Η 3η Μαΐου 1808 (ισπανικά: 'El tres de mayo de 1808', γνωστό και ως El tres de mayo de 1808 en Madrid, Los fusilamientos de la montaña del Príncipe Pío,[1] ή Los fusilamientos del tres de mayo[2]) είναι πίνακας του Ισπανού καλλιτέχνη Φρανθίσκο Γκόγια. Το έργο, που ολοκληρώθηκε το 1814, βρίσκεται στο Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη. Με αυτό το έργο, ο Γκόγια θέλησε να τιμήσει τη μνήμη της Ισπανικής αντίστασης στο στρατό του Ναπολέοντα κατά τη διάρκεια της κατοχής του 1808 κατά τον πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου. Μαζί με το «ταίρι» του που έχει το ίδιο μέγεθος, τον πίνακα Η 2α Μαΐου 1808, έγινε κατόπιν παραγγελίας της προσωρινής κυβέρνησης της Ισπανίας μετά από πρόταση του Γκόγια.
Το περιεχόμενο του πίνακα, η απεικόνιση και η συναισθηματική δύναμη, του εξασφαλίζουν τον τίτλο της πρωτοποριακής, αρχέτυπης εικόνας της φρίκης του πολέμου. Αν και αντλεί στοιχεία από την υψηλή αλλά και τη λαϊκή τέχνη, Η 3η Μαΐου 1808 είναι ξεκάθαρο πως σπάει τα δεσμά της συμβατικότητας. Αποκλίνοντας από τις παραδόσεις της Χριστιανικής τέχνης και τις παραδοσιακές απεικονίσεις του πολέμου, δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο έργο - πρόγονο και αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους πίνακες της σύγχρονης εποχής.[3] Σύμφωνα με τον ιστορικό τέχνης Κένεθ Κλαρκ, Η 3η Μαΐου 1808 είναι «ο πρώτος μεγάλος πίνακας που μπορεί να χαρακτηριστεί επαναστατικός με κάθε έννοια της λέξης, στο ύφος, το αντικείμενο, και την πρόθεση».[4]
Σχετικά πολυμέσα
