Άνω Κεράσοβο Αιτωλοακαρνανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°29′12″N 21°26′33″E / 38.4867989685°N 21.4425221855°E / 38.4867989685; 21.4425221855

Άνω Κεράσοβο
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Άνω Κεράσοβο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΑγρινίου
Δημοτική ΕνότηταΠαραβόλας
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΑιτωλοακαρνανίας
Υψόμετρο500
Πληθυσμός307 (2011)
Άλλα
Ταχ. κωδ.30011
Τηλ. κωδ.+30 26410
Επαρχιακός δρόμος προς το Άνω Κεράσοβο

Το Άνω Κεράσοβο είναι ορεινός οικισμός του νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανήκει στο Δήμο Αγρινίου, όπως συστάθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”[2][3] από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων της Αιτωλίας της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας, που βρίσκεται στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.[4] Σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, έδρα του δήμου είναι το Αγρίνιο και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας.

Μέχρι το 2010, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του σχεδίου "Καποδίστριας",[5] το Άνω Κεράσοβο, η Δάφνη και το Κλήμα, ανήκαν στο Δημοτικό Διαμέρισμα Άνω Κερασόβου, του πρώην Δήμου Αρακύνθου του Νομού Αιτωλίας και Ακαρνανία.

Γεωμορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρίσκεται στις πλαγιές του Αράκυνθου.[6] Έχει υψόμετρο 503 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Στη διαδρομή προς το Κάτω Κεράσοβο βρίσκεται η περιώνυμη Βατόβρυση.

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την απογραφή[7] του 2011,[8] ο μόνιμος πληθυσμός στο Άνω Κεράσοβον αυξήθηκε σε 310 κατοίκους από τους 287 που ήταν το 2001, ενώ το 1991 ανερχόταν στους 421 κατοίκους.

Έτος 1907 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 380 363 424 592 679 628 542 441 421 287 310
Πηγες [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17][18] [17][19] [8]


Οικονομικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την εκμετάλλευση κυρίως της καστανιάς, την υλοτομία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Στο Άνω Κεράσοβο υπάρχει εργοστάσιο ξυλείας.

Αυτοδιοικητική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κοινότητα συστάθηκε στις 31 Αυγούστου 1912 με την απόσπαση του οικισμού Άνω Κεράσοβον από το δήμο Μακρυνείας και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας. Λειτούργησε ως την κατάργησή της, το 1997.[20]

Διατελέσαντες πρόεδροι της κοινότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διάρκεια θητείας Όνομα Ψήφοι/Ποσοστό % του νικητή (Έτος διεξαγωγής εκλογών)[21] Σημειώσεις
Δεκέμβριος 1936 - 1940? Γεώργιος Χ. Γεωργίου[22] Παμψηφεί Πρόεδρος επί καθεστώτος Μεταξά.
1940-1978 ? ? ?
1979-1982 Αθανάσιος Μιχαλόπουλος 184 ψήφοι - 41,82% (1978)
1983-1990 Νικόλαος Κουμπαρούλης 279 ψήφοι - 55,8% (1982) / 274 ψήφοι - 50,09% (1986) Επανεξελέγη στις εκλογές του 1986.
1991-1998 Θεόδωρος Παπασπύρος 285 ψήφοι/ 50,44% (1990) / 365 ψήφοι - 62,82% (1994) Τελευταίος πρόεδρος της κοινότητας ως τη συγχώνευση στον Δήμο Αρακύνθου.

Αθανάσιος Γκούβρας 2008-2012 167 ψήφοι Νικόλαος σιασσος 2019-2023 178 ψήφοι

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. «Υπουργείο Εσωτερικών - Το πρόγραμμα Καλλικράτης». www.ypes.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017. 
  3. «Νόμος Καλλικράτη» (PDF). Εφημερίδα της Κυβέρνησης. 7 Ιουνίου 2010. 
  4. «Άνω Κεράσοβο». www.makrinianews.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2017. 
  5. «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"». www.ypes.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017. 
  6. «Χάρτες Google». Χάρτες Google. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2017. 
  7. «Απογραφή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2006. 
  8. 8,0 8,1 «Εφημερίδα της Κυβέρνησης» (PDF). 28 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Μαΐου 2017. 
  9. «Στατιστικά αποτελέσματα της γενικής απογραφής του πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907», σελ. 372, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  10. «Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφή της 19 Δεκεμβρίου 1920», σελ. 13, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 7/6/2015. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  11. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαϊου 1928», σελ. 13, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 4/3/2016. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  12. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 14, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  13. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 19, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 4/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  14. «Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 8, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 6 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε 8 Ιανουαρίου 2018
  15. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 27, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  16. «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 128, από ΕΛΣΤΑΤ, Ανακτήθηκε 8/1/2018
  17. 17,0 17,1 «West Greece (Greece): Municipalities & Settlements - Population Statistics, Charts and Map». www.citypopulation.de (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2018. 
  18. Η απογραφή του 1991 «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», στη σελ. 28 αναφέρει 485 κατοικους, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 20/8/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  19. «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 61, από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε 8 Ιανουαρίου 2018
  20. «Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α.- ΕΕΤΑΑ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  21. «Δημοτικές Εκλογές ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  22. εφ. Η Κοινότης, φύλλο 21ης Ιανουαρίου 1938, σελ. 1.