Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζόραν Σλάβνιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζόραν Σλάβνιτς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση26 Οκτωβρίου 1949 (1949-10-26) (74 ετών)
Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,80 μ.
Αθλ. καριέρα1967 - 1983
ΘέσηΠόιντ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
1967 - 1977 0 Ερυθρός Αστέρας
1977 - 1979 0 Ζουβεντούτ Μπαδαλόνα
1979 - 1981 0 ΚΚ Σίμπενκα
1981 - 1982 0 Γιούβε Καζέρτα
1982 - 1983 0 Παρτιζάν Βελιγραδίου
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1970 - 1983 0 Εθνική Γιουγκοσλαβίας

Ο Ζόραν Σλάβνιτς (σερβ-κυριλ: Зоран Славнић, γεννήθηκε 26 Οκτωβρίου 1949) είναι Γιουγκοσλάβος (από τη Σερβία) πρώην καλαθοσφαιριστής. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους πλέι μέικερ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μέλος της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε όλα τα διεθνή τρόπαια τη δεκαετία του 1970. Συμπεριλήφθηκε στους 50 μεγαλύτερους παίκτες της FIBA το 1991,[1] ενώ το 2007 εισήχθη στο Hall of Fame της FIBA.[2]

Ο Σλάβνιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι και αρχικά ασχολήθηκε με αρκετά αθλήματα όπως κολύμβηση και χάντμπολ. Ξεκίνησε να αγωνίζεται ως καλαθοσφαιριστής με μία από τις δύο μεγάλες ομάδες της πόλης, τον Ερυθρό Αστέρα. Το ταλέντο του φάνηκε γρήγορα και ήδη το 1968 κέρδισε με την Εθνική Ομάδα Νέων το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων.[3][4] Του δόθηκε η προσωνυμία Μόκα από παιδικούς φίλους λόγω της αγάπης του για την τούρτα με γεύση μόκα.[5]

Αγωνιζόμενος για μία δεκαετία γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του: δύο πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας, τρία Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Ήταν μέλος μίας από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του Ερυθρού Αστέρα. Η μεταγραφή του στην ισπανική Ζουβεντούτ Μπαδαλόνα, βοήθησε την ισπανική ομάδα την πρώτη ήδη χρονιά να κερδίσει το ισπανικό πρωτάθλημα της το 1978, για δεύτερη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Μετά από δύο χρόνια στην Ισπανία, επέστρεψε στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα, παίζοντας για τη Σιμπένκα και μετά έπαιξε με την Καζέρτα στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Τελείωσε τη σταδιοδρομία του το 1983 μετά από ένα χρόνο στους μεγαλύτερους αντιπάλους του Ερυθρού Αστέρα, την Παρτιζάν Βελιγραδίου.[2][6]

Ο Σλάβνιτς έπαιξε σε 179 παιχνίδια με την εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας και σημείωσε 1.465 πόντους. Έκανε το ντεμπούτο του το 1970 αλλά δεν αγωνίστηκε στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις μέχρι το 1973 όταν ο Μίρκο Νόβοσελ πίστευψε στο πιο λαμπρό χαρακτηριστικό του: η δημιουργικότητα. Ο Σλάβνιτς δεν ήταν ένας συνηθισμένος παίκτης. Η φαντασία του ήταν πάνω από κάθε τακτική ή εντολή προπονητή. Ήταν ο βασικός πλέι μέικερ της πανίσχυρης ομάδας της δεκαετίας του 1970 και μαζί με τους Κρέζιμιρ Τσόσιτς, Ντράζεν Νταλιπάγκιτς και Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς κατέκτησαν χρυσά μετάλλια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.[4] Κέρδισε τρεις τίτλους Ευρωμπάσκετ, το 1973 στη Βαρκελώνη, το 1975 στο Βελιγράδι και το 1977 στη Λιέγη. Κέρδισε το χρυσό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1978 στη Μανίλα και ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης το 1980.[3][5]

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ακολούθησε προπονητική καριέρα στις εξής ομάδες: 1983–84 ΚΚ Σίμπενκα, 1984–85 Παρτιζάν Βελιγραδίου, 1985–86 ΚΚ Σπλιτ (Γιουγκοπλάστικα), 1986–88 Μάλαγα, 1988–91 Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου, 1991–92 Δάφνη, 1993–1994 Μπεομπάνκα, 1994–95 Ερυθρός Αστέρας, 1995–96 Ζουβεντούτ Μπαδαλόνα 1996–97 Ηρακλής Θεσσαλονίκης, 2001 Μπάμπεργκ, 2004 Άτλας, 2007 Εθνική Σερβίας.[7]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογοι

  • 2 × Πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας (1969, 1972)
  • 3 × Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1971, 1973, 1975)
  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (1978)

Εθνική Γιουγκοσλαβίας

  • 3 × Ευρωμπάσκετ (1973, 1975, 1977)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (1978)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες (1980)

Ατομικές διακρίσεις

  • Καλύτερη πεντάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (1977)
  • Οι 50 μεγαλύτεροι παίκτες της FIBA (1991)
  • FIBA Hall of Fame (2007)
  • Οι 50 Μεγαλύτεροι Συνεισφέροντες της Ευρωλίγκας (2008)
  1. «FIBA's 50 Greatest Players». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021. 
  2. 2,0 2,1 «Zoran Slavnic (Serbia)». Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 «Zoran SLAVNIC». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. 
  4. 4,0 4,1 «Zoran Slavnic, the first showman». Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2021. 
  5. 5,0 5,1 «101 Greats: Zoran Slavnic». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. 
  6. «ΖΟΡΑΝ ΣΛΑΒΝΙΤΣ: Ο "ΔΑΣΚΑΛΟΣ" ΤΟΥ "ΜΟΤΣΑΡΤ"». Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2021. 
  7. «ZORAN SLAVNIC». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]