Έανφριθ της Βερνικίας
| Έανφριθ | |
|---|---|
| Περίοδος | 633-634 |
| Προκάτοχος | Έντουιν της Νορθουμβρίας |
| Διάδοχος | Άγιος Όσβαλντ |
| Γέννηση | 590 |
| Θάνατος | 634 (44 ετών) |
| Σύζυγος | Πριγκίπισσα των Πίκτων |
| Επίγονοι | Ταλορκάν των Πίκτων |
| Πατέρας | Έθελφριθ της Βερνικίας |
| Θρησκεία | Βαπτίστηκε χριστιανός αλλά επανήλθε στον παγανισμό αφού έγινε βασιλιάς |
| δεδομένα () | |
Ο Έανφριθ (Eanfrith, 590 - 634) ήταν για σύντομο χρονικό διάστημα βασιλιάς της Βερνικίας από το 633 έως το 634. Ήταν μεγαλύτερος γιος του Έθελφριθ της Βερνικίας και της Άχα της Ντέιρα. Ο πατέρας του είχε κυβερνήσει εκτός από την Βερνικία και το γειτονικό βασίλειο της Ντέιρα στα νότια, σκοτώθηκε σε μάχη εναντίον του Ράεντβαλντ της Ανατολικής Αγγλίας (616) ο οποίος είχε δώσει άσυλο σε έναν πρίγκηπα της Ντέιρα διεκδικητή του θρόνου τον Έντουιν της Νορθουμβρίας. Ο Έντουιν έγινε στην συνέχεια βασιλιάς της Νορθουμβρίας των δυο βασιλείων δηλαδή τα οποία κυβερνούσε ο Έθελφριθ και ο Έανφριθ ο οποίος ήταν σύμφωνα με τον Βέδα ο μεγαλύτερος γιος του Έθελφριθ εξορίστηκε στα βόρεια. Ο Βέδας στο έργο του "Εκκλησιαστική Ιστορία του Αγγλικού λαού" αναφέρει :
"Ολόκληρη την περίοδο που κυβερνούσε ο Έντουιν όλοι οι γιοι του δολοφονημένου βασιλιά Έθελφριθ ο οποίος είχε βασιλεύσει πριν από αυτόν εξορίστηκαν στην Σκωτία ή στους Πίκτους, ασπάστηκαν την χριστιανική θρησκεία και δέχτηκαν την χάρη του βαπτίσματος".[1]
Ο Έανφριθ παντρεύτηκε μια πριγκίπισσα των Πίκτων και απέκτησε μαζί της έναν γιο τον Ταλορκάν που έγινε αργότερα βασιλιάς των Πίκτων (653 - 657). Ο Έντουιν σκοτώθηκε στην μάχη του Χάτφιλντ Τσέιζ τον Οκτώβριο 633 στην μάχη εναντίον του Καντβαλλόν-άπ-Καντφάν βασιλιά της Γκουινέντ και του Πέντα της Μερκίας, ο Έανφριθ βρήκε την ευκαιρία να επιστρέψει στην Βερνικία και να ανακηρυχτεί βασιλιάς.[2] Δεν κυβέρνησε ωστόσο στην Ντέιρα στην οποία τοποθετήθηκε βασιλιάς ένας ξάδελφος του Έντουιν ο Όσρικ, ο Βέδας αναφέρει ότι αμέσως μετά την άνοδο του στον θρόνο ο Έανφριθ "απαρνήθηκε την χριστιανική πίστη και λάτρευε τα είδωλα".[3]
Την πρώτη περίοδο της βασιλείας του ήταν σύμμαχος με τον Καντβαλλόν και όπως αναφέρει ο ιστορικός Κίρμπι "ένα ευρύ φάσμα συμμαχιών δημιουργήθηκε στο οποίο συμμετείχαν τόσο ο Έανφριθ όσο και ο Καντβαλλόν".[4] Η φιλική σχέση δεν κράτησε ωστόσο για πολύ, όπως αναφέρει ο Βέδας λίγο αργότερα ο Έανφριθ πήγε στον Καντβαλλόν για να συμφιλιωθεί μαζί του "με την συνοδεία δώδεκα στρατιωτών" αλλά ο Καντβαλλόν τον δολοφόνησε.[5] Η χρονιά στην οποία βασίλευσε τόσο ο Έανφριθ όσο και ο Όσρικ στην γειτονική Ντέιρα δεν καταγράφονται στους βασιλικούς καταλόγους, προστέθηκαν στα χρόνια της βασιλείας του αδελφού του Αγίου Όσβαλντ επειδή θεωρήθηκαν σε ακραίο βαθμό ντροπιαστικά λόγω της στροφής τους στον παγανισμό.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Bede, Ecclesiastical History of the English People, Book III, Chapter I.
- ↑ Bede's dates are usually taken as he gives them, but some historians have treated these dates as being one year earlier, based on the idea that Bede did not start his years at the same time as modern years are started, so by this interpretation Eanfrith would have died in 633, not 634, and would have begun to reign in 632, not 633.
- ↑ Bede, Ecclesiastical History of the English People, Book III, Chapter I.
- ↑ Kirby, The Earliest English Kings (1991, 2000), page 73.
- ↑ Bede, Ecclesiastical History of the English People, Book III, Chapter I.
- ↑ Bede, Ecclesiastical History of the English People, Book III, Chapter I.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bede, Ecclesiastical History of the English People, Book III, Chapter I.
- Kirby, The Earliest English Kings (1991, 2000)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eanfrith of Bernicia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |