] Η εκπρόσωπος της «American Standard Brands», Nora Monroe, παρατήρησε: «Το λουτρό είναι εδαφικός/ιδιωτικός χώρος. Θα εκπλαγείτε με το πόσοι άνθρωποι έχουν οριστικοποιημένες απόψεις πάνω σε αυτό το ζήτημα.»[47] Το 2008, η «American Standard» ανέθεσε στην «Opinion Research Corporation» το «2008 Bathroom Habits Survey», με παραδοσιακότερο σχήμα ερωτήσεων προς 1.001 ερωτηθέντες. Αυτή τη φορά, τα «τρία-τέταρτα» απάντησαν πάνω.[48]

Το 1995, μια έρευνα της «Cottonelle College of Freshness Knowledge» της «Scott Paper Company» εξήγαγε πως οι περισσότεροι Αμερικανοί άνω των 50 ετών προτιμούσαν πάνω.[49] Σε άλλη έρευνα της «Cottonelle»[Σημ. 10] το 1999, 68% των ερωτηθέντων προτιμούσαν πάνω, έναντι 25% κάτω. Ο αρθρογράφος Bonnie Henry υποθέτει για τους άλλους: «Εν τω μεταξύ, το 7 τοις εκατό —χωρίς αμφιβολία έχοντας βαρεθεί σε απίστευτο σημείο από το βλακώδες ερώτημα— είχε περιέλθει σε ένα βαθύ, μη αναστρέψιμο κώμα.»[50]

Στις 27 Ιανουαρίου 2010, στην 100ή επέτειο από τον θάνατο του Thomas Crapper,[13] η «Cottonelle» λανσάρισε διαφημιστική εκστρατεία πάνω στη «Μεγάλη Διαμάχη», προσκαλώντας τους Αμερικανούς καταναλωτές να ψηφίσουν την προτίμησή τους στο δικτυακό τόπο της «Kimberly-Clark».[51] Το αποτέλεσμα ανακοινώθηκε κατά την διάρκεια της απονομής των 82ων Βραβείων Όσκαρ (82nd Academy Awards): 72% είχε ψηφίσει πάνω.[52] Σε μια πιο παραδοσιακή προκαταρκτική επισκόπηση 1.000 Αμερικανών, η «Cottonelle» βρήκε ότι οι «πάνω» έχουν περισσότερες πιθανότητες από ό,τι οι «κάτω» να προσέξουν την κατεύθυνση του ρολού (74%), να ενοχληθούν όταν η κατεύθυνση είναι λανθασμένη (24%) και να έχουν αλλάξει την τοποθέτηση στο σπίτι ενός φίλου (27%).[53]

Πέρα από τον προσανατολισμό, οι κατασκευαστές χαρτιού υγείας και συντάκτες ερευνών έχουν μελετήσει άλλες προσωπικές πρακτικές γύρω από το χαρτί υγείας: πόσο χρησιμοποιείται· κατά πόσο κόβεται με το ένα χέρι ή με τα δύο· κατά πόσο κόβεται από τα δεξιά-προς-τα-αριστερά ή αριστερά-προς-τα-δεξιά· και κατά πόσο τσαλακώνεται ή διπλώνεται πριν από τη χρήση.[39]

Οι Poretz και Sinrod ταξινόμησαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους του 1989, κατά φύλο και ηλικία. Αυτά είναι τα ποσοστά των ερωτηθέντων οι οποίοι κυλούν το χαρτί τους πάνω:[54]

Ηλικία
Φύλο
21–34 35–44 45–54 55 + Μέσος Όρος
Άνδρες 71% 81% 60% 63% 69%
Γυναίκες 81% 65% 62% 83% 67%
Μέσος Όρος 76% 73% 61% 73% 68%

Το βιβλίο δεν αναφέρει τον αριθμό των ερωτηθέντων σε κάθε σκέλος, οπότε είναι δύσκολο να ειπωθεί αν κάποια από τις αποκλίσεις είναι στατιστικά σημαντική, όμως δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά μεταξύ των προτιμήσεων των ανδρών και των γυναικών. Παρ'όλα αυτά, μια τέτοια διαφορά έχει υποστηριχθεί από άλλους συγγραφείς και για τις δύο κατευθύνσεις. Η σφυγμομέτρηση στη διάσκεψη της «American Standard» συμπέρανε: «Πολλοί άνδρες ψήφισαν πάνω, λέγοντας ότι έφταναν ευκολότερα το χαρτί.»[47] Ο εφευρέτης Curtis Batts καταλήγει σε διαφορετικό συμπέρασμα, από προσωπική του εμπειρία: «Οι γυναίκες προτιμούν το πάνω και στους άνδρες αρέσει το κάτω. Νομίζω ότι ενοχλεί τις γυναίκες όταν αγγίζει στον τοίχο.»[55] Η συμβουλευτική αρθρογράφος Ms Maud της «The Press», ισχυρίζεται ότι οι γυναίκες προτιμούν πάνω γιατί «σκέπτονται λογικά».[56]

Μια έρευνα της «Cottonelle» υπέδειξε ότι οι άνδρες έχουν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να παρατηρήσουν και να ενοχληθούν με το ρολό τουαλέτας που κρέμεται ενάντια στην προτίμησή τους.[57]

Ένα περιστατικό μαζικής κουλτούρας μιας θεωρίας περί φύλου έκανε εμφάνιση στην «Weekly World News» (WWN)[Σημ. 11]. Στην ιστορία «North Korea Shocker!» του 2003, η WWN ισχυριζόταν ότι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Kim Jong-il ήταν «κρυπτο-γυναίκα». Ως αποδεικτικό στοιχείο, ο Κιμ υποτίθεται ότι παρακολουθούσε το «Home Shopping Network», είναι μέλος του «Oprah's Book Club» και «Ωρύεται στο προσωπικό που αφήνει σηκωμένη τη στεφάνη της τουαλέτας και κρεμάει τα ρολά του χαρτιού υγείας, έτσι που να ξετυλίγονται προς τα έξω αντί προς τα μέσα.»[58]

Σύμφωνα με το «W. C. Privy's Original Bathroom Companion, Number 2», «περισσότεροι από 4 προς 1, οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι προτιμούν να έχουν το χαρτί υγείας τους να ξετυλίγεται από επάνω.»[59] Ο ίδιος ισχυρισμός γίνεται από τον James Buckley στο «The Bathroom Companion» για άτομα άνω των 50 ετών.[60]

Ο Sinrod παρατήρησε στην έρευνά του, πως «60% εκείνων που κερδίζουν $50.000 ή περισσότερα το προτιμούν το πάνω και 73% εκείνων που κερδίζουν λιγότερα από $20.000 το προτιμούν το κάτω».[33] Στην ερώτηση του τι αποδεικνύει αυτό απαντά: «Δεν γνωρίζω, αλλά σίγουρα είναι ενδιαφέρον.»[32]

Σε τοπική ψηφοφορία στο Σασκατούν του Σασκάτσουαν, έγινε δοκιμή στις νέες μηχανές ψηφοφορίας με την ερώτηση: «Είστε υπέρ του να τοποθετείται το χαρτί υγείας σε όλες τις δημόσιες τουαλέτες, με το ελεύθερο άκρο του να ξετυλίγεται προς τα επάνω και προς το μπροστινό μέρος του ρολού;» Η απάντηση ήταν ναι: 768 έναντι 196 ή 80% πάνω. Θεωρήθηκε πως ήταν ένα ερώτημα «που δεν έφερε κάποια σύνδεση με την πολιτική».[61] Ωστόσο, το επιστημονικό πρότζεκτ ενός εφήβου στην Έκθεση «Southern Appalachian Science and Engineering Fair» και ένα από τα αγαπημένα του συντονιστή της έκθεσης, ήταν μια έρευνα, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα, ότι οι φιλελεύθεροι ξετυλίγουν από πάνω ενώ οι συντηρητικοί από κάτω.[62]

Το 2003, στο βιβλίο «10 Steps to Sales Success», ο Tim Breithaupt, προτείνει ένα σύνολο τεσσάρων τύπων προσωπικότητας, που εκτυλίσσονται από το έργο του Carl Jung: Κοινωνικοποιητής, Διευθυντής, Στοχαστής και Αφηγητής. Ο Breithaupt γράφει ότι η διαχείριση του χαρτιού υγείας είναι μια σημαντική λεπτομέρεια για τους Στοχαστές, ενώ, οι Διευθυντές, δεν ενδιαφέρονται, αρκεί να υπάρχει χαρτί διαθέσιμο.[63] Το 2001, στο βιβλίο της «Three Keys to Self-Understanding», Pat Wyman εντοπίζει πω το να έχει κανείς άποψη για το κρέμασμα του χαρτιού υγείας, στο «Enneagram of Personality»,[Σημ. 12] το οποίο κατατάσσει τους ανθρώπους ως «Ένας», «Δύος», «Τρεις» και ούτω καθεξής: «Οι «Ένας» γνωρίζουν την απάντηση σε τέτοια διλήμματα.»[64]

Διάσημες προτιμήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρωτότυπη απεικόνιση ευρεσιτεχνίας ΗΠΑ του Seth Wheeler (περίπου 1891).[65][66]

Η συμβουλευτική αρθρογράφος Ann Landers (ψευδώνυμο της Esther Pauline [Eppie] Lederer), κάποτε ρωτήθηκε, πώς θα έπρεπε να κρέμεται το χαρτί υγείας. Απάντησε κάτω, προκαλώντας την αποστολή χιλιάδων επιστολών σε ένδειξη διαμαρτυρίας· τότε, πρότεινε πάνω, προκαλώντας χιλιάδες επιπλέον.[67] Συλλογίστηκε ότι οι 15.000 επιστολές έκαναν το χαρτί υγείας το πιο αμφιλεγόμενο ζήτημα στην 31-χρονη ιστορία της στήλη της[68] και να αναρωτήθηκε, «Με τόσα πολλά προβλήματα στον κόσμο, γιατί τόσες χιλιάδες άνθρωποι κάνουν θέμα το χαρτί υγείας;»[67]

Τον Νοέμβριο του 1986, η Landers είπε στην «Canadian Commercial Travellers Association»[Σημ. 13] ότι το εξαιρετικής-ποιότητας χαρτί υγείας έχει σχέδια που φαίνονται σωστά με τοποθέτηση πάνω.[68] Το 1996, εξήγησε το θέμα στο «The Oprah Winfrey Show», όπου το 68% των παρευρισκομένων στην τηλεοπτική εκπομπή τάχθηκαν υπέρ του πάνω· η Oprah Winfrey (Oprah) εκτίμησε ότι το κάτω χρησιμοποιεί περισσότερο χαρτί.[69] Το 1998, έγραψε ότι το ζήτημα «φαίνεται να είναι προκαθορισμένο να συνεχίζει για πάντα», εμμένοντας, «παρά το γεγονός πως ένας συντριπτικός αριθμός ανθρώπων προτιμούν το ρολό κρεμασμένο έτσι, ώστε το χαρτί να ξετυλίγεται από πάνω, εγώ εξακολουθώ να προτιμώ να έχω το χαρτί να κρέμεται πλησίον του τοίχου.»[61] Την ημέρα που έγραφε την τελευταία στήλη της, το 2002,[Σημ. 14] η Landers έγραψε, «Υ.Γ. Το χαρτί υγείας κρεμιέται από επάνω στην κορυφή."[70] Το δημοσιευμένο της σχόλιο σχετικά με το θέμα, συνεχίστηκε ακόμη και μετά τον θάνατό της. Το 2005 έγινε πρεμιέρα ενός μονόπρακτου έργου (γυναικείος ρόλος), γραμμένου από τον David Rambo, ως μελέτη του χαρακτήρα της Ann Landers, με τίτλο: «Η Γυναίκα με Όλες τις Απαντήσεις» («The Lady with All the Answers»). Το χαρτί υγείας έρχεται στο προσκήνιο για άλλη μια φορά και η ηθοποιός, διερευνά το ακροατήριο για τις απόψεις τους.[71]

Στο άρθρο του «Διδάσκοντας Κοινωνιολογία» («Teaching Sociology»), ο Burns γράφει ότι η άσκηση περί του κρεμάσματος του χαρτιού υγείας είναι εν μέρει πολύτιμο επειδή «[το] ζήτημα του θέματος είναι οικείο στους πάντες· ο καθένας είναι ειδικός και οι πάντες έχουν άποψη.»[72] Πολλοί ψυχαγωγοί, διασημότητες και επιχειρηματίες, έχουν δημοσιοποιήσει την γνώμη τους σχετικά με το θέμα.

Κοινωνικές συνέπειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δώδεκα ρολά σε ποικίλες θέσεις.

Ο προσανατολισμός του χαρτιού υγείας αναφέρεται συχνά ως εμπόδιο για τα παντρεμένα ζευγάρια.[73] Το ζήτημα μπορεί επίσης να ανακύψει στις επιχειρήσεις και τους δημόσιους χώρους.[74]

Ακόμη και στο «Amundsen–Scott Research Station» στον Νότιο Πόλο, έχουν εγερθεί παράπονα για τον τρόπο τοποθέτησης του χαρτιού υγείας. Κατά τη διάρκεια των μακράς πολικής νύκτας, διάρκειας 6 μηνών, λίγες δεκάδες κάτοικοι έχουν κολλήσει να ζουν μαζί, και ενώ πολλοί από τους πονοκεφάλους της μοντέρνας ζωής είναι πέρα μακριά, το φαγητό και η υγιεινή δεν είναι. Παρά τις προκλήσεις που θέτει το εχθρικό κλίμα της Ανταρκτικής, «οι πλέον συνηθισμένες δοκιμασίες της καθημερινής ζωής είναι που αποκαλύπτουν τις συγκρούσεις των προσωπικοτήτων.»[75]

Ορισμένες από τις προτεινόμενες λύσεις στο πρόβλημα, περιλαμβάνουν περισσότερη ή καλύτερη τεχνολογία, ενώ άλλες επικεντρώνονται στην ανθρώπινη συμπεριφορά.

Το Tilt-A-Roll («στρίψτε το ρολό») είναι ένας περιστρεφόμενος διανομέας χαρτιού υγείας, ο οποίος εφευρέθηκε από τον Curtis Batts, γηγενή του Ντάλλας και βιομηχανικό μηχανικό.[55] Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας του για την εφεύρεση, που δημοσιεύθηκαν το 1996 και 1997,[76][77] συνοψίζουν το σχεδιασμό του δηλώνοντας: «Μια ρυθμιζόμενη σύζευξη γωνίας ασφαλίζει τον ζυγό πάνω στη διάταξη τοποθέτησης και επιτρέπει την περιστροφή του ζυγού γύρω από έναν άξονα κάθετο στην άτρακτο κύλισης, έτσι ώστε το ρολό χαρτιού να μπορεί να προσανατολίζεται στο να ξετυλίγει το χαρτί είτε από πάνω είτε από κάτω από το ρολό, ανάλογα με την επιθυμία.»

Ο Batts εξηγεί ότι οι γονείς του διαφωνούσαν «όλη την ώρα» για την τοποθέτηση του χαρτιού υγείας, το ίδιο αυτός και η σύζυγός του· το σύνθημα της συσκευής είναι «Αφήστε το Tilt-A-Roll να σώσει τον γάμο σας!»[55] Το Tilt-A-Roll έχει παρουσιαστεί σε ποικιλία εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών συνεντεύξεων και τηλεοπτικών εκπομπών, συμπεριλαμβανομένου του «The Tonight Show με τον Jay Leno».[78] Ο Batts εισήγαγε το Tilt-A-Roll στην Έκθεση InventHelp's INPEX Invention Trade Show του 1999, τη μεγαλύτερη έκθεση εφευρέσεων παγκοσμίως με 800 εφευρέσεις[79] και κέρδισε την τρίτη θέση «για την ελκυστικότητα και την απλότητά του».[80]

Ο Batts ξεκίνησε να την κατασκευή των συσκευών σε εργαστήριο στο γκαράζ του. Εξηγεί, «Είχα μερικές νύχτες άυπνος, όπου περνούσα 24 ώρες φτιάχνοντας αυτά τα πράγματα. Πρέπει να βρω ένα κατασκευαστή γι' αυτό. Δεν μπορώ να ανταποκριθώ στην ποσότητα.»[55] Το 2000 ο Batts ήταν ακόμα «στη διαδικασία της επιλογής διανομέα»"·[81] έχοντας δοκιμάσει τις εταιρείες «The Home Depot»[78] και «QVC».[82] Από το 2008, το Tilt-A-Roll πωλείται στον διαδικτυακό τόπο του Batt.[83]

Στα τέλη του 2009 ένας εφευρέτης ονόματι Rocky Hutson επέδειξε στους παραγωγούς του τηλεοπτικού προγράμματος «PitchMen», μια παρόμοια συσκευή την οποία ονόμασε «T.P. Swivel». Εκ των 173 νεοεισερχόμενων που συγκεντρώθηκαν στην Ybor City της Τάμπα στη Φλόριντα, ο Hutson ήταν ένας από τους είκοσι που επελέγησαν για να διαφημίσουν τα προϊόντα τους στον Anthony Sullivan.[Σημ. 15][84] Σε ότι αφορά τον ίδιο, ο Hutson τραβά το χαρτί από το πάνω μέρος του ρολού.[85]

Άλλη λύση: εγκατάσταση δύο διανεμητών χαρτιού υγείας, όπως γίνεται συχνά στα δημόσια λουτρά και τα ξενοδοχεία.[86] Ένας αναγνώστης της στήλης του «Γραμματοκιβωτίου της Άννυ» («Annie's Mailbox»), προτείνει τη χρήση ενός υποδοχέα αρκετά μεγάλου ώστε να χωρά δυο ρολά, σημειώνοντας ότι το ρολό πάνω είναι πιο δημοφιλές. Άλλος αναγνώστης παρακάμπτει το ζήτημα του ποιος υποδοχέας προηγείται, καρφώνοντας πέντε ή έξι ρολά σε ένα μεγάλο ψάθινο καλάθι.[87] Μπορεί να βοηθήσει ακόμη και η χρήση διαφορετικών λουτρών.[88] Άλλες λύσεις περιλαμβάνουν κάθετους υποδοχείς.

Ένας ενθουσιώδης περί του χαρτιού υγείας, ονόματι Bill Jarrett από το Grand Rapids του Μίσιγκαν, επιχειρηματολογεί πως οι προηγούμενες σφυγμομετρήσεις είχαν πολύ μικρό αριθμό ερωτηθέντων. Ζητά εθνικό δημοψήφισμα τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου ψήφων, ώστε το αποτέλεσμα να αποφασίσει έναν «εθνικό τρόπο κρεμάσματος του χαρτιού υγείας» που θα επιβληθεί από την «αστυνομία του χαρτιού υγείας».[89] Ο Jarrett αρνείται να αποκαλύψει τη δική του προτίμηση· είχε μάλιστα αφαιρέσει πρωτύτερα τα ρολά με το χαρτί υγείας από τα λουτρά της οικίας του, πριν από την επίσκεψη ενός ανταποκριτή της «Associated Press» (AP) για συνέντευξη. «Δεν λέω, γιατί δεν θέλω να επηρεάσω την ψηφοφορία.»[90] Το να ψηφίσει κανείς απαιτεί την αγορά ενός κιτ δημόσιας συζήτησης αξίας $5. Ως αξία προς όφελος του έθνους προτάσσει: υποθέτοντας ότι μπορεί κανείς να δαπανήσει μισή ώρα κατ' έτος ψάχνοντας για το άκρο του χαρτιού υγείας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν 90 εκατομμύρια ώρες στα σπίτια ανά έτος—και $300 εκατομμύρια στους χώρους εργασίας.[91]

Ο προσανατολισμός του χαρτιού υγείας έχει χρησιμοποιηθεί ρητορικά, ως το απόλυτο ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση δεν έχει καμιά δουλειά υπαγόρευσης, είτε σε επιστολές κάποιου που διαμαρτύρεται για τη ρύθμιση της ηχορύπανσης[92] είτε προς αυστηρότερες απαιτήσεις για να πάρει ένα διαζύγιο.[93] Το 2006, κατά τη διαμαρτυρία για την απαγόρευση του καπνίσματος στα εστιατόρια και τα μπαρ του Νιου Χάμσαϊρ, ο αντιπρόσωπος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των (ΗΠΑ) στο Litchfield του Νιου Χάμσαϊρ, Ralph Boehm, ρώτησε: «Μήπως θα μας πουν σύντομα και από ποια κατεύθυνση πρέπει να κρέμεται από το ρολό, το χαρτί υγείας;»[94]

Το 2005, στο βιβλίο του «Henderson's House Rules: The Official Guide to Replacing the Toilet Paper and Other Domestic Topics of Great Dispute», ο David O'Connor αποσκοπεί στην επίλυση των διαφωνιών με ελάχιστη διαφωνία ή συμβιβασμό, προσφέροντας αξιόπιστους, λογικούς κανόνες.[95] Ο «Κανόνας Σπιτιών» («House Rule») για το χαρτί υγείας είναι προς τα πάνω και έξω και αφιερώνεται ολόκληρη σελίδα σε ένα διάγραμμα με αυτόν τον προσανατολισμό. Όμως ο O'Connor γράφει ότι «αν υπάρχει μέλος θηλυκού γένους στο σπίτι που προτιμά σθεναρά το χαρτί υγείας να κρέμεται προς τα πάνω και μέσα έναντι του τοίχου, τότε, υπερισχύει εκείνη η προτίμηση. Είναι ομολογουμένως μια παράξενη προτίμηση, όμως οι γυναίκες χρησιμοποιούν το χαρτί υγείας πολύ πιο συχνά από τους άνδρες και ως εκ τούτου προκύπτει ο κανόνας.»[96]

  1. Στη Βόρεια Αμερική, το όχημα αναψυχής (recreational vehicle (RV)), είναι ο συνήθης όρος για το μηχανοκίνητο όχημα ή το ρυμουλκούμενο, το οποίο είναι εφοδιασμένο με χώρο καθιστικού και τις ανέσεις που απαντώνται σε μια οικία.
  2. Ο κοινωνικός κονστρουκτιβισμός ή η κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας (και κοινωνικής έννοιας), στη θεωρία της κοινωνιολογίας και της επικοινωνίας, είναι μια θεωρία της γνώσης, η οποία εξετάζει την ανάπτυξη των από κοινού κατασκευασμένων αντιλήψεων για τον κόσμο, που αποτελούν τη βάση για τις κοινές παραδοχές, σχετικά με την πραγματικότητα.
  3. Η διαδικασία της παραγωγής εικόνων της δομής ή της δραστηριότητας του εγκεφάλου ή άλλου τμήματος του νευρικού συστήματος, με τεχνικές όπως απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού ή υπολογιστική τομογραφία.
  4. Η από του-στόματος-λέξη (Αγγλικά: word-of-mouth και Λατινικά: viva voce), είναι το πέρασμα των πληροφοριών από άτομο σε άτομο με την προφορική επικοινωνία, η οποία θα μπορούσε να είναι τόσο απλή όπως όταν κάποιος λέει την ώρα της ημέρας. Η αφήγηση ιστοριών, είναι μια κοινή μορφή επικοινωνίας των δια-του-στόματος-λέξεων, όπου ένα άτομο λέει στους άλλους, μια ιστορία για ένα πραγματικό γεγονός ή για κάτι που εφευρέθηκε ότι συνέβη.
  5. Η συζήτηση ραδιοφώνου είναι μια μορφή ραδιοφώνου η οποία περιέχει συζήτηση για επίκαιρα θέματα. Οι περισσότερες παραστάσεις, φιλοξενούνται τακτικά από ένα μόνο άτομο και συχνά διαθέτουν συνεντεύξεις με έναν αριθμό διαφορετικών επισκεπτών.
  6. Η «Orange County Register» (και εν συντομία «Register»), είναι μια επί πληρωμή ημερήσια εφημερίδα, που εκδίδεται στην Καλιφόρνια. Η «Register», που δημοσιεύθηκε στην Santa Ana, ανήκει στην «Digital Media First». Η εφημερίδα ανήκε κατά το 1935-2016, στην «Freedom Communications».
  7. Συν-ιδρυθείσα το 1857 από τον Saul Solomon, η «Cape Argus» είναι μια καθημερινή εφημερίδα, η οποία εκδίδεται από την «Sekunjalo Investments» στο Κέιπ Τάουν, στη Νότια Αφρική. Κοινώς αναφέρεται ως «The Argus».
  8. Στην κατοπτρική συμμετρία (reflection symmetry) η εικόνα δεν αλλάζει συγκρινόμενη με την αντανάκλασή της.
  9. Η «Miller Lite», επίσης γνωστή απλά ως «Lite», είναι μια 4,2% βαθμών μάρκα χλωμής ξανθής ελαφριάς μπύρας, που πωλείται από την «MillerCoors» του Μιλγουόκι, Ουισκόνσιν, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μακροχρόνια διαφημιστική καμπάνια της «Miller Lite» «Σπουδαία Γεύση ... Λιγότερο Φούσκωμα!» κατετάγη από το περιοδικό «Advertising Age», ως η όγδοη καλύτερη διαφημιστική καμπάνια στην ιστορία. Η εκστρατεία αναπτύχθηκε από την διαφημιστική εταιρεία «McCann-Erickson Worldwide». Στο αποκορύφωμα της εκστρατείας, οι τηλεοπτικές διαφημίσεις συνήθως απεικόνιζαν ένα πότη της «Miller Lite» ο οποίος τόνιζε τη σπουδαία γεύση της, ακολουθούμενος από έναν άλλο, που παρατηρούσε ότι φούσκωνε λιγότερο.[Παρ. Σημ. 1][Παρ. Σημ. 2][Παρ. Σημ. 3]
  10. Η «Cottonelle» είναι μια μάρκα χαρτιού υγείας που παράγεται από την «Kimberly-Clark». Η εταιρεία έχει κάνει πολλούς διαφορετικούς τύπους χαρτιού υγείας, όπως Κανονικό, Cottonelle Διπλό, (με δύο στρώσεις) Cottonelle Ultra, Cottonelle Αλόη & E, Cottonelle Παιδικό και Cottonelle Έξτρα Αντοχής, επί του παρόντος πωλούνται υπό την εμπορική επωνυμία της «Kleenex».
  11. Η «Weekly World News», ήταν μια ευρέως μυθοπλαστικών ειδήσεων ταμπλόιντ, η οποία δημοσιευόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες από 1979 έως το 2007, γνωστή για την κάλυψη εξωπραγματικών ιστοριών της, που συχνά βασίζονταν σε υπερφυσικά ή παραφυσικά θέματα και μια προσέγγιση στην είδηση που άγγιζε τα όρια της σάτιρας. Το 2009, η «Weekly World News», τέθηκε εκ νέου, ως μια online έκδοση. Ο τρέχων αρχισυντάκτης της είναι ο Neil McGinness.
  12. Το «Εννεάγραμμα της Προσωπικότητας» («Enneagram of Personality») ή απλά το εννεάγραμμα (από τις Ελληνικές λέξεις "ἐννέα" και "γράμμα", που σημαίνει κάτι "γραμμένο" ή "γραφόμενο"), είναι ένα μοντέλο της ανθρώπινης προσωπικότητας, που κατά κύριο λόγο είναι κατανοητό και διδάσκεται ως τυπολογία των εννέα διασυνδεδεμένων τύπων προσωπικότητας.[Παρ. Σημ. 4]
  13. Η «Canadian Commercial Travellers Association» είναι μέλος στην «Καναδική Επαγγελματική Ένωση Πωλήσεων» («Canadian Professional Sales Association» (CPSA)), κοινώς γνωστή ως CPSA, είναι μια Καναδική ένωση για τις πωλήσεις και των επαγγελματιών του μάρκετινγκ. Η CPSA είναι ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός, με 27.000 μέλη. Η CPSA παρέχει δύο κύρια οφέλη στα μέλη της· τις αποταμιεύσεις των μελών και την επαγγελματική τους ανάπτυξη.
  14. Η Ann Landers (ψευδώνυμο της Eppie Lederer), απεβίωσε στις 22 Ιουνίου 2002 και η τελευταία της στήλη κυκλοφόρησε στις 27 Ιουλίου 2002.
  15. Ο Anthony John "Sully" Sullivan (γεννημένος στις 11 Φεβρουαρίου 1969), είναι Άγγλος επιχειρηματίας και infomercial pitchman, των αγορών μέσω της ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, πιο γνωστός για τους ρόλους του σε τηλεοπτικές διαφημίσεις.[Παρ. Σημ. 5]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. [1], τελευταία επίσκεψη: 13 Νοεμβρίου 2016
  2. «Beer Nutrition Facts and Codes». MillerCoors. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  3. "TOP 100 ADVERTISING CAMPAIGNS." Advertising Age. Accessed on July 2, 2006
  4. «Strong's Greek: 1121. γράμμα (gramma) -- that which is drawn or written, i.e. a letter». biblesuite.com. 
  5. «Anthony Sullivan». anthonysullivan.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  1. This paragraph summarizes material in the body; details and citations are found below. For definitions of the choices, see Preliminaries. Habit is discussed in Arguments. See Survey results for statistics.
  2. For pros and cons, including RVs and cats, see Arguments; for celebrities and experts, including Ann Landers, see Noted preferences; for theories, see Themes.
  3. The enthusiast, Bill Jarrett, and the inventor, Curtis Batts, are described in Solutions.
  4. Burns 2003.
  5. Burns 2003, σελ. 111.
  6. Burns 2003, σελ. 113.
  7. Collett 2008.
  8. Paul 2006. The previous topics are discussed in the section "Finding Sociology in everyday places: a review".
  9. Peterson 2006, σελίδες 173–175.
  10. Gernsbacher 2007.
  11. Cesvet, Babinski & Alper 2008, σελ. 68.
  12. Voice of America 2004.
  13. 13,0 13,1 Progressive Grocer 2010.
  14. Ode 2010: "The Kimberly-Clark company cites three advantages for rolling over: perforation control, viewing advantage and wall avoidance."; Garton 2005; Jarski & Jarski 2007.
  15. Ode 2010; Elliott 2006
  16. Lind 1992; "The Grand Princess cruise ship replaces its toilet paper with the leading edge over the front, so that it can be folded as is done in five-star hotels. (Yes, someone really did ask this question.)" (Carpenter 1999); Rosencrans 1998; Garton 2005.
  17. Grant 1991b; Garton 2005; Mitchell & Sugar 2005a; Jarski & Jarski 2007.
  18. Jarski & Jarski 2007
  19. Brandweek 2009[νεκρός σύνδεσμος]
  20. Darbo 2007; Garton 2005; O'Connor 2005, σελ. 63.
  21. Nerbas 2009.
  22. Ode 2010; Weingarten 2008; Keeran 1993.
  23. Downey & Harrison 1993.
  24. McNatt 2010.
  25. Centralian Advocate 2002.
  26. Yeld 2010.
  27. FitzSimons 2009, σελ. 99.
  28. Scriven 1991, "EVALUATION SKILLS", pp. 151–153, especially p. 153 for the quotations.
  29. Nalebuff & Ayres 2006, σελίδες 115–118.
  30. Harris 2010.
  31. The Daily Examiner 2009.
  32. 32,0 32,1 Rubin 1989.
  33. 33,0 33,1 Oldenburg 1989.
  34. Mark Wolf Scripps Howard News Service 1990.
  35. Kanner 1995, σελίδες 56, 120.
  36. Ladan 2001.
  37. Nestruck 2005.
  38. The 1996 report, which may not have contained this question, was the fourth annual report: (McCarthey 1996)
  39. 39,0 39,1 PR Newswire 1993.
  40. 40,0 40,1 Ortega 1995.
  41. Ciancio 1994.
  42. Ciancio 1995.
  43. Dickson 2001.
  44. Ebenkamp 2004; Pierson 2004.
  45. 45,0 45,1 Toronto Star staff and news services 1993.
  46. Stark 1993.
  47. 47,0 47,1 Clark 1993.
  48. American Standard Press 2008.
  49. Harden 1995.
  50. Henry 1999.
  51. CottonelleRollPoll.com
  52. Ode 2010.
  53. PR Newswire 2010.
  54. Poretz & Sinrod 1989, σελ. 34.
  55. 55,0 55,1 55,2 55,3 Floyd 1999.
  56. Ms Maud 2002.
  57. Kimberly-Clark 2010.
  58. LaForte 2003.
  59. Barrett & Mingo 2003, σελ. 400.
  60. Buckley 2005, σελ. 106.
  61. 61,0 61,1 Landers 1998.
  62. Keim 1997.
  63. Breithaupt 2003, σελίδες 126, 135.
  64. Wyman 2001, σελ. 61.
  65. Maybelle Morgan (19 Μαρτίου 2015). «Over or under? The age-old debate of which way a roll of toilet paper should sit is FINALLY settled... by a 124-year-old diagram». Mailonline, dailymail.co.uk. Daily Mail. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2015. 
  66. Jenny Che (17–19 Μαρτίου 2015). «This 124-Year-Old Patent Reveals The Right Way To Use Toilet Paper». HuffPost: Business. The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2015. 
  67. 67,0 67,1 Marelius 1987.
  68. 68,0 68,1 Toronto Star 1986.
  69. The Oprah Winfrey Show 1996.
  70. Landers 2002.
  71. Welsh 2005; Rawson 2008.
  72. Burns 2003, σελ. 116.
  73. Wolf 1999, σελίδες 74–75; Hogan & Hogan 2000, σελ. 200.
  74. Lui 2009; Grant 1991a.
  75. Daily Express 1999, σελ. 39.
  76. U.S. Patent 5.588.615
  77. U.S. Patent 5.690.302
  78. 78,0 78,1 Newman 2000.
  79. Miller 1999.
  80. Greenberg 2007, σελ. 149.
  81. Hunt & Edwards 2000.
  82. Stovall 1997.
  83. Greenberg 2007, σελ. 149. See The Tilt-A-Roll homepage Αρχειοθετήθηκε 2011-09-02 στο Wayback Machine. at Curtis Batts Online
  84. Zayas 2009.
  85. Luna 2009.
  86. Walsh 1999; Marelius 1987.
  87. Mitchell & Sugar 2005b.
  88. Arkins 1994; Jarski & Jarski 2007.
  89. Godfrey 2006, σελ. 103.
  90. Rademacher 2005.
  91. Lind 1992.
  92. Ratzlaff 2009.
  93. Wuthrich 2006.
  94. Saunders 2006.
  95. O'Connor 2005, σελίδες 2–3.
  96. O'Connor 2005, σελίδες 63–64; Davis 2006.

Πρόσθετη ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (Αγγλικά) For Your Information, 4 October 1993, σελ. C1,
    Factiva rnob000020011101dpa400p2p
     
  • (Αγγλικά) :References "a Reader's Digest poll". Primary source unclear.
  • (Αγγλικά) Brody, Ed (2002), Spinning Tales, Weaving Hope: Stories, Storytelling, and Activities for Peace, Justice and the Environment, New Society Publishers, σελ. 158 
  • (Αγγλικά) Cameron, W. Bruce (2004), How to Remodel a Man: Tips and Techniques on Accomplishing Something You Know Is Impossible But Want to Try Anyway, Macmillan, σελ. 185 
  • (Αγγλικά) Carpenter, Richard P. (28 March 1999), It's swimming vs. snoozing, σελ. M4,
    Factiva bstngb0020010825dv3s00asy
     
  • (Αγγλικά) Freeman, Kim (8 February 1986), Vox Jox, σελ. 16 
  • (Αγγλικά) :References a poll by Ric Hanson featured in USA Today.
  • (Αγγλικά) Grossvogel, David I. (1987), Dear Ann Landers: our intimate and changing dialogue with America's best-loved confidante, Contemporary Books, σελ. 257 
  • (Αγγλικά) Kelly, William Jude (1988), Models in process: a rhetoric and reader, Macmillan, σελ. 154 
  • (Αγγλικά) Kogan, Rick (2004), America's Mom: The Life, Lessons, and Legacy of Ann Landers, Thorndike Press, σελ. 224 
  • (Αγγλικά) Praeger, Dave (2007), Poop Culture: How America Is Shaped by Its Grossest National Product, Feral House, σελ. 72 
  • (Αγγλικά) Selby, David (1995), Earthkind: a teachers' handbook on humane education, Trentham Books, σελ. 367 
  • (Αγγλικά) Singular, Stephen (1987), Talked to death: the life and murder of Alan Berg, σελ. 305 
  • (Αγγλικά) :Mentions Bob Palmer of Denver's KCNC-TV doing a show on this topic.
  • (Αγγλικά) Society of Automotive Engineers (2004), Reliability and robust design in automotive engineering, σελ. 412 
  • (Αγγλικά) :Presents a statistical test to determine gender differences in toilet paper orientation.
  • (Αγγλικά) Trachtenberg, Robert (2005), When I Knew, HarperCollins, σελ. 69