Αρετή Ηλείας
Συντεταγμένες: 37°58′31″N 21°18′12″E / 37.97528°N 21.30333°E
| Αρετή | |
|---|---|
  Αρετή | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ανδραβίδας-Κυλλήνης |
| Δημοτική Ενότητα | Λεχαινών |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Ηλείας |
| Έκταση | 10,752 (η κοινότητα) χλμ2 |
| Υψόμετρο | 23 |
| Πληθυσμός | 220 (2011) |
| Άλλα | |
| Παλαιά ονομασία | Ρετούνη |
Η Αρετή είναι χωριό της Ηλείας. Διοικητικά είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Λεχαινών του καλλικρατικού Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος[1].
Συνορεύει με τα χωριά Κουρτέσι, Άνω Κουρτέσι, Καταρράχι και τα Λεχαινά. Στα βορειοδυτικά βρέχεται από το Ιόνιο πέλαγος και την Λιμνοθάλασσα Κοτυχίου. Από την Αρετή περνά η Εθνική οδός 9 ή Ε.Ο. Πατρών-Πύργου.
Το παλιό όνομα του χωριού ήταν Ρετούνη και το 1959 άλλαξε σε Αρετή[2]. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 10,752 χμ² (2011). [3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1835 αποτέλεσε οικισμό του τότε Δήμου Καλοτυχίας, ενώ το 1841 ενσωματώθηκε στον τότε Δήμο Βουπρασίων[4]. Το 1879 η Ρετούνη προσαρτάται στο Δήμο Μυρτουντίων έως το 1912 που γίνεται η έδρα της νεοσύστατης κοινότητας Ρετούνης[1] μαζί με τα χωριά Μπάστα και Βραχναίικα[5]. Το 1997 προσαρτάται στο Δήμο Λεχαινών και το 2010 στον Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης της δημοτικής ενότητας Λεχαινών[1].
Ο οικισμός απείχε μιάμιση ώρα δρόμο στα 1885 από τα Λεχαινά, την έδρα του τότε Δήμου Μυρτουντίων[6], στον οποίο ανήκε διοικητικά.
Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξέλιξη του πληθυσμού του οικισμού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 308 |
| 2001 | 466 [10] |
| 2011 | 220 [11] |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 475 |
| 1971 | 400 |
| 1981 | 527 |
| 1991 | 447 |
| 2001 | 499 |
| 2011 | 225 |
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αρετής Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/02/2013.
- ↑ Πανδέκτης - Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας, pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε: 15/02/2013.
- ↑ 3,0 3,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Καλοτυχίας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 25/02/2014.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αρετής Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/02/2013.
- ↑ Νουχάκης 1885, σελ. 71
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ ΠΛ 3:576
- ↑ ΠΛΜ 10:394
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885
- Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Πληθυσμός και Οικισμοί της Πελοποννήσου: 13ος-18ος αιώνας, μετάφρ. Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμ. Αγγελική Κόκκου, Ιστορικό Αρχείο - Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα 1987. ISBN 978-000-7059-21-8.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αρετής Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/02/2013.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αρετής Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/02/2013.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Καλοτυχίας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 25/02/2014.
- Αρετή Ηλείας, moriasnow.gr
| |||||||||||||||||
| |||||