Αγία Μαρίνα Σίφνου
Συντεταγμένες: 36°59′35″N 24°40′39″E / 36.99306°N 24.67750°E
| Αγία Μαρίνα | |
|---|---|
  Αγία Μαρίνα | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Δήμος | Σίφνου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Νομός | Κυκλάδων |
| Πληθυσμός | 70 (2011) |
| Άλλα | |
| Τηλ. κωδ. | 22840 |
Η Αγία Μαρίνα είναι οικισμός της Σίφνου με 70 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Υπάγεται στην τοπική κοινότητα Αρτεμώνος, του δήμου Σίφνου, της περιφερειακής ενότητας Μήλου, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα «Καλλικράτης».[1]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται στη ΔΒΔ. Σίφνο, στο βόρειο μέρος του Όρμου των Καμαρών, απλωμένη από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι ψηλότερα προς τα ανατολικά, σε υψόμετρο 22-60. Η Αγία Μαρίνα αποτελεί την φυσική συνέχεια του λιμανιού των Καμαρών, αν και έχει το δικό της «χρώμα», ιδιαίτερα το ανατολικό της τμήμα, προς το βουνό. Απέχει 6 περίπου χλμ. ΒΔ. της Απολλωνίας.[1][2][3][4]
Πληθυσμικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξέλιξη πληθυσμού τού οικισμού έχει ως εξής: κάτοικοι 7 (1961), 11 (1971), 49 (2001), 70 (2011).[1][5][6][7]
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1928 και, με τις ονομασίες Καμαρών (μέχρι το 1944) και Καμάρες, πέρασε διαδοχικά από τους νομούς Κυκλάδων, Χανίων, Αττικοβοιωτίας και πάλι Κυκλάδων. Το 1964 πήρε τη σημερινή του ονομασία.[8] Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Μήλου του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.[9]
- Με το ΦΕΚ 156Α 30/07/1997, αποσπάστηκε από την κοινότητα Αρτεμώνα και προσαρτήθηκε στον δήμο Σίφνου
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας
- Η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, με μικρό, φυσικό λιμανάκι
Διάφορα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή του οικισμού βρίσκονται τα περίφημα εργαστήρια αγγειοπλαστικής της Σίφνου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Γεωργίου Δ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2002
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Χάρτες «ROAD»
- Περιοδικό Διακοπές, εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
| ||||||||