Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βερνικία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 57°N 0°E / 57°N 0°E / 57; 0

βασίλειο της Βερνικίας
Δεκαετία του 420634
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο
ΠρωτεύουσαBamburgh
ΊδρυσηΔεκαετία του 420
ΓλώσσεςΑρχαία αγγλική γλώσσα και Cumbric
Πολίτευμαμοναρχία
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°10′0″N 2°0′0″W
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Βερνικία ήταν ένα πρώιμο Αγγλοσαξονικό βασίλειο στις ανατολικές ακτές της κεντρικής Αγγλίας, δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα από Άγγλους μετανάστες, βρισκόταν στα νοτιοανατολικά της Σκωτίας και στα βόρεια της Ανατολικής Αγγλίας. Το αρχαίο βασίλειο της Βερνικίας βρισκόταν στις σύγχρονες Αγγλικές κομητείες του Νορθάμπερλαντ και του Ντέρχαμ καθώς και στις Σκωτσέζικες κομητείες του Μπέργουικσαιρ και του Ίστ Λόθιαν στα όρια ανάμεσα στους ποταμούς Φόρθ και Τί. Στις αρχές του 7ου αιώνα συγχωνεύτηκε με το γειτονικό βασίλειο της Ντέιρα και ίδρυσαν το βασίλειο της Νορθουμβρίας με όρια σε σημαντικό βαθμό διευρυμένα.

Γλωσσικές διαφωνίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βερνικία αναφέρεται στην Αρχαία Ουαλική ποίηση ως «Μπρινέιχ» και η «Βρεταννική Ιστορία» τον 9ο αιώνα την παρουσιάζει ως «Μπιρνέιχ». Το όνομα αυτό συσχετιζόταν με το αρχαίο Κέλτικο όνομα της περιοχής που τελικά υιοθετήθηκε από τους νέους Σάξονες εποίκους οι οποίοι προσάρμοσαν το όνομα σε «Βερνικία» σύμφωνα με την Αρχαία Αγγλική γλώσσα. Μια υπόθεση σχετικά με την Ουαλική προσαρμογή του νέου ονόματος που απέκτησε η περιοχή παραμένει αβάσιμη. Τα γλωσσικά στοιχεία αποδεικνύουν έντονη πολιτιστική δραστηριότητα στην περιοχή πριν την άφιξη των Άγγλων. Τα σημαντικότερα Αγγλικά κέντρα που εμφανίστηκαν αργότερα απέκτησαν ονόματα με προέλευση από τα αρχαιότερα ονόματα των ίδιων περιοχών όπως η πρωτεύουσα Μπάμπουργκ, το Ντάνμπαρ τόπος φυλάκισης του Αγίου Ουίλφριντ που ονομαζόταν Ντιμπαέρ, το Κόλντινγκχαμ ο Βέδας το αναφέρει ως «πόλη του Κολούντ» όπου «Κολούντ» ήταν η παλιότερη ονομασία της περιοχής.[1] Οι ιστορικές αναλύσεις σχετικά με την προέλευση του ονόματος δεν έχουν οδηγήσει σε συναίνεση, η πιο αποδεκτή λύση πιθανότατα να σημαίνει «χώρα των ορεινών περασμάτων».[2] Μια νεώτερη άποψη σχετικά με την προέλευση του ονόματος της Βερνικίας από την αρχαία φυλή των Μπριγκαντών φαίνεται γλωσσικά ασύμφορη.[3] Ο Τζόν Κος (1997) πρότεινε την τελική λύση για το όνομα από την συγχώνευση της αρχαίας ονομασίας της περιοχής Μπερνέχ με το Ρωμαϊκό αστικό κέντρο Μπριγκαντούμ σαν αποτέλεσμα της Αγγλικής επέκτασης της περιοχής κατά την διάρκεια του 7ου αιώνα.[4]

Το αρχαίο βασίλειο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αρχαίο βασίλειο της Βερνικίας

Το Βρυθωνικό βασίλειο δημιουργήθηκε στην περιοχή στα νοτιότερα εδάφη του Βοταντίνι σαν τμήμα της διάλυσης του μεγάλου βασιλείου του Κοέλ Χέν γύρω στο 420, το βορινότερο τμήμα αναφέρεται από Ουαλούς συγγραφείς ως «ο αρχαίος Βοράς». Το βασίλειο κυβερνήθηκε με κέντρο την θέση στην οποία αργότερα δημιουργήθηκε η Αγγλική μεγαλούπολη Μπάμπουργκ που παρουσιάζεται στις Ουαλικές πηγές ως «Ντιν Γκουαρντί». Η θέση αυτή βρισκόταν μάλλον στο νησί του Λίντισφαρν το οποίο αργότερα έγινε η έδρα των επισκόπων της Βερνικίας, είναι άγνωστη η περίοδος στην οποία οι Άγγλοι κατόρθωσαν να κατακτήσουν το νησί αλλά η πιθανότερη ημερομηνία ήταν το 604. Στις Ουαλικές πηγές υπάρχουν πολλοί άντρες που εμφανίζονται ως βασιλείς της «Μπρινέιχ» με τον τίτλο «άνδρες του βορά», ο Τζον Μορίς αναφέρει ότι κυβερνήθηκε από την δυναστεία του Μόρκαντ Μπούλκ ο οποίος ταυτίζεται με τον άντρα που σκοτώθηκε από τον Ούριεν Ρέγκεντ την εποχή που πολιορκούσε το Λίντισφαρν.[5] Μερικοί από τους Άγγλους της Βερνικίας εργάστηκαν ως μισθοφόροι κατά μήκος του τείχους του Αδριανού στα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής περιόδου, άλλοι μετανάστευσαν βόρεια μέσω θαλάσσης από την Ντέιρα στις αρχές του 6ου αιώνα.[6] Ο πρώτος Άγγλος βασιλιάς που αναφέρεται ιστορικά ήταν ο Ίδα της Βερνικίας που ανέβηκε στον θρόνο το 547, οι γιοι του έκαναν σκληρό αγώνα με τους Κέλτες βασιλείς για την τελική επικράτηση στην περιοχή.

Το Σαξονικό βασίλειο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο εγγονός του Ίδα Έθελφριθ της Βερνικίας ένωσε την Βερνικία με την Ντέιρα (604) και δημιούργησε το βασίλειο της Νορθουμβρίας, ο Έθελφριθ ηττήθηκε και σκοτώθηκε από τον Ράεντβαλντ της Ανατολικής Αγγλίας που είχε δώσει καταφύγιο στον Έντουιν γιο του Αέλα της Ντέιρα γύρω στο 616. Ο Έντουιν στην συνέχεια έγινε βασιλιάς, τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του κατόρθωσε να εξοντώσει επιτυχώς τις τελευταίες αντιστάσεις των Κελτών βασιλέων υπό τον Γκοντοντίν. Μετά την εξόντωση και των τελευταίων αντιστάσεων των Κελτών κατάφερε να υποτάξει το βασίλειο του Ελμέτ μια περιοχή που μιλούσε μια διάλεκτο της Κάμπρια στην περιοχή της Γιορκσάιρ κοντά στην σημερινή πόλη Ληντς, αυτό τον οδήγησε σε άμεση σύγκρουση με την Ουαλία.[7] Μετά την καταστροφική μάχη του Χάτφιλντ Τσέιζ (12 Οκτωβρίου 633) στην οποία ο Έντουιν ηττήθηκε και σκοτώθηκε από τον Καντβαλλόν-απ-Καντφάν βασιλιά του Γκουινέντ με την βοήθεια του Πέντα της Μερκίας η Νορθουμβρία διασπάστηκε ξανά στην Βερνικία και στην Ντέιρα. Η Βερνικία κυβερνήθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα από τον Έανφριθ της Βερνικίας αλλά ύστερα από έναν χρόνο ενώ ζητούσε ειρήνη από τον Καντβαλλόν εκείνος τον σκότωσε, ο αδελφός του Έανφριθ Άγιος Όσβαλντ τελικά νίκησε και σκότωσε τον Καντβαλλόν στην μάχη του Χίβενφιλντ (634). Μετά από αυτή την μεγάλη νίκη ο Όσβαλντ αναγνωρίστηκε νέος βασιλιάς από τους κατοίκους της Βερνικίας και της Ντέιρα δημιουργώντας ξανά το μεγάλο βασίλειο της Νορθουμβρίας. Οι βασιλείς της Βερνικίας ήταν οι ανώτεροι κυρίαρχοι στο βασίλειο και οι βασιλείς της Ντέιρα ήταν υποτελείς τους κατά την διάρκεια της βασιλείας του Οσουί της Νορθουμβρίας και του γιου του Έγκφριθ της Νορθουμβρίας.

Οι βασιλείς της Βερνικίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βερνικία ενώθηκε με την Ντέιρα δημιουργώντας το βασίλειο της Νορθουμβρίας το οποίο διατηρήθηκε μέχρι την καταστροφή του από τις επιδρομές των Βίκινγκ τον 9ο αιώνα.

Γενεαλογικό δέντρο των Οίκων της Βερνικίας και της Ντέιρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ίδα της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
547-559
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άντα της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
560-568
 
Έθελρικ της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
568-572
 
Θεοδώριχος της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
572-579
 
Φρίθουβαλντ της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
579-585
 
 
Αέλα της Ντέιρα
βασιλιάς της Ντέιρα
559-588
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έθελφριθ της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
592-616
βασιλιάς της Ντέιρα
604-616
 
Άχα της Ντέιρα
 
 
 
 
 
 
Έντουιν της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Βερνικίας και της Ντέιρα
616-633
 
 
Έθελρικ της Ντέιρα
βασιλιάς της Ντέιρα
588-604
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έανφριθ της Βερνικίας
βασιλιάς της Βερνικίας
633-634
 
Άγιος Όσβαλντ
βασιλιάς της Βερνικίας και της Ντέιρα
634-642
 
Έμπα του Κόρντιγκαμ
 
Έανφλεντ
 
Οσουί της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Βερνικίας
642-670
βασιλιάς της Ντέιρα
664-670
 
Φίν
 
Όσρικ της Ντέιρα
βασιλιάς της Ντέιρα
633-634
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έγκφριθ της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Νορθουμβρίας
670-685
 
Έλφγουιν της Ντέιρα
βασιλιάς της Ντέιρα
670-679
 
Έθελρεντ της Μερκίας
βασιλιάς της Μερκίας
675-704
 
Όσθριθ
 
Άλντφριθ της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Νορθουμβρίας
685-704
 
 
 
Οσουίν της Ντέιρα
βασιλιάς της Ντέιρα
644-651
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κέολρεντ της Μερκίας
βασιλιάς της Μερκίας
709-716
 
Κέολβαλντ της Μερκίας
βασιλιάς της Μερκίας
716
 
Όσρεντ της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Νορθουμβρίας
705-716
 
Όσρικ της Νορθουμβρίας
βασιλιάς της Νορθουμβρίας
718-729
  1. Rollason, Northumbria 500–1100, p. 81.
  2. Jackson, Language and History in Early Britain, pp. 701–5; Rollason, Northumbria 500–1100, p. 81.
  3. Jackson, Language and History in Early Britain, pp. 701–5; Jackson, The Gododdin, p. 81.
  4. Note 566 in John T. Koch, ed. (1997). The Gododdin of Aneirin: text and context from Dark-Age North Britain. University of Wales Press. p. 216. ISBN 978-0-7083-1374-9. Retrieved 18 October 2011.
  5. John Morris
  6. The History of England – From the Earliest Times to the Norman Conquest By Thomas Hodgkin, Published by READ BOOKS, 2007
  7. Koch, John T. (2006). Celtic Culture: a historical encyclopedia
  • Bede, Historia ecclesiastica gentis Anglorum.
  • Jackson, Kenneth H. (1953). Language and History in Early Britain. Edinburgh University Press.
  • Jackson, Kenneth H. (1969). The Gododdin: The Oldest Scottish poem. Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Koch, John T. (1997). The Gododdin of Aneurin: Text and context from Dark-Age North Britain. Cardiff: University of Wales Press.
  • Rollason, David W. (2003). Northumbria, 500–1100: Creation and Destruction of a Kingdom. Cambridge.
  • Alcock, Leslie, Kings and Warriors, Craftsmen and Priests in Northern Britain AD 550–850. Society of Antiquaries of Scotland, Edinburgh, 2003.
  • Alcock, Leslie, Arthur's Britain: History and Archaeology, AD 367–634. Penguin, Λονδίνο, 1989.
  • Higham, N.J., The Kingdom of Northumbria AD 350–1100. Sutton, Stroud, 1993.
  • Lowe, Chris, The Making of Scotland: Angels, Fools and Tyrants: Britons and Angles in Southern Scotland. Canongate, Edinburgh, 1999.
  • Morris, John, The Age of Arthur. Weidenfeld & Nicolson, Λονδίνο, 1973.
  • Ziegler, Michelle. «The Politics of Exile in Early Northumbria». The Heroic Age 2 (1999). Online.