Μέχρι τον προπάππο του
Το έργο Μέχρι τον προπάππο του (ισπανικά: Asta su abuelo) είναι το τριακοστό ένατο (39ο) από τη σειρά 80 χαρακτικών Τα Καπρίτσια (Los Caprichos) του Ισπανού καλλιτέχνη Φρανθίσκο Γκόγια. Ο Γκόγια δημιούργησε τα χαρακτικά αυτά κατά τα έτη 1797 και 1798, και τα δημοσίευσε σαν μία συλλογή έργων το 1799. Περιγράφοντας αυτή τη σειρά έργων, ο καλλιτέχνης ανέφερε ότι απεικονίζει τις αμέτρητες ιδιορρυθμίες και ανοησίες που υπάρχουν σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία, και τις κοινές προκαταλήψεις και τις παραπλανητικές πρακτικές που τα έθιμα, η αμάθεια, ή η ιδιοτέλεια τις έχουν καταστήσει συνήθεις.[1]
Το αντικείμενο του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη χρονική περίοδο που έζησε ο Γκόγια στην Ισπανία ήταν ιδιαίτερα έντονο το φαινόμενο των ιδαλγών (hidalgos). Κατά λέξη hidalgo σημαίνει γιος κάποιου (hijo de algo). Το γεγονός ότι κάποιος μπορούσε να αναφέρει τα ονόματα ορισμένων προγόνων του, αρκούσε για να θεωρηθεί αυτομάτως μέλος μιας, κατώτερης έστω, αριστοκρατίας και του έδινε την απαραίτητη δικαιολογία για να μην εργάζεται-τουλάχιστον χειρωνακτικά. Το 15% περίπου του πληθυσμού της χώρας θεωρούσε ότι ανήκε σε αυτή ακριβώς την κοινωνική κατηγορία, και επομένως απέφευγε κάθε δημιουργική δραστηριότητα. Οι περισσότεροι από αυτούς ζούσαν φτωχικά επειδή αρνούνταν να εργαστούν. Συχνά ο Γκόγια παρουσίαζε τα μέλη αυτής της τάξης σαν γαϊδάρους οι οποίοι αρκούνται να παρακολουθούν τους ομοίους τους να εργάζονται.[2]
Προσχέδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Simon, Linda, "The Sleep of Reason", The World and I
- ↑ Φρανσίσκο Γκόγια (Rose-Marie & Rainer Hagen), σ.36,39
| ||||||||||||||||||||||||||
