Αΐνσα
| Αΐνσα | ||
|---|---|---|
 Άποψη της Αΐνσας | ||
| ||
  | ||
| Χώρα | Ισπανία | |
| Αυτόνομη κοινότητα | Αραγωνία | |
| Επαρχία | Ουέσκα | |
| Δήμαρχος | Jose Miguel Cheliz Perez | |
| Έκταση | 284.8 km2 | |
| Yψόμετρο | 569 | |
| Πληθυσμός | 2.297[1] | |
| Τηλ. κωδικός | 974 | |
| Ταχ. κώδικας | 22330 | |
| Πιν. κυκλοφορίας | HU | |
| Επίσημος ιστότοπος | ||
 | ||
 Πολυμέσα σχετικά με την πόλη | ||
| δεδομένα () | ||
Η Αΐνσα (ισπανικά: Aínsa, αραγωνικά: L Ainsa),[2] είναι πόλη της Ισπανίας και πρωτεύουσα του δήμου Αΐνσα-Σοβράρβε (Aínsa-Sobrarbe, αραγωνικά: L Ainsa-Sobrarbe),[3] που βρίσκεται στην επαρχία της Ουέσκας, στην περιφέρεια του Σοβράρβε, στην Αυτόνομη Κοινότητα της Αραγωνίας.
Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βρίσκεται στα άνω Πυρηναία της Ουέσκας, στην περιφέρεια του Σοβράρβε. Αποτελεί μαζί με την Βολτάνια, την ιστορική κεφαλή της παλιάς κομητείας της Σοβράρβης.
Μέρος του δήμου καταλαμβάνει το Φυσικό πάρκο της οροσειράς και των φαραγγιών της Γουάρα (Sierra y Cañones de Guara).
.jpg)
Οικιστική γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κύριος αστικός πυρήνας της παλιάς πόλης, η οποία είναι χτισμένη πάνω σε ένα βραχώδες ακρωτήρι με θέα στη συμβολή των ποταμών Σίνκα και Άρα, διαμορφώνεται μέσα από δύο σχεδόν παράλληλους δρόμους, την Calle Mayor και την Calle Santa Cruz, οι οποίοι οδηγούν προς την πλατεία plaza Mayor, η οποία βρίσκεται σε ένα πλάτωμα ως συνέχεια του κάστρου. Η πλατεία βρίσκεται κοντά στο παρεκκλήσι Cruz Cubierta, ένα κιόσκι όπου σύμφωνα με τον μύθο έγινε το θαύμα της εμφάνισης του σταυρού του πυρός σε μια βαλανιδιά, που έδωσε τη νίκη στους χριστιανούς στρατιώτες, υπό τις διαταγές του βασιλιά Γκαρσί Χιμένεθ.[4]
Έχοντας σαφή μεσαιωνική οικιστική κατανομή, το ιστορικό κέντρο της Αΐνσας έχει κηρυχθεί από το 1965 ως «Ιστορικό-Καλλιτεχνικό σύνολο». Σήμερα αποτελεί τουριστικό κέντρο της συναφούς εποχής για όλη την Ισπανία.
Κοινότητες που απαρτίζουν το δήμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπό την ονομασία Αΐνσα-Σοβράρβε ενσωματώνονται σχεδόν όλες οι μικρές κοινότητες που περιβάλλουν το χωριό. Ο κύριος πυρήνας του δήμου είναι η πόλη Αΐνσα, με 1.671 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή στις αρχές του 2011, με το οποίο συσχετίζονται τα οικιστικά κέντρα των Arcusa, Arro, Banastón, Bruello, Las Bellostas, Camporrotuno, Castejón de Sobrarbe, Castellazo, Coscojuela de Sobrarbe, El Coscollar, Gerbe, Griébal, Guaso, Jabierre de Olsón, Latorre, Latorrecilla, Mondot, Morillo de Tou, Olsón, La Pardina, La Ripa, Paúles de Sarsa, Santa María de Buil, Sarratillo, Sarsa de Surta και Urriales, με συνολικά 561 κατοίκους από την 1η Ιανουαρίου του 2011.
Υπάρχουν ακόμα χωριά ή οικισμοί που κατοικούνται σποραδικά όπως: Casa Almunia, Molino López, Molino Villacampa, Molino Jabierre, Sarratiás, Sarrato, Coronillas, Pelegrin και Gabardilla. Επίσης υπάρχουν και κάποια δυστυχώς ακατοίκητα χωριά, όπως: Bagüeste, Pacinias, Cerollar, Casa Sierra, Casa Linás, Escapa, La Lecina, Linés, La Capana και Puibayeta.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόλο που ο μύθος τοποθετεί τη γέννηση της Αΐνσας να συμπίπτει με την κατάληψη του μέρους από τα στρατεύματα του βασιλιά Γκαρσί Χιμένεθ το έτος 724, λόγω του θαύματος του σταυρού του πυρός[4] (από τον 16ο αιώνα υπάρχει ένας σταυρός στο μέρος που υποτίθεται ότι συνέβη αυτό), ωστόσο οι ιστορικές πηγές αναφέρουν πως οι μουσουλμάνοι δεν ήρθαν ποτέ να εγκατασταθούν σε αυτά τα εδάφη.[παραπομπή που απαιτείται]
Κάστρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κάστρο της Αΐνσας, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, αποτελούσε μέρος της αμυντικής γραμμής των χριστιανικών εδαφών (γραμμή που εκτείνονταν μέχρι την Abizanda). Το κάστρο αποτέλεσε την αρχή του οικισμού, ο οποίος την εποχή του Μεσαίωνα ήταν οχυρωμένος, και εξελίχθηκε στη πρωτεύουσα της κομητείας της Σοβράρβης (ισπανικά: Σοβράρβε), που ανήκε στο βασίλειο της Νάχερα-Παμπλόνα (πριν δώσει τη θέση του στο βασίλειο της Ναβάρρας) και ο οποίος αργότερα ενσωματώθηκε στο βασίλειο της Αραγωνίας.
Σε 1124 ο βασιλιάς Αλφόνσος Α´ «ο Μαχητής» χορήγησε τον καταστατικό χάρτη της πόλης, με τον οποίο επωφελήθηκαν οι κάτοικοι της από τους νόμους και τα δικαιώματα του Φουέρο της Χάκας.
Η μεγάλη σημασία της πλατείας οδήγησε στην οικοδόμηση της εκκλησίας της Σάντα Μαρία, η οποία έχει επίσης αμυντική αρχιτεκτονική, όπως φαίνεται από τις σχισμές για τα τόξα που υπάρχουν στον πύργο της.
20ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τα χρόνια η περιοχή του Σοβράρβε έχασε την σπουδαιότητά της, οδηγώντας έτσι σε μια χαλάρωση των δραστηριοτήτων της Αΐνσας, η οποία παρέμενε σε μια κατάσταση επιβίωσης μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν και οι παραδοσιακές δραστηριότητες διαταράχθηκαν από τα σχέδια για την κατασκευή διάφορων φραγμάτων, δεξαμενών και άλλων υδραυλικών έργων, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και την παροχή νερού στις πεδιάδες του Έβρου.
Η δραστηριότητα αυτή οδήγησε στην απαλλοτρίωση και την απώλεια των καλύτερων γεωργικών εκτάσεων στις κοιλάδες και τη μετανάστευση των ανθρώπων της περιοχής. Πολλά από τα γειτονικά χωριά είδαν τους κατοίκους τους να εξαφανίζονται ολοσχερώς, ενώ σε άλλα με όμοιο τρόπο, να μειώνονται δραστικά. Αυτό τα οδήγησε στο να εξαρτώνται τα χωριά αυτά από το δημαρχείο της Αΐνσας.
Ο περιορισμός των πόρων όλων των ειδών που ήρθε ως αποτέλεσμα της χαμηλής πυκνότητας του πληθυσμού και του δύσκολου εδάφους, οδήγησε σε μια μεγάλη κρίση στα μέσα της δεκαετίας του 20oυ αιώνα. Αυτή η κρίση θα ξεπεραστεί μέσω των τουριστικών πόρων και με την άνθηση του αγροτουρισμού.
Η δημιουργία διάφορων φυσικών πάρκων, πρώτα αυτού της Ορδέσα και του Μόντε Περδίδο, ακολουθούμενο από άλλα, όπως αυτό της οροσειράς και των φαραγγιών της Γουάρα και η λατρεία για το βουνό και τα σπορ περιπέτειας, μετατόπισε την οικονομική δραστηριότητα προς πιο σχετικούς με αυτά τομείς.
Στη δεκαετία του 1960 η Αΐνσα απορροφά τους δήμους Castejón de Sobrarbe, Coscojuela de Sobrarbe, Gerbe y Griébal, Guaso, Sinués και μέρη των Sieste και Santa Maria de Buil.
Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικιστικός πυρήνας της ίδιας της Αΐνσας αποτελεί από μόνος του ένα μνημείο που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, καθώς αναγνωρίζεται δηλωμένο ως Ιστορικό-Καλλιτεχνικό σύνολο. Στο εσωτερικό του ξεχωρίζουν:
- Το κάστρο της Αΐνσας
- Χρονολογείται από τον 11ο και 17ο αιώνα: είναι ένα έργο πολλών αιώνων, που διατηρεί πολύ λίγα στοιχεία από το αρχικό ρομανικό κτίριο. Ξεχωρίζουν σε αυτό, ο πύργος «Torre del Tenente» σε πενταγωνικό σχέδιο, που σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα μουσείο οικολογίας, η μεγάλη αυλή των αρμάτων και μια μεγάλη πύλη που ανοίγει προς την πλατεία «Plaza Mayor».
- Ενοριακή εκκλησία της Σάντα Μαρία
- Ξεκίνησε ως ρομανικού ρυθμού τον 11ο αιώνα και ολοκληρώθηκε τον 12 αιώνα. Αφιερώθηκε στην Παναγία το 1181. Έχει απλή πρόσοψη τεσσάρων αψιδωτών εισόδων που στηρίζονται σε πολλά άλλα ζεύγη κιόνων με σκαλιστά κιονόκρανα. Στο εσωτερικό του είναι ένας μονόκλιτος ναός με θόλο που στηρίζεται σε ημιαψίδα. Ο πύργος του, μοναδικός σε διαστάσεις σε όλη την ρομανική Αραγωνία, με σχισμές για τα τόξα για την άμυνα του κάστρου, αποτελεί βασικό αξιοθέατο για τον επισκέπτη.
- Το σπίτι του Bielsa
- Του 16ου ή του 17ου αιώνα με αξιοσημείωτα παράθυρα που το κάνουν να ξεχωρίζει από τα γύρω κτίρια.
- Ο οίκος Arnal
- Του 16ου αιώνα χαρακτηριστικό παράδειγμα κτιρίου της περιοχής με τις προσόψεις και τις γρίλιες του. Η έννοια του οίκου δεν περιλαμβάνει μόνο το φυσικό κτίριο, αλλά επεκτείνεται και στην οικογενειακή ιδιοκτησία και στα μέλη που απαρτίζουν την οικογένεια, ή ζουν σε αυτόν.
- Η πλατεία Plaza Mayor
- Οδηγεί στο κτίριο του δημαρχείου ανοιχτή μέσα στο κάστρο και περιβάλλεται από στοές στις δύο της πλευρές. Σε αυτές τις στοές βρίσκονται μονοπάτια με κοινοτικά πατητήρια στα οποία πραγματοποιείται το πάτημα των σταφυλιών.
Γιορτές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
(Βλ. www.villadeainsa.com)
- 19 Ιανουαρίου: παραμονή του Αγίου Σεβαστιανού (San Sebastian), άναμμα φωτιών.
- 20 Ιανουαρίου: γιορτή του Αγίου Σεβαστιανού.
- Πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου: γιορτή «Ferieta de Aínsa».
- Τελευταία Κυριακή του Αυγούστου (πριν την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου), ζυγά έτη: αναπαράσταση του «la Morisma», το δημοφιλές θέατρο που αναπαριστά την ανακατάληψη της πόλης από τα χριστιανικά στρατεύματα, που βοηθήθηκαν σύμφωνα με το μύθο από την εμφάνιση ενός σταυρού στην κορυφή μίας βελανιδιάς.
- Πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου: Έκθεση του Σοβράρβε.
- 14 Σεπτεμβρίου: μεγάλες γιορτές προς τιμήν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
- Τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο: ημέρες μανιταριών.
- Δεκέμβριος: ημέρες αστρονομίας.
- Δεκέμβριος: «Punchacubas», έκθεση της τέχνης του κρασιού.
Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών της Ισπανίας: Municipal Register of Spain of 2023. 13 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Topónimos: pueblos con nombre local en aragonés en Gran Enciclopedia Aragonesa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ Según aparece en el Decreto Legislativo 2/2006 Αρχειοθετήθηκε 2009-04-23 στο Wayback Machine., de 27 de diciembre, del Gobierno de Aragón, por el que se aprueba el texto refundido de la Ley de Delimitación Comarcal de Aragón.
- ↑ 4,0 4,1 Martínez y Herrero, Bartolomé (1866). obrarbe y Aragón : estudios históricos sobre la fundación y progreso de estos reinos, hasta que se agregó á los mismos el Condado de Barcelona. σελίδες 67–75.
- ↑ «Listado de corporaciones locales españolas hermanadas con Europa» (PDF). Federación Española de Municipios y Provincias, FEMP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aínsa-Sobrarbe στο Wikimedia Commons
