Επαρχία Πεδιάδος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Επαρχία Πεδιάδος κατείχε το βορειοανατολικό τμήμα του Νομού Ηρακλείου. Αποτελούσε τη δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση Επαρχία της Κρήτης. Ανατολικά συνόρευε με την Επαρχία Μιραμπέλου και με την Επαρχία Λασιθίου, στα δυτικά με την Επαρχία Τεμένους, στα νότια με την Επαρχία Μονοφατσίου και την Επαρχία Βιάννου. Στα βόρεια βρεχόταν από το Κρητικό Πέλαγος. Τα κύρια προϊόντα που παρήγαγε ήταν λάδι, κρασί, σταφίδα και κηπευτικά. Η ονομασία της προερχόταν από το πεδινό της έδαφος και ειδικότερα από την πεδιάδα του Καστελλίου. Υπαγόταν εκκλησιαστικώς στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης και στην Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου.
Κοινότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Επαρχία Πεδιάδος απετελούσε από συνολικώς 62 κοινότητες, οι οποίες σήμερα βρίσκονται στούς δήμους Αρχανών-Αστερουσίων, Μινώα Πεδιάδος, Βιάννου και Ηρακλείου.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Επαρχία αναφέρεται το 1271 σε έγγραφο με την ονομασία Castro di Pediada και όχι Castello, όπως όλα τα άλλα. Από αυτό μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι στη θέση του castello di Pediada κτίστηκε από τους Βυζαντινούς φρούριο, καθώς οι Βυζαντινοί ονόμαζαν τα φρούρια κάστρα. Ανακαινίστηκε από τους Βενετούς και αποτέλεσε έδρα του castellano της castellania di Pediada και αργότερα ως χώρος αποθήκευσης των σιτηρών του Λασιθίου. Σήμερα δε σώζεται τίποτε. Στη θέση του κάστρου αυτού περίπου είναι η θέση του σημερινού Γυμνασίου στο Καστέλλι. Διασώθηκε μόνο το όνομα του χωριού. Το 1821 δόθηκε η ονομασία Χερρόνησος στην Επαρχία, ωστόσο δεν επικράτησε.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.
