Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αδαλβέρτος Β΄ του Μπάλενστετ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αδαλβέρτος Β΄ του Μπάλενστετ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adalbert II. von Ballenstedt (Γερμανικά)
Γέννηση1030 (περίπου)
Μπάλενστετ
Θάνατος1080 (περίπου)
Βέστντορφ
Τόπος ταφήςΜπάλενστετ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑδελαΐδα της Βαϊμάρης-Ορλαμύντε (1068–1080)
ΤέκναΌθων του Μπάλενστετ
Ζίγκφριντ του Μπάλενστετ
ΓονείςΈζικο του Μπάλενστετ και Ματθίλδη της Σουαβίας
ΑδέλφιαΣοφία του Μπαρ
Φρειδερίκος Γ΄ της Άνω Λωρραίνης
Βεατρίκη της Λωρραίνης
Κορράδος Β΄ της Καρινθίας
Μπρούνο επίσκοπος του Βύρτσμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος των Ασκάνια
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Αδαλβέρτος Β΄, γερμ. Adalbert II. (περ. 1030 - 1976/83) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν κόμης του Μπάλενστετ και επίτροπος (Vogt) του αββαείου Νίνμπουργκ.

Ήταν γιος του Έζικο, κόμη του Μπάλενστετ και μάλλον της Ματθίλδης των Κορραδιδών, κόρης του Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας. Γεννήθηκε στο κάστρο Μπάλενστετ και αναφέρεται για πρώτη φορά σε πράξη το 1033.

Με τις εκτεταμένες γαίες που κληρονόμησε, έγινε ένας από τους ηγετικούς ευγενείς της Σαξονίας. Το 1069 ορίστηκε κόμης του Νορνττύρινγκαου και μετά μαργράβος του Όστμαρκ. Νυμφεύτηκε την Αδελαΐδα, κόρη του Όθωνα Α΄, μαργράβου του Μάισσεν και της Αδέλας του Λουβαίν.

Ο χρονικογράφος Λάμπερτ του Χέρσφελντ αναφέρει ότι ο Αδαλβέρτος Β΄ υποστήριξε τον Ντέντι Α΄ των Βέττιν, μαργράβο του Όστμαρκ στη διαμάχη του εναντίον του Ερρίκου Δ΄ της Γερμανίας. Το 1067 ο Ντέντι Α΄ είχε νυμφευτεί τη χήρα Αδέλα του Λουβαίν, πεθερά του Αδαλβέρτου Β΄ και διεκδικούσε το Μάισσεν του πρώην συζύγου της. Τελικά και οι δύο παραδόθηκαν το 1070 και συγχωρέθηκαν· ο Αδαλβέρτος Β΄ παρέμεινε άσπονδος εχθρός του βασιλιά.

Από το 1072 συμμετείχε στην Εξέγερση των Σαξόνων ευγενών εναντίον του βασιλιά, της οποίας ηγέτες ήταν ο Όθων του Νόρτχαϊμ, δούκας της Βαυαρίας και ο Μπούρχαρντ Β΄ του Χάλμπερστατ. Όμως ο Ερρίκος Δ΄ νίκησε το 1075 στη μάχη της Λανγκενζάλτσα και συνέλαβε τον Αδαλβέρτο Β΄. Δύο έτη μετά ελευθερώθηκε και υποστήριξε τον Ροδόλφο, δούκα της Σουαβίας, σφετεριστή βασιλιά της Γερμανίας, ώσπου σε μια διαμάχη σκοτώθηκε στο Βέστντορφ, κοντά στο Άσερσλεμπεν, από τον Έγκενο Β΄, ιππότη του Κόνραντσμπουργκ της Σαξονίας.

Νυμφεύτηκε περ. το 1068 την Αδελαΐδα των Βαϊμάρης, κόρη του Όθωνα Α΄ μαργράβου του Μάισσεν και είχε τέκνα:

  • Όθων περ. 1070-1123, κόμης του Μπάλενστετ
  • Ζίγκφριντ περ. 1075-1113, κόμης της Βαϊμάρης-Ορλαμύντε και παλατινός κόμης του Ρήνου
  • Eldevik, John (2012). Episcopal Power and Ecclesiastical Reform in the German Empire. Cambridge University Press.
  • Jackman, Donald C. (2012). The Kleeberg Fragment of the Gleiberg County. Editions Enlaplage.
  • Reuter, Timothy (2010). Nelson, Janet L., ed. Medieval Polities and Modern Mentalities. Cambridge University Press.
  • Loud, Graham A.; Schenk, Jochen, eds. (2017). The Origins of the German Principalities, 1100-1350: Essays by German Historians. Routledge.