Βραβείο Άμπελ
Το Βραβείο Άμπελ είναι ένα διεθνές βραβείο που απονέμεται από τον Βασιλιά της Νορβηγίας κάθε χρόνο σε έναν ή περισσότερους εξαίρετους μαθηματικούς. Φέρει το όνομα του Νορβηγού μαθηματικού Νιλς Χένρικ Άμπελ (1802–1829). Συχνά περιγράφεται σαν "το Νόμπελ των μαθηματικών"[1][2][3][4][5] και αποτελεί ένα από τα πιο πολύτιμα βραβεία στον χώρο των μαθηματικών. Συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ύψους 6 εκατ. Νορβηγικών κορόνων (γύρω στα 740.000 ευρώ).[6]
Η Νορβηγική Ακαδημία των Επιστημών και των Γραμμάτων επιλέγει τον νικητή του βραβείου, έπειτα από επιλογή μιας επιτροπής, αποτελούμενης από 5 διεθνείς μαθηματικούς. Επικεφαλής της επιτροπής είναι ο Ράγκνι Πιένε.
Πίνακας περιεχομένων
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη απονομή του βραβείου έγινε στα πλαίσια εκδηλώσεων για την συμπλήρωση 100 χρόνων από την γέννηση του Άμπελ το 1902.[7] Το 1899, λίγο πριν το θάνατό του, ο Σόφους Λίε πρότεινε την θεσμοθέτηση ενός βραβείου Άμπελ καθώς είχε μάθει ότι στα σχέδια για τα ετήσια βραβεία του Άλφρεντ Νόμπελ δεν συμπεριλαμβανόταν ένα βραβείο για τις μαθηματικές επιστήμες. Ωστόσο, με την διάλυση της σουηδο-νορβηγικής ένωσης, το 1905, τερματίστηκε η πρώτη απόπειρα για να καθιερωθεί ένα βραβείο Άμπελ.
Τον Αύγουστο του 2001, έπειτα από εκδήλωση ενδιαφέροντος, η νορβηγική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα απονεμόταν το βραβείο από το 2002 και έπειτα, με αφορμή την 200ή επέτειο από την γέννηση του Άμπελ. Στην πραγματικότητα το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε το 2003.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια σειρά βιβλίων και κάθε 5 χρόνια εκδίδεται ένας τόμος, με σκοπό την παρουσίαση των βραβευθέντων με βραβείο Άμπελ και των ερευνών τους.Ο πρώτος τόμος[8] καλύπτει τα έτη 2003–2007. Ο δεύτερος τόμος καλύπτει τα έτη 2008–2012.
Βραβευθέντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Βραβευθείς | Ίδρυμα | Εθνικότητα | Παραπομπή |
|---|---|---|---|---|
| 2003 | Ζαν-Πιερ Σερ | Κολλέγιο της Γαλλίας |  Γαλλία |
“επειδή διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στο να λάβουν την σύγχρονη μορφή τους πολλοί τομείς των μαθηματικών, συμπεριλαμβανομένων της τοπολογίας, της αλγεβρικής γεωμετρίας και της θεωρίας των αριθμών” |
| 2004 | Μάικλ Φ. Ατίγια Ίζαντορ Σίνγκερ |
Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασσαχουσέτης (MIT) |
 Ηνωμένο Βασίλειο ΗΠΑ |
“για την ανακάλυψή τους και την απόδειξη του θεωρήματος δείκτη (Atiyah–Singer index theorem), που συνδέει την τοπολογία, την γεωμετρία και την ανάλυση, και επίσης για τον ρόλο τους στο άνοιγμα νέων γεφυρών ανάμεσα στα μαθηματικά και στη θεωρητική φυσική” |
| 2005 | Πίτερ Ντ. Λαξ | Ινστιτούτο Κουράντ (NYU) |  Ουγγαρία / ΗΠΑ |
“για τις θεμελιώδεις συνεισφορές του στην θεωρία και στην εφαρμογή των μερικών διαφορικών εξισώσεων και στον υπολογισμό των λύσεών τους” |
| 2006 | Λέναρτ Κάρλεσον | Βασιλικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (KTH) |  Σουηδία |
“για τις συνεισφορές του στην αρμονική ανάλυση και στην θεωρία των δυναμικών συστημάτων” |
| 2007 | Σ. Ρ. Σρινιβάσα Βαραντάν | Ινστιτούτο Κουράντ (NYU) |  Ινδία / ΗΠΑ |
“για την θεμελιώδη του συνεισφορά στην θεωρία των πιθανοτήτων και ιδιαίτερα για την δημιουργία μιας ενιαίας θεωρίας της μεγάλης διαφοράς (theory of large deviation)” |
| 2008 | Τζον Γκ. Τόμσον Ζακ Τιτς |
Πανεπιστήμιο της Φλόριντα Κολλέγιο της Γαλλίας |
ΗΠΑ.svg){kind=small} Βέλγιο / Γαλλία |
“για τα επιτεύγματά τους στην άλγεβρα και ιδίως στην διαμόρφωση της σύγχρονης θεωρίας των συνόλων” |
| 2009 | Μιχαήλ Γκρόμωφ | Institut des Hautes Études Scientifiques (IHÉS) Ινστιτούτο Κουράντ (NYU) |
 Ρωσία / Γαλλία |
“για τις επαναστατικές του συνεισφορές στο χώρο της γεωμετρίας” |
| 2010 | Τζον Τ. Τέιτ | Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν | ΗΠΑ |
“για την τεράστια και διαρκή επίδρασή του στην θεωρία των αριθμών” |
| 2011 | Τζον Μίλνορ | Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης, Στόνι Μπρουκ | ΗΠΑ |
“για τις πρωτοποριακές ανακαλύψεις στην τοπολογία, γεωμετρία και στην άλγεβρα” |
| 2012 | 'Εντρε Σέμερεντι | Πανεπιστήμιο Ράτγκερς (ΗΠΑ), και Ινστιτούτο Ρένιυ της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών | ΗΠΑ / Ουγγαρία |
“για τις θεμελιώδεις συνεισφορές στα διακριτά μαθηματικά, και αναγνωρίζοντας την βαθιά και διαρκή επίδραση αυτών στην προσθετική θεωρία των αριθμών και την εργοδική θεωρία" |
| 2013 | Πιέρ Ντελίν | Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών (Institute for Advanced Study), Πρίνστον | ΗΠΑ / Βέλγιο |
“για τις θεμελιώδεις συνεισφορές στην αλγεβρική γεωμετρία και την μεταμορφωτική επίδρασή τους στην θεωρία των αριθμών, την θεωρία αναπαραστάσεων και σχετικά πεδία” |
| 2014 | Γιάκοβ Σινάι | Ινστιτούτο Λαντάου (Μόσχα), Πανεπιστήμιο Πρίνστον | Ρωσία / ΗΠΑ |
“για τις θεμελιώδεις συνεισφορές στα δυναμικά συστήματα, την εργοδική θεωρία και την μαθηματική φυσική” |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Cipra, Barry (26-3-2009). «Russian Mathematician Wins Abel Prize». Science. http://sciencenow.sciencemag.org/cgi/content/full/2009/326/1. Ανακτήθηκε στις 29-3-2009.
- ↑ Geometer wins maths 'Nobel', nature.com, Μάρτιος 2009.
- ↑ El revolucionario geómetra Gromov, 'Nobel' de matemáticas, El Pais, Μάρτιος 2009
- ↑ Abel Prize Awarded: The Mathematicians' Nobel, Keith Devlin, maa.org, Απρίλιος 2004.
- ↑ Foderaro, Lisa W. (1-6-2009), «In N.Y.U.'s Tally of Abel Prizes for Mathematics, Gromov Makes Three», New York Times, http://www.nytimes.com/2009/06/01/nyregion/01nyu.html
- ↑ "French-Russian mathematician Gromov wins Abel prize," AFP, 26-3-2009
- ↑ Ιστορία του Βραβείου Άμπελ
- ↑ The Abel Prize 2003–2007, Heidelberg: Springer, 2010, doi:, ISBN 978-3-642-01372-0, http://www.springer.com/math/history+of+mathematics/book/978-3-642-01372-0
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Abel Prize της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
