Δουκάτο της Μασοβίας
| Δουκάτο της Μασοβίας | |||
|---|---|---|---|
| 1138–1526 | |||
| |||
 | |||
| Πρωτεύουσα | Πουότσκ | ||
| Ίδρυση | 1138 | ||
| Γλώσσες | λατινική γλώσσα | ||
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
Το Δουκάτο της Μασοβίας (πολωνικά: Księstwo Mazowieckie) ήταν μεσαιωνικό δουκάτο που σχηματίστηκε όταν το πολωνικό Βασίλειο των Πιάστ κατακερματίστηκε το 1138. Βρισκόταν στην ιστορική περιοχή της Μασοβίας του βορειοανατολικού Βασιλείου της Πολωνίας. Το δουκάτο επανεντάχθηκε στο Γιαγκιελόνιο Βασιλείο της Πολωνίας το 1526.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα εδάφη των Μασόβιων ανατολικά του ποταμού Βιστούλα είχαν κατακτηθεί από τον δούκα του Οίκου των Πιάστ, Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας (960 - 992) και αποτελούσαν συστατικό μέρος του Civitas Schinesghe του. Η μασοβιανή Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή του Πουότσκ ιδρύθηκε το 1075.
Μετά το θάνατο του Δούκα Μπολέσλαφ Γ΄ του Στραβόστομου το 1138, όπως είχε οριστεί από τη διαθήκη του, η επαρχία Μασοβίας κυβερνήθηκε από τον δεύτερο γιο του, τον Μπολέσλαφ Δ΄ τον Σγουρό, ο οποίος, αφού είχε εκδιώξει τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Βλάντισλαφ Β΄, το 1146 έγινε Υψηλός Δούκας της Πολωνίας. Το βασίλειο της Μασοβίας του περιλάμβανε επίσης τα παρακείμενα εδάφη της Κουγιαβίας στη δυτική όχθη του Βιστούλα.
Μεταξύ των Πιάστη Δούκων της Μασοβίας, ο ανιψιός του Μπολέσλαφ Δ΄, Κορράδος Α΄ της Μαζοβίας, ήταν ο Πολωνός υψηλός δούκας από το 1229 έως το 1232 και πάλι από το 1241 έως το 1243. Ήταν ο κυβερνήτης που το 1226 κάλεσε το Τευτονικό Τάγμα για βοήθεια εναντίον των ειδωλολατρικών Παλαιών Πρώσων που απειλούσαν τα βόρεια σύνορα της επικράτειάς του. Με τη σειρά του, παραχώρησε την πρωσική Περιοχή Χέουμνο (Kulmerland) στους ιππότες το 1230. Σύμφωνα με το Χρυσό Διάταγμα του Ρίμινι (1226), που εκδόθηκε από τον Αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ Χοενστάουφεν, αυτές οι περιοχές έγιναν ο πυρήνας του Κράτους του Τευτονικού Τάγματος. Το 1233, ο Κορράδος έδωσε την Κουγιαβία στον δεύτερο γιο του, Καζιμίρ Α΄, ενώ η Μασοβία πέρασε στον πρωτότοκο Μπολέσλαφ Α΄ της Μαζοβίας μετά το θάνατό του το 1247, τον οποίο διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του, Σιεμόβιτ Α΄ της Μαζοβίας τον επόμενο χρόνο.
Ενώ ο γιος του Σιεμόβιτ, Δούκας Κορράδος Β΄ (1264 - 1294) μετακόμισε την κατοικία του στο Τσερσκ, αυτός και ο αδελφός του, Μπολέσλαφ Β΄ της Μαζοβίας, ενεπλάκησαν σε μακροχρόνια διαμάχη για τον πολωνικό πρεσβυτάτο με τους Κουγιαβιανούς συγγενείς τους και τους Πιάστ της Σιλεσίας, που τους απομάκρυναν από τη μοναρχία των Πιάστ. Όταν το βασίλειο αποκαταστάθηκε τελικά το 1295 με τη στέψη του Δούκα Πσέμισλ Β΄ της Μείζονος Πολωνίας, το Δουκάτο της Μασόβιας παρέμεινε ανεξάρτητο.
Μετά το θάνατο του Δούκα Μπολέσλαφ Β΄ το 1313, η Μασοβία διαιρέθηκε μεταξύ των γιων του:
- Ο Σιεμόβιτ Β΄ της Μαζοβίας έγινε Δούκας στη Ράβα (μέχρι το 1345)
- Ο Τρόιντεν Α΄ της Μαζοβίας έγινα Δούκας στο Τσερσκ (μέχρι το 1341)
- Ο Βεντσέσλαος του Πουότσκ έγινε Δούκας στο Πουότσκ (μέχρι το 1336), ακολουθούμενος από τον γιο του Μπολέσλαφ Γ΄ (έως το 1351)
Καθώς ούτε ο Σιεμόβιτ Β΄ ούτε ο Μπολέσλαφ Γ΄ του Πουότσκ άφησαν κληρονόμους, ο γιος του Τρόιντεν, Δούκας Σιεμόβιτ Γ΄ της Μαζοβίας (1341 -1381) μπόρεσε να ενώσει ξανά τις περισσότερες περιοχές της Μασοβίας υπό την κυριαρχία του. Το 1351, αυτός και ο αδελφός του, Καζίμιρ, έγιναν υποτελείς των Πολωνών βασιλιάδων, ενώ η Επισκοπή του Πουότσκ ήταν πάντα μέρος της Πολωνικής Αρχιεπισκοπής του Γκνιέζνο. Μετά το θάνατο του Σιεμόβιτ Γ΄ το 1381, η Μασοβία χωρίστηκε και πάλι μεταξύ των γιων του:[1]
- Ο Γιάνους Α΄ της Βαρσοβίας, κυβέρνησε ως δούκας στο Τσερσκ έως το 1413, όταν μετακόμισε την κατοικία του στη Βαρσοβία, ακολουθούμενος από τον εγγονό του, Δούκα Μπολέσλαφ Δ΄ της Βαρσοβίας (1429 - 1454)
- Ο Σιεμόβιτ Δ΄ της Μαζοβίας, Δούκας στη Ράβα και στο Πουότσκ (μέχρι το 1426), επίσης Δούκας του Μπελζ από το 1388
Από την Πολωνική-Λιθουανική Ένωση του 1385, η Μασόβια εντοπίστηκε μεταξύ των ενωμένων κρατών των Γιαγκιελόνων. Οι Δούκες της Μασόβιας κυβέρνησαν επίσης το Δουκάτο του Μπελζ έως το 1462
Μετά την ίδρυση των βεβοδάτων Ράβα και Πουότσκ, το 1495 ο τελευταίος γιος του Μπολέσλαφ Δ΄, ο Δούκας Κορράδος Γ΄ ο Ερυθρός, ένωσε για άλλη μια φορά τα υπόλοιπα εδάφη της Μασοβίας υπό την κυριαρχία του. Ωστόσο, η αρσενική γραμμή των Μασοβιανών Πιάστ εξαφανίστηκε μετά το θάνατο του γιου του, Δούκα Γιάνους Γ΄ της Μαζοβίας το 1526, όπου στη συνέχεια το δουκάτο ως αντεστραμμένο φέουδο έγινε το Βοεβοδάτο Μασοβίας του Πολωνού Στέμματος.
Τμήματα της νότιας περιοχής της γειτονικής Ανατολικής Πρωσίας δέχθηκαν έποικους και Προτεστάντες θρησκευτικούς πρόσφυγες που έγιναν γνωστοί ως Μαζούριοι. Μέχρι τον 18ο αιώνα, το τμήμα της Ανατολικής Πρωσίας στην οποία εγκαταστάθηκαν αναφέρεται μερικές φορές ως Μαζουρία (Masuren) και κατοικήθηκε από έναν προτεσταντικό πληθυσμό Γερμανών και Πολωνών.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «PAŃSTWO MAZOWIECKIE». psd3.home.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021.