Ζοζεφίν ντε Ρεσκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζοζεφίν ντε Ρεσκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Józefina Reszke (Πολωνικά)
Γέννηση4  Ιουνίου 1855[1][2][3]
Βαρσοβία[3][4]
Θάνατος22  Φεβρουαρίου 1891[1][2][3]
Βαρσοβία[3]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια όπερας
Περίοδος ακμής1871
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛεόπολντ Γιούλιαν Κρόνενμπεργκ
ΤέκναΓιουζεφίνα Ρούζα Κρόνενμπεργκ
d:Q11754634
ΑδέλφιαΕντουάρ ντε Ρεσκ
Ζαν ντε Ρεσκ
ΟικογένειαΚρόνενμπεργκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Γιουζεφίνα Ρέσκε (πολωνικά: Józefina Reszke), γνωστή με το καλλιτεχνικό της όνομα Ζοζεφίν ντε Ρεσκ (γαλλικά: Joséphine de Reszke) (4 Ιουνίου 1855 – 22 Φεβρουαρίου 1891), ήταν Πολωνή υψίφωνος.[6] Αυτή και τα αδέρφια της, Ζαν και Εντουάρ ντε Ρεσκ, έμαθαν να τραγουδούν από τη μητέρα τους, Εμίλια. Η Ζοζεφίν είχε επίσης μαθήματα με την Μαντάμ Νίσεν-Σάλομον. Έκανε το ντεμπούτο της στο Παρίσι ως Οφηλία στο Άμλετ στις 21 Ιουνίου 1875.

Έπαιξε στη Δυτική Ευρώπη. Ήταν στην Όπερα του Παρισιού για αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έγινε γνωστή για τις ερμηνείες της σε ιταλικές και γαλλικές όπερες. Αποσύρθηκε από τη σκηνή αφού παντρεύτηκε το Βαρόνο Λεόπολντ Γιούλιαν Κρόνενμπεργκ, ωστόσο παρέμεινε στη σκηνή ως δασκάλα φωνής.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρέσκε ήταν κόρη της Εμίλια Ουλφιάρσκα (γενν. περίπου το 1827) και του Γιαν Ρέσκε.[7] Η Εμίλια ήταν ερασιτέχνης σοπράνο που είχε σπουδάσει κοντά στον Μανουέλ Γκαρθία και την Πολίν Βιαρντό, την αδερφή του. Είχε μια καθαρή, δυνατή φωνή. Ταξίδεψε σε όλη την Ιταλία και παρακολούθησε παραστάσεις των μεγάλων δασκάλων της όπερας. Στη Βαρσοβία, ερμήνευσε τον ρόλο της Δεσδαιμόνας στον Οθέλλος του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ από τον Τζοακίνο Ροσσίνι, σε μια εκδήλωση για την Φιλανθρωπική Εταιρεία στο Μεγάλο Θέατρο.[8]

Οι οικογένεια Ρέσκε έχτισε και λειτούργησε το Hotel Saski, το οποίο εξυπηρετούσε καλλιτέχνες από τη Μόσχα, το Βερολίνο και το Παρίσι, δίπλα στην κατοικία τους. Στο σπίτι τους πραγματοποιήθηκαν αυτοσχέδιες παραστάσεις με την Εμίλια, καθώς και πρόβες καλλιτεχνών για επερχόμενες παραστάσεις.[9]

Τα αδέρφια της ήταν οι Ζαν και Εντουάρ ντε Ρεσκ. Η Εμίλια έμαθε στα παιδιά της να τραγουδούν[10] και η Ζοζεφίν σπούδασε επίσης με μια Μαντάμ Νίσεν-Σάλομον.[6] Σπούδασε μουσική στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης.[11] Η Ζοζεφίν, ο Ζαν και ο Εντουάρ εμφανίστηκαν σε ένα σουαρέ το 1869.[10]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε το ντεμπούτο της στο Παρίσι ως Οφηλία στο Άμλετ στις 21 Ιουνίου 1875.[11] Η Ζοζεφίν, υψίφωνος, και ο μικρότερος αδερφός της Εντουάρ ντε Ρεσκ εμφανίστηκαν στη Δυτική Ευρώπη ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1870.[12][13][14] Ο Ζαν τραγούδησε σόλο σοπράνο ως αγόρι στον Καθεδρικό Ναό της Βαρσοβίας.[12] Ο Édouard, βαθύφωνος, έκανε το ντεμπούτο του στην Αΐντα στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1876.

Παρέμεινε στην Όπερα του Παρισιού στη Γαλλία για αρκετά χρόνια,[6][11] κατά την οποία έγινε γνωστή για τις ερμηνείες της σε ιταλικές και γαλλικές όπερες. Δημιούργησε επίσης το ρόλο της Sita στο Le roi de Lahore του Ζυλ Μασνέ.[6][11] Έκανε επιτυχία στη Μαδρίτη της Ισπανίας στις όπερες Οι Ουγενότοι, Αφρικάνα, Φαβορίτα και Ντον Τζοβάννι.[15] Έπαιξε επίσης στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας,[6] αλλά απέρριψε μια πρόταση να εμφανιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρέμεινε στην Ευρώπη —συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας και της Μεγάλης Βρετανίας[16] — για τη διάρκεια της καριέρας της.[6]

Η Ρεσκ έκανε το ντεμπούτο της στην Αγγλία στις 18 Απριλίου 1881 στο Κόβεντ Γκάρντεν, όπου έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στην Αΐντα και ο αδελφός της, Εντουάρ, ήταν επίσης ερμηνευτής.[11]

Η Ρεσκ εμφανίστηκε με τον αδελφό της Ζαν με την ευκαιρία του ντεμπούτου του. Οι δύο, μαζί με τον Εντουάρ, συμμετείχαν στην πρεμιέρα της Ηρωδιάς στο Παρίσι το 1884.[6][11] Η Ζοζεφίν έπαιξε τη Σαλώμη και ο Ζαν ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.[11]

Πορτρέτο μιας κυρίας της κοινωνίας, Ζοζεφίν ντε Ρεσκ, ελαιογραφία, 1879, Ταντέους Αϊντουκιέβιτς

Στο τέλος των σεζόν της όπερας, η Ζοζεφίν επέστρεψε στη Βαρσοβία, όπου έπαιξε για φιλανθρωπικά ιδρύματα, όπως και η μητέρα της. Έδωσε όλα τα έσοδα που έβγαζε στην Πολωνία σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Έγινε η αγαπημένη των καταξιωμένων ποιητών και συνθετών, οι οποίοι της αφιέρωσαν ποιήματα και τραγούδια. Τα μέλη του κοινού της έδωσαν λουλούδια και την τίμησαν τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της Πολωνίας, Jescze Polska nie zginęła (Η Πολωνία δεν έχει χαθεί ακόμα). Θαυμαστές από την Κρακοβία παρήγγειλαν ένα πορτρέτο της από τον Ταντέους Αϊντουκιέβιτς και το τοποθετούσαν στο Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας.[17][α]

Αποσύρθηκε από τη σκηνή μετά τον γάμο της και έκτοτε ήταν δασκάλα φωνητικής.[19]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1885, παντρεύτηκε τον Βαρόνο Λεόπολντ Γιούλιαν Κρόνενμπεργκ.[16] Στο απόγειο της καριέρας της, αποσύρθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τη σκηνή, δίνοντας στη συνέχεια μόνο φιλανθρωπικές παραστάσεις. Για αυτό βραβεύτηκε με ένα διαμάντι από την πόλη του Πόζναν.[6]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέθανε στη Βαρσοβία το 1891, σε ηλικία 35 ετών.[6][20]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Το πορτρέτο παραγγέλθηκε από τους θαυμαστές της και τοποθετήθηκε στη συλλογή του Εθνικού Μουσείου της Βαρσοβίας. Αφού παντρεύτηκε ο σύζυγός της, Βαρόνος Κρόνενμπεργκ, αντάλλαξε έναν πίνακα από τη συλλογή του για αυτόν τον πίνακα, ο οποίος πέρασε από τα μέλη της οικογένειας το 1892.[18]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb148026367. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. jozefina-reszke.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 1593. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  4. ↑ psb.13754.4.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb148026367. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Ewen 1963.
  7. ↑ Leiser 1934, σελ. 15.
  8. ↑ Leiser 1934, σελ. 14.
  9. ↑ Leiser 1934.
  10. ↑ 10,0 10,1 Potter, John (2 Ιουνίου 2009). «Jean de Reszke». Tenor: History of a Voice (στα Αγγλικά). Yale University Press. ISBN 978-0-300-16002-4. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 «Memorial Notices - Mlle. Josephine de Reszke». The Guardian: σελ. 6. 26 February 1891. https://www.newspapers.com/clip/88646920/memorial-notices-mlle-josephine-de/. Ανακτήθηκε στις 9 November 2021. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Jean de Reszke, Great Tenor Dies» (στα αγγλικά). The New York Times. 4 April 1925. https://www.proquest.com/docview/103677309. Ανακτήθηκε στις 9 November 2021. 
  13. ↑ «Jean de Reszke, Noted Tenor, Dies at 75 in Nice». Times Union: σελ. 2. 4 April 1925. https://www.newspapers.com/clip/88593187/jean-de-reszke-noted-tenor-dies-at-75/. Ανακτήθηκε στις 9 November 2021. 
  14. ↑ Klein 1925, σελ. 405.
  15. ↑ Leiser 1934, σελ. 32.
  16. ↑ 16,0 16,1 «The artistic and landed-gentry activities of the Reszke family in the late 19th/early 20th century'». Polish Historical Society and Polish HIstory Museum's "Patriotism of Tomorrow" program. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2021. 
  17. ↑ Leiser 1934, σελ. 31.
  18. ↑ «Tadeusz Ajdukiewicz - 19th Century Paintings». dorotheum.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021. 
  19. ↑ «Signor Lagos Opera Season». The Pall Mall Gazette: σελ. 6. 8 October 1890. https://www.newspapers.com/clip/88646368/signor-lagos-opera-season/. Ανακτήθηκε στις 9 November 2021. 
  20. ↑ «Other Deaths - Barronne De Kronenberg, formerly Mlle. Josephine de Reszke». Boston Post: σελ. 5. 26 February 1891. https://www.newspapers.com/clip/88646743/other-deaths-barronne-de-kronenberg/. Ανακτήθηκε στις 9 November 2021. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζοζεφίν_ντε_Ρεσκ&oldid=9988040"