Ταξιάρχες Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°09′38″N 21°24′28″E / 38.16056°N 21.40778°E
| Ταξιάρχες | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Δυτικής Αχαΐας |
| Δημοτική Ενότητα | Λαρισσού (Λαρίσου) |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 5 μ. |
Οι Ταξιάρχες (επίσημη ονομασία: Ταξιάρχαι) είναι μικρός πεδινός οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί τμήμα της Τοπικής Κοινότητας Αράξου, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας[2][3].
Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός των Ταξιαρχών βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στη Δυτική Αχαΐας: δυτικά[4][5] του αεροδρομίου του Αράξου, νότια της Λιμνοθάλασσας Πάπα και του εκεί ιχθυοτροφείου, ανατολικά της Λιμνοθάλασσας Προκόπου, νότια και νοτιανατολικά των υψωμάτων των Μαύρων βουνών, ανατολικά και πολύ κοντά της οχύρωσης του Τείχους των Δυμαίων, και νότια του οικισμού του Αράξου[4][6]. Είναι κτισμένος πάνω στην οδική αρτηρία που οδηγεί από το χωριό του Αράξου τόσο προς το κεφαλοχώρι του Λάπα στα νότια όσο και προς την περιοχή της Στροφυλιάς και τη φημισμένη παραλία της «Καλόγριας» στα δυτικά[4][6].
Απέχει λιγότερο από ένα χλμ. από τον κύριο οικισμό του Αράξου[7], ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 5 μέτρων.
Διοικητική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ταξιάρχες είναι σχετικά καινούριος οικισμός καθώς αναγνωρίστηκε ως τέτοιος στις 14/03/1971, όταν και υπήχθη στην τότε Κοινότητα Αράξου[2][8][9][10]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Λαρισσού (Λαρίσου) ως τμήμα του πρώην Δημοτικού Διαμερίσματος Αράξου[2][8][9][10].
Δημογραφική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[11][12] είναι η εξής:
| 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|
| 277[10][13] | 306[10] | 0[10][14] | 0[10][14][15] | 0[14][16] |
Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Ταξιαρχών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Δυτικής Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Χάρτης της Αχαΐας, Εκδόσεις Όραμα.
- ↑ Google Earth.
- ↑ 6,0 6,1 Οι Ταξιάρχες στο χάρτη. topoguide.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ Χάρτες Google. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ 8,0 8,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αράξου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ 9,0 9,1 ΚΕΔΚΕ-ΕΕΤΑΑ, Λεξικό, τ. Α΄, σελ. 118.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Λουλούδης 2010, σελ. 130.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- ↑ Όταν απογράφηκε για πρώτη φορά, ο πληθυσμός του οικισμού αφορούσε στην ουσία την εκεί παρακείμενη στρατιωτική εγκατάσταση (ΦΑΟ ΕΣΥΕ 1971). Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Ταξιαρχών· Λουλούδης 2010, σελ. 131· Λουλούδης 2010, σελ. 130 [υποσημείωση 8].
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Σύμφωνα με σχετικό ΦΑΟ αναφέρεται ότι «διαγράφεται, γιατί δεν έχει τους όρους κανονικού οικισμού». Λουλούδης 2010, σελ. 131.
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αχαΐα, Χάρτης νομού και σχέδια πόλεων, περιηγητικός χάρτης, ταξιδιωτικός οδηγός. Χάρτης σε κλίμακα 1:100.000 συμβατός με GPS, Εκδόσεις Όραμα, Ραφήνα χ.χ. ISBN 978-960-448-606-9.
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) - Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), Λεξικό Διοικητικών Μεταβολών των Δήμων και Κοινοτήτων (1912-2001), Τόμοι Α΄-Β΄, Επιμέλεια έκδοσης: Γιάννης Μπαχάρας, Εκδόσεις ΕΕΤΑΑ, Αθήνα 2002. ISBN 960-7509-47-1. ISBN (SET) 960-7509-46-3.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Ταξιαρχών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Ταξιαρχών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αράξου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Δυτικής Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
- Οι Ταξιάρχες στο χάρτη. topoguide.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.