Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλλιφώνι Καρδίτσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°16′38.3″N 21°57′42.1″E / 39.277306°N 21.961694°E / 39.277306; 21.961694

Καλλιφώνι
Καλλιφώνι is located in Greece
Καλλιφώνι
Καλλιφώνι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΚαρδίτσας
Δημοτική ΕνότηταΚαλλιφώνου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΚαρδίτσας
Υψόμετρο145 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος823
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας43100
Τηλ. κωδικός2441

Το Καλλιφώνι ή Καλλιφώνιο είναι χωριό του δήμου Καρδίτσας, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Καρδίτσας, Θεσσαλία. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 1.017 κατοίκους. Απέχει 13 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα.[1]

Το Καλλιφώνι στα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε τσιφλίκι του Τούρκου Μουχεδίν Βέη, ενώ παλαιότερα ήταν τσιφλίκι του Αλή Πασά. Το κονάκι του Μπέη βρισκόταν μέσα στο χωριό, κοντά στο Κεφαλόρεμα. Το τσιφλίκι κληρονόμησε ο γιος του Πετριδίν Βέης και μετά τον πρόωρο θάνατό του, η χήρα του, Ναδιρέ, εγκαταστάθηκε στη Λάρισα το 1882. Μετά την αποχώρηση των μουσουλμάνων από τη Θεσσαλία, μέρος του τσιφλικιού αγόρασε ο Δημήτριος Γιαννακόπουλος. Το τσιφλίκι απαλλοτριώθηκε το 1923.[1]

Μετά το 1881, το Καλλιφώνι έγινε έδρα δήμου και δημιουργήθηκε σε αυτό αστυνομικός σταθμός. Κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, στο χωριό κατέφυγε ο Νικόλαος Πλαστήρας, καθώς ξυλοκόπησε ένα τουρκόπουλο ως εκδίκηση στη συμπεριφορά του γιου του Τούρκου διοικητή, σύμφωνα με τον ίδιο, ενώ η προφορική παράδοση στο Καλλιφώνι αναφέρει ότι το είχε σκοτώσει.[1]

Ακολουθεί η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή 1881 1889 1896 1907 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 430[2] 625[3] 580[4] 579[5] 743[6] 913[7] 1.210[7] 1.333[7] 1.601[7] 1.372[7] 1.262[7] 1.241[7] 1.219 1.017

Διοικητικές μεταβολές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την προσάρτηση του Καλλιφωνίου στην Ελλάδα μαζί με την υπόλοιπη Θεσσαλία το 1881, ορίστηκε το 1883 έδρα του δήμου Καλλιφωνίου, του νομού Τρικάλων. Με το ΦΕΚ 136Α (08/07/1899) ο οικισμός υπάγεται στο νομό Καρδίτσης, μέχρι το 1909, όταν με το ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909, υπάγεται πάλι στον νομό Τρικάλων. Ο δήμος Καλλιφωνίου καταργήθηκε το 1912 και το Καλλιφώνι ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας της επαρχίας Καρδίτσας. Το 1944, με το ΦΕΚ 82Α, υπάγεται στον νομό Καρδίτσας. Με το πρόγραμμα Καποδίστριας, η κοινότητα Καλλιφωνίου καταργήθηκε το 1997 και το Καλλιφώνι ορίστηκε έδρα του δήμου Καλλιφωνίου. Με το πρόγραμμα Καλλικράτης, ο δήμος Καλλιφωνίου καταργήθηκε και εντάχθηκε στον δήμο Καρδίτσας.[8]

Τρία χιλιόμετρα βόρεια του χωριού βρίσκεται η μονή της Παναγίας Φανερωμένης. Η μονή κτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα για τη φύλαξη της εικόνας της Παναγίας της Φανερωμένης. Η μονή εορτάζει στις 23 Αυγούστου.[1]

Εκτός από τον εορτασμό της μονής της Παναγίας Φανερωμένης τις 23 Αυγούστου, στο χωριό λαμβάνουν χώρα παραδοσιακοί χώροι το Πάσχα και ανήμερα των Χριστουγέννων, το αποκριάτικο έθιμο των Ρογκατσαρίων και κάθε δύο χρόνια γίνεται αναβίωση παραδοσιακού καραγκούνικου γάμου.[1]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Τοπική Κοινότητα Καλλιφωνίου Αρχειοθετήθηκε 2020-01-26 στο Wayback Machine. Δήμος Καρδίτσας
  2. Ελληνική απογραφή Θεσσαλίας-Άρτας 1881, σελ. 36
  3. Ελληνική απογραφή 1889, σελ. 158
  4. Ελληνική απογραφή 1896, σελ. 166
  5. Ελληνική απογραφή 1907, σελ. 425
  6. Ελληνική απογραφή 1920, σελ. 24' Πίνακας ιβ΄
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σελ. 292.
  8. «Καλλιφώνιον (Καρδίτσης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017.