Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης (Ελληνικά)
Γέννηση20  Ιουλίου 1935 ή 1935[1]
Αμιράς Ηρακλείου
Θάνατος21  Ιανουαρίου 2020
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
ιστορικός[2]
φιλόλογος[2]
καθηγητής πανεπιστημίου[2]
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός»)

Ο Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης (Αμιρά Βιάννου, 1935 - Αθήνα 21 Ιανουαρίου 2020) ήταν Έλληνας ιστορικός, ομότιμος καθηγητής αρχαίας ιστορίας στο ΕΚΠΑ, μέλος και συνεργάτης της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στον Αμιρά Βιάννου και κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, όταν ο ίδιος ήταν 8 ετών, έχασε τον πατέρα του και όλους τους άρρενες συγγενείς του.

Σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές, ως υπότροφος του ΙΚΥ, στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν στη Γερμανία.

Δίδαξε επί σειρά ετών Ιστορία του Πολιτισμού και των Κλασικών Χρόνων στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, συγκλητικός και κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1989-2001). Διετέλεσε επίσης επίτιμος καθηγητής της Σχολής Εθνικής Αμύνης και πρόεδρος του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός (2004-2007)

Δίδαξε σε διάφορα ξένα πανεπιστήμια και συνετέλεσε στη δημιουργία τμημάτων ξένων πολιτισμών στο Πανεπιστήμιο της Ταϊπέι στην Ταϊβάν και στις Ινδίες προκειμένου να γίνει μια βαθύτερη γνωριμία και κατανόηση του παγκόσμιου πολιτισμού και κυρίως του ελληνικού. Υπήρξε πολυγραφότατος, έχοντας συγγράψει πληθώρα μελετών, βιβλίων και άρθρων πάνω στην ιστορία της κλασικής περιόδου και της σύνδεσής της με τη φιλοσοφία ενώ παράλληλα προήγε την έρευνα πάνω στο φαινόμενο του ελληνικού πολιτισμού.

Είχε τιμηθεί από την UNESCO.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ολυμπιακή Δημοκρατία, εκδόσεις Έλλην (2004)
  • Ελλάδος σήμα, εκδόσεις Γεωργιάδης-Βιβλιοθήκη των Ελλήνων (2003)
  • Παθολογία πολιτευμάτων στην αρχαιότητα, εκδόσεις Καρδαμίτσα (1996)
  • Θουκυδίδεια - 1.Αναθεώρηση του παρελθόντος από τον Θουκυδίδη, 2.Τα δέοντα, 3.Ταχεία κρίσις του Μηδικού (1991)

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλοι τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λεύκωμα αναμνήσεων των φοιτητών και φοιτητριών της Φιλοσοφικής Σχολής (1955-1960) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, εκδόσεις Λειμών (2016) [επιμέλεια]
  • Πλάτωνος νόμοι, εκδόσεις Σάκκουλας Αντώνης (2003) [επιμέλεια]
  • Starr Chester, Η γέννηση της αθηναϊκής δημοκρατίας, εκδόσεις Καρδαμίτσα (1999) [επιμέλεια]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]